• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

30 yaşından sonra evlenen var mı? Çevre baskısıyla nasıl başa çıktınız?

aç da oku... şu evli kadınların başına gelenleri....
evlenmeden önce keşfetseydim burayı keşke... ya da insan başına gelmeden akıllanmıyo... evlilik kurtulıuş diil... ve bütün kızlara tavsiye ederim.. bi anne bi oğlu varsa ve bu oğlancık annenin nöbetini tutmuş.. göbek bağı kesilmemişse evlenmeyin... çok fena harcıyolar... bide iy
niyetli biriyseniz...maalesef yaşadım........o annesi olacak kadın boşattı bizi....yani evlilik herkesle yapılmaz...mutlu olanlar da vardır elbet... onlar da azınlık sanırım...
 
Gözünüzü açin az etraftaki evliliklere bakın.Kocanin ruhen,madden önde olmadiği evlilikler hep bir sallantida.Kadınlar mutsuz.Şurada 3-5 konu okusaniz anlayacaksıniź.Illa ben onu evimin erkeği yapacağim diye düşünüyorsaniz gidin 2 yetişkin bir nikah kiyin belediyede.
 
Bin tane koca bulunur bir tane anne baba bulunmaz. Vardır bildikleri benimde kuzenim 9 senedir biriyle beraber.kuzen çalışıyo didiniyo çocukta bi kere güvenlik işine girdi 1 ay çalıştı sonrası yok. Ailen istemiyosa senin iyiliğin içindir ki bence memur olmadığı için değil büyük ihtimal başka sebepleri vardır. Aptal aşık olma evlilik sevgililiğe benzemez ev sahibi kapına dayanırsa ne sevgi kalır nede aşk. Sen çalışıp kambur gibi o adamı sırtında mı taşımayı istiyosun? yol yakınken vazgeç bu yaşlar geri gelmiyor. Yeni birini tanı seversin merak etme yeter ki gerçekleri gör.
 
Sevgilim normalde sporla ilgileniyordu. Halk eğitimde çalışıyordu. Ben ailem memur istiyor dediğim için ordan çıktı. Bekçilik için diğer sınavlar için uğraştı. Spor salonunda çalışıyordu ama pandemiden dolayı oralar da kapandı. Ailem memur olmasa bizi sil dediler karşılarına çıkıp illa evlenecem de diyemiyorum. Herkes siler beni çünkü
Biraz net olduğunuzu ailenize de belli mi etseniz acabaa?? Ben esimle sevgiliyken evlenme teklifi ettikten sonra,direk babamın karşısına çıkıp söyledim görüştüğüm var ciddiyiz dedim. Ben üni okudum.esim ilkokul mezunu emlak işi yapıyor. .babama ayrıntıları anlatınca babamın yüzü düştü. Okuldan birini beklerdim vs demeye başladı. Bende kızdım okuldakilerin tek derdi uckurlari dedim. Tanışın tanıyınca çok seveceksin dedim. Ki eşim ilkokul mezunu olsada bilgi birikim olarak herkesi sollar. Sonra tanıştılar ettiler derken,babam benden daha çok seviyodur eşimi şuan..

Velhasıl kelam siz ailenize kararlı olduğunuzu ve vazgeçmeyeceğinizi pek hissettirmemissiniz bence.ki memur istiyoruz da ne demek.onlar mi evlenecek.
Bu arada okul bitti etti diyene kadar 25yasi buluyor.sonra iş bul et derken zaten artık herkes 30ndan sonra evleniyor.yani kendinize evde kalmışsınız gibi muamele etmeyin. Siz kendinize bunu yaparsanız çevrenizdekiler neden yapmasin
 
