Güncelleme
Bugün oğlumu doktora götürdüm. Doktor tüm bu anlattıklarımın çok normal olduğunu söyledi. Herhangi bir terapi vs önermedi. Bir de kbb uzmanına götürdük. Genel kontrol amaçlı gittiğimizi söyledik. Kendisi de kızının 2,5 yaşından sonra kreşe başlayınca konuşmaya başladığını söyledi.
Dönüşte hava çok güzeldi biraz parka uğradık. Oğlumdan biraz daha büyük bir kız çocuğu kaydıraktan kayarken oğlumun arkasından kaydı oğlumla oynamak istedi. Kendisi biraz daha büyük olduğu için abla gibi davranmaya çalıştı. Elinden tutmak istedi hadi kayalım vs dedi. Oğlum sürekli ağladı. Çocuk dokunmak istedikçe oğlum abla abla diyip ellerini sallayarak (yok yok hayır işareti yapar gibi) ağladı. Ben de ablası galiba oynamak istemiyor diyerek uzaklaştırdım. Çocuk başka yerlere gitti. Sonra oğlumdan yine biraz büyük erkek çocuk geldi. Bu defa da oğlum o çocuğa yaklaştı abi diyerek. Çocuk nereye giderse peşinden koştu. Ama diğer kız ne zaman yaklaşsa çığlık çığlığa ağladı. Aynısını geçen hafta tatildeyken de kendi kuzenine yapmıştı. Yine aynı yaşlarda kız çocuk olan kuzenini hiç yanına yaklaştırmayıp, yaklaşırsa kıyameti kopardı sürekli. Bunun bir anlamı olabilir mi sizce?
Merhaba hanımlar, oğlum haftaya 23 aylık olacak. Ancak bana tuhaf gelen bazı şeyler var. Açıkçası doğduğundan beri hep böyle hissettim ama rutin kontrollerde doktor her şeyin normal olduğunu, oğlumun sakin bir bebek olduğunu söylerdi.
Mesela hiç emeklemedi. Uzun bir süre poposunun üzerinde hareket etti. 15 aylıkken yürüdü. Farklı insanlar gördüğünde aşırı tepkisiz bir çocuktu. Mesela babannesine gittiğimizde kucaklarına alırlardı ve öylece otururdu.
Ek gıda konusuna gelirsek 6 aylık olduğunda başladık ama 9 aya kadar reddetti. Anne sütüne çok bağımlıydı her dk emiyordu ve kilosu gelişimi çok iyi olduğu için doktor 6 aya kadar hiçbir şey verme demişti. Sonrasında uzun bir süre uğraştık ve hiçbir şeyi kabul ettiremedik. Ama çocuğum o kadar tepkisizdi ki yine bir doktor kontrolünde ( rutin kontrollerini yapan doktordan farklı birine götürmüştük) kan tahlili yapıldı ve b12 değerinin çok düşük olduğunu öğrendik. Öyle ki bu durum oğlumun nörolojik gelişimine bile engel olabilecek durumdaymış doktor böyle söylemişti. Bu nedenle hareketsiz ve halsiz demişti. Bir aylık bir ilaç tedavisi gördü ve gerçekten hareketleri değişti. Bu arada ek gıdaya da alıştı derken bir şeyler yolunda gibiydi.
Şimdi ise dikkatimi çeken bazı şeyler şunlar: mesela en basiti zıplayamıyor. Hala çok fazla düşüyor. Oldukça fazla kelimesi var her söylediğimizi kelime olarak tekrar ediyor gibi ama cümlesi yok. Henüz ikili cümle bile kurmuyor ki normalde uzmanlar 18-24 ay arası ikili cümle bekleriz diyorlar. En son geçen hafta tatile gittik. Orada kendi akranı olan çocukları gözlemleyince oğlum daha çok dikkatimi çekti. Çocuklar müzikle dans edip alkış vs yapıyor ama benim oğlum tepkisiz duruyor. Bir yerine bir şey değse silene kadar gösterip rahatsız oluyor. Havuza girmeyi çok istiyor ama girince hep yüzünde mutsuz bir ifade. Ayaklarını bile kıpırdatmıyor. Korkuyor olsa girmek de istemez diye düşünüyorum aksine zor çıkarıyoruz havuzdan. Denize gitsek kumlara basmak istemiyor. Çimenlere dokunmuyor ve basmak istemiyor. Düşse bile yerden tutunup kalkmak istemiyor kum ya da çimlerde.
Yemek konusuna gelirsek de çok önyargılı. Yeni tatlara hiç açık değil. Yani neye göre karar veriyor tam anlayamadım ama bazı şeyleri ilk görüşte bile direkt kabul ediyor ama bazılarını tadını bilmediği halde ağzına sürmüyor. Gördüğü an ağlıyor istemiyor.
Şeftali, elma, armut, muz, üzüm salatalık çok seviyor ama bunlar dışında meyve yemiyor. Muzu yerken bile kendi tutmak istemiyor kabuğu denk gelince benim açmamı bekliyor devam etmek için.
Yumurtanın tadını hiç bilmiyor mesela ama ağzına sürmüyor. Peynir birkaç kez zorla verdim sonra bunun yanlış olduğunu düşünerek zorlamayı bıraktım şu an hiç yemiyor. Domates yemiyor. Çorba asla istemiyor. Sadece katı şeyler yemek istiyor. Et, tavuk, balık patates vs yiyor. Pilav makarna da yiyor. Yoğurt yiyor. Bunları tek tek söylememenin sebebi bazı duyusal hassasiyetleri olan çocuklar yumuşak dokulu şeyleri tüketmez diyorlar ama ne bileyim ben bu gıdaları kategorize edemedim bilemiyorum.
Bir de son bir aydır bana inanılmaz bağlandı. Evde bile sürekli elimden tutup çekiştiriyor. Dışarda herhangi bir çocuk koşup gitmek ister ama ben elini bıraksam bile oğlum ağlayarak elimi tutuyor. Bensiz oyun oynamıyor. Yaşıtlarıyla vakit geçirme eğilimi yok. En ufak bir zorlukta hemen ağlıyor. Yap boz tarzı ya da kule yapma gibi durumlarda ilk seferde olmayınca hemen ağlıyor ve elimi tutup benim yapmamı istiyor yoğunlaşmıyor.
Çalışan bir anneyim. 10 aylıkken yarı zamanlı çalışmaya başladım. Ama hiçbir zaman arkamdan ağlayan bir çocuk değil. İlk günden beri kaçmadan, veda ederek çıktım. Şu an ben evden çıkarken kapıdan beni uğurlar, geldiğimde sarılırız mutlu olur. Ama bir aradayken benden ayrılmıyor.
En çok kafama takılan cümle kurmuyor olması. İnternetten bir uzmana sorduğumda, alanında uzman bir hekim ve bir kbb uzmanı tarafından değerlendirilmeli yazmış. Önümüzdeki hafta perşembe günü için randevu aldım ama sizlere de sormak istedim. Sizlerin yavruları bu aylarda nasıldı ya da benzer şeyler yaşayıp uzmandan yardım alan var mı? Biliyorum her çocuğun gelişimi çok farklıdır ama yine de ortak noktalar benzer durumlar varsa diye sormak istedim
Bugün oğlumu doktora götürdüm. Doktor tüm bu anlattıklarımın çok normal olduğunu söyledi. Herhangi bir terapi vs önermedi. Bir de kbb uzmanına götürdük. Genel kontrol amaçlı gittiğimizi söyledik. Kendisi de kızının 2,5 yaşından sonra kreşe başlayınca konuşmaya başladığını söyledi.
Dönüşte hava çok güzeldi biraz parka uğradık. Oğlumdan biraz daha büyük bir kız çocuğu kaydıraktan kayarken oğlumun arkasından kaydı oğlumla oynamak istedi. Kendisi biraz daha büyük olduğu için abla gibi davranmaya çalıştı. Elinden tutmak istedi hadi kayalım vs dedi. Oğlum sürekli ağladı. Çocuk dokunmak istedikçe oğlum abla abla diyip ellerini sallayarak (yok yok hayır işareti yapar gibi) ağladı. Ben de ablası galiba oynamak istemiyor diyerek uzaklaştırdım. Çocuk başka yerlere gitti. Sonra oğlumdan yine biraz büyük erkek çocuk geldi. Bu defa da oğlum o çocuğa yaklaştı abi diyerek. Çocuk nereye giderse peşinden koştu. Ama diğer kız ne zaman yaklaşsa çığlık çığlığa ağladı. Aynısını geçen hafta tatildeyken de kendi kuzenine yapmıştı. Yine aynı yaşlarda kız çocuk olan kuzenini hiç yanına yaklaştırmayıp, yaklaşırsa kıyameti kopardı sürekli. Bunun bir anlamı olabilir mi sizce?
Merhaba hanımlar, oğlum haftaya 23 aylık olacak. Ancak bana tuhaf gelen bazı şeyler var. Açıkçası doğduğundan beri hep böyle hissettim ama rutin kontrollerde doktor her şeyin normal olduğunu, oğlumun sakin bir bebek olduğunu söylerdi.
Mesela hiç emeklemedi. Uzun bir süre poposunun üzerinde hareket etti. 15 aylıkken yürüdü. Farklı insanlar gördüğünde aşırı tepkisiz bir çocuktu. Mesela babannesine gittiğimizde kucaklarına alırlardı ve öylece otururdu.
Ek gıda konusuna gelirsek 6 aylık olduğunda başladık ama 9 aya kadar reddetti. Anne sütüne çok bağımlıydı her dk emiyordu ve kilosu gelişimi çok iyi olduğu için doktor 6 aya kadar hiçbir şey verme demişti. Sonrasında uzun bir süre uğraştık ve hiçbir şeyi kabul ettiremedik. Ama çocuğum o kadar tepkisizdi ki yine bir doktor kontrolünde ( rutin kontrollerini yapan doktordan farklı birine götürmüştük) kan tahlili yapıldı ve b12 değerinin çok düşük olduğunu öğrendik. Öyle ki bu durum oğlumun nörolojik gelişimine bile engel olabilecek durumdaymış doktor böyle söylemişti. Bu nedenle hareketsiz ve halsiz demişti. Bir aylık bir ilaç tedavisi gördü ve gerçekten hareketleri değişti. Bu arada ek gıdaya da alıştı derken bir şeyler yolunda gibiydi.
Şimdi ise dikkatimi çeken bazı şeyler şunlar: mesela en basiti zıplayamıyor. Hala çok fazla düşüyor. Oldukça fazla kelimesi var her söylediğimizi kelime olarak tekrar ediyor gibi ama cümlesi yok. Henüz ikili cümle bile kurmuyor ki normalde uzmanlar 18-24 ay arası ikili cümle bekleriz diyorlar. En son geçen hafta tatile gittik. Orada kendi akranı olan çocukları gözlemleyince oğlum daha çok dikkatimi çekti. Çocuklar müzikle dans edip alkış vs yapıyor ama benim oğlum tepkisiz duruyor. Bir yerine bir şey değse silene kadar gösterip rahatsız oluyor. Havuza girmeyi çok istiyor ama girince hep yüzünde mutsuz bir ifade. Ayaklarını bile kıpırdatmıyor. Korkuyor olsa girmek de istemez diye düşünüyorum aksine zor çıkarıyoruz havuzdan. Denize gitsek kumlara basmak istemiyor. Çimenlere dokunmuyor ve basmak istemiyor. Düşse bile yerden tutunup kalkmak istemiyor kum ya da çimlerde.
Yemek konusuna gelirsek de çok önyargılı. Yeni tatlara hiç açık değil. Yani neye göre karar veriyor tam anlayamadım ama bazı şeyleri ilk görüşte bile direkt kabul ediyor ama bazılarını tadını bilmediği halde ağzına sürmüyor. Gördüğü an ağlıyor istemiyor.
Şeftali, elma, armut, muz, üzüm salatalık çok seviyor ama bunlar dışında meyve yemiyor. Muzu yerken bile kendi tutmak istemiyor kabuğu denk gelince benim açmamı bekliyor devam etmek için.
Yumurtanın tadını hiç bilmiyor mesela ama ağzına sürmüyor. Peynir birkaç kez zorla verdim sonra bunun yanlış olduğunu düşünerek zorlamayı bıraktım şu an hiç yemiyor. Domates yemiyor. Çorba asla istemiyor. Sadece katı şeyler yemek istiyor. Et, tavuk, balık patates vs yiyor. Pilav makarna da yiyor. Yoğurt yiyor. Bunları tek tek söylememenin sebebi bazı duyusal hassasiyetleri olan çocuklar yumuşak dokulu şeyleri tüketmez diyorlar ama ne bileyim ben bu gıdaları kategorize edemedim bilemiyorum.
Bir de son bir aydır bana inanılmaz bağlandı. Evde bile sürekli elimden tutup çekiştiriyor. Dışarda herhangi bir çocuk koşup gitmek ister ama ben elini bıraksam bile oğlum ağlayarak elimi tutuyor. Bensiz oyