3 Aylık Zor Geçen Hamilelik

Herkese merhaba, 3 aylık hamileyim ve çok zor bir dönemden geçiyorum bu yüzden bende sürekli benim gibi olan var mı diye forumdaki yazıları okuyup durdum. Bende kendi hamileliğimden bahsetmek istiyorum belki birileri içinde faydali olur. Ya da bana destek olan olur... Ben hamileliğim 14. Haftasindayim ve 6. Haftadan itibaren iştahsizlik öyle bir tavan yaptı ki çubuk kraker bile yiyemedim ve açlıktan idrarda keton çıktı yani vücut yıkıma geçmişti bu yüzden sürekli serum takviyesi aldim bir ayim acillerde geçti. Üstüne birde her akşam panik atağım geliyordu ve psikolojim iyice bozulmuştu her gün ağlayıp duruyordum. Psikiyatriye gittim ve hastaneye yatman lazim ilaç için yoksa hap kullanamazsın dedi yatmadım ve panik atakla da bas edemedim sürekli kilo verdim. Birde gurbette tektim iyice delirmis gibiydim. Midem bulaniyordu ama kusamiyordum kusarsam da bazen. Tansiyonum hep düşüktü. Şimdi 3 ay sonra hafif hafif yemeye basladim ama çok şeyden tiksindim tiksindiklerimin yüzüne bakamiyorum. Fakat psikolojim hala düzelmedi. Memlekete ailemizin yanina geldik bir aydir burdayiz ama hala icimdeki sıkıntı geçmiyor ve sürekli mutsuzum. Ayakta duracak halim bile yok. Hayatimin sonunu yasiyor gibiyim hamile degilde hasta gibiyim. Panik atakla bas edememe, aglama, istahsizlik... Bu aylarin gececegine ve benim guclu bir insan olacagima inancim kalmadi. Sonumu hic iyi görmüyorum. Vucudum bu sureci hic kaldiramadi. Belki panik atagim olmasaydi bu kadar zorlanmazdim. Simdi korkumdan evden disari adim atmak istemiyorum. Bir canim kalmis gibi hissediyorum ve eski halimi cok ozluyorum. O kadar enerjikken şimdi sabah aksam hasta gibi yatan ve asla yuzu gulmeyen birine dönüştüm. Bütün bunlar ne zaman değişecek?

canım benim panik atağım yok ama ben de kaldıramadım maalesef. kendimi hayatımın sonunu yaşıyormuş gibi hissediyorum aynen dediğin gibi. 17. haftadayım ilk 3 ay bulantı kusmam çok kötüydü her gün ama her gün ağladım. 6-7 kilo verdim yiyememekten ve hala iştahım yok. her gün forumlarda diğer insanların bulantıları ne zaman geçmiş iştahları ne zaman açılmış diye okuyorum. 3 ay diyen var 4 diyen 5 diyen. bazı günler gerçekten dipte oluyorum geçeceğine inancım hiç olmuyor. bazı günler daha pozitifim ama onda da iştahımı hep kafaya takıyorum. kilo verme son 4 haftadır durdu ama alma hala yok. iştahım yok diye yine ağladım bugün. akşam yemeğinde zorlaya zorlaya yedim. ben hep mutlu pozitif heyecanlı bir hamilelik dönemi hayal etmiştim. karnım büyür kendime cici elbiseler alırım diye hayaller kurmuştum. eşim de hep kilo alırım diye beklemişti. hayallerimin tersini yaşıyorum. herkes bebeği düşünüyor, bebek iyiyse anne iyidir gibi bir inanış var ama kesinlikle öyle değil. herşeyden önce psikolojik ve hormonal olarak çok kötü zamanlarımız olabiliyor. seni çok çok iyi anlıyorum

meyveliruj3 .!.:

canım benim panik atağım yok ama ben de kaldıramadım maalesef. kendimi hayatımın sonunu yaşıyormuş gibi hissediyorum aynen dediğin gibi. 17. haftadayım ilk 3 ay bulantı kusmam çok kötüydü her gün ama her gün ağladım. 6-7 kilo verdim yiyememekten ve hala iştahım yok. her gün forumlarda diğer insanların bulantıları ne zaman geçmiş iştahları ne zaman açılmış diye okuyorum. 3 ay diyen var 4 diyen 5 diyen. bazı günler gerçekten dipte oluyorum geçeceğine inancım hiç olmuyor. bazı günler daha pozitifim ama onda da iştahımı hep kafaya takıyorum. kilo verme son 4 haftadır durdu ama alma hala yok. iştahım yok diye yine ağladım bugün. akşam yemeğinde zorlaya zorlaya yedim. ben hep mutlu pozitif heyecanlı bir hamilelik dönemi hayal etmiştim. karnım büyür kendime cici elbiseler alırım diye hayaller kurmuştum. eşim de hep kilo alırım diye beklemişti. hayallerimin tersini yaşıyorum. herkes bebeği düşünüyor, bebek iyiyse anne iyidir gibi bir inanış var ama kesinlikle öyle değil. herşeyden önce psikolojik ve hormonal olarak çok kötü zamanlarımız olabiliyor. seni çok çok iyi anlıyorum

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten öyle ve geçen dayanamayıp sinir krizine girdim ailem panik oldu hemen acile götürdüler hayattan bezmis durumdayim bebegi kucagina aldigini hayal et diyorlar ama kimse anlamıyor. Bu halde hicbir sekilde iyi bir sey dusunemiyorum aksine o gunleri dusunup daha da stres oluyorum sürekli bir karamsarlik geldi dogumu yapamam, bebege bakamam, basarisiz bir anne olurum diye ruhum daraliyor hep hic iyi bir günüm yok. Umarım atlatiriz herkes gibi... Size de kolayliklar ve sabir diliyorum Gerçekten çok üzüldüm

niloya27 .!.:

Gerçekten öyle ve geçen dayanamayıp sinir krizine girdim ailem panik oldu hemen acile götürdüler hayattan bezmis durumdayim bebegi kucagina aldigini hayal et diyorlar ama kimse anlamıyor. Bu halde hicbir sekilde iyi bir sey dusunemiyorum aksine o gunleri dusunup daha da stres oluyorum sürekli bir karamsarlik geldi dogumu yapamam, bebege bakamam, basarisiz bir anne olurum diye ruhum daraliyor hep hic iyi bir günüm yok. Umarım atlatiriz herkes gibi... Size de kolayliklar ve sabir diliyorum Gerçekten çok üzüldüm

Genişletmek için tıkla...

umarım dedikleri gibi ikinci üç ay balayı gibi geçer iyi hissetmeye yemek yemeye gezip dolaşmaya çok çok ihtiyacım var

niloya27 .!.:

Gerçekten öyle ve geçen dayanamayıp sinir krizine girdim ailem panik oldu hemen acile götürdüler hayattan bezmis durumdayim bebegi kucagina aldigini hayal et diyorlar ama kimse anlamıyor. Bu halde hicbir sekilde iyi bir sey dusunemiyorum aksine o gunleri dusunup daha da stres oluyorum sürekli bir karamsarlik geldi dogumu yapamam, bebege bakamam, basarisiz bir anne olurum diye ruhum daraliyor hep hic iyi bir günüm yok. Umarım atlatiriz herkes gibi... Size de kolayliklar ve sabir diliyorum Gerçekten çok üzüldüm

Genişletmek için tıkla...

Merhaba siz doğum yaptınızmı? Nasıl oldunuz lütfen yardım edin. 30 haftadayım ilk günden böyleyim geceler uyuyamıyorum beynim uyanık her an korkuyla uyanıyorum ne yaşadığımı anlamıyorum anlatamıyorum çok zor. Sanki hiç geçmeyecek deliriyorum. Bebekle ilgili kaygılar. Durduk yerde etrafımda herşey bana garip geliyor boğuluyormuş gibi hiss ediyorum çook zor

username777 .!.:

Merhaba siz doğum yaptınızmı? Nasıl oldunuz lütfen yardım edin. 30 haftadayım ilk günden böyleyim geceler uyuyamıyorum beynim uyanık her an korkuyla uyanıyorum ne yaşadığımı anlamıyorum anlatamıyorum çok zor. Sanki hiç geçmeyecek deliriyorum. Bebekle ilgili kaygılar. Durduk yerde etrafımda herşey bana garip geliyor boğuluyormuş gibi hiss ediyorum çook zor

Genişletmek için tıkla...

Merhaba daha cuma gunu doğum yaptım çok şükür hepsi geçti gitti. Bende 5. Aydan sonra toparlanmaya basladim bunun icinde mekan degistirdim cok şükür kendiliginden gecti inanamiyodum ama gecti gercekten. Psikoloğa da gitmistim ilk aylar ama kendiliginden gecti korkmayin gececek hepsi hormonlardan

niloya27 .!.:

Merhaba daha cuma gunu doğum yaptım çok şükür hepsi geçti gitti. Bende 5. Aydan sonra toparlanmaya basladim bunun icinde mekan degistirdim cok şükür kendiliginden gecti inanamiyodum ama gecti gercekten. Psikoloğa da gitmistim ilk aylar ama kendiliginden gecti korkmayin gececek hepsi hormonlardan

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten geçiyormu? Sizdede anlamsız korkular herşeyin garip gelmesi sanki bu hayata ait değilmiş gibi olmak, iç sıkıntısı bunlar oluyormuydu?

username777 .!.:

Gerçekten geçiyormu? Sizdede anlamsız korkular herşeyin garip gelmesi sanki bu hayata ait değilmiş gibi olmak, iç sıkıntısı bunlar oluyormuydu?

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten geçti inanın daha beterini yaşadım. Geçti ama bu kezde doğum yapınca ilk 2 hafta ayni şeyleri yasadim geri basladi. Lohusalik depresyonuydu galiba ama simdi 25 günlük olduk daha iyiyim tabi ailemin ve esimin destegini aliyorum yine ara ara geliyor ama bu cok normal bebek dogduktan sonra her sey bambaska oluyor. Uzun bir sure rahatlamistim tabi.

niloya27 .!.:

Gerçekten geçti inanın daha beterini yaşadım. Geçti ama bu kezde doğum yapınca ilk 2 hafta ayni şeyleri yasadim geri basladi. Lohusalik depresyonuydu galiba ama simdi 25 günlük olduk daha iyiyim tabi ailemin ve esimin destegini aliyorum yine ara ara geliyor ama bu cok normal bebek dogduktan sonra her sey bambaska oluyor. Uzun bir sure rahatlamistim tabi.

Genişletmek için tıkla...

Peki bebeğe karşı sevgi istek hemen oluyormu? Çokmu zor bakmak? Bir kaç gündür bende kendimi topladım acaba yaşadıklarımız hormonlardanmi yoksa?

username777 .!.:

Peki bebeğe karşı sevgi istek hemen oluyormu? Çokmu zor bakmak? Bir kaç gündür bende kendimi topladım acaba yaşadıklarımız hormonlardanmi yoksa?

Genişletmek için tıkla...

Ben acikcasi ilk 1-2 hafta bir sey anlamadim yani sevgi konusunda ya da kabullenmek bana cok zor geldi. Yabanci gibi hissetmistim birde adapte sureciydi o yuzden sevgi hissedemedim aksine dogumun yorgunlugu uykusuzluk birde bebek aglamaya baslayinca kafayi yicek gibi hissediyodum ama simdi o sevgi basladi o uyurken bile resimlerine bakiyorum

niloya27 .!.:

Ben acikcasi ilk 1-2 hafta bir sey anlamadim yani sevgi konusunda ya da kabullenmek bana cok zor geldi. Yabanci gibi hissetmistim birde adapte sureciydi o yuzden sevgi hissedemedim aksine dogumun yorgunlugu uykusuzluk birde bebek aglamaya baslayinca kafayi yicek gibi hissediyodum ama simdi o sevgi basladi o uyurken bile resimlerine bakiyorum

Genişletmek için tıkla...

Allah sağ salim büyütmeyi nasip etsin size. İnşallah bende iyleşirim geçer.

username777 .!.:

Allah sağ salim büyütmeyi nasip etsin size. İnşallah bende iyleşirim geçer.

Genişletmek için tıkla...

Siz nasilsiniz durumunuz nasil tam olarak

niloya27 .!.:

Siz nasilsiniz durumunuz nasil tam olarak

Genişletmek için tıkla...

Bende ilk günden sebebsiz iç sıkıntısı, korku, (havaya karşı hassaslık, rüzgarlı, dolu havalara karşı) geceler sürekli korkarak nefessiz kalarak uyanmak kalkıp evi turluyorum . Herşey bana garip geliyor etrafımda sanki yabancılaşmışım gibi. Birde birden bebeğimi sevemezsem hayatım değişir bakamazsam bu hissler geçmez diye çok korkuyorum. Çok karışığım. Kimseye anlatamıyorum. Eşim ailem herkes bana destek anlıyorlar beni ama yinede kötüyüm eşim bebeğe sevinirken ben tamda sevinemiyorum. Martda doğum yapıcam onunda korkusu geldi bilmiyorum çok kötüyüm

username777 .!.:

Bende ilk günden sebebsiz iç sıkıntısı, korku, (havaya karşı hassaslık, rüzgarlı, dolu havalara karşı) geceler sürekli korkarak nefessiz kalarak uyanmak kalkıp evi turluyorum . Herşey bana garip geliyor etrafımda sanki yabancılaşmışım gibi. Birde birden bebeğimi sevemezsem hayatım değişir bakamazsam bu hissler geçmez diye çok korkuyorum. Çok karışığım. Kimseye anlatamıyorum. Eşim ailem herkes bana destek anlıyorlar beni ama yinede kötüyüm eşim bebeğe sevinirken ben tamda sevinemiyorum. Martda doğum yapıcam onunda korkusu geldi bilmiyorum çok kötüyüm

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle doğumu ozel hastanede yapacaksaniz epidural normal doğum isteyin ben öyle yaptim sadece yarim saat bir saat sanci cektim sonra epidural takilinca sanci hissetmedim hemen acilmam oldu dogum masasinda da bebegi dogururken hicbir sey hissetmedim ikin dedilrr ikindim bebek dogdu inanilmaz kolaylik eger epidural normal dogum yaparsaniz sakin korkmayin hicbir sey hissetmiyosunuz hemende ayaga kalkiyosunuz. Bilginiz yoksa arastirin mutlaka cok güzel gercekten. Bebekle bag kurma konusuda gercekten ilk haftalarda olmuyor ve bu cok normal her sey degisiyor sonucta kolay değil. Onunla vakit gecirip emzirdikce onu seyrettikce gunler gectikce bag kuruluyor bebekte biraz kendini toparlayinca o zaman benimsiyosun. Ilk haftalar kabullenmemek cok dogal biraz kendine zaman tani icinden gelmese de bebek dogdugunda onu izle ona guzel seyler soyle surekli ten tene temas kur ve sabret sonra alisiyosun