26 yaş ve yalnız asosyal hissetmek

Leylii123

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
1 Aralık 2024
20
15
26
Merhaba kızlar foruma yeni üye oldum.

2 senedir hayatım çok stabil ve sıkıcı geçiyor gibi hissediyorum. Üniden öğretmenlik mezunuyum 1 sene sınava hazırlandım 1 sene de açıklanmasını bekledim ama maalesef istedğim atama olmadı. Daha önce kısa süreli kurs merkezinde çalıştım. Uzun zamandır işsizim ve kendimi çok yalnız hissediyorum. Çok yakın bir arkadaşım var ama o da başka şehire taşındı, diğer arkadaşlarımın da kimisi başka şehirde kimisi de burda ama görüşmüyoruz sadece mesajdan iletişimimiz var. Bunun haricinde daha önce çalıştığım yerden bir arkadaşımla ara sıra görüşüyoruz ama tam bir yakınlık hissiyatı yok... Bir ilişkim de yok maalesef. Bazen hiç kimseyle tanışamayacakmış ve hep yalnız olacakmışım gibi geliyor :KK43:

Her şeye rağmen sevdiklerim yanımda olduğu ve sağlıklı olduğum için şükrediyorum ama 26 yaşında işsiz güçsüz olmak ve genelde evde olmak canımı çok sıkıyor ibb kurslarına başvurdum belki orda sosyalleşirim diye henüz başlamadı. Benim gibi olup kendini yalnız ve boş yaşıyormuş gibi hisseden var mı?

Bu konuda bana tavsiyeleriniz ne olur? Şimdiden hepinize teşekkür ederim.
 
Merhaba kızlar foruma yeni üye oldum.

2 senedir hayatım çok stabil ve sıkıcı geçiyor gibi hissediyorum. Üniden öğretmenlik mezunuyum 1 sene sınava hazırlandım 1 sene de açıklanmasını bekledim ama maalesef istedğim atama olmadı. Daha önce kısa süreli kurs merkezinde çalıştım. Uzun zamandır işsizim ve kendimi çok yalnız hissediyorum. Çok yakın bir arkadaşım var ama o da başka şehire taşındı, diğer arkadaşlarımın da kimisi başka şehirde kimisi de burda ama görüşmüyoruz sadece mesajdan iletişimimiz var. Bunun haricinde daha önce çalıştığım yerden bir arkadaşımla ara sıra görüşüyoruz ama tam bir yakınlık hissiyatı yok... Bir ilişkim de yok maalesef. Bazen hiç kimseyle tanışamayacakmış ve hep yalnız olacakmışım gibi geliyor :KK43:

Her şeye rağmen sevdiklerim yanımda olduğu ve sağlıklı olduğum için şükrediyorum ama 26 yaşında işsiz güçsüz olmak ve genelde evde olmak canımı çok sıkıyor ibb kurslarına başvurdum belki orda sosyalleşirim diye henüz başlamadı. Benim gibi olup kendini yalnız ve boş yaşıyormuş gibi hisseden var mı?

Bu konuda bana tavsiyeleriniz ne olur? Şimdiden hepinize teşekkür ederim.
Bende aynen senin gibiyim
 
Tekrar kpss çalışabilirsınız bu sürecte kalan arda zamanlarda kitap okuyup etkınlıklere katılın kendınıze kahve yapın renklı kalemlerle resim çizin eger sevıyorsanız bence arkadasa her zaman ıhtıyac duyulmamalı sonucta gezıp toztuktan sonra yine ev 🏡 yıne aynı seyler kendımıze ıyı gelecek seyler yapmaylız
 
Merhaba kızlar foruma yeni üye oldum.

2 senedir hayatım çok stabil ve sıkıcı geçiyor gibi hissediyorum. Üniden öğretmenlik mezunuyum 1 sene sınava hazırlandım 1 sene de açıklanmasını bekledim ama maalesef istedğim atama olmadı. Daha önce kısa süreli kurs merkezinde çalıştım. Uzun zamandır işsizim ve kendimi çok yalnız hissediyorum. Çok yakın bir arkadaşım var ama o da başka şehire taşındı, diğer arkadaşlarımın da kimisi başka şehirde kimisi de burda ama görüşmüyoruz sadece mesajdan iletişimimiz var. Bunun haricinde daha önce çalıştığım yerden bir arkadaşımla ara sıra görüşüyoruz ama tam bir yakınlık hissiyatı yok... Bir ilişkim de yok maalesef. Bazen hiç kimseyle tanışamayacakmış ve hep yalnız olacakmışım gibi geliyor :KK43:

Her şeye rağmen sevdiklerim yanımda olduğu ve sağlıklı olduğum için şükrediyorum ama 26 yaşında işsiz güçsüz olmak ve genelde evde olmak canımı çok sıkıyor ibb kurslarına başvurdum belki orda sosyalleşirim diye henüz başlamadı. Benim gibi olup kendini yalnız ve boş yaşıyormuş gibi hisseden var mı?

