• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

30 yaşından sonra evlenen var mı? Çevre baskısıyla nasıl başa çıktınız?

33 yaşında 6 aylık evliyim. Ne annem, babamdan ne de çevremden evlilikle ilgili hiç baskı hissetmedim. Aşık olup sevip evlendim. Evlilik hiçbir zaman benim için olacaksa olmazlardan olmadı.
 
Evlendiniz diyelim ne değişti? Kendi kararlarınızı alamıyorsunuz ki yaşınıza ve çalışmanıza rağmen. Evlenince de kocanın ağzıyla hareket edersiniz.
Önce kendi ayaklarınız üstünde durmayı öğrenin. Maddi bağımsızlık para kazanmakla olmuyor.
Çevre baskısını üstümden atlatamıyorum
 
Bu 29unda bunalıma giren kadınlarımızın sucu yok bizim toplumumuzun sucu. Gerçekten 2 günde bir aynı konu açılıyor. Bacım güzelim geç kalmak ne demek ya. Allah aşkına saçmalama. Kader kismet nasip daha 29 sun eskidenmis o düşünceler. Şuan zaten 30una kadar isteyerek evlenmeyen kariyer yapan gezen okuyan kendini geliştiren güzelim hatunlarla dolu heryer. Önemli olan gerçekten dost olacağın maddi manevi sevip sayilacagin birinin olması. Az olsun öz olsun. Gidip küçük bi daire tutun kurun düzeninizi uzaklasin ozaman kendinizi düşünün once
 
Gün geçmiyor ki yaş ve evlilikle ilgili konu açılmasın. Hepimizin gördüğü üzere evlilik yaşı yükseldi. Herkesin kısmeti de farklı. Daha 30 olmadan da böyle başlıklar açanlara da hayret ediyorum.
 
Evlendiniz diyelim ne değişti? Kendi kararlarınızı alamıyorsunuz ki yaşınıza ve çalışmanıza rağmen. Evlenince de kocanın ağzıyla hareket edersiniz.
Önce kendi ayaklarınız üstünde durmayı öğrenin. Maddi bağımsızlık para kazanmakla olmuyor.
Çevre baskısını üstümden atlatamıo
Gün geçmiyor ki yaş ve evlilikle ilgili konu açılmasın. Hepimizin gördüğü üzere evlilik yaşı yükseldi. Herkesin kısmeti de farklı. Daha 30 olmadan da böyle başlıklar açanlara da hayret ediyorum.
cevreden annemden bile baskı görüyorum. Bu yüzden arkadaşlarımla bile görüşmüyorum 😭 ben düsünmesem bile bu düşünceyi empoze ettiler bana
 
Bu 29unda bunalıma giren kadınlarımızın sucu yok bizim toplumumuzun sucu. Gerçekten 2 günde bir aynı konu açılıyor. Bacım güzelim geç kalmak ne demek ya. Allah aşkına saçmalama. Kader kismet nasip daha 29 sun eskidenmis o düşünceler. Şuan zaten 30una kadar isteyerek evlenmeyen kariyer yapan gezen okuyan kendini geliştiren güzelim hatunlarla dolu heryer. Önemli olan gerçekten dost olacağın maddi manevi sevip sayilacagin birinin olması. Az olsun öz olsun. Gidip küçük bi daire tutun kurun düzeninizi uzaklasin ozaman kendinizi düşünün once
Gidecem başka çarem yok
 
@Hostesin Kirmizi Fulari Bu 29unda bunalıma giren kadınlarımızın sucu yok bizim toplumumuzun sucu. Gerçekten 2 günde bir aynı konu açılıyor. Bacım güzelim geç kalmak ne demek ya. Allah aşkına saçmalama. Kader kismet nasip daha 29 sun eskidenmis o düşünceler. Şuan zaten 30una kadar isteyerek evlenmeyen kariyer yapan gezen okuyan kendini geliştiren güzelim hatunlarla dolu heryer. Önemli olan gerçekten dost olacağın maddi manevi sevip sayilacagin birinin olması. Az olsun öz olsun. Gidip küçük bi daire tutun kurun düzeninizi uzaklasin ozaman kendinizi düşünün once

