-
- Konu Sahibi AngelHeart
- #47.201
Birini öneriyorlar genelde görücü usulü tarzı öncelikle sakince hayır diyorum ısrar edilirse biraz daha sertleşiyor ses tonum ondan sonra susuyorlar. Isrardan da zaten nefret ederim hayırsa hayırdır
Birini öneriyorlar genelde görücü usulü tarzı öncelikle sakince hayır diyorum ısrar edilirse biraz daha sertleşiyor ses tonum ondan sonra susuyorlar. Isrardan da zaten nefret ederim hayırsa hayırdırMilleti nasıl susturuyorsunuz
Birini öneriyorlar genelde görücü usulü tarzı öncelikle sakince hayır diyorum ısrar edilirse biraz daha sertleşiyor ses tonum ondan sonra susuyorlar. Isrardan da zaten nefret ederim hayırsa hayırdır
Sayfaya uzun süredir girmiyordum bildirimi görünce bakayim.dedimKızlar burası aktif değil mi
28 yaşındayım. Siz eski üyelerdensiniz baya o zaman hoşgeldiniz diyelim :)Sayfaya uzun süredir girmiyordum bildirimi görünce bakayim.dedim
Ben de ilk 27-28dim buraya yazmaya basladigimda şu an 34um hala bekarim :)
Bazi arkadaslar evlendi bazisi hala bekar diye biliyorum konu sahibesi coktan evlendi onu hatirliyorum 4-5 yıl olmustur sanirim.
Diğer arkadaslarin bir kısmı nick degistirmisti simdi aklima gelmiyor ama bir zamanlar burar aktifti baya :)
Yas kac Aycan?
Kesinlikle öyle..evet kişiden talep gelmeden böyle birilerinin söylenmesi hoş değil. sinir bozucu. dik durmaya devam edin.
Asıl siz hosgeldiniz :) ben eskilerdenim evet28 yaşındayım. Siz eski üyelerdensiniz baya o zaman hoşgeldiniz diyelim :)
AnladimKendimi bu gruba ait hissettim sanırım
Peki nasıl aştınızAnladim
Yani evlenmek isteyip de evlenemeyen grupta goruyorsunuz kendinizi
Ben o konuda bazi seyleri aştım sanırım cok takmiyorum
Ben kk girdigim zamanlar daha atanmamistim simdi ise 7.5 yillik memurum ve zaten yalnız yasiyorumPeki nasıl aştınız
Tebrik ediyorum öncelikle kendi planınıza göre güzel başarılı bir hayat çizebildiğiniz için. Bende doktora için ingilizce sınavına hazırlanıyorum ve bu süreçte evdeyim. Her gelen giden bu sınavda geçemezsen evlenmeyi düşün artık diyor. Yolda gören her seferinde eeee yok mu biri diyor. Sanırım ben bu baskıdan dolayı da evlenmeme olayına taktım. Benden küçük kızı evlenen komşumuz bana acır gibi bakıyor. Yüzünü ekşiterek yok mu biri diyor... bende yalnız etkinlerden hoşlanırım evde yalnız kalmaktan sinemaya alışverişe yalnız gitmekten. Ama toplum insanım canını okuyor. Bana soramadıkşarı yerde aileme yaşı geçiyor gibi şeyler söylüyorlar. Toplum baskısını ensemde hissediyorum sanki... Yok mu biri diye cümlelere başlanan misafirliklere gitmiyorum çevrem o kadar küçüldü ki. Sınav stresi toplum baskı beni yordu. Bir değil iki değil çevremdeki herkesin derdi evlenmemiş olmam. İlk muhabbetleri hala yok mu biri.Ben kk girdigim zamanlar daha atanmamistim simdi ise 7.5 yillik memurum ve zaten yalnız yasiyorum
Hayatta bir insanın ihtiyacı olduğu zaman en yakin gördüğü arkadaş/sevgili/akrabalari yaninda olmadığında da ayakta kalinabildigini öğrendim. Bana sözler verip tutmayanlar, kendi ayagina çağırıp bana gelince ben gelemem diyenleri de duydu bu kulaklar. O yüzden de tek olmayla barışık olmayo da öğrendim.
