• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

30 dan sonra yeni üniversite yeni meslek 🤷‍♀️

Tam olarak sizin durumu yansıtmasa da kendi durumumdan örnek vereyim 🙈

Sevdiğimi sandığım bir bölümü okuyordum, ilk 20bin sıralama ve tam burslu olarak kazanmıştım bölümümü.
Sonra zamanla çok da iyi bir eğitim almadığımı fark ettim, çalışma ortamımızın gerçek yüzünü görmeye başladım falan derken tam üniversite 4. sınıfta bölümümü bıraktım.
Sevdiğim alan için hazırlandım. :)
 
annaboleyna .!.:
Tam olarak sizin durumu yansıtmasa da kendi durumumdan örnek vereyim 🙈

Sevdiğimi sandığım bir bölümü okuyordum, ilk 20bin sıralama ve tam burslu olarak kazanmıştım bölümümü.
Sonra zamanla çok da iyi bir eğitim almadığımı fark ettim, çalışma ortamımızın gerçek yüzünü görmeye başladım falan derken tam üniversite 4. sınıfta bölümümü bıraktım.
Sevdiğim alan için hazırlandım. :)
Genişletmek için tıkla...


sevdiğin meslek olmayınca olmuyor işte!
 
ilkbahar1982 .!.:
sevdiğin meslek olmayınca olmuyor işte!
Genişletmek için tıkla...
Eğitim sistemimiz de ne yazık ki öğrencinin kendini keşfetmesine, ben neyi yapmayı severim vs sorularına kendisine cevaplamasina yönelik değil.
Mesela lisede sayısal okudum ama kesinlikle dil okumam lazımmış. Keşke o zamanlar keşfedebilseydim bunu.
 
her şeyde bir hayır vardır.yalnız karalılığınıza ve disiplinize hayran kaldım.ne kadar bırakmış olsanız da 4 yıl okuyabilmek disiplin işi.
 
ilkbahar1982 .!.:
her şeyde bir hayır vardır.yalnız karalılığınıza ve disiplinize hayran kaldım.ne kadar bırakmış olsanız da 4 yıl okuyabilmek disiplin işi.
Genişletmek için tıkla...
Teşekkür ederim.
Kimisi argo tabirle olacak ama 'salaklık' olarak görüyor bu durumu.
Çünkü bölüm 2.siydim ve mezun olur olmaz akademik personel olarak iş bulma ihtimalim oldukça yüksekti.
 
abet .!.:
Merhaba 👋

Son bir yıldır gündemimi işgal eden bir mesele ve sanırım biraz gaza yahut ayakları yere basan fikirlere ihtiyacım var.
Sağlık bakanlığında kimyager olarak çalışıyorum. Ama mesleğimi sevmiyorum ve değiştirmek istiyorum.

Yaşım 31. Henüz çocuğum yok.
Üniversite de dahil olmak üzere her zaman çok başarılı ama çok tembel bir öğrenciydim. İlkokulda Hergün arkadaşımı arayıp ödevlerimi almam gerekirdi çünkü öğretmen ödevleri tahtaya yazarken deftere geçirmeye üşenirdim.
Ortaokulda bir defterim vardı her dersin notlarını o deftere alırdım tembellikten. Liseyi sınav haftalarında çalışarak bitirdim.
-he tamam anladık hiç çalışmamana rağmen çok başarılıydın :işsiz:- diyecekler için şimdiden, evet öyleydim:KK53:

Fakat başıma 31 yaşıma geldiğimde dank etti. Bu sene küçük çaplı bir sınav hazırlığı girişimim oldu. Sene boyunca belli aralıklarla sınava hazırlandım. Şu an sınav sırasında çok ekstrem bir olay olmadığı müddetçe ilk otuz bine girebilirim. Ve bu beni mutlu etmesinin aksine üzüyor.
‘e sen çalışsan güzel şeyler yapacakmışsın’ demekten kendimi alamıyorum.

Önümüzdeki yıl düzenli çalışırsam tıp bölümü de dahil olmak üzere çoğu bölümü iyi üniversitelerde okuyabilirim.
Fakat, Türkiye’deki her işi bir yaşa sıkıştırma olayını sevmesem de, 18 de üniversiteye girilir 22-23 gibi mezun olup çalışmaya başlanır. Birkaç yıl para biriktirip 25-26 gibi evlenilir. Birkaç yıl sonra bir çocuk, arayı çok açmadan ikinci çocuk yapılır.. gibi bir sıralamanın dışında çok az insan olduğundan kendimi yalnız hissediyorum.
Sizlerin arasında veya çevrenizde benim gibi 30 undan sonra meslek değiştirip mutlu olan örnekleri benimle paylaşırsanız minnettar olacağım 🌱
Genişletmek için tıkla...
Tıp okuyacaksanız ay üşeniyorum ay alayım ay ben tembelim derseniz sene kaybedersiniz bu konuda fikrim vae sadece umarım yaparsınız
 
26 yasinda doktoraya baslayinca alan degistirdim. Doktora surecinde insan kaynakli cok fazla sorun yasiyorum ama alan degistirdigim icin hic pisman degilim. Yas sadece bir sayi... Kendinizi hazir hissediyorsaniz, hayallerinizin pesinden kosun derim :)
 
Hayalim sandığım bir şeye büyük bir başarıyla, ödülle kavuştuğumda, aslında hayalimin o olmadığını gördüm. 27 yasında cok başarılı ama ÇOK MUTSUZ bi kadınım. ... yansın buralar
 
abet .!.:
Merhaba 👋

Son bir yıldır gündemimi işgal eden bir mesele ve sanırım biraz gaza yahut ayakları yere basan fikirlere ihtiyacım var.
Sağlık bakanlığında kimyager olarak çalışıyorum. Ama mesleğimi sevmiyorum ve değiştirmek istiyorum.

Yaşım 31. Henüz çocuğum yok.
Üniversite de dahil olmak üzere her zaman çok başarılı ama çok tembel bir öğrenciydim. İlkokulda Hergün arkadaşımı arayıp ödevlerimi almam gerekirdi çünkü öğretmen ödevleri tahtaya yazarken deftere geçirmeye üşenirdim.
Ortaokulda bir defterim vardı her dersin notlarını o deftere alırdım tembellikten. Liseyi sınav haftalarında çalışarak bitirdim.
-he tamam anladık hiç çalışmamana rağmen çok başarılıydın :işsiz:- diyecekler için şimdiden, evet öyleydim:KK53:

Fakat başıma 31 yaşıma geldiğimde dank etti. Bu sene küçük çaplı bir sınav hazırlığı girişimim oldu. Sene boyunca belli aralıklarla sınava hazırlandım. Şu an sınav sırasında çok ekstrem bir olay olmadığı müddetçe ilk otuz bine girebilirim. Ve bu beni mutlu etmesinin aksine üzüyor.
‘e sen çalışsan güzel şeyler yapacakmışsın’ demekten kendimi alamıyorum.

Önümüzdeki yıl düzenli çalışırsam tıp bölümü de dahil olmak üzere çoğu bölümü iyi üniversitelerde okuyabilirim.
Fakat, Türkiye’deki her işi bir yaşa sıkıştırma olayını sevmesem de, 18 de üniversiteye girilir 22-23 gibi mezun olup çalışmaya başlanır. Birkaç yıl para biriktirip 25-26 gibi evlenilir. Birkaç yıl sonra bir çocuk, arayı çok açmadan ikinci çocuk yapılır.. gibi bir sıralamanın dışında çok az insan olduğundan kendimi yalnız hissediyorum.
Sizlerin arasında veya çevrenizde benim gibi 30 undan sonra meslek değiştirip mutlu olan örnekleri benimle paylaşırsanız minnettar olacağım 🌱
Genişletmek için tıkla...
Ben 28 yaşında yurtdışına eğitim almaya gelmiştim, mesleğimi de değiştirdim. istedikçe herşeyi başarabilirsiniz.
 
28 yaşındayım akademik hayatı seçtim doktora yapıyorum:) İş değiştirme olmadı lisanstan sonra da direkt lisansüstüne devam ettim yine olsa yine aynısını yaparım.:) Sevdiğin işi yapmak çok önemli. Herkes 25te mezun olup 26 da iş bulup 27 de çocuk sahibi olmak zorunda değil:) Potansiyelinizi görüyorsanız sonuna kadar gidin bence. Pişman olmazsınız.
 
40 yasinda evli iki cocuklu iken sifirdan ingilizce ogrendi, yurtdisina gitti. Hala anlatir yes no bile yokken ingilizce ogretmenligi yapacak duzeye geldim diye. Sebep mi, iki cocugu layikiyla okutmak. Kit kanaat gecinmemek icin az kazandigi isi yerine bu alana kariyerini degistirdi.
 