Merhaba arkadaşlar. Dün de konu açmıştım. Bazı arkadaşlar kızmıştı bana. Belki kendilerince haklılar. Dün kötü olduğum için detaylı yazamadım. Cevap da veremedim yazdıklarınıza, kusura bakmayın. Uzun yıllardır birlikte olduğum biri var. Fakat şartlar uygun olmadığı için evlenemedik. İkimiz de 29 yaşına geldik. Ailem hep başkalarıyla tanıştırmaya çalışıyor, şununla tanış bununla tanış vs. Ben kabul etmeyince tabiki kavga gürültü. Hatta hepinizden özür dileyerek söylüyorum birliktelik yaşadığım için korktuğumu bile ima etti AİLEM. Halbuki sevdiğim için bekliyorum ben, onlara ayrıldım dedim. Çünkü ben memur o olmadığı için istemediler. Kavga çıkarttılar. Erkek kardeşim beni tüm aileme rezil etti. Abimi aradı ben sevgilimle beraberim diye. Sadece sevdim halbuki.. Dün düşünmekten uyuyamadım. O da elinden geleni yaptı ben de ona dualarımla destek oldum ama nasibimiz bağlanmış gibi olmuyor bir türlü.. 8 yıldır çalışıyorum, elimde 20 binden başka param yok. Nedeni ise aileme yardım etmem. Tek isteğim evlenmekti sevdiğimle, ama sırf memur değil diye bana dünyayı dar ettiler. Geçen yaz annem üstüme o kadar geldi ki, hap aldım Allah’a şükür bisey olmadı ama annem karsıma geçip dalga geçer gibi baktı bana. Arkadaşlarım evli. Bu olaydan önce onlara(evlenen arkadaslarıma) kurban ol dedi.. sırf evlenmedim diye 😭 O kadar kötüyüm ki. 29 yaşındayım Çok mu geçti yasım.. çok mu geç kaldım? Evlenmemek çok mu kötü bir şey. Çalışıyorum, paramı doğru dürüst kullanamadım bile. O kadar zoruma gidiyor ki her şey. İnsan içine çıkmak istemiyorum. Hep bir evlilik muhabbeti. Hep bir acıyarak bakış var gözlerinde. 30 yaşından sonra evlenen var mı aranızda? Çok bekleyip engelleri aşıp evlenip mutlu olan var mı? Bunu duymaya o kadar ihtiyacım var ki.. Lütfen kınamayın. Psikolojik olarak iyi değilim suan..

Ne engeliniz var ben anlamadım. Anne baba biz evleniyoruz diyip evleneceksiniz. Ben de sizin gibiydim memur olmayan biriyle evlendim. Düğün yapmadım, eşyalarımı uygun fiyatlı aldım. Nikah yaptım evlendim yani sizin daha ne kadar beklemeye niyetiniz var bilmiyorum da boşa beklersiniz herkesin birden değişip sizi destekleyeceğini düşünmüyorsunuz sanırım
 
Sevgilim normalde sporla ilgileniyordu. Halk eğitimde çalışıyordu. Ben ailem memur istiyor dediğim için ordan çıktı. Bekçilik için diğer sınavlar için uğraştı. Spor salonunda çalışıyordu ama pandemiden dolayı oralar da kapandı. Ailem memur olmasa bizi sil dediler karşılarına çıkıp illa evlenecem de diyemiyorum. Herkes siler beni çünkü
Böyle bir aile ise silsin zaten
Zaten para yediriyormussunuz memur olmanızın bir anlamı yok ki kendiniz biriktiremedikten sonra. Bu aile ile siz bir yere varamazsiniz seçiminizi yapın
 