hah bak yazmışlar zaten dediğimi de... sonradan okudum. Aklın yolu bir...
Son kez konuna yazıyorum. 29 yaşında evlenen biri olarak. Biraz aileden de sıkıldığını anlayabiliyorum. O yaşlarda haliyle insan düzeni olsun istiyor ailede baskı kuruyor evlenirsen ancak ayrı ev olabilir diye. Bu sebeple evliliğe taktığın düşüncesindeyim. Gel kendine bir güzellik yap, ailenle konuş. Onlar senin ayrı eve çıkmana izin versin, sen de şu 8 yıllık sevgilinle evlenmeme sözü ver. Zamana yay. Başka adayları da değerlendir. 8 sene de evlenemediyseniz çok da güçlü bir ilişki yoktur, başkaca da sorunlar vardır. Ayrı eve çık, gez toz paranı ye. Bir kaç sene kafanı dinle. Çünkü evleneceksin, çocuğun olacak yapamadıkların içinde kalacak. Benim bebeğim var yeni bak, bekarken gezdim, harcadım bir ahım yok. Şimdi gezmezsen en mutlu evlilik bile sorumluluk içerdiğinden zor. Hele de sorumluluk alamamış biriyle çok daha zordur diye düşünüyorum. Umarım beni yanlış anlamaz, kendin için en doğrusunu yaparsın. Hayatta bol şans diliyorum.
 
Son düzenleme:
Merhaba arkadaşlar. Dün de konu açmıştım. Bazı arkadaşlar kızmıştı bana. Belki kendilerince haklılar. Dün kötü olduğum için detaylı yazamadım. Cevap da veremedim yazdıklarınıza, kusura bakmayın. Uzun yıllardır birlikte olduğum biri var. Fakat şartlar uygun olmadığı için evlenemedik. İkimiz de 29 yaşına geldik. Ailem hep başkalarıyla tanıştırmaya çalışıyor, şununla tanış bununla tanış vs. Ben kabul etmeyince tabiki kavga gürültü. Hatta hepinizden özür dileyerek söylüyorum birliktelik yaşadığım için korktuğumu bile ima etti AİLEM. Halbuki sevdiğim için bekliyorum ben, onlara ayrıldım dedim. Çünkü ben memur o olmadığı için istemediler. Kavga çıkarttılar. Erkek kardeşim beni tüm aileme rezil etti. Abimi aradı ben sevgilimle beraberim diye. Sadece sevdim halbuki.. Dün düşünmekten uyuyamadım. O da elinden geleni yaptı ben de ona dualarımla destek oldum ama nasibimiz bağlanmış gibi olmuyor bir türlü.. 8 yıldır çalışıyorum, elimde 20 binden başka param yok. Nedeni ise aileme yardım etmem. Tek isteğim evlenmekti sevdiğimle, ama sırf memur değil diye bana dünyayı dar ettiler. Geçen yaz annem üstüme o kadar geldi ki, hap aldım Allah’a şükür bisey olmadı ama annem karsıma geçip dalga geçer gibi baktı bana. Arkadaşlarım evli. Bu olaydan önce onlara(evlenen arkadaslarıma) kurban ol dedi.. sırf evlenmedim diye 😭 O kadar kötüyüm ki. 29 yaşındayım Çok mu geçti yasım.. çok mu geç kaldım? Evlenmemek çok mu kötü bir şey. Çalışıyorum, paramı doğru dürüst kullanamadım bile. O kadar zoruma gidiyor ki her şey. İnsan içine çıkmak istemiyorum. Hep bir evlilik muhabbeti. Hep bir acıyarak bakış var gözlerinde. 30 yaşından sonra evlenen var mı aranızda? Çok bekleyip engelleri aşıp evlenip mutlu olan var mı? Bunu duymaya o kadar ihtiyacım var ki.. Lütfen kınamayın. Psikolojik olarak iyi değilim suan..
29 yaşındayım. Hala evliliğe hazır olmadığımı düşünüyorum. Evlilikten önce hayatınızın kontrolünü elinize almanız lazım...
 
