- Konu Sahibi geronimo
- #22.461
Teşekkürler Melita, inan birinin ufacık bişey söylemesine bile ihtiyacım varmış, bu yüzden çok mutlu etti beni cevabın :1rolleyes: yaşamayan bilemez bence bu psikolojiyi. ondan sen daha iyi anlayabilirsin beni. Durumumuza bian karşıdan baktığımda onu kendi haline bırakmamın en doğru seçenek oldugunu görüyorum. Ki zaten inan elimden geldiğince bu duygusal muhabbet konularına girmemeye çalışıyorum. Kendi ilgilendiği neyse, benle neyi nekadar paylaşıyorsa, şuan sadece ona ayak uyduruyorum. Ama öyle bian geliyorki, 2 senedir alıştığım beni şımartan, el üstünde tutan, beni dinleyen, anlayan, her hareketimi anlamlandıran, içimi okşayan mesajlar atan, bişey söyleyip gözlerimi dolduran sevdiğim adamı çok özlüyorum, istiyorum :sinifsinif: Ben bunlara şu son 2 aydır degıl, askerliği de katınca tam 7 aydır bekliyorum. Okadar çok mesajlaşma geçmişimiz varki, attığım her mesaja nasıl tepki verdiğini bilirim. Eskiden bilerek beni şımartmasına meydan verecek mesajlarıma tam tahmin ettiğim gibi cevaplar verirdi. Ama şimdi yüzeysel sevgi sözcüklerinden başka bişey yok. Aşkım, sevgilim, bitanem vs kelimeler. Onun dışında gün içinde ne yaptıgını anlatan mesajlarla dolu mesaj kutum. Bi nevi twitter hesabıyım sanki onun. Şuan boşluğa düştü, çok umutlandığı bi iş fos çıktı, evle ilgili birkaç problemi de var, onu da anlıyorum. Şuan önünü göremiyor ve içinde bulunduğu belirsizlik onu korkutuyor. Evlenmemiz için onun güçlü olması gerek. Ben de çalışıyorum ama yetmez tabiki. O da beni anladığını söylüyor, sen hiçbirşey yapmadın, ben sevdin, severek askere gönderdin, 157 gun umutla bekledin, ama o adam gittiği gibi dönmedi. Hak veriyorum ama sadece hak verebiliyorum sana, elimden başka bişey gelmıyor diyor.
Uffff geçicek mi bu dönem, sevdiğim geri dönecek mi bana :sinifsinif:
..öpüyorum seni kendine çook iyi bak şimdiden iyi tatiller tatlım :içelim:
