- 29 Ağustos 2011
- 1.440
- 292
-
- Konu Sahibi samaramorgan
- #101
Ben de 30+2 olacağım.
Bekarım , yalnızım ama mutsuz değilim. Umutluyum. Allah büyük. Her şey evlilik demek değil.
Dertleşmek istiyormuşsun.
Buraya bekleriz: http://www.kadinlarkulubu.com/showthread.php?t=585336
yaş 30
ben aşktan ziyade bi düzen kurmak ve herşeyimi paylaşacağım biri istiyorum tek başıma çırpınmaktan yoruldum artık yetemiyorum herşeye monotonluktanda çok sıkıldım ama benim için en önemlisi güvenebilceğim biriyle düzen kurmak kendimce sebeplerim var çünküheycan peşinde değilim ama olmadı nasip hayırlısı olsun hakkımızda allah iyilerle karşılaştırsın en başta seninde ilişikn filan yok sanırım canım:26:
ben de seninle aynı duygılar içerisindeyim
hayatımda kimse yok zaten güven de kalmadı
kader arkidişim benim
iğrenç espri yapasım geldi bu aralar çok gevşedim yav ben
madem güven kalmadı kimseye bi güven bey bulalım iş garanti olsun 30 yaşlarında
allahım monotonluk ne hallere sokuyo insanı
gelmemişsin.teşekkürler gelicem
onu da bilemezsin. kader kısmet bakalım ne çıkacak?şaka maka adı güven de olsa ben çok zor güvenirim
yaş olmuş 33
bu yaşıma kadar hayat mücadelesi vermişim
tek başıma acı çekmişim
şimdi bir de koca yüzünden acı çekmeye gelemem
bir ters bakışa bir ters söze gelemem
birini busam bile bana çok iyi davranması gerek
yoksa yürümez
bacım büyük konuşmak gibi olmasın dagelmemişsin.
onu da bilemezsin. kader kısmet bakalım ne çıkacak?
Armudun sapı üzümün çöpü diyen insanlar gerçekten zor evlenir herhalde... Ben boy, kilo gibi fiziksel özelliklere takılmıyorum oturup konuşup kişiliğine bakıyorum mesela... Ha uymadı mı o zaman herkes kendi yoluna ama dediğin gibi bir şans verip iki çift laf edilmeli - 28 yaşındayım, aşık olmayı herkes ister ama sanırım ben aşık olamam mantığıyla hareket eden biriyimdir konu sahibi arkadaşı çok iyi anlıyorum
Bazen hayatı tek başına yüklenmek ağır gelebiliyor ben de memurum tek başına yaşıyorum kiraydı faturaydı derken üstüne evde arızalar çıkıyor usta çağır yaptır derken insan bu yükleri paylaşabileceği, akşam eve geldiğinde omzuna güvenle yaslanabileceği, sohbet edeceği birini arıyor - maddi anlamda belki herşeyi göğüsleyebiliriz ama ruhumuz da duygusal manada tatmin olmak istiyor haliyle... Ama bence nasip kısmet bazı şeyler çok takmadan, hayatı akışına bırakmak gerekiyor ben öyle yapmaya çalışıyorum - dün bir arkadaşla konuştuk bana evlenme yaa napcan evlenip koca kahrı mı çekecen dedi (bunu söyleyen bir erkek üstelik) Karşılklı gülüştük he valla doğru söylüyorsun dedim - işi gırgıra vurdum ama zaman zaman hepimiz yanımızda bir destek arıyoruz.
bilmiyorum ilginizi çekermi ama evlilik ajansları var boydan yüzden fotolarınızı veriyor, beklentilerinizi ve kendinizi anlatıyorsunuz. ajanstan sizi eşleştiriyorlar. teyzem bu şekilde evlendi eşi öğretim görevlisi, şuan 9 yıllık evli ve mutlu.. o da evlendiğinde 35 yaşındaydı.