Merhaba arkadaşlar. Dün de konu açmıştım. Bazı arkadaşlar kızmıştı bana. Belki kendilerince haklılar. Dün kötü olduğum için detaylı yazamadım. Cevap da veremedim yazdıklarınıza, kusura bakmayın. Uzun yıllardır birlikte olduğum biri var. Fakat şartlar uygun olmadığı için evlenemedik. İkimiz de 29 yaşına geldik. Ailem hep başkalarıyla tanıştırmaya çalışıyor, şununla tanış bununla tanış vs. Ben kabul etmeyince tabiki kavga gürültü. Hatta hepinizden özür dileyerek söylüyorum birliktelik yaşadığım için korktuğumu bile ima etti AİLEM. Halbuki sevdiğim için bekliyorum ben, onlara ayrıldım dedim. Çünkü ben memur o olmadığı için istemediler. Kavga çıkarttılar. Erkek kardeşim beni tüm aileme rezil etti. Abimi aradı ben sevgilimle beraberim diye. Sadece sevdim halbuki.. Dün düşünmekten uyuyamadım. O da elinden geleni yaptı ben de ona dualarımla destek oldum ama nasibimiz bağlanmış gibi olmuyor bir türlü.. 8 yıldır çalışıyorum, elimde 20 binden başka param yok. Nedeni ise aileme yardım etmem. Tek isteğim evlenmekti sevdiğimle, ama sırf memur değil diye bana dünyayı dar ettiler. Geçen yaz annem üstüme o kadar geldi ki, hap aldım Allah’a şükür bisey olmadı ama annem karsıma geçip dalga geçer gibi baktı bana. Arkadaşlarım evli. Bu olaydan önce onlara(evlenen arkadaslarıma) kurban ol dedi.. sırf evlenmedim diye 😭 O kadar kötüyüm ki. 29 yaşındayım Çok mu geçti yasım.. çok mu geç kaldım? Evlenmemek çok mu kötü bir şey. Çalışıyorum, paramı doğru dürüst kullanamadım bile. O kadar zoruma gidiyor ki her şey. İnsan içine çıkmak istemiyorum. Hep bir evlilik muhabbeti. Hep bir acıyarak bakış var gözlerinde. 30 yaşından sonra evlenen var mı aranızda? Çok bekleyip engelleri aşıp evlenip mutlu olan var mı? Bunu duymaya o kadar ihtiyacım var ki.. Lütfen kınamayın. Psikolojik olarak iyi değilim suan..
tayinini iste kaç evlenmek için hiç geç değil ama babaevinde yaşamak için geç tek başına hayat kur ne diye çocukmuş gibi davranıyorsun
 
Sevgilim normalde sporla ilgileniyordu. Halk eğitimde çalışıyordu. Ben ailem memur istiyor dediğim için ordan çıktı. Bekçilik için diğer sınavlar için uğraştı. Spor salonunda çalışıyordu ama pandemiden dolayı oralar da kapandı. Ailem memur olmasa bizi sil dediler karşılarına çıkıp illa evlenecem de diyemiyorum. Herkes siler beni çünkü
Sen memur musun ayrıca aılem memur ıstemıyor ne demek .benım esım komıser sevgılı olduğumuzda ve ılk bır kaç hafta polıs memuru sanıyordum laf olsun dıye ne os yapıyorsun demıstım .çünkü kendı ısım gücüm karoyerım var ve ne ıs yaptığı hıc onemlı degıl benım ıcın namusuyla kazandıktan sonra aılemın maddı durumu da çok çok ıyı ancak esım tanışmaya geldıgınde annem işini sordu komıserım dedı annem istersen çöpçü ol oğlum ne onemı var mesleğin insanlık onemlı dedı aılen böyle düz mantıklıysa cocukcagızın gunahına gırme bızde 30 yaşında evlendık hatta tanışma nısan evlılik tam 7 ayda oldu ama .ondan önce bana nice görücüler geldı ben önce annemı kırmamak ıcın bir kahve ıvmeyı kabul ettim reddettim nazıkce sonra baktım olacak gıbı degıl ısrarcı olanlarla dalga gectım en son aıleme bır daha bırının görücü meselesi ıle gelırsenız karşıma bornozla çıkarım karşılarına cinli taklıdı yaparım dedım annem baktı ben cıddıyım. Dublex bır ev aldık üst katta ben alt katta annemler yaşamaya başladı ben yukarıda kendı halımde yakılıyordum üsten gelıp terasta oturuyordum sonra esımle tanışıp evlenmeye karar verınce çoksa sorgulamadılar gercı annem burcın kımseyı begenmez herkese kulp bulur senın neyını beğendi demıstı (neyle etkıledın demek ıstemıstı ancak bıraz kız Annesı sertlıgıne bürününce komık durmuştu ) kuzum yanışı işi gücü degıl önemlı olan adam olsun senı sevsın kendıne sana saygısı olsun yeterlı gerısı gelır
 
