4.5 Yaşındaki Kızım Hakkında Fikirlerinizi Bekliyorum

holymoly

Her şey çok güzel olacak.
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
30 Nisan 2019
1.227
3.453
133
İyi geceler hanımlar ;

Açıkçası nereden başlayacağımı bilemiyorum o yüzden biraz dağınık yazabilirim. Okuyanlara şimdiden teşekkür ederim.

4.5 yaşında kızım var, bu sene anaokuluna başladı. Erken vermemizin sebebi de, Doğu'dayız ve çocuğumdan başka kendi yaş grubu çocuk yoktu burada tek başına büyüdü, dolayısıyla okul vesilesiyle sosyalleşsin, yaşıtları ile iletişimi güçlensin istedik. Okula başlayınca zaten klasik çocuk hemen hastalandı. Normalde kaç yılda 2-3 kere ateşlenip ertesi gün toparlayan çocuk maalesef en az 3 hafta aralıklarla hastalandı ve okula yarım yamalak devam edebildi. Kızım normalde uyumlu bir çocuktu, güleryüzlüdür hâlâ öyle, biraz da dağınık bir çocuktur. Kendisi ile ilgili şikayet edebileceğim çok fazla bir şey yok açıkçası. Ancak okula başladıktan sonra resmen söylediklerimizi duymamaya, her şeyde inatlaşmaya falan başladı. Okulla bir alakası var mıdır tam bilmiyorum belki de denk geldi. Bir dönem tuvalet eğitimini komple unutmuş gibi davrandı konuşa konuşa, anlamaya çalışarak hallettik.

Bu akşam öğretmeni ile konuştuk, sınıfında hem 4 hem de 5 yaş var. Kızım biraz minyon bir çocuk, hepsinden ufak görünüyor. Bir ara kendisine bebek denmesine taktı kafayı, öğretmeni sağolsun yardımcı oldu, evde babasıyla biz konuştuk derken şimdilik bu konu bir daha açılmadı. Ancak öğretmeni; kızımın diğer arkadaşlarının oyununu bozduğunu, çocukların da kızıma sinirlendiğini ve ters davrandıklarını anlattı. Bir şeyini paylaşmak istemiyormuş veya arkadaşlarının eli kendisine değse kıyameti koparıyormuş. Açıkçası normalde çocuğumu tanısanız bu davranışların onun doğasına aykırı olduğunu anlarsınız ama evet, evde de başka bir çocuk gibi gerçekten.

Ben açıkçası ebeveynleri olarak bizi de suçlu buldum. Bu sene benim için çok zor bir sene oldu gerçek anlamda tahammül seviyem düştü. Eşim zaten okul müdürü ve eve geldiğinde kafası şişmiş oluyor. Dolayısıyla çocukla yeterince vakit geçirmediğimizi düşündüm. Belki de dikkatimizi çekmek için yapıyor bilmiyorum. Yani elimden geleni yapıyorum bu konuda ama kendimi özellikle yetersiz buldum. Evimizde belli bir düzenimiz var, kurallarımız var. Son olarak ilk defa bu dönemde çocuğuma yemek yemesi için ısrar etmek zorunda kaldım normalde çok da iştahlı bir çocuktu. Bir de benim kendisine çok fazla kızdığımı düşünüyor, bu konuda net bir fikrim yok sürekli sakin olmaya çalışıyorum ancak bazen bütün sınırlarımı zorluyor. Eşimle de bu akşam bu konuyu detaylıca konuştum bu arada.

İki hafta kadar kendimizde gördüğümüz eksikleri düzeltmeye çalışıp, çocuğumuzu gözlemlemek mi daha mantıklı, yoksa derhal bir psikologla görüşmek mi ? Bulunduğumuz yerde il merkezine ulaşım uzak ve zor, çocuk çok yoruluyor il merkezine her gittiğimizde o yüzden bir tereddütüm var psikolog konusunda. Normalde mesleğim gereği bu kadar arafta kalmamam gerekirdi ama kendi çocuğum olunca objektif olamama ve mantıklı karar verememe korkum oldu. Biraz uzun yazdım net anlaşılabilmesi için. Böyle bir süreçten geçen var mıdır?
 
İyi geceler hanımlar ;

Açıkçası nereden başlayacağımı bilemiyorum o yüzden biraz dağınık yazabilirim. Okuyanlara şimdiden teşekkür ederim.

4.5 yaşında kızım var, bu sene anaokuluna başladı. Erken vermemizin sebebi de, Doğu'dayız ve çocuğumdan başka kendi yaş grubu çocuk yoktu burada tek başına büyüdü, dolayısıyla okul vesilesiyle sosyalleşsin, yaşıtları ile iletişimi güçlensin istedik. Okula başlayınca zaten klasik çocuk hemen hastalandı. Normalde kaç yılda 2-3 kere ateşlenip ertesi gün toparlayan çocuk maalesef en az 3 hafta aralıklarla hastalandı ve okula yarım yamalak devam edebildi. Kızım normalde uyumlu bir çocuktu, güleryüzlüdür hâlâ öyle, biraz da dağınık bir çocuktur. Kendisi ile ilgili şikayet edebileceğim çok fazla bir şey yok açıkçası. Ancak okula başladıktan sonra resmen söylediklerimizi duymamaya, her şeyde inatlaşmaya falan başladı. Okulla bir alakası var mıdır tam bilmiyorum belki de denk geldi. Bir dönem tuvalet eğitimini komple unutmuş gibi davrandı konuşa konuşa, anlamaya çalışarak hallettik.

Bu akşam öğretmeni ile konuştuk, sınıfında hem 4 hem de 5 yaş var. Kızım biraz minyon bir çocuk, hepsinden ufak görünüyor. Bir ara kendisine bebek denmesine taktı kafayı, öğretmeni sağolsun yardımcı oldu, evde babasıyla biz konuştuk derken şimdilik bu konu bir daha açılmadı. Ancak öğretmeni; kızımın diğer arkadaşlarının oyununu bozduğunu, çocukların da kızıma sinirlendiğini ve ters davrandıklarını anlattı. Bir şeyini paylaşmak istemiyormuş veya arkadaşlarının eli kendisine değse kıyameti koparıyormuş. Açıkçası normalde çocuğumu tanısanız bu davranışların onun doğasına aykırı olduğunu anlarsınız ama evet, evde de başka bir çocuk gibi gerçekten.

Ben açıkçası ebeveynleri olarak bizi de suçlu buldum. Bu sene benim için çok zor bir sene oldu gerçek anlamda tahammül seviyem düştü. Eşim zaten okul müdürü ve eve geldiğinde kafası şişmiş oluyor. Dolayısıyla çocukla yeterince vakit geçirmediğimizi düşündüm. Belki de dikkatimizi çekmek için yapıyor bilmiyorum. Yani elimden geleni yapıyorum bu konuda ama kendimi özellikle yetersiz buldum. Evimizde belli bir düzenimiz var, kurallarımız var. Son olarak ilk defa bu dönemde çocuğuma yemek yemesi için ısrar etmek zorunda kaldım normalde çok da iştahlı bir çocuktu. Bir de benim kendisine çok fazla kızdığımı düşünüyor, bu konuda net bir fikrim yok sürekli sakin olmaya çalışıyorum ancak bazen bütün sınırlarımı zorluyor. Eşimle de bu akşam bu konuyu detaylıca konuştum bu arada.

İki hafta kadar kendimizde gördüğümüz eksikleri düzeltmeye çalışıp, çocuğumuzu gözlemlemek mi daha mantıklı, yoksa derhal bir psikologla görüşmek mi ? Bulunduğumuz yerde il merkezine ulaşım uzak ve zor, çocuk çok yoruluyor il merkezine her gittiğimizde o yüzden bir tereddütüm var psikolog konusunda. Normalde mesleğim gereği bu kadar arafta kalmamam gerekirdi ama kendi çocuğum olunca objektif olamama ve mantıklı karar verememe korkum oldu. Biraz uzun yazdım net anlaşılabilmesi için. Böyle bir süreçten geçen var mıdır?
Kreş olsa iyi olurdu erken değil. Ama anaokulu daha okuldu ise kreşe İran'la bir sene daha bekletebilirsiniz. Çocuğu baskılamayın. Kendinde olan esyayı paylaşmak zorunda değil. Dokunulmasından rahatsız olması da hakkı.

Sizin ona çok kızdığınızı söylüyorsa haklıdır. Tahammülünüzün azalması da çok normal. O yaşa uygun kreş yok galiba bulunduğunuz yerde. Olsa yarım gün çok iyi olurdu. Hastalık zaten normal onu kaygılanmayın. Otuzsekiz buçuğu geçmediği sürece ateş düsürücü vermeyin bağışıklık kazansın. Hastayken girmemesini dert etmeyin ne olacak sanki gitmese .

Başkaca anlaştığı bir çocuk varsa onunla haftada iki buluşturabilirsiniz annesini de da et edersiniz evde vs.

