Herkese merhaba, 3 aylık hamileyim ve çok zor bir dönemden geçiyorum bu yüzden bende sürekli benim gibi olan var mı diye forumdaki yazıları okuyup durdum. Bende kendi hamileliğimden bahsetmek istiyorum belki birileri içinde faydali olur. Ya da bana destek olan olur... Ben hamileliğim 14. Haftasindayim ve 6. Haftadan itibaren iştahsizlik öyle bir tavan yaptı ki çubuk kraker bile yiyemedim ve açlıktan idrarda keton çıktı yani vücut yıkıma geçmişti bu yüzden sürekli serum takviyesi aldim bir ayim acillerde geçti. Üstüne birde her akşam panik atağım geliyordu ve psikolojim iyice bozulmuştu her gün ağlayıp duruyordum. Psikiyatriye gittim ve hastaneye yatman lazim ilaç için yoksa hap kullanamazsın dedi yatmadım ve panik atakla da bas edemedim sürekli kilo verdim. Birde gurbette tektim iyice delirmis gibiydim. Midem bulaniyordu ama kusamiyordum kusarsam da bazen. Tansiyonum hep düşüktü. Şimdi 3 ay sonra hafif hafif yemeye basladim ama çok şeyden tiksindim tiksindiklerimin yüzüne bakamiyorum. Fakat psikolojim hala düzelmedi. Memlekete ailemizin yanina geldik bir aydir burdayiz ama hala icimdeki sıkıntı geçmiyor ve sürekli mutsuzum. Ayakta duracak halim bile yok. Hayatimin sonunu yasiyor gibiyim hamile degilde hasta gibiyim. Panik atakla bas edememe, aglama, istahsizlik... Bu aylarin gececegine ve benim guclu bir insan olacagima inancim kalmadi. Sonumu hic iyi görmüyorum. Vucudum bu sureci hic kaldiramadi. Belki panik atagim olmasaydi bu kadar zorlanmazdim. Simdi korkumdan evden disari adim atmak istemiyorum. Bir canim kalmis gibi hissediyorum ve eski halimi cok ozluyorum. O kadar enerjikken şimdi sabah aksam hasta gibi yatan ve asla yuzu gulmeyen birine dönüştüm. Bütün bunlar ne zaman değişecek?