Ben orda tam yazamadım kötü olduğum için. Ben de çıkmasını istedim sınava hazırlansın istedim. Çocuk da ne yapacağını sasırdı hep. Çünkü halk eğitimde düzgün isi vardı. Onun için uğraştı belgeler aldı ama ailem istemez diye ailemin karşısına çıkaramadım. Çünkü bütün arkadaşlarım memurla evli. Ben öyle olursam annem ölür kahrından. Öyle lanse ediuor bana
Ayrıca bütün arkadaşların memurla evliymiş de annesi kahrından olürmüş düşünsene çocuğun annesi diyor kı bütün arkadaşların manken gıbı kızlarla evlı üste hepsının karışı su ısı yapıyor senınkı böyle küçük boylu cırkın bır şey ıstemem evlatlıktan reddederek dedı hoş olur mı ? Hoş benım annem dese kendıne bul memuru derdım .ev sahıplerı memura ev vermek ıster ya aynen öyle olmuş senın annen senı memura vermek ıstıyor malmısın esyamısın sen senı eşya olarak görmelerine ısın vermen de ılgınc kırmadan dökmeden doğru sekılde ya aıleno ıkna et yada çocuğun gunahına gırme 20 binim var demıssın üstünü de Kredı çekersin evlenırsın acı ama aılen senın mutluluğunu degıl günlerde övünmek ıcın bır materyal ıstıyorlar üzgünüm ama böyle sen kendı benlıgını kazan geç karşılarına bu benım hayatım nasıl ıstıyorsam öyle devam edecek de yok senı sılerız falan Hunlar senın kırılgan psıkolojıne oynuyor maalesef etrafımda aynı durumu yaşayan bır arkadaşım vardı yıllarca tedavı gördü sonra ıntıhar ettı sonuç ne Annesı bıle zaten delırmıstı sorunluydu dedı ve ev kredısı bıtırmedıgı ıcın ağlarken bıle o durumu araya sıkıştırdı böyle yapacağını bılsem ona güvenmezdim yazık berdıgım emeğe dıyordu en son gördüğümde bayağı kavga ettım kadınla sonra görmedim seytan suratını yazık hayatına çocuk memur olmaya falan çalışıyormuş bak ıyıde bırı demekkı gırme çocuğun gunahına da
 
6 ay sonra 30 olacağım, çevre baskısının Ç'sini bile duymuyorum. Ne ailemden , ne çevremden bir ima duydum bugüne kadar.
Keyifli bir hayatım var , düğünde falan beni görüp iyi niyetiyle 'senin düğün ne zaman?' diye sorana 'bu yakında öyle bir planım yok ama yazın fasa gitmeyi düşünüyorum' falan diyorum :)) sonra konu degisiyor,güzel oluyor.
Annem de o zamanlara göre geç bir yaşta evlenmis, beni dogurdugunda 30 yaşındaymış. Ama gayet mutlu bir evliligi var. Teyzem evlendiğinde de 35 falandı, kavga gürültü, hır gür,çoluk çocuk derken vs vs boşandı, 50sine yaklaşmışken yeni biriyle evlendi, şimdi gayet mutlu.
Yaşı 38 olan iki kuzenim var , biri kadın, biri erkek. Onlar da bekar mesela. Onlara da kimse soru falan sormuyor evliliğe dair. Kimse "evde kaldın" demiyor , çünkü kimsenin haddine değil. Onlar da evde kalmış gibi davranmiyorlar,kadın olanın mesela güzel bir meslegi ve birikimi var. Her tatilde soluğu yurt dışında alıyor, yazlari ailesinin yanında zaman geçiriyor, ilgilendiği bir sanat dalı var, onun etkinliklerine katılıyor. Evli pek cok yasitindan cok güzel bir hayatı var...

Siz de böyle hastalıklı çevreden kendinizi sıyırın bence.
'kocan memur olmazsa bizi sil' diyen aileyi zaten ben kendim silerim
 
Herkesin hayatı, önüne sunulan seçenekler aynı olmuyor. Ailesinde para varsa okuyor, hem çalışıp hem okuyan insanlar da var fakat kimse karışmazsa bunu yapabiliyor. İnsan yargılamak çok kolay çünkü bizim ülkede. Tabi ki ailenin haklı olduğu taraflar da var, cünku erkek egemen toplumda yasiyoruz ve kadina siddetin kol gezdigi ulkede kadinlara rahat yok. Korkulari tabi ki anlasilir fakat bugun cok iyi egitim almis erkekler bile kadinlara cok zarar veriyor. Onlarda esit olunca belki senin daha iyi sartlarda yasayacagina inaniyordur. Ama ne olursa olsun secimlerine saygi duymak zorundalar.
 
