Arkadaşlar merhaba,
Kafam öyle karışık ki size yazıp tecrübelerinizden faydalanmak istedim. 3 yılımı verdiğim bir insan var. Bir önceki ilişkide aldatıldığımı öğrendiğim için, ilk senelerde inanılmaz temkinli yaklaştım. Onu hep denedim. Git dedim mesela, ama o terketmedi. huzuru buldum, güveni buldum.. Aslında hata hep bendeydi o dönemlerde, çünkü sevgimi de tam gösteremedim sanırım ilgimi de.. Ayrılık lafları ile ilişkinin içine ettim malesef. Ama ayrılmak istemiyordum da. Onu çok ağlattım bende ağladım. Aptal bir dönemdi biliyorum.
Bu dönem içinde o çok işsiz kaldı hep destek oldum. Önlisans mezunuydu, lisans için destekledim. Onunla birlikte ona iş aradım. Ön ayak olmaya çalıştım vs.
Yaklaşık 4 ay önce mailine girdim. Kendi kendine yolladığı bir kızın fotosu vardı. Kızı tanıyorum ama bu foto neden burada diye aklıma takıldı.Sordum bilmiyorum dedi.Savcılığa gideceğim bile dedi. Kıza mesaj attım canım bende bilmiyorum beni aradı söyledi anlamadım dedi. İlişkimiz bozuldu. 2 ay hep ağladım telefonda. Tabi benim baskılarım vs arttı ister istemez.Geçen ay konusmak için bir araya geldik ve bana, kızı bir arkadasına ayarlamak istediğini, fotoyu ona atacağını vs söyledi. çocuğu da tanıyordum ve bu süre içinde kızla çıkmaya başlamışlardı. Ama neden yalan söyledin? ben ağlarken nasıl dayandın dedim. Bir kere yalan söyleyince devamı geldi dedi. Son 1-2 aydır baskım arttı. Bu kız kim neden herşeyini beğeniyor facebook ta vs diye. ve en sonunda 2 hafta önce kavga ettik. Hakaret ettik. benim en son beddua etmemle, artık seni görmek istemiyorum. buz gibi oldum sana karşı, evllikten nefret ettirdin dedi. Ağladım 1 hafta boyunca aileler, arkadaşlar devreye girdi, çiçek bile yolladım. Zaman ver dedi ama ben konusmak istedim. Çünkü bana zaman ilişkiyi bitirir diyen oydu.
En son ağlamama dayanamayan annem aradı ve çık karşısına ve istemediğini söyle. Yeter artık dedi. Cuma buluşacağız. Dün biraz mesajlaştık ve bana eskisi gibi olmaz bir araya gelsek bile ama belki de yepyeni bir sayfa açabiliriz dedi. Cuma günü özürlerimi dileyip teşekkür edecektim ve yolundan çekilecektim. Böyle demesi kafamı karıştırdı. Bu güvensizlik sorununu halledebilir miyim sizce?
(Bu arada geçen hafta okuldan mezun oldu ve 2 aydır da çabalarım sonucu çalıştığım bankada çalışmaya başladı)
Çok teşekkür ederim sizlere şimdiden
Kafam öyle karışık ki size yazıp tecrübelerinizden faydalanmak istedim. 3 yılımı verdiğim bir insan var. Bir önceki ilişkide aldatıldığımı öğrendiğim için, ilk senelerde inanılmaz temkinli yaklaştım. Onu hep denedim. Git dedim mesela, ama o terketmedi. huzuru buldum, güveni buldum.. Aslında hata hep bendeydi o dönemlerde, çünkü sevgimi de tam gösteremedim sanırım ilgimi de.. Ayrılık lafları ile ilişkinin içine ettim malesef. Ama ayrılmak istemiyordum da. Onu çok ağlattım bende ağladım. Aptal bir dönemdi biliyorum.
Bu dönem içinde o çok işsiz kaldı hep destek oldum. Önlisans mezunuydu, lisans için destekledim. Onunla birlikte ona iş aradım. Ön ayak olmaya çalıştım vs.
Yaklaşık 4 ay önce mailine girdim. Kendi kendine yolladığı bir kızın fotosu vardı. Kızı tanıyorum ama bu foto neden burada diye aklıma takıldı.Sordum bilmiyorum dedi.Savcılığa gideceğim bile dedi. Kıza mesaj attım canım bende bilmiyorum beni aradı söyledi anlamadım dedi. İlişkimiz bozuldu. 2 ay hep ağladım telefonda. Tabi benim baskılarım vs arttı ister istemez.Geçen ay konusmak için bir araya geldik ve bana, kızı bir arkadasına ayarlamak istediğini, fotoyu ona atacağını vs söyledi. çocuğu da tanıyordum ve bu süre içinde kızla çıkmaya başlamışlardı. Ama neden yalan söyledin? ben ağlarken nasıl dayandın dedim. Bir kere yalan söyleyince devamı geldi dedi. Son 1-2 aydır baskım arttı. Bu kız kim neden herşeyini beğeniyor facebook ta vs diye. ve en sonunda 2 hafta önce kavga ettik. Hakaret ettik. benim en son beddua etmemle, artık seni görmek istemiyorum. buz gibi oldum sana karşı, evllikten nefret ettirdin dedi. Ağladım 1 hafta boyunca aileler, arkadaşlar devreye girdi, çiçek bile yolladım. Zaman ver dedi ama ben konusmak istedim. Çünkü bana zaman ilişkiyi bitirir diyen oydu.
En son ağlamama dayanamayan annem aradı ve çık karşısına ve istemediğini söyle. Yeter artık dedi. Cuma buluşacağız. Dün biraz mesajlaştık ve bana eskisi gibi olmaz bir araya gelsek bile ama belki de yepyeni bir sayfa açabiliriz dedi. Cuma günü özürlerimi dileyip teşekkür edecektim ve yolundan çekilecektim. Böyle demesi kafamı karıştırdı. Bu güvensizlik sorununu halledebilir miyim sizce?
(Bu arada geçen hafta okuldan mezun oldu ve 2 aydır da çabalarım sonucu çalıştığım bankada çalışmaya başladı)
Çok teşekkür ederim sizlere şimdiden