Hayatinda bir esya tasimamis insanlar ben tasinirken akil verdiler. Ben tek basina kac ev degistirdim. Yani dedigim gibi en ihtiyaç duyduğum an yalniz kaldim, sozler tutulmadı. O yüzden evlenirsem ki hayatı paylasmak, sevgi saygı icinde bir beraberlik isterim. Ama olmuyorsa da zaten ben kendi ayaklarim uzerinde durebiliyorum.
Insan önce kendiyle mutlu olabilmeli, mesela tatile gideceksiniz diyelim. Kimi yalniz olmaktan korkar. Ben ise yalniz olmanin, yalniz tatil yapmanın keyfini çıkarıyorum. Paylasmak elbet güzel ama olmuyorsa karalar baglamaya gerek yok.
Aşmak icin biraz olgunlasmak gerekiyor sanırım. Bir de bu hayatta yalnız olduğunu bilip o yalnizligin da tadini çıkarmak.
Illa biri olmali diye düşünmek yerine, ben böyle de mutluyum gelen olursa da bu mutluluğu paylasarak büyütebilirim diyebilmelisiniz.
Ne guzel yasca benden küçük olmaniza ragmen doktoraya baslayacaksinizTebrik ediyorum öncelikle kendi planınıza göre güzel başarılı bir hayat çizebildiğiniz için. Bende doktora için ingilizce sınavına hazırlanıyorum ve bu süreçte evdeyim. Her gelen giden bu sınavda geçemezsen evlenmeyi düşün artık diyor. Yolda gören her seferinde eeee yok mu biri diyor. Sanırım ben bu baskıdan dolayı da evlenmeme olayına taktım. Benden küçük kızı evlenen komşumuz bana acır gibi bakıyor. Yüzünü ekşiterek yok mu biri diyor... bende yalnız etkinlerden hoşlanırım evde yalnız kalmaktan sinemaya alışverişe yalnız gitmekten. Ama toplum insanım canını okuyor. Bana soramadıkşarı yerde aileme yaşı geçiyor gibi şeyler söylüyorlar. Toplum baskısını ensemde hissediyorum sanki... Yok mu biri diye cümlelere başlanan misafirliklere gitmiyorum çevrem o kadar küçüldü ki. Sınav stresi toplum baskı beni yordu. Bir değil iki değil çevremdeki herkesin derdi evlenmemiş olmam. İlk muhabbetleri hala yok mu biri.
Kesinlikle sizin gibi düşünüyorum benimde yaş 35 evlenmedim bende memurum 5 yıl önce beni deli gibi sevdiğini söyleyen sahsiyetsiz helif kanser olduğumu öğrenince aramadı ben kemoterapi alırken gitti evlendi ailem tedavim de çok yanım da olmadı tek başıma öğrendim doğru düzgün insan olmazsa ve guvenmezsem evlenmemBen kk girdigim zamanlar daha atanmamistim simdi ise 7.5 yillik memurum ve zaten yalnız yasiyorum
Hayatta bir insanın ihtiyacı olduğu zaman en yakin gördüğü arkadaş/sevgili/akrabalari yaninda olmadığında da ayakta kalinabildigini öğrendim. Bana sözler verip tutmayanlar, kendi ayagina çağırıp bana gelince ben gelemem diyenleri de duydu bu kulaklar. O yüzden de tek olmayla barışık olmayo da öğrendim.
Hayatinda bir esya tasimamis insanlar ben tasinirken akil verdiler. Ben tek basina kac ev degistirdim. Yani dedigim gibi en ihtiyaç duyduğum an yalniz kaldim, sozler tutulmadı. O yüzden evlenirsem ki hayatı paylasmak, sevgi saygı icinde bir beraberlik isterim. Ama olmuyorsa da zaten ben kendi ayaklarim uzerinde durebiliyorum.
Insan önce kendiyle mutlu olabilmeli, mesela tatile gideceksiniz diyelim. Kimi yalniz olmaktan korkar. Ben ise yalniz olmanin, yalniz tatil yapmanın keyfini çıkarıyorum. Paylasmak elbet güzel ama olmuyorsa karalar baglamaya gerek yok.
Aşmak icin biraz olgunlasmak gerekiyor sanırım. Bir de bu hayatta yalnız olduğunu bilip o yalnizligin da tadini çıkarmak.