34 yaşında evlendim, 4 aylık evliyim..İyi bir ailem, işim olmasına rağmen o baskıyı ben de hissettim.Ailen sana baskı yapmasa bile çevre yapıyor maalesef ve ailene de yapıyor.Kızı benden önce evlenen teyzemin anneme nisbet yapması gibi.

Evlenince de şunu farkettim "Geç evlendi zaten" diye başlayan cümleler..
*Geç evlendi zaten inş mutlu olsun.
*Geç evlendi zaten inş hemen bebeği olsun.
Yani evlenince de bitmiyor aslında.
Evlilik bir statü, sınıf atlama olarak görüldüğü sürece de bitmeyecek!
 
Var tabi olmaz olur mu? Hele eğitim hayatı artık o kadar uzun ki ancak 30larda evlenebiliyor isteyenler bile. Ben uzun yıllar evlilik düşünmediğimi söylerdim çevreme, aileme düşkün oldugumu bilirlerdi ve sorduklarında “ evlenmicem anneme babama bakıcam” derdim. 29 yasındayım ben de. 27’den sonra bu sözü annemin babamın yanında söylediğimde üzüldüklerini farkettim. Sonra daha sıcak bakmaya başladım bu konuya. Ama tabi ömrümü beraber geçirmek isteyeceğim, hayatının her anında yanında olmak isteyecek kadar seveceğim biri çıkarsa elbette onunla beraber yaşlanmaya razı olurdum :)
2020 ortasında tanıştım o kişiyle :kısmetse 30 olunca evlenicem :D

Lütfen baskılar yüzünden önünüze çıkan ilk erkeğe kaderim diyip hayatınızı bilinmeze sürüklemeyin. Bununla yaşarım, hayalimdeki erkek bu demiyorsanız inanın yalnızlık en güzeli. Alemin ağzı torba değil sonucta. Evlendiğinizde de bu kez evliliğinizi çekiştirecekler. Bu tür boş boğaz, başkalarının hayatını didikleyen insanları hayatınızdan çıkarın. Mutsuz evlilik yapmayın.
 
Gözünüzü açin az etraftaki evliliklere bakın.Kocanin ruhen,madden önde olmadiği evlilikler hep bir sallantida.Kadınlar mutsuz.Şurada 3-5 konu okusaniz anlayacaksıniź.Illa ben onu evimin erkeği yapacağim diye düşünüyorsaniz gidin 2 yetişkin bir nikah kiyin belediyede.
cinsiyetçi yaklaşımlara ksinlikle karsıyım. Eşler yeri geldiğinde birbirine destek olmalı. Kadın çalışıp erkeğin evde çocuklarla ilgilendiği evliliklere şahit oldum. Olması gereken de budur. Ne demek kocanın ruhen önde olmadıgı evlilik? Şu erkeklere bu kadar misyon yüklemeyin, çogunda böyle bir kapasite yok çünkü. Yeri gelir eşiniz işten atılır, aylarca işsiz kalır. Bırakacak mısınız? Kadın da erkek de sorumluluklarının bilincinde olmalı. Hiçbir kadın bir erkeğe el açmamalı. Kocam bana bunu aldı şunu aldı diye övünmemeli. Ruhen önde geride yaklaşımı 90larda kaldı artık. Bu çağın kadınlarına öğüt verirken lütfen kadınların aciz yaratıklar olmadıgını hatırlayın. Kadının görevi çocuk yapıp bakmak büyütmek, kocasından yardım görünce kocam bana ev işlerinde yardım ediyor demek değildir. Hayat müşterek. O çocugun büyümsinde, o evin geçiminde ikisinin de eşit sorumlulukları vardır. Cinsiyetten bagımsız olarak eşler birbirine her zaman destek olmalıdır. Ben eşimden çok kazanıyorum diye daha eğitimliyim diye ona denk olmadıgım anlamına gelmez. Eğer buna dikkat ederseniz evlilikleriniz daha huzurlu olur. Çevre baskısını ve annelerimizin öğretilerini, kabullenişlerini bırakın artık. Bu öğütler bu çağda işlemez. Tabi hiçbir sorumluluk almayan, sünepe insanlardan da uzak durun. Kakılmış gibi didinip evdeki ö***zünüze içki parası çıkarırsınız
 