Son kez konuna yazıyorum. 29 yaşında evlenen biri olarak. Biraz aileden de sıkıldığını anlayabiliyorum. O yaşlarda haliyle insan düzeni olsun istiyor ailede baskı kuruyor evlenirsen ancak ayrı ev olabilir diye. Bu sebeple evliliğe taktığın düşüncesindeyim. Gel kendine bir güzellik yap, ailenle konuş. Onlar senin ayrı eve çıkmana izin versin, sen de şu 8 yıllık sevgilinle evlenmeme sözü ver. Zamana yay. Başka adayları da değerlendir. 8 sene de evlenemediyseniz çok da güçlü bir ilişki yoktur, başkaca da sorunlar vardır. Ayrı eve çık, gez toz paranı ye. Bir kaç sene kafanı dinle. Çünkü evleneceksin, çocuğun olacak yapamadıkların içinde kalacak. Benim bebeğim var yeni bak, bekarken gezdim, harcadım bir ahım yok. Şimdi gezmezsen en mutlu evlilik bile sorumluluk içerdiğinden zor. Hele de sorumluluk alamamış biriyle çok daha zordur diye düşünüyorum. Umarım beni yanlış anlamaz, kendin için en doğrusunu yaparsın. Hayatta bol şans diliyorum.
Çok haklısınız. Ben ayrı evdeyim ama ailemden kurtulamadım bir türlü. Annem gelip kalıyor. Babam ilçede tek kalıyor bunu da sorun ediuor evlenip gitsin modunda. Ben gel kal demiyorum. Neymis kız başına kalamazmısım. Ben tek de kalabilirim dediğimde sen bizi istemiyorsun sevmiyorsun oldu. Bıktım artık düşünce yapılarından. Ancak başka yere tayin istersem mutlu olurum
 
Ben orda tam yazamadım kötü olduğum için. Ben de çıkmasını istedim sınava hazırlansın istedim. Çocuk da ne yapacağını sasırdı hep. Çünkü halk eğitimde düzgün isi vardı. Onun için uğraştı belgeler aldı ama ailem istemez diye ailemin karşısına çıkaramadım. Çünkü bütün arkadaşlarım memurla evli. Ben öyle olursam annem ölür kahrından. Öyle lanse ediuor bana

yani beddua gibi olmasın da valla kahırdan ölünüyorsa kızı memur olmayan birisi ile evlendi diye ne hali varsa görsün