Bende senin gibi dusunmustum evlenmeden once. Ama hicte oyle degilmis. Erkeklerin sevgisi cok ozur dilerim ama b.den asagidir. Oyle kafani koyacak saglam omuzda degillerdir. Onun icin haline sukret. Elindekilere sukret ve mutlu olmaya calis. Evlilik sandigin kadar guzel ve huzurlu birsey degildir. Icinde herseyi barindirir. Tecrubeyle sabittir. Keske bekar olsaydim simdi: ((varsin yalniz olayim. ..
etrafimdaki mutlu evlilikleri diyorsunya inan hicbirsey gorundugu gibi degildir. Onlarinda baska sorunlari vardir, yalnizca soylemiyorlardir. ıci beni yakar disi sizi misali. en kotu sey hayatinda biri olmasi ve sizin kendinizi hala yalniz hissetmeniz(bekarlik sultanliktir. Yalniz kalmayayim derken mutsuz bir evlilik yapip birsuru sorumluluk yuklenip bedbaht bir hayatta surdurebilirsiniz inan bana. Yasasin bekarlik diyin sadece:)))
işaretlediğim yerlerin altına imzamı atıyorum.
biz kadınlar evlenince toz pembe bir dünyada yaşayacağımızı, her derdimizde yardıma koşacak ,ağladığımızda başımızı yaslayacağımız prenslerimiz olacağını sanıyoruz hep.bence böyle düşünmemize sebep dizilerdir.insanlar gerçek hayatın çok ötesinde hikayeler izleye izleye gerçek dünyanın o olduğunu sanıyorlar.unutmayın evlilik öyle masallar dünyası falan değil.eğer öyle olsaydı türkiyede çok az mutsuz insan olurdu çünkü ülkemizin yarısı bekarsa yarısı da evli değil mi.evlenince hayat değişmiyo arkadaşım.evlilik de hayatın içinde olan derdiyle sıkıntısıyla hayatın bir parçası.bu sebepten evlenemdim die çok da üzülme.HAKKINDA HAYIRLISI NEYSE O OLSUN!
NOT:sen şimdi diyeceksin ki bu hatunların hepsi evli barklı tabi ki burdan rahat rahat konuşurlar.31 yaşında evlendim.pembe bir dünya olacağını sanıyordum.inan ki bekarken farklı üzüntüler dertler vardı şimdi farklı şekilde.yaani çok kasma hayatın böyle de çok güzel.
haklısın tabi ki ben de tospembe bir dünya hayal etmiyorum.ama kimsesizlik de çok acı bişey. her sabah uyan yalnız, kahvaltı et yalnız, uyu yalnız, herşeye kendin koş, her dert senin omuzunda olsun bunlar bana ağır geliyor.tam da şimdi bu konuda bir yorum yazacaktım benden önce yazmışssınIZ size kesinlikle katılıyorum.
haklısın tabi ki ben de tospembe bir dünya hayal etmiyorum.ama kimsesizlik de çok acı bişey. her sabah uyan yalnız, kahvaltı et yalnız, uyu yalnız, herşeye kendin koş, her dert senin omuzunda olsun bunlar bana ağır geliyor.
yalnız kahvaltı ediyosun bi kere davet etmiyosun
oysaki bende sıkılıyorum evde tek başıma
haklısın tabi ki ben de tospembe bir dünya hayal etmiyorum.ama kimsesizlik de çok acı bişey. Her sabah uyan yalnız, kahvaltı et yalnız, uyu yalnız, herşeye kendin koş, her dert senin omuzunda olsun bunlar bana ağır geliyor.
gel iki yumurt kırdım yiyelim.
başlıkta da belirttiğim gibi 33 yaşındayım, bütüm yaşıtlarım yuva kurdu birer ikişer çocukları oldu. bana gelince ben de hergün sanki daha da yalnızlaşıyorum. çok üzülüyorum. hayatın artık bana güleceğine de inanmıyorum. belki dertleşmek isteyen çıkar diye bu başlığı açtım.