Son düzenleme:
Merhaba arkadaşlar. Dün de konu açmıştım. Bazı arkadaşlar kızmıştı bana. Belki kendilerince haklılar. Dün kötü olduğum için detaylı yazamadım. Cevap da veremedim yazdıklarınıza, kusura bakmayın. Uzun yıllardır birlikte olduğum biri var. Fakat şartlar uygun olmadığı için evlenemedik. İkimiz de 29 yaşına geldik. Ailem hep başkalarıyla tanıştırmaya çalışıyor, şununla tanış bununla tanış vs. Ben kabul etmeyince tabiki kavga gürültü. Hatta hepinizden özür dileyerek söylüyorum birliktelik yaşadığım için korktuğumu bile ima etti AİLEM. Halbuki sevdiğim için bekliyorum ben, onlara ayrıldım dedim. Çünkü ben memur o olmadığı için istemediler. Kavga çıkarttılar. Erkek kardeşim beni tüm aileme rezil etti. Abimi aradı ben sevgilimle beraberim diye. Sadece sevdim halbuki.. Dün düşünmekten uyuyamadım. O da elinden geleni yaptı ben de ona dualarımla destek oldum ama nasibimiz bağlanmış gibi olmuyor bir türlü.. 8 yıldır çalışıyorum, elimde 20 binden başka param yok. Nedeni ise aileme yardım etmem. Tek isteğim evlenmekti sevdiğimle, ama sırf memur değil diye bana dünyayı dar ettiler. Geçen yaz annem üstüme o kadar geldi ki, hap aldım Allah’a şükür bisey olmadı ama annem karsıma geçip dalga geçer gibi baktı bana. Arkadaşlarım evli. Bu olaydan önce onlara(evlenen arkadaslarıma) kurban ol dedi.. sırf evlenmedim diye 😭 O kadar kötüyüm ki. 29 yaşındayım Çok mu geçti yasım.. çok mu geç kaldım? Evlenmemek çok mu kötü bir şey. Çalışıyorum, paramı doğru dürüst kullanamadım bile. O kadar zoruma gidiyor ki her şey. İnsan içine çıkmak istemiyorum. Hep bir evlilik muhabbeti. Hep bir acıyarak bakış var gözlerinde. 30 yaşından sonra evlenen var mı aranızda? Çok bekleyip engelleri aşıp evlenip mutlu olan var mı? Bunu duymaya o kadar ihtiyacım var ki.. Lütfen kınamayın. Psikolojik olarak iyi değilim suan..

Bence evliliği bir süre düşünmemende fayda var. 29 yasında birinin istediği insana ailesi karşı çıkıyor diye intihara kalkışmasını tuhaf buldum. sevdiğin adamdan yeterli destek gören biri olsan buna kalkışmazdın diye düşünüyorum. Bu açıdan ailen sana destek olmuyor ama görüyorum ki sevgilin de öyle elini taşın altına koyabilecek biri değil. 17-18 yasında olsan anlarım ama inan 29 yasında bir kadının vermemesi gereken bir tepki bu. Neden yaptıgını bilemiyorum tabi.
Bazı insanlar tercihleri gereği evliliği ilk sıralara koymazlar, ama seninki biraz da aile zorlaması gibi geldi. Sürekli başka insanları karsına çıkarmaları falan. Bence tayin isteyebiliyorsan o ortamdan uzaklaş. Uzunca bir süre kendini dinle. Şu an ne yapsan neye karar kılsan yanlıl olacak gibi geldi. Ben de 29 yasındayım ama ailemle aynı şehirde yaşadıgım halde evim ayrı. Bu kadar hayatına mudahale ettirme ama sen de kararlarının dogrulugunu mutlaka sorgula. İntihar falan çok çok kötü.
umarım kendi kararlarını alabilirsin ve dogru kararlar olur
 