Olur neden Olmasın hayat 30 dan sonra Başlıyor zaten :)

Kaç kişi 18 yasında Hayatım boyunca severek yapacağım dediği bölüme gidiyor ki kim bilinçli tercih yapıyor ?
Çoğumuz anne baba Öğretmenin arkadasın etkisinde kalıyoruz.

Benim bir tanıdığım hep Dr olmak istemiş ama adam vaiz olmuş. Vaizlik yaparken tıp okudu şu an dahiliye uzmanı.

Hayatta anahtar sende olsun başkalarına verme bu başkaları ( anne baba arkadas Eş çocuk öğretmen bakkal İbrahim amca karsı komşu Ayten teyze Münevver hala vs vs ) kim olursa olsun kimseyi söz sahibi yapma.
Kimseye de kulak asma.

Ortalama insan ömrünü 80 sene olduğunu düşünürsek en az 50 sene daha sevdiğin işi yapabileceksin.
Nasıl mutlu olacaksan öyle yaşa.
 
23 yaşımdayım ve geçen yıl üniversiteden mezun oldum. Atanmayı bekleyen bir öğretmenim. Atanır atanmaz hukuk okumak için çalışmalara başlıycam.
Hem devam zorunluluğu da yok hukukta , çok zorlanacağımı sanmıyorum.
Hiçbir şey için geç değil.Zamanında yanlış kararlar vermiş olabiliriz ama bu yanlışı düzeltmek bizim elimizde.
 
herkesin normali kendine hiç öyle düşünmeyin. ister 30 ister 50 istediğiniz hayatı yaşayın. başta biraz zor gelebilir değişiklik ama alışırsınız mutlu olursunuz.
 
Olur neden olmasın. Okuldan sonra akademi düşündüm ama mobinge gelemedim , başkalarını tatmin ederek yükselmek bana göre değil ve maalesef benim muhattap olduğum ve gördüğüm hocalar hep egolu gıcık tiplerdi. Başka bir işe yöneldim , başka bir bölüm okudum, yetmedi bir daha okudum. Şuan 3 Farklı mesleğim var hepsi birbirinden alakasız. Öyle uzaktan falan okumadım baya örgün okudum,maddi olarak daha benden götürdüler ama şimdi mutluyum. Maddi kazanç vs bir şekil halloluyor diye düşünüyorum, benim kafam rahat değilse maddiyatı gözüm görmüyor. Lisansüstüne devam ederken akıl sağlığımı ve fiziksel sağlığımı yitirmek üzereydim iyiki bırakmış başka alanlara yönelmişim. Kesinlikle geç değil, ikinci lisansı olurken gençler bana bazen abla diyordu 🤣 çok keyifli bence yıllar sonra tekrar üniversite sıralarına dönmek
 
Size cuk oturan bir örnek değilim ama yine de kısacık anlatayım. Ben de aynı sizin gibiydim. Çalışmazdım çok ama başarılıydım hep. Lise sonda hiç çalışmadım neredeyse. Son 1 ay biraz çalışarak 30 bin yapmıştım. Boşa gitmesin diye mühendislik yazdım. Ama aklımda hep tıp vardı. Sonra bilerek hazırlık okudum ve o sıra çalıştım okuldan kalan zamanlarda. İlk yılda puanım kesildiği için hazırlıktan sonraki yıl tekrar sınava girdim. Kimse beklemiyordu ve inanın öylesi daha rahat. İnsan kendine daha çok güveniyor. 2 yıl gecikti ama şu an hiç kayıp gibi gelmiyor. Hülasa şimdi 4. sınıfa geçip stajyer doktor olacağım sınavları geçersem. :KK16: Çok mutluyum, hala müthiş çalışkan olmasam da. :KK48: Hayallerinizden asla vazgeçmeyin, asla! Üniversitedekileri görseniz... 30 yaş ne ki...
 
Evlenip baska ülkeye gelin geldim 30 yasimda esimden ayrildim, Türkiyeye dönmek yerine burda kaldim hayatima sifirdan basladim buranin dilini ögrendim simdi de bu dilin ögretmenligini okuyorum bu yazin sonuna mezun oluyorum insallah. Imkansiz diye bir sey yok. Siz bir de kendi dilinizde okuyacaksiniz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

8
Cinsel problemlerim var kafam çok karışık lütfen yardım!!
3 4 5
Yorumlar
82
Görüntüleme
8K
smmhh
S
Back