Illa biri olmali diye düşünmek yerine, ben böyle de mutluyum gelen olursa da bu mutluluğu paylasarak büyütebilirim diyebilmelisiniz.
Cok geçmiş olsunKesinlikle sizin gibi düşünüyorum benimde yaş 35 evlenmedim bende memurum 5 yıl önce beni deli gibi sevdiğini söyleyen sahsiyetsiz helif kanser olduğumu öğrenince aramadı ben kemoterapi alırken gitti evlendi ailem tedavim de çok yanım da olmadı tek başıma öğrendim doğru düzgün insan olmazsa ve guvenmezsem evlenmem
Ben şok oldum bende şu an idari izinde im ve Kasım'da baslicam şükür oda tek kişilik olacak daha önceki arkadaş ile kavga etmiştik düşünün ben hem kanser var hemde bir kan hastalığı olan itp yani beyaz kan düşüklüğü ve bağışıklık sıfır kortizon kullaniyorum 16 Mart günü ben saf ciddi safim ya o izin aldı izni yanmasın diye gitmiştim bir baktım gelmiş gelmişse bende gidebilirim yani sonuçta yok senin idari izin hakkım yok filan resmen utanmadan odadan kovmaya çalışmasın mi tabiki idari izin kullandım düşünün adliyede çalışıyordum sadece benimle değil bir çok kişiden kavga ettiği için en ağır mahkeme e verdiler ama sonuç onun yüzünden psikolojim bozuldu 3 gün sonra kan Cook düştü daha fazla kortizon kullandım kanama durması için ilaç kullandım iki tane durmadı burnum kanadı o gün bir karar aldım kimseyi onensemicem kanseri ben yendim şimdi sıkıntı i ben çekiyorum niye Allah'ın şeref yoksunu insanı takacağım ki Allah büyük düşünün ben yokken benim hiçbir etkim olmadan o kovmaya çalıştığı odadan kovdular hatta anahtarını dahi değiştirdiler ve kimsede aman gitmesin demedilerCok geçmiş olsun
En zayıf ve desteğe en cok destek olduğunuz zamanda yalniz kalmissiniz
Şu hayatta en önemli sey saglik maalesef sizin/benim gibi sagligin degerini bilen insanlarin da karsisina hep tam tersi tipler çıkar
Mesela ben idari izindeyim evden çalışıyordum şimdi ise kalabaligin icinde çalışıp kurumdaki herkesten daha cok insanlarla temasa girecegim bir iş kitlendi, şu an koronaya yakalanma riskimden dolayi korkarken bana söylenen şey : kac aydir evde yatiyorsun/aman yakalansan da iyilesirsin alisman lazim! Yaa ben hasta olursam ölürüm diyorum, bisey olmaz deniyor. Yani şu aralar da bunun stresini yaşıyorum.
Rabbim arkadasin da, esin de, sevgilinin de, patronun/amirin de hayirlisini versin cidden memurlukta yasamadigim sıkıntı kalmadi. Onca emek verdim egitim hayatim boyunca ve is bulana kadar ama bu tipler yüzünden istifa raddesine geldim.