cinsiyetçi yaklaşımlara ksinlikle karsıyım. Eşler yeri geldiğinde birbirine destek olmalı. Kadın çalışıp erkeğin evde çocuklarla ilgilendiği evliliklere şahit oldum. Olması gereken de budur. Ne demek kocanın ruhen önde olmadıgı evlilik? Şu erkeklere bu kadar misyon yüklemeyin, çogunda böyle bir kapasite yok çünkü. Yeri gelir eşiniz işten atılır, aylarca işsiz kalır. Bırakacak mısınız? Kadın da erkek de sorumluluklarının bilincinde olmalı. Hiçbir kadın bir erkeğe el açmamalı. Kocam bana bunu aldı şunu aldı diye övünmemeli. Ruhen önde geride yaklaşımı 90larda kaldı artık. Bu çağın kadınlarına öğüt verirken lütfen kadınların aciz yaratıklar olmadıgını hatırlayın. Kadının görevi çocuk yapıp bakmak büyütmek, kocasından yardım görünce kocam bana ev işlerinde yardım ediyor demek değildir. Hayat müşterek. O çocugun büyümsinde, o evin geçiminde ikisinin de eşit sorumlulukları vardır. Cinsiyetten bagımsız olarak eşler birbirine her zaman destek olmalıdır. Ben eşimden çok kazanıyorum diye daha eğitimliyim diye ona denk olmadıgım anlamına gelmez. Eğer buna dikkat ederseniz evlilikleriniz daha huzurlu olur. Çevre baskısını ve annelerimizin öğretilerini, kabullenişlerini bırakın artık. Bu öğütler bu çağda işlemez. Tabi hiçbir sorumluluk almayan, sünepe insanlardan da uzak durun. Kakılmış gibi didinip evdeki ö***zünüze içki parası çıkarırsınız
Ben hayatin işleyindeki başimiza gelen işsizlik ya da erkeğin evde durmasına sebep ciddi durumlari olağan karşiliyorum ama kadini sömürmesini değil tabi.İşsizliği hobi edinmişleri düşünerek yazdim bunları da.
 
Merhaba arkadaşlar. Dün de konu açmıştım. Bazı arkadaşlar kızmıştı bana. Belki kendilerince haklılar. Dün kötü olduğum için detaylı yazamadım. Cevap da veremedim yazdıklarınıza, kusura bakmayın. Uzun yıllardır birlikte olduğum biri var. Fakat şartlar uygun olmadığı için evlenemedik. İkimiz de 29 yaşına geldik. Ailem hep başkalarıyla tanıştırmaya çalışıyor, şununla tanış bununla tanış vs. Ben kabul etmeyince tabiki kavga gürültü. Hatta hepinizden özür dileyerek söylüyorum birliktelik yaşadığım için korktuğumu bile ima etti AİLEM. Halbuki sevdiğim için bekliyorum ben, onlara ayrıldım dedim. Çünkü ben memur o olmadığı için istemediler. Kavga çıkarttılar. Erkek kardeşim beni tüm aileme rezil etti. Abimi aradı ben sevgilimle beraberim diye. Sadece sevdim halbuki.. Dün düşünmekten uyuyamadım. O da elinden geleni yaptı ben de ona dualarımla destek oldum ama nasibimiz bağlanmış gibi olmuyor bir türlü.. 8 yıldır çalışıyorum, elimde 20 binden başka param yok. Nedeni ise aileme yardım etmem. Tek isteğim evlenmekti sevdiğimle, ama sırf memur değil diye bana dünyayı dar ettiler. Geçen yaz annem üstüme o kadar geldi ki, hap aldım Allah’a şükür bisey olmadı ama annem karsıma geçip dalga geçer gibi baktı bana. Arkadaşlarım evli. Bu olaydan önce onlara(evlenen arkadaslarıma) kurban ol dedi.. sırf evlenmedim diye 😭 O kadar kötüyüm ki. 29 yaşındayım Çok mu geçti yasım.. çok mu geç kaldım? Evlenmemek çok mu kötü bir şey. Çalışıyorum, paramı doğru dürüst kullanamadım bile. O kadar zoruma gidiyor ki her şey. İnsan içine çıkmak istemiyorum. Hep bir evlilik muhabbeti. Hep bir acıyarak bakış var gözlerinde. 30 yaşından sonra evlenen var mı aranızda? Çok bekleyip engelleri aşıp evlenip mutlu olan var mı? Bunu duymaya o kadar ihtiyacım var ki.. Lütfen kınamayın. Psikolojik olarak iyi değilim suan..
Evlenin daha yeni yeni konular açarsınız BDV de. Çünkü siz çevrem mutlu olsun diye evlilik istiyenlerdensiniz. 🤦Çevre çevrem nekadar önemli sizler için anlamıyorum 🙅‍♀️
 
Lütfen bu telaşla yanlış bir karar verme, bu hisse kapılıp bende bi nişan yaşadım. Kendimi çok yalnız hissediyordum etrafta daha 26 yasında baslayan bi baskı vardı, bunların gazıyla ilk kişiye kader kısmet ki karşıma çıktı gözüyle bakıp bağlandım oysa hiç sevebileceğim biri değilmiş, lütfen bu düşüncelerden arın herkes evlenmek zorunda değil, herkes mutluluğu farklı yakalar farklı sürdürür.. yalnız kalmayım diye evlenenler, evlendiğinde eşi ölebilir, çocuğum olsun diy eevlenenler evlenince çocuk yapamayabilir.. bilemeyiz..
 
Merhaba arkadaşlar. Dün de konu açmıştım. Bazı arkadaşlar kızmıştı bana. Belki kendilerince haklılar. Dün kötü olduğum için detaylı yazamadım. Cevap da veremedim yazdıklarınıza, kusura bakmayın. Uzun yıllardır birlikte olduğum biri var. Fakat şartlar uygun olmadığı için evlenemedik. İkimiz de 29 yaşına geldik. Ailem hep başkalarıyla tanıştırmaya çalışıyor, şununla tanış bununla tanış vs. Ben kabul etmeyince tabiki kavga gürültü. Hatta hepinizden özür dileyerek söylüyorum birliktelik yaşadığım için korktuğumu bile ima etti AİLEM. Halbuki sevdiğim için bekliyorum ben, onlara ayrıldım dedim. Çünkü ben memur o olmadığı için istemediler. Kavga çıkarttılar. Erkek kardeşim beni tüm aileme rezil etti. Abimi aradı ben sevgilimle beraberim diye. Sadece sevdim halbuki.. Dün düşünmekten uyuyamadım. O da elinden geleni yaptı ben de ona dualarımla destek oldum ama nasibimiz bağlanmış gibi olmuyor bir türlü.. 8 yıldır çalışıyorum, elimde 20 binden başka param yok. Nedeni ise aileme yardım etmem. Tek isteğim evlenmekti sevdiğimle, ama sırf memur değil diye bana dünyayı dar ettiler. Geçen yaz annem üstüme o kadar geldi ki, hap aldım Allah’a şükür bisey olmadı ama annem karsıma geçip dalga geçer gibi baktı bana. Arkadaşlarım evli. Bu olaydan önce onlara(evlenen arkadaslarıma) kurban ol dedi.. sırf evlenmedim diye 😭 O kadar kötüyüm ki. 29 yaşındayım Çok mu geçti yasım.. çok mu geç kaldım? Evlenmemek çok mu kötü bir şey. Çalışıyorum, paramı doğru dürüst kullanamadım bile. O kadar zoruma gidiyor ki her şey. İnsan içine çıkmak istemiyorum. Hep bir evlilik muhabbeti. Hep bir acıyarak bakış var gözlerinde. 30 yaşından sonra evlenen var mı aranızda? Çok bekleyip engelleri aşıp evlenip mutlu olan var mı? Bunu duymaya o kadar ihtiyacım var ki.. Lütfen kınamayın. Psikolojik olarak iyi değilim suan..
devir değişti artık herkes bu yaşlarda evleniyo 30 yaş bence gayet ideal
 
Back
X