Dört yaş inat bir yaş bu arada. Onda da sorun yok. Bence bir psikoloğa gidin normal olanlarındesin kafanız rahat eder. Okul konusunda ben çocuk zarar görüyorsa alırdım başka yer bakardım . Öyle de yaptım şahsen. Ama sizin başka bulma imkanı yoksa iyi değerlendirin tabi.
Bir de kızmayın yalana teşvik edersiniz. Aslında inat bir yaş ama suyuna gidilirse de çok şeker bir yaş
 
Pedagoga götürmek tabiki daha mantıklı.Ama ben olsam bu sen okuldan alıp seneye daha başka bir sınıfa vermeyi denerdim.belki de arkadaslarina öğretmenine yeterince alisamamistirm Benim gözlemlediğim çocuklar öğretmeniyle bağ kurmassa okuldada problem yaşıyorlar.

Öğretmenini çok sevdi aslında. Sınıfında da sevdiği birkaç arkadaşı var. Okuldan alıp biraz beklemeyi biz de düşündük ancak evimiz lojman ve okulun bahçesinde, direkt okula bakıyor. 23 Nisan kutlamaları olacak ve dansını falan hep ezberledi heyecanlı. Kutlamaları görmeme şansı yok. Öğretmenini de görmeme şansı yok hepimiz aynı ortamdayız. Tüm bunların onu üzmesinden korkuyorum açıkçası. Okula karşı bir hevesi var çünkü.
 
İyi geceler hanımlar ;

Açıkçası nereden başlayacağımı bilemiyorum o yüzden biraz dağınık yazabilirim. Okuyanlara şimdiden teşekkür ederim.

4.5 yaşında kızım var, bu sene anaokuluna başladı. Erken vermemizin sebebi de, Doğu'dayız ve çocuğumdan başka kendi yaş grubu çocuk yoktu burada tek başına büyüdü, dolayısıyla okul vesilesiyle sosyalleşsin, yaşıtları ile iletişimi güçlensin istedik. Okula başlayınca zaten klasik çocuk hemen hastalandı. Normalde kaç yılda 2-3 kere ateşlenip ertesi gün toparlayan çocuk maalesef en az 3 hafta aralıklarla hastalandı ve okula yarım yamalak devam edebildi. Kızım normalde uyumlu bir çocuktu, güleryüzlüdür hâlâ öyle, biraz da dağınık bir çocuktur. Kendisi ile ilgili şikayet edebileceğim çok fazla bir şey yok açıkçası. Ancak okula başladıktan sonra resmen söylediklerimizi duymamaya, her şeyde inatlaşmaya falan başladı. Okulla bir alakası var mıdır tam bilmiyorum belki de denk geldi. Bir dönem tuvalet eğitimini komple unutmuş gibi davrandı konuşa konuşa, anlamaya çalışarak hallettik.

Bu akşam öğretmeni ile konuştuk, sınıfında hem 4 hem de 5 yaş var. Kızım biraz minyon bir çocuk, hepsinden ufak görünüyor. Bir ara kendisine bebek denmesine taktı kafayı, öğretmeni sağolsun yardımcı oldu, evde babasıyla biz konuştuk derken şimdilik bu konu bir daha açılmadı. Ancak öğretmeni; kızımın diğer arkadaşlarının oyununu bozduğunu, çocukların da kızıma sinirlendiğini ve ters davrandıklarını anlattı. Bir şeyini paylaşmak istemiyormuş veya arkadaşlarının eli kendisine değse kıyameti koparıyormuş. Açıkçası normalde çocuğumu tanısanız bu davranışların onun doğasına aykırı olduğunu anlarsınız ama evet, evde de başka bir çocuk gibi gerçekten.

Ben açıkçası ebeveynleri olarak bizi de suçlu buldum. Bu sene benim için çok zor bir sene oldu gerçek anlamda tahammül seviyem düştü. Eşim zaten okul müdürü ve eve geldiğinde kafası şişmiş oluyor. Dolayısıyla çocukla yeterince vakit geçirmediğimizi düşündüm. Belki de dikkatimizi çekmek için yapıyor bilmiyorum. Yani elimden geleni yapıyorum bu konuda ama kendimi özellikle yetersiz buldum. Evimizde belli bir düzenimiz var, kurallarımız var. Son olarak ilk defa bu dönemde çocuğuma yemek yemesi için ısrar etmek zorunda kaldım normalde çok da iştahlı bir çocuktu. Bir de benim kendisine çok fazla kızdığımı düşünüyor, bu konuda net bir fikrim yok sürekli sakin olmaya çalışıyorum ancak bazen bütün sınırlarımı zorluyor. Eşimle de bu akşam bu konuyu detaylıca konuştum bu arada.

