ekim 2008 di ....
ve büyüyen karnıma şöyle bir dokunup dedim ki '' inşallah rabbim nasip ederse 2009 23 nisanını ve anneler gününü bebeğimle geçiricem. bugünler de benim için daha bir anlamlı olacak anne olucam. içim burkulmayacak..''kalbim nasıl sevinçle dolmuştu...
1,5 ay sonra bebeğimi kaybettim.21 haftalıktı....yine sevinçlerim yarım kaldı.ben zaten her sevincimi yarım yaşamadım mı????.............
bu sene de yoksun bebeğim benim olmadın kucağıma alamadım.rabbim kısmet etmedi...Acaba seneye benimle olacak mısın????yoksa bu çile daha sürecek mi? tek tesellim her geçen gün sana biraz daha yaklaşıyorum.her tedavide bir rahatsızlığım ortaya çıkıyor, sağlığım gittikçe bozuluyor ama seni kucağıma almaya yaklaşıyorum ya da öyle hissediyorum.herşey senin o mis kokuna değer bebeğim.annen sadece seni istiyor...
seneye nolur gel bebeğim anneni daha fazla bekletme... doyamadığım canım oğlum sen de dua et Allaha ; kardeşlerini göndersin annene. rabbim daha fazla bekletmesin...sabrım gücüm tükeniyor....