Sensizliğin derinliklerinde yalnızlığımla koyun koyunayım.
Alışmanın zorluklarıyla sensizliğin acısı üst üste duruyor...
Eziliyorum bir yanım eksik...
Dayanmak...
Mesafelerin anlamı yok, yüreğimde katediyorum yavaş yavaş her bir kilometreyi.
Ve biliyorum sevgilim, hayat her bir kilometreyi mutluluğa her bir saniyeyi de kavuşmaya çevirecek.
Kafamın içinde dolaşan ayrılık sancılarına mutsuzluklara inat yeneceğim sayılı zamanları...
Alışmak zor hasretine.
Gücümün her damlasını hasretinle başa çıkmak için harcayacağım.
Ve ben seni rüyamda bile bekliyor olacağım...
Seni beklemeye yeminliyim Askerim...
Mutlulukların en uçsuz bucaksız olanını yaşamak seninle başladı...
Sevginin en bitmek tükenmez hali seninle doldu yüreğime...
Seninle anlam buldu mutluluk, özlemek, beklemek, sevmek...
Özlemeyi sevdirenimsin sen benim, mesafelere yenilmemeyi öğretenim...
İyiki yüreğimin sahibisin...
Yanımda olduğun o anı hatırlıyorum...
Geçirdiğimiz o son günü...Sabret diyorum...Sabret...
Yine gelecek, özlemlerini dindirecek, sevgisini hissettirecek...
Bekleyeceğim bitanesi sabırla, ümitle, özlemle, sevgiyle bekleyeceğim...
Çok özletmeden kendini gel ömrüm...
Yüreğimi yüreğine bağlayan sevgimle seviyorum seni...
İsterse asırlar gibi uzasın geceler dönüşünü beklemek varya işte o yeter...
Canım çok güzel bu şiir benm askım bana mesafelere yenilmemeyi öyle bir öğretti ki sabrediyorum allahım kaldıramayacağımız yükü vermesin