İki hafta kadar kendimizde gördüğümüz eksikleri düzeltmeye çalışıp, çocuğumuzu gözlemlemek mi daha mantıklı, yoksa derhal bir psikologla görüşmek mi ? Bulunduğumuz yerde il merkezine ulaşım uzak ve zor, çocuk çok yoruluyor il merkezine her gittiğimizde o yüzden bir tereddütüm var psikolog konusunda. Normalde mesleğim gereği bu kadar arafta kalmamam gerekirdi ama kendi çocuğum olunca objektif olamama ve mantıklı karar verememe korkum oldu. Biraz uzun yazdım net anlaşılabilmesi için. Böyle bir süreçten geçen var mıdır?
Öncelikle 4 5 yaş çocuğu özellikleri yazın Google'da. Sonra Youtubeda çocuk gelişimci ve çocuk ve ergen psikiyatrislerini dinleyin ve bu çocuk bu yaşta neler yapar bir öğrenelim.
Sonra yaptığı bir çok şeyin yaşıyla çok uyumlu şeyler oldgnu anlayacksnz.
Hayatında İlk kez farklı bir ortama giren mini bir insan modeli var. Tabi ki ortamlarda farklı davranck evdeki gibi tek başına bir ortam değil.
Siz de anlttgnz kadarıyla ses tonunuzu ayarlamyrsnz ve o şiddeti de dışa yansitcgi tek yer okul.
Kisa bir öneri olarak baba her akşam işten kafası sismis gelse de en çok babaya ihtyc duyduğu zamanlar bunlar.
Her akşam iftarı/ yemeği bekleyene kadar 15 dakika bakın saatlerce demiyorum düzenli bir şekilde baba kız oyun oynyck ve uyurken de kitabını okuyck/ uykuya hazirlik kışi o olck.
Akşama kadar okulda kurallar olduğu için eve gelince mümkün oldgnca sürekli direktf verir gibi konusmycksnz bakın bunları yapın 1 hafta sonucu bana yazın.
TV tablet varsa azaltın.
 
Kreş olsa iyi olurdu erken değil. Ama anaokulu daha okuldu ise kreşe İran'la bir sene daha bekletebilirsiniz. Çocuğu baskılamayın. Kendinde olan esyayı paylaşmak zorunda değil. Dokunulmasından rahatsız olması da hakkı.

Sizin ona çok kızdığınızı söylüyorsa haklıdır. Tahammülünüzün azalması da çok normal. O yaşa uygun kreş yok galiba bulunduğunuz yerde. Olsa yarım gün çok iyi olurdu. Hastalık zaten normal onu kaygılanmayın. Otuzsekiz buçuğu geçmediği sürece ateş düsürücü vermeyin bağışıklık kazansın. Hastayken girmemesini dert etmeyin ne olacak sanki gitmese .

Başkaca anlaştığı bir çocuk varsa onunla haftada iki buluşturabilirsiniz annesini de da et edersiniz evde vs.

Dört yaş inat bir yaş bu arada. Onda da sorun yok. Bence bir psikoloğa gidin normal olanlarındesin kafanız rahat eder. Okul konusunda ben çocuk zarar görüyorsa alırdım başka yer bakardım . Öyle de yaptım şahsen. Ama sizin başka bulma imkanı yoksa iyi değerlendirin tabi.
Bir de kızmayın yalana teşvik edersiniz. Aslında inat bir yaş ama suyuna gidilirse de çok şeker bir yaş

Ah keşke kreş şansım olsaydı. Buralarda tek bir okul var bir de bakkal öyle söyleyeyim. Kızmak konusunda ben de açıkçası hak veriyorum ve sürekli kendimi frenleme halindeyim. Ateş konusunda tam da dediğiniz gibi yapıyorum direkt ilaç vermiyorum, ta lohusayken doktor söylemişti hep onu uyguladım. Okula gitmemesi de sorun değil ancak adaptasyonda bir problem mi yaşadı diye düşündüm o yüzden eklemek istedim.

Paylaşma konusunda da daha okula başlarken bunları konuştuk, izin alma izin verme olaylarını öğrettik babasıyla ancak benim bahsettiğim daha çok ortak kullanılan şeyleri paylaşmaması. Dediğiniz gibi çok şeker bir yaş mesela espri yapmayı öğrendi arada mizah şov yapıyor 🤭 Biraz da yaşına göre büyük insan gibi konuşur bazen. Bir yerlerde yanlış yaptım hissi beni yoruyor şu an. Kendi ebeveynlerim gibi olmamak için bir sürü uğraştım, öyle olacağım korkusu beni tetikliyor muhtemelen. Yaklaşımınız için çok teşekkür ederim.
 