15 yıldır evliyim eşim hayatının hiç bir aşamasında memur olmaya kalkmadı

ne yapalım yani 40 yaşını geçtik hala beklese miydim memur olur bir gün diye

bence olaylara objektif bakmıyorsunuz

sorun memur olmaması mı aile geçindirecek düzgün bir iş kültürünün olmaması mı
 
Merhaba arkadaşlar. Dün de konu açmıştım. Bazı arkadaşlar kızmıştı bana. Belki kendilerince haklılar. Dün kötü olduğum için detaylı yazamadım. Cevap da veremedim yazdıklarınıza, kusura bakmayın. Uzun yıllardır birlikte olduğum biri var. Fakat şartlar uygun olmadığı için evlenemedik. İkimiz de 29 yaşına geldik. Ailem hep başkalarıyla tanıştırmaya çalışıyor, şununla tanış bununla tanış vs. Ben kabul etmeyince tabiki kavga gürültü. Hatta hepinizden özür dileyerek söylüyorum birliktelik yaşadığım için korktuğumu bile ima etti AİLEM. Halbuki sevdiğim için bekliyorum ben, onlara ayrıldım dedim. Çünkü ben memur o olmadığı için istemediler. Kavga çıkarttılar. Erkek kardeşim beni tüm aileme rezil etti. Abimi aradı ben sevgilimle beraberim diye. Sadece sevdim halbuki.. Dün düşünmekten uyuyamadım. O da elinden geleni yaptı ben de ona dualarımla destek oldum ama nasibimiz bağlanmış gibi olmuyor bir türlü.. 8 yıldır çalışıyorum, elimde 20 binden başka param yok. Nedeni ise aileme yardım etmem. Tek isteğim evlenmekti sevdiğimle, ama sırf memur değil diye bana dünyayı dar ettiler. Geçen yaz annem üstüme o kadar geldi ki, hap aldım Allah’a şükür bisey olmadı ama annem karsıma geçip dalga geçer gibi baktı bana. Arkadaşlarım evli. Bu olaydan önce onlara(evlenen arkadaslarıma) kurban ol dedi.. sırf evlenmedim diye 😭 O kadar kötüyüm ki. 29 yaşındayım Çok mu geçti yasım.. çok mu geç kaldım? Evlenmemek çok mu kötü bir şey. Çalışıyorum, paramı doğru dürüst kullanamadım bile. O kadar zoruma gidiyor ki her şey. İnsan içine çıkmak istemiyorum. Hep bir evlilik muhabbeti. Hep bir acıyarak bakış var gözlerinde. 30 yaşından sonra evlenen var mı aranızda? Çok bekleyip engelleri aşıp evlenip mutlu olan var mı? Bunu duymaya o kadar ihtiyacım var ki.. Lütfen kınamayın. Psikolojik olarak iyi değilim suan..
Kuzum sen ne sıkıyorsun tatlı canını? Gel sana biraz benden bahsedeyim, belki icine biraz olsa su serpmiş olurum. Bende 29 yaşındayım, bende evlenme yaşı anca 25 26 gibi yerleşti, ondan önce kendime odaklandim, dostluklarima odaklandim, 18 ülke gezdim (yurt disindayim), yani ne bileyim evlenmek pek cekici gelmemişti o yaşlarda bana. Tabii soranlar arttikca da annemde baski kurmaya basladi dogal olarak. Ona da kizmiyorum, o da hakli kendince. Yalniz bu yasima kadar 20e yakin kisiyi red ettim, vallah hiçte pişman değilim. Arkadaş ortamında da "sen erken evlenirsin" gözüyle bakılan kişiydim veya "güzel kızsın, niye bir ilişkin yok?" diye sorulan. Ama sonuçta ne oldu, bir kac kisiyle görüştüm, uyumadığımızi anladığım anda da yol verdim gittim. Şuanda iki sene yakin bir iliskim var, karakterini çok beğendiğim bir beyefendiyle. Kader kısmet işleri yaşa başa bakmiyor güzelim, evliliğe giden yolda sabır işi. Yalnız 8 sene çok fazla değil mi sencede? Sizinki aşktan çok alışkanlık olabilir mi?
 
Merhaba arkadaşlar. Dün de konu açmıştım. Bazı arkadaşlar kızmıştı bana. Belki kendilerince haklılar. Dün kötü olduğum için detaylı yazamadım. Cevap da veremedim yazdıklarınıza, kusura bakmayın. Uzun yıllardır birlikte olduğum biri var. Fakat şartlar uygun olmadığı için evlenemedik. İkimiz de 29 yaşına geldik. Ailem hep başkalarıyla tanıştırmaya çalışıyor, şununla tanış bununla tanış vs. Ben kabul etmeyince tabiki kavga gürültü. Hatta hepinizden özür dileyerek söylüyorum birliktelik yaşadığım için korktuğumu bile ima etti AİLEM. Halbuki sevdiğim için bekliyorum ben, onlara ayrıldım dedim. Çünkü ben memur o olmadığı için istemediler. Kavga çıkarttılar. Erkek kardeşim beni tüm aileme rezil etti. Abimi aradı ben sevgilimle beraberim diye. Sadece sevdim halbuki.. Dün düşünmekten uyuyamadım. O da elinden geleni yaptı ben de ona dualarımla destek oldum ama nasibimiz bağlanmış gibi olmuyor bir türlü.. 8 yıldır çalışıyorum, elimde 20 binden başka param yok. Nedeni ise aileme yardım etmem. Tek isteğim evlenmekti sevdiğimle, ama sırf memur değil diye bana dünyayı dar ettiler. Geçen yaz annem üstüme o kadar geldi ki, hap aldım Allah’a şükür bisey olmadı ama annem karsıma geçip dalga geçer gibi baktı bana. Arkadaşlarım evli. Bu olaydan önce onlara(evlenen arkadaslarıma) kurban ol dedi.. sırf evlenmedim diye 😭 O kadar kötüyüm ki. 29 yaşındayım Çok mu geçti yasım.. çok mu geç kaldım? Evlenmemek çok mu kötü bir şey. Çalışıyorum, paramı doğru dürüst kullanamadım bile. O kadar zoruma gidiyor ki her şey. İnsan içine çıkmak istemiyorum. Hep bir evlilik muhabbeti. Hep bir acıyarak bakış var gözlerinde. 30 yaşından sonra evlenen var mı aranızda? Çok bekleyip engelleri aşıp evlenip mutlu olan var mı? Bunu duymaya o kadar ihtiyacım var ki.. Lütfen kınamayın. Psikolojik olarak iyi değilim suan..
Burada bu konudan 123456 kere açıldı.
Ama çok çaresiz geldiniz yazayım.
Evlilik nasip kismettir.
Yaşla alakası yok yok yok.
Kimi 24te evlenir kimi 30da kimi de 45te.
Bunu sırf yaşa indirgemeyin.

