Herkese iyi geceler. İçime taş oturdu evet herkesin binlerce derdi var biliyorum ama annelik- babalik işte çok farklı. Doktor olan abimin çocuğu ateslendiginde "-sakin ol ya sen doktorsun" demiştim o da bana "şuan doktor değil ,babayim "demisti. Şaşırmıştım şuan anlıyorum onu. Allah isteyen , bakabilen, bekleyen herkese sağlıklı hayırlı evlat nasip etsin diyerek konuyu anlatayım.
Oğlum 3 gün önce burun kanamasiyla uyandı şakır şakır hiç durmadan 5 dakika kanadi. Hemen abimi arayıp durumu anlattım bana " normal olabileceğini, klimanın etki etmiş olabileceğini durumu takip etmemi devam etmesi durumda doktora gitmemi vs vs anlattı , yapmam gerekenleri söyleyerek beni rahatlattı.
2. Gün yine burnu kanamaya başladı. Ama bu sefer parmağını koydu ben de yara olduğundan dolayı kanama olduğunu düşündüm yine 5 dk kadar kanama devam etti ( bu arada 2. Kanamadan hemen sonra randevu aldım yarın 10.30 da randevusu var. oğlumda da başka belirti olmadığı için o günü de geçtik. Acile goturseydik de ne diyecekler diye . )
Bu akşam yine tam uyudu bir baktım burnundan şakır şakır kan uykudan uyandı kanama yine 5 dk ve şakır şakır. 3 kanama 3 de uykuya geçiş sürecinde oluyor.
Benim içime dert olan benim oğlum özel bir çocuk şimdilik konuşamıyor. Bir yeri acıyorsa derdini anlatamiyor, kendini ifade edemiyor diye kalbim paramparça olmuş durumda. O korku dolu anlamsız bakışları beni yaraliyor. Onu anlayamamak ölüm gibi resmen. Özel çocuk anneleri beni anlar , özel çocuk olmasına da gerek yok bebeği olan her anne benim ne demek istedigimi anlamıştır. Sabah olmuyor saat geçmiyor gibi. Evet belki tamamen basit bir kanamadir. Ama içimdeki o dert kendini anlatamayisi. Canım acıyor diyemisi. Aslında derdim burun kanaması değil de o savunmasız hali.
evhamli bir insan değilim inanın hastalandığında bile hemen ilaca sarılan annelerden de değilim. Çok şükür nerdeyse hiç ilaç kullanmadi.(acil durumlar hariç.) Bunları da tamamen zaman geçsin içimdeki sıkıntı bir şekilde dökülsün diye yazıyorum.