. Dolayısıyla çocukla yeterince vakit geçirmediğimizi düşündüm.
Bana göre sorun bu. Ben çocukların günlük bir ilgi ve temas kotaları olduğunu bu kota doldurulmayınca sorunlar çıktığını düşünüyorum. Bana göre çocugumu kucağıma oturtup çizgi film seyretmek dahi çocuğumla kaliteli vakit geçirmek çünkü gün sonunda yorgun oluyor ve tv izlemek istiyor, onu tv zevkinden mahrum etmeden aynı zamanda anne özlemini de gideriyorum. Ben ten temasına çok önem veriyorum.
 
Öncelikle 4 5 yaş çocuğu özellikleri yazın Google'da. Sonra Youtubeda çocuk gelişimci ve çocuk ve ergen psikiyatrislerini dinleyin ve bu çocuk bu yaşta neler yapar bir öğrenelim.
Sonra yaptığı bir çok şeyin yaşıyla çok uyumlu şeyler oldgnu anlayacksnz.
Hayatında İlk kez farklı bir ortama giren mini bir insan modeli var. Tabi ki ortamlarda farklı davranck evdeki gibi tek başına bir ortam değil.
Siz de anlttgnz kadarıyla ses tonunuzu ayarlamyrsnz ve o şiddeti de dışa yansitcgi tek yer okul.
Kisa bir öneri olarak baba her akşam işten kafası sismis gelse de en çok babaya ihtyc duyduğu zamanlar bunlar.
Her akşam iftarı/ yemeği bekleyene kadar 15 dakika bakın saatlerce demiyorum düzenli bir şekilde baba kız oyun oynyck ve uyurken de kitabını okuyck/ uykuya hazirlik kışi o olck.
Akşama kadar okulda kurallar olduğu için eve gelince mümkün oldgnca sürekli direktf verir gibi konusmycksnz bakın bunları yapın 1 hafta sonucu bana yazın.
TV tablet varsa azaltın.

Teşekkür ederim. Aslında biliyorum tüm bunları ama dediğim gibi kendi çocuğum olduğu için objektif bakamamaktan korkuyorum. Hani insan kendi çocuğunda problemli bir durum olsun istemez ya aslında o hesap. O yüzden dışardan bir gözün söylemesi daha iyi olur diye düşündüm. Kitap okuyoruz, beraber ev işi yapıyoruz oynayarak falan ama devamlılık konusunda oldukça eksik olduğumuzu düşünüyorum. TV tablet de 2.5 yaşına kadar izletmedim şu anda da erişimi çok kısıtlı.
 
Teşekkür ederim. Aslında biliyorum tüm bunları ama dediğim gibi kendi çocuğum olduğu için objektif bakamamaktan korkuyorum. Hani insan kendi çocuğunda problemli bir durum olsun istemez ya aslında o hesap. O yüzden dışardan bir gözün söylemesi daha iyi olur diye düşündüm. Kitap okuyoruz, beraber ev işi yapıyoruz oynayarak falan ama devamlılık konusunda oldukça eksik olduğumuzu düşünüyorum. TV tablet de 2.5 yaşına kadar izletmedim şu anda da erişimi çok kısıtlı.
Ortada problem olan çocuk değil onu anlatmya calsyrm o yaşının geregini yapıyor şuan size iş düşüyor.
 
Öğretmeni şaka galiba yada alanına hakim değil.

4 yaş civarı zaten böyle davranışlar sergiler. Seneye daha iyi olacak çünkü 1 yaş daha büyüyecek ve daha paylaşımcı olacak. Öğretmeni ile konuşun madem böyle karma bir sınıfta öğretmenlik yapıyor o zaman her çocuğu kendi özelliklerine göre ele almalı.

Bu yaş grubunu kaynaştırmak Öğretmenin görevi. Sınıf içinde birbirlerine lakap takmalarına izin vermemeli..
 
Çocuğunuz bu yaşına kadar arkadaş çevresi olmamasından dolayı akranlarıyla yeni bir ortama girdiğinde elbette paylaşmama, onlara sataşma vb eğiliminde olacak bu çok normal. İlk anaokulu tecrübesi bütün çocuklarda bu yaşanır. Ben çocuğunuzun büyük bir sorunu olduğunu düşünmüyorum. Zamana bırakın elbette anaokuluna uyum sağlayacak hem arkadaş çevresi yoktu hemde daha küçük. (küçük olması anaokuluna gitmemesi demek değil tam zamanı)
Biraz daha zaman verin paylaşmanın ne kadar güzel olduğunu, arkadaşlarıyla güzel geçinmesi gerektiğini her gün okula giderken konuşun gerekirse ödüllendirin. Bu şekilde atlatılacağını düşünüyorum.
Bunun haricinde tabiki anne baba etkinlikleri, anne baba saatleri daha fazla olması gerekiyor, evde birlikte vakit geçirmeyi sıklaştırmalısınız. 🙏🏻💖
 
Merhaba bizde doğudayız geçen sene tayinle geldik uzun sürede buradayız ve yanlızız ayrıca küçük bi ilçedeyiz köy gibi düşünün daha çok . Oğlum 2019 Aralık doğumlu . Geçen sene eylülde 3 yaş 9 aylık okula başladı müdür bey sağ olsun yardımcı oldu 4 yaş grubuna aldı . Sınıftaki en küçük en minyon benim oğlum . Ekim sonu kasım başı hastalanmaya boğaz enfeksiyonu geçirmeye başladı ve hiç deliksiz 8 antibiyotik içti mart ayında bademcik ameliyatı oldu . Ki hayatında 1 kere bile boğaz enfeksiyonu yaşamamış bir çocuktu . Her yolu denedim ama çözüm olmadı netice de ameliyat oldu geçti gitti . Oğlum biraz hareketli bir çocuk Geçen sene başladığı etkinlikleri bitirmiyordu birkaç sefer arkadaşlarıyla sıkıntı yaşadık biraz tehlikeli hareketler yapıyordu evde de okulda da . Öğretmeni ile ortak çalıştık şuan bu olaylar tamamen bitti diyebilirim . Bu sene 5 yaş grubunda ve oldukça iyi tek sorunu dik başlı olması anladığım kadarıyla onun karakteri bu. Şuan 5 yaş 3 aylık ve 1 aydır biraz daha iyiyiz . Güzelce anlattığım zaman dinliyor beni . Öğretmeni geçen sene Tuğçe hanım 5 yaşı beklemek lazım çocuk çok değişecek daha iyi olacak demişti haklıymış . Siz anladığım kadarıyla çalışıyorsunuz yanılıyor muyum ? Çocukla zaman geçirme olayına biraz daha özen gösterseniz birşeylere tepki veriyor gibime geldi benim . Ben sabah 08:00 da oğlumu okula eşimi işe bırakıp eve dönüyorum evdeki tüm işlerimi halledip öğlen 12:00 de oğlumu almaya gidiyorum eve gelince yemek yiyor birlikte akşam yemeği yapıyoruz 14:00 civarı etkinlik oyun legoya başlıyoruz 17:00 e kadar sadece onunla ilgileniyorum . 17:00 de eşimi almaya gidiyoruz . 19:00 akşam yemek saati 20:00 yatış . Oğlumla birebir ilgilenmediğim zaman hırçınlık çıkıyor açıkçası . Geçen sene öğlenciydi 13:00-17:00 okuldaydı . Erken kalkıyordu ve okulda ağlayamadığı şeylere eve gelince başlıyordu 3 saat herşeye ağlıyordu çok korkunç bir sene geçirmiştim . İnsanların çocukları okula gidince rahatlar ben huzursuzluk mutsuzluk yaşadım . Şuan çok iyiyim açıkçası seneye de 1. Sınıfa başlayacağım. Çocuğu bu dönem okuldan almayın bence evde ne yapacak yavrum çok sıkıcı bence . Ama yerinizde olsam bir kere pedagoga gider danışırım içiniz rahat eder
 
Öğretmeni şaka galiba yada alanına hakim değil.

4 yaş civarı zaten böyle davranışlar sergiler. Seneye daha iyi olacak çünkü 1 yaş daha büyüyecek ve daha paylaşımcı olacak. Öğretmeni ile konuşun madem böyle karma bir sınıfta öğretmenlik yapıyor o zaman her çocuğu kendi özelliklerine göre ele almalı.

Bu yaş grubunu kaynaştırmak Öğretmenin görevi. Sınıf içinde birbirlerine lakap takmalarına izin vermemeli..

Bu konularda hakkını yiyemem mesela lakap konusunu ben konuştuğumda kendisi zaten farketmiş ve böyle bir şey olmaması için uğraşıyordu. Elbette genç bir öğretmenimiz, yeni atandı. Bazı şeyler zamanla ve deneyimle daha iyi öğreniliyor ama çaba gösteriyor görüyorum. Çocuğuma olan davranışları da oldukça özenli.
 