Bu konuda bana tavsiyeleriniz ne olur? Şimdiden hepinize teşekkür ederim.
Kesinlikle çalışmanızı öneririm. Tekrardan kurs merkezlerine ya da özel okullara başvuru yapsanız .Size iyi gelecektir.evde oturmak daha da kötü etkileyecektir
 
Kesinlikle çalışmanızı öneririm. Tekrardan kurs merkezlerine ya da özel okullara başvuru yapsanız .Size iyi gelecektir.evde oturmak daha da kötü etkileyecektir
özel okulların alım zamanı henüz başlamadı sanırım 2.dönemden sonra başlayacak. birkaç ilan vardı başvurdum ama geri dönüş alamadım :KK43: başka iş yapmak istemiyorum aslında kendi mesleğime devam edip tecrübe kazanmak istiyorum o yüzden öğretmenlik ilanlarına ısrarcıyım
 
Merhaba kızlar foruma yeni üye oldum.

2 senedir hayatım çok stabil ve sıkıcı geçiyor gibi hissediyorum. Üniden öğretmenlik mezunuyum 1 sene sınava hazırlandım 1 sene de açıklanmasını bekledim ama maalesef istedğim atama olmadı. Daha önce kısa süreli kurs merkezinde çalıştım. Uzun zamandır işsizim ve kendimi çok yalnız hissediyorum. Çok yakın bir arkadaşım var ama o da başka şehire taşındı, diğer arkadaşlarımın da kimisi başka şehirde kimisi de burda ama görüşmüyoruz sadece mesajdan iletişimimiz var. Bunun haricinde daha önce çalıştığım yerden bir arkadaşımla ara sıra görüşüyoruz ama tam bir yakınlık hissiyatı yok... Bir ilişkim de yok maalesef. Bazen hiç kimseyle tanışamayacakmış ve hep yalnız olacakmışım gibi geliyor :KK43:

Her şeye rağmen sevdiklerim yanımda olduğu ve sağlıklı olduğum için şükrediyorum ama 26 yaşında işsiz güçsüz olmak ve genelde evde olmak canımı çok sıkıyor ibb kurslarına başvurdum belki orda sosyalleşirim diye henüz başlamadı. Benim gibi olup kendini yalnız ve boş yaşıyormuş gibi hisseden var mı?

Bu konuda bana tavsiyeleriniz ne olur? Şimdiden hepinize teşekkür ederim.
Atanmadan önce ben de ayni senin gibiydim.çalışmaya başlamadan pek yapılacak birşey olmuyor maalesef.
 
Tekrar kpss çalışabilirsınız bu sürecte kalan arda zamanlarda kitap okuyup etkınlıklere katılın kendınıze kahve yapın renklı kalemlerle resim çizin eger sevıyorsanız bence arkadasa her zaman ıhtıyac duyulmamalı sonucta gezıp toztuktan sonra yine ev 🏡 yıne aynı seyler kendımıze ıyı gelecek seyler yapmaylız
bir yandan haklısınız ama genelde tek olmak can sıkıcı olabiliyor :/
 
Ben de 25 yaşındayım. Arkadaşlarım ya atandı ya evlendi farklı şehirlere taşındılar. Bu yılın başından itibaren bacak ağrısı ve topallama ile uğraştım. Mr sonucumda bacağımda iyi huylu tümör çıktı, şuan ameliyat sırası bekliyorum. Üç aydır yatıyorum kalkarken kemiklerim ağrıyor. Hayatımdan bir yıl gitti gibi hissediyorum. Bu bir yıl içinde toplasam bir ay gezebilmişimdir. Sağlıklı olduğum zaman belediyenin kurslarına yazılmak ve sık sık gezmek istiyorum. Hep evde durmayın sıkılırsınız. Etrafta kaliteli insan yoksa yalnız kalmak iyidir benim düşüncem bu şekilde. Kpss olarak da önlisans sınavına hazırlanacağım matematiğim hiç yok, yılın başından itibaren başlayacağım matematik çalışmaya.
 
Bende 27 oldum yeni , evliyim ankarada yaşıyorum 1 tane arkadaşım var ciddi anlamda söylüyorum başka kimse yok , lisedekilerle sosyal medyada sadece ekliyiz asla konuşma görüşme yok yıllardır herkes kendi hayatında, mesleğim var ama çalışmıyorum bi işe girdim mesai 11 saatti dayanamadım iki gün sonra çıktım meslekten soğudum… hiç arkadaşım yol hayata geç kalmış gibi hissediyorum eğitimlere bakıyorum
 
Merhaba kızlar foruma yeni üye oldum.

2 senedir hayatım çok stabil ve sıkıcı geçiyor gibi hissediyorum. Üniden öğretmenlik mezunuyum 1 sene sınava hazırlandım 1 sene de açıklanmasını bekledim ama maalesef istedğim atama olmadı. Daha önce kısa süreli kurs merkezinde çalıştım. Uzun zamandır işsizim ve kendimi çok yalnız hissediyorum. Çok yakın bir arkadaşım var ama o da başka şehire taşındı, diğer arkadaşlarımın da kimisi başka şehirde kimisi de burda ama görüşmüyoruz sadece mesajdan iletişimimiz var. Bunun haricinde daha önce çalıştığım yerden bir arkadaşımla ara sıra görüşüyoruz ama tam bir yakınlık hissiyatı yok... Bir ilişkim de yok maalesef. Bazen hiç kimseyle tanışamayacakmış ve hep yalnız olacakmışım gibi geliyor :KK43:

Her şeye rağmen sevdiklerim yanımda olduğu ve sağlıklı olduğum için şükrediyorum ama 26 yaşında işsiz güçsüz olmak ve genelde evde olmak canımı çok sıkıyor ibb kurslarına başvurdum belki orda sosyalleşirim diye henüz başlamadı. Benim gibi olup kendini yalnız ve boş yaşıyormuş gibi hisseden var mı?

Bu konuda bana tavsiyeleriniz ne olur? Şimdiden hepinize teşekkür ederim.
Sanirim bu yalnızlık çağımızın hastalığı oldu cikti. Hele evlendikten sonra hiç olmayacak nedense evlendikten sonra insanlara birseyler oluyor bunu bende yıllardır anlamış değilim. Bekarken olabilir arkadaşlığımın eğlencesini hicbirzaman bulamadım. Kimse kimsenin derdini veya sevincini dinlemek istemiyor . Dinlese bile yorum yapmiyor sadece dinliyor. Yorumlar artık sosyal medya da kaldı.
 
Sanirim bu yalnızlık çağımızın hastalığı oldu cikti. Hele evlendikten sonra hiç olmayacak nedense evlendikten sonra insanlara birseyler oluyor bunu bende yıllardır anlamış değilim. Bekarken olabilir arkadaşlığımın eğlencesini hicbirzaman bulamadım. Kimse kimsenin derdini veya sevincini dinlemek istemiyor . Dinlese bile yorum yapmiyor sadece dinliyor. Yorumlar artık sosyal medya da kaldı.
Canım her şeyden önce kimse kimseyi dinlenmiyor herkes kendini anlatıyor derdine yorum yapan yok hastalıklı gibi herkes ben de yeni evlendim ankaradayım.. yalnızlık hissi var sadece eşim yetmiyor öğretmenim yeni okul yeni iş şehir tam bir tramva düzenimi yeni oturttum fakat bu benmerkezcilik yalnızlık hissi herkeste vaaarr malesef .. birine bişi anlatıyorsun aaa benimde böyle evet evet şöyle diye bi başlıyor :) hepimiz hastayız ya diyorum bu da çok yalnızlastırıyor.. bekarken eskiden kalma hersey güzel fakat en iyisi bekarken aktivite halinde olmak psikolojiye iyi gelir herkes yaşıyor o hisleri ama geçiyor bir gün ..
 
Bende 27 oldum yeni , evliyim ankarada yaşıyorum 1 tane arkadaşım var ciddi anlamda söylüyorum başka kimse yok , lisedekilerle sosyal medyada sadece ekliyiz asla konuşma görüşme yok yıllardır herkes kendi hayatında, mesleğim var ama çalışmıyorum bi işe girdim mesai 11 saatti dayanamadım iki gün sonra çıktım meslekten soğudum… hiç arkadaşım yol hayata geç kalmış gibi hissediyorum eğitimlere bakıyorum
Kız ben de 2 yıllık evliyim Ankara’ya geldim İstanbul’dan atandım 1 tane arkadaşım var bazen o da yok yalnız değilmişim :)) valla zor bekarken daha çok arkadaş gezme oluyor evlenince kesiliyor
 
X