Bilgilerinizde mühendis olduğunuz yazıyor.
Memursunuz. Gidin başka şehire.
Tutun ev.. o aile ile ilelebet yasamak zorunda değilsiniz. Tüm paranızı da vermeyin. Çok ihtiyaçları varsa kardeşler olarak konusun. Herkes belli ölçüde yardım etsin. Sadece siz etmeyin..

Önceliğiniz ailenizden ayrılmak olsun.
Ruh halinizi önce duzeltin. Sonra zaten evlilik nasipte varsa olur. Bu ruh haliyle birileriyle tanışsanız ne olacak?
Yağmurdan kaçarken doluya tutulursunuz.
Sırf evden gitmek için yapılan evlilikten hayır gelmez.
Önce ruh halinizi duzeltin.
 
Merhaba arkadaşlar. Dün de konu açmıştım. Bazı arkadaşlar kızmıştı bana. Belki kendilerince haklılar. Dün kötü olduğum için detaylı yazamadım. Cevap da veremedim yazdıklarınıza, kusura bakmayın. Uzun yıllardır birlikte olduğum biri var. Fakat şartlar uygun olmadığı için evlenemedik. İkimiz de 29 yaşına geldik. Ailem hep başkalarıyla tanıştırmaya çalışıyor, şununla tanış bununla tanış vs. Ben kabul etmeyince tabiki kavga gürültü. Hatta hepinizden özür dileyerek söylüyorum birliktelik yaşadığım için korktuğumu bile ima etti AİLEM. Halbuki sevdiğim için bekliyorum ben, onlara ayrıldım dedim. Çünkü ben memur o olmadığı için istemediler. Kavga çıkarttılar. Erkek kardeşim beni tüm aileme rezil etti. Abimi aradı ben sevgilimle beraberim diye. Sadece sevdim halbuki.. Dün düşünmekten uyuyamadım. O da elinden geleni yaptı ben de ona dualarımla destek oldum ama nasibimiz bağlanmış gibi olmuyor bir türlü.. 8 yıldır çalışıyorum, elimde 20 binden başka param yok. Nedeni ise aileme yardım etmem. Tek isteğim evlenmekti sevdiğimle, ama sırf memur değil diye bana dünyayı dar ettiler. Geçen yaz annem üstüme o kadar geldi ki, hap aldım Allah’a şükür bisey olmadı ama annem karsıma geçip dalga geçer gibi baktı bana. Arkadaşlarım evli. Bu olaydan önce onlara(evlenen arkadaslarıma) kurban ol dedi.. sırf evlenmedim diye 😭 O kadar kötüyüm ki. 29 yaşındayım Çok mu geçti yasım.. çok mu geç kaldım? Evlenmemek çok mu kötü bir şey. Çalışıyorum, paramı doğru dürüst kullanamadım bile. O kadar zoruma gidiyor ki her şey. İnsan içine çıkmak istemiyorum. Hep bir evlilik muhabbeti. Hep bir acıyarak bakış var gözlerinde. 30 yaşından sonra evlenen var mı aranızda? Çok bekleyip engelleri aşıp evlenip mutlu olan var mı? Bunu duymaya o kadar ihtiyacım var ki.. Lütfen kınamayın. Psikolojik olarak iyi değilim suan..
29 yasinizda neden ailenize bu kadar bagimlisiniz zaten sizi sevmiyorlarmis, sevdiğiniz adamla bi nikah kıyın evlenin.
Bu arada 29 yaşımda evlendim kimse de yüzüme karşı baski yapmadı, kişiliğim baskindir laf soyleyenin ağzına lafı tıkarım. Agresifim size de bir doz agresiflik tavsiye ederim bu kadar silik olmayin. Su hayatta deveyi diken insani şey yapan yaranir çünkü....
 
34 yasındayım yeni evlendim kendmi hazır hissettiğimde bir de doğru adamı bekledim kısmet bu işler..
Zaten çalışıyordum ve öyle her yere akraba aile gelmelerine giden biri değildim oldum olası sevmem kendi arkadaşlarım çevrem gezmeler tozmalar tatiller vs eve de geç gelirdim işten çıkar arkadaşlarla gezerdim kurslara giderdim vs vs ama eve mesai var derdim 😅 işe yaradı mı yaradı. Sonra eşimle tanıştım evlendik mutluyuz diğer yarışmacılara başarılar dilerim 🤣
 
Merhaba arkadaşlar. Dün de konu açmıştım. Bazı arkadaşlar kızmıştı bana. Belki kendilerince haklılar. Dün kötü olduğum için detaylı yazamadım. Cevap da veremedim yazdıklarınıza, kusura bakmayın. Uzun yıllardır birlikte olduğum biri var. Fakat şartlar uygun olmadığı için evlenemedik. İkimiz de 29 yaşına geldik. Ailem hep başkalarıyla tanıştırmaya çalışıyor, şununla tanış bununla tanış vs. Ben kabul etmeyince tabiki kavga gürültü. Hatta hepinizden özür dileyerek söylüyorum birliktelik yaşadığım için korktuğumu bile ima etti AİLEM. Halbuki sevdiğim için bekliyorum ben, onlara ayrıldım dedim. Çünkü ben memur o olmadığı için istemediler. Kavga çıkarttılar. Erkek kardeşim beni tüm aileme rezil etti. Abimi aradı ben sevgilimle beraberim diye. Sadece sevdim halbuki.. Dün düşünmekten uyuyamadım. O da elinden geleni yaptı ben de ona dualarımla destek oldum ama nasibimiz bağlanmış gibi olmuyor bir türlü.. 8 yıldır çalışıyorum, elimde 20 binden başka param yok. Nedeni ise aileme yardım etmem. Tek isteğim evlenmekti sevdiğimle, ama sırf memur değil diye bana dünyayı dar ettiler. Geçen yaz annem üstüme o kadar geldi ki, hap aldım Allah’a şükür bisey olmadı ama annem karsıma geçip dalga geçer gibi baktı bana. Arkadaşlarım evli. Bu olaydan önce onlara(evlenen arkadaslarıma) kurban ol dedi.. sırf evlenmedim diye 😭 O kadar kötüyüm ki. 29 yaşındayım Çok mu geçti yasım.. çok mu geç kaldım? Evlenmemek çok mu kötü bir şey. Çalışıyorum, paramı doğru dürüst kullanamadım bile. O kadar zoruma gidiyor ki her şey. İnsan içine çıkmak istemiyorum. Hep bir evlilik muhabbeti. Hep bir acıyarak bakış var gözlerinde. 30 yaşından sonra evlenen var mı aranızda? Çok bekleyip engelleri aşıp evlenip mutlu olan var mı? Bunu duymaya o kadar ihtiyacım var ki.. Lütfen kınamayın. Psikolojik olarak iyi değilim suan..
Kadınların en güzel yaşlarında kartlasmis muamelesi yapılması sinirlerimi zıplatıyo
 
Yani ben 37 yaşındayım. Bekarım. Evet bazen canım çok sıkılıyor. Ama bu derece değil. 2 konunuz var. Birinde de ölmek istediğinizi söylemişsiniz. Destek almanız gerek. Aileniz sizin için diyor. Söyledikleri haksız değil. İşi gücü olmayan biri ile ne yapcaksınız evlenince. Keşke bir yerlerden başlasaymış sevgiliniz .Dua pek çok yolu açar ama biraz da gayret lazım.
 
Back