Merhaba bizde doğudayız geçen sene tayinle geldik uzun sürede buradayız ve yanlızız ayrıca küçük bi ilçedeyiz köy gibi düşünün daha çok . Oğlum 2019 Aralık doğumlu . Geçen sene eylülde 3 yaş 9 aylık okula başladı müdür bey sağ olsun yardımcı oldu 4 yaş grubuna aldı . Sınıftaki en küçük en minyon benim oğlum . Ekim sonu kasım başı hastalanmaya boğaz enfeksiyonu geçirmeye başladı ve hiç deliksiz 8 antibiyotik içti mart ayında bademcik ameliyatı oldu . Ki hayatında 1 kere bile boğaz enfeksiyonu yaşamamış bir çocuktu . Her yolu denedim ama çözüm olmadı netice de ameliyat oldu geçti gitti . Oğlum biraz hareketli bir çocuk Geçen sene başladığı etkinlikleri bitirmiyordu birkaç sefer arkadaşlarıyla sıkıntı yaşadık biraz tehlikeli hareketler yapıyordu evde de okulda da . Öğretmeni ile ortak çalıştık şuan bu olaylar tamamen bitti diyebilirim . Bu sene 5 yaş grubunda ve oldukça iyi tek sorunu dik başlı olması anladığım kadarıyla onun karakteri bu. Şuan 5 yaş 3 aylık ve 1 aydır biraz daha iyiyiz . Güzelce anlattığım zaman dinliyor beni . Öğretmeni geçen sene Tuğçe hanım 5 yaşı beklemek lazım çocuk çok değişecek daha iyi olacak demişti haklıymış . Siz anladığım kadarıyla çalışıyorsunuz yanılıyor muyum ? Çocukla zaman geçirme olayına biraz daha özen gösterseniz birşeylere tepki veriyor gibime geldi benim . Ben sabah 08:00 da oğlumu okula eşimi işe bırakıp eve dönüyorum evdeki tüm işlerimi halledip öğlen 12:00 de oğlumu almaya gidiyorum eve gelince yemek yiyor birlikte akşam yemeği yapıyoruz 14:00 civarı etkinlik oyun legoya başlıyoruz 17:00 e kadar sadece onunla ilgileniyorum . 17:00 de eşimi almaya gidiyoruz . 19:00 akşam yemek saati 20:00 yatış . Oğlumla birebir ilgilenmediğim zaman hırçınlık çıkıyor açıkçası . Geçen sene öğlenciydi 13:00-17:00 okuldaydı . Erken kalkıyordu ve okulda ağlayamadığı şeylere eve gelince başlıyordu 3 saat herşeye ağlıyordu çok korkunç bir sene geçirmiştim . İnsanların çocukları okula gidince rahatlar ben huzursuzluk mutsuzluk yaşadım . Şuan çok iyiyim açıkçası seneye de 1. Sınıfa başlayacağım. Çocuğu bu dönem okuldan almayın bence evde ne yapacak yavrum çok sıkıcı bence . Ama yerinizde olsam bir kere pedagoga gider danışırım içiniz rahat eder

Çok geçmiş olsun öncelikle. Beş yaş gerçekten çok daha kolay diyorlar, ben de öyle ümit ediyorum çünkü burada dümdüz anlattım ama bazen gerçekten her şeyi o kadar ters oluyor ki ciddi anlamda sinirlerim bozuluyor. Bir de "4 yaş böyle ya" diye düşünüp olası bir sorunu gözardı etmekten korktum açıkçası, o yüzden benimle aynı süreci yaşayanların deneyimleri çok önemli teşekkürler ♥️
Beraber vakit geçirirken mesela yemek yapmayı seviyor, ben de şu ipli el blenderlarından aldım hatta bana soğan falan hazırlıyor beraber yapıyoruz, omlet yapmayı öğrettim ocak kısmı hariç kendisi yapıyor ben pişiriyorum gibi gibi... Bazı günler gerçekten güle oynaya her şeyi yapıyoruz, bazı günler alıyor sandalyeyi yanan ocağın yanına çıkıyor. Açıklıyorum, yüzüme bakıp gülüyor. İndiriyorum tekrar oraya çıkıyor. Keza bizim lojman sobalı mesela, oyun oynuyoruz sobaya çok yaklaşıyor, açıklıyorum yüzüme bakıp gülüyor ve tekrar tekrar yapıyor... Bunun gibi şeyler sürekli olunca bu sefer de ben bunalıyorum önce açıklamaya çalışıyorum sonra sert konuşuyorum mecbur. Ama bazı günler bunları hiç yapmıyor kendisi bana anlatıyor şu yüzden ocağa, sobaya yaklaşmamalıyız diye. Yeni bir şeyler daha bulacağım beraber vakit geçirmek için. Yani umarım dediğiniz gibi 5 yaşta biraz nefes alırız hep beraber.
 
Online bi psikolog bulsanız. Burdan da öneride bulunan çıkar belki. Ev konforunda yorulmadan tedirgin olmadan görüşse daha bişe iyi olabilir belki
 
Çok geçmiş olsun öncelikle. Beş yaş gerçekten çok daha kolay diyorlar, ben de öyle ümit ediyorum çünkü burada dümdüz anlattım ama bazen gerçekten her şeyi o kadar ters oluyor ki ciddi anlamda sinirlerim bozuluyor. Bir de "4 yaş böyle ya" diye düşünüp olası bir sorunu gözardı etmekten korktum açıkçası, o yüzden benimle aynı süreci yaşayanların deneyimleri çok önemli teşekkürler ♥️
Beraber vakit geçirirken mesela yemek yapmayı seviyor, ben de şu ipli el blenderlarından aldım hatta bana soğan falan hazırlıyor beraber yapıyoruz, omlet yapmayı öğrettim ocak kısmı hariç kendisi yapıyor ben pişiriyorum gibi gibi... Bazı günler gerçekten güle oynaya her şeyi yapıyoruz, bazı günler alıyor sandalyeyi yanan ocağın yanına çıkıyor. Açıklıyorum, yüzüme bakıp gülüyor. İndiriyorum tekrar oraya çıkıyor. Keza bizim lojman sobalı mesela, oyun oynuyoruz sobaya çok yaklaşıyor, açıklıyorum yüzüme bakıp gülüyor ve tekrar tekrar yapıyor... Bunun gibi şeyler sürekli olunca bu sefer de ben bunalıyorum önce açıklamaya çalışıyorum sonra sert konuşuyorum mecbur. Ama bazı günler bunları hiç yapmıyor kendisi bana anlatıyor şu yüzden ocağa, sobaya yaklaşmamalıyız diye. Yeni bir şeyler daha bulacağım beraber vakit geçirmek için. Yani umarım dediğiniz gibi 5 yaşta biraz nefes alırız hep beraber.
Şehir merkezi kaç km size
 
Online bi psikolog bulsanız. Burdan da öneride bulunan çıkar belki. Ev konforunda yorulmadan tedirgin olmadan görüşse daha bişe iyi olabilir belki

İl merkezindeki psikologlar böyle bir imkan sunuyor. Çünkü bizim burada yollar kapanıyor kışın, dün gece konuyu açtım misal sabah kalktım ve yol gidilebilecek gibi değil kar yağmış çok. İlk birkaç seansı en azından yüzyüze yapabilirsek çocuk da olayın ne olduğunu anlar diye düşünüyorum sonrasında online devam edebiliriz evet.
 
İl merkezindeki psikologlar böyle bir imkan sunuyor. Çünkü bizim burada yollar kapanıyor kışın, dün gece konuyu açtım misal sabah kalktım ve yol gidilebilecek gibi değil kar yağmış çok. İlk birkaç seansı en azından yüzyüze yapabilirsek çocuk da olayın ne olduğunu anlar diye düşünüyorum sonrasında online devam edebiliriz evet.
O zaman zaten havaların güzelleşmesine bişey kalmadı bikaç haftaya birebir terapiye başlasanız, sonrasında online a geçince işler kolaylaşır. Her yaş grubunun bir zorluğu oluyor geçecek merak etmeyin. Bu kış bende kreş annesiydim çocuğum hastalıktan kurtulmadı kreşten almak zorunda kaldım hastanede falan yattık. Çok iyi anlıyorum sizi. Ama bi şekilde okul ortamına alışacaklar.
 
O zaman zaten havaların güzelleşmesine bişey kalmadı bikaç haftaya birebir terapiye başlasanız, sonrasında online a geçince işler kolaylaşır. Her yaş grubunun bir zorluğu oluyor geçecek merak etmeyin. Bu kış bende kreş annesiydim çocuğum hastalıktan kurtulmadı kreşten almak zorunda kaldım hastanede falan yattık. Çok iyi anlıyorum sizi. Ama bi şekilde okul ortamına alışacaklar.

Çok teşekkür ederim, elbet geçici bir süreçtir ama biraz zihnen de yoruldum ondan sorayım dedim iyi ki varsınız ♥️
 
Back
X