Ne insanlar var, umarım sizi hak edecek biriyle olursunuz. Üzülmeyin böyle biri için, hayat işte...Kesinlikle sizin gibi düşünüyorum benimde yaş 35 evlenmedim bende memurum 5 yıl önce beni deli gibi sevdiğini söyleyen sahsiyetsiz helif kanser olduğumu öğrenince aramadı ben kemoterapi alırken gitti evlendi ailem tedavim de çok yanım da olmadı tek başıma öğrendim doğru düzgün insan olmazsa ve guvenmezsem evlenmem
Ben 16 martta raporumla izne çıktım sonrasında 1 haziranda millet e nabiz sistemine giremezken ben mesai öncesi girip telefona indirmistim ve mesai bitimine kadar da bekletildim. Gittigimde de uc kisilik.kucuk bir odamiz var oradaki bir arkadasi cikartiyorlar iki kisi calisiyoruz bana öyle özel alan nerede? Ben de yillarca kortizon kullandim o kesildi ama en az kortizon kadar ağır ilaçlar kullaniyorum. Bugun saglik ocagina gittim mecburen ilac yazdirmaya ve saglik ocağının oldugu kısım hep yüksek riskli (kirmizi) görünüyor hes uygulamasinda. Yani benim.evden cikip doktora gitmem bile riskken is yerinde onca kalabaliga karismam ekstra risk. Inanin kac gündür dusunmekten psikolojim altust oldu, ben ki hastalığını sorun etmiş insan degilim ama bu virüs bir bilinmez, kimde nasıl etki gosterir muamma. Bu yüzden ölen insanlar var hatta yakin gördüğüm bir ablami kaybettim koronadan (aylarca yogun bakimda kaldi ustelik). Ben de sağlığım ile ilgili iyi bir durumdayken daha önce yaşadığım süreçleri tekrar yasamak istemiyorum haliyle. Bunu anlatamiyorum, anlattigimda da insanlara hikaye gibi geliyor sanırım, inanmıyorlar korona konusunda yogun risk.altinda olduğumu.Ben şok oldum bende şu an idari izinde im ve Kasım'da baslicam şükür oda tek kişilik olacak daha önceki arkadaş ile kavga etmiştik düşünün ben hem kanser var hemde bir kan hastalığı olan itp yani beyaz kan düşüklüğü ve bağışıklık sıfır kortizon kullaniyorum 16 Mart günü ben saf ciddi safim ya o izin aldı izni yanmasın diye gitmiştim bir baktım gelmiş gelmişse bende gidebilirim yani sonuçta yok senin idari izin hakkım yok filan resmen utanmadan odadan kovmaya çalışmasın mi tabiki idari izin kullandım düşünün adliyede çalışıyordum sadece benimle değil bir çok kişiden kavga ettiği için en ağır mahkeme e verdiler ama sonuç onun yüzünden psikolojim bozuldu 3 gün sonra kan Cook düştü daha fazla kortizon kullandım kanama durması için ilaç kullandım iki tane durmadı burnum kanadı o gün bir karar aldım kimseyi onensemicem kanseri ben yendim şimdi sıkıntı i ben çekiyorum niye Allah'ın şeref yoksunu insanı takacağım ki Allah büyük düşünün ben yokken benim hiçbir etkim olmadan o kovmaya çalıştığı odadan kovdular hatta anahtarını dahi değiştirdiler ve kimsede aman gitmesin demediler
Yok üzülmüyorum ama umut etmiyorum artık sevmek değil güvenmek sorun benceNe insanlar var, umarım sizi hak edecek biriyle olursunuz. Üzülmeyin böyle biri için, hayat işte...
Çok geçmiş olsun meslek ne ve hastalik neydi millet anlamıyor ne yazikki hicBen 16 martta raporumla izne çıktım sonrasında 1 haziranda millet e nabiz sistemine giremezken ben mesai öncesi girip telefona indirmistim ve mesai bitimine kadar da bekletildim. Gittigimde de uc kisilik.kucuk bir odamiz var oradaki bir arkadasi cikartiyorlar iki kisi calisiyoruz bana öyle özel alan nerede? Ben de yillarca kortizon kullandim o kesildi ama en az kortizon kadar ağır ilaçlar kullaniyorum. Bugun saglik ocagina gittim mecburen ilac yazdirmaya ve saglik ocağının oldugu kısım hep yüksek riskli (kirmizi) görünüyor hes uygulamasinda. Yani benim.evden cikip doktora gitmem bile riskken is yerinde onca kalabaliga karismam ekstra risk. Inanin kac gündür dusunmekten psikolojim altust oldu, ben ki hastalığını sorun etmiş insan degilim ama bu virüs bir bilinmez, kimde nasıl etki gosterir muamma. Bu yüzden ölen insanlar var hatta yakin gördüğüm bir ablami kaybettim koronadan (aylarca yogun bakimda kaldi ustelik). Ben de sağlığım ile ilgili iyi bir durumdayken daha önce yaşadığım süreçleri tekrar yasamak istemiyorum haliyle. Bunu anlatamiyorum, anlattigimda da insanlara hikaye gibi geliyor sanırım, inanmıyorlar korona konusunda yogun risk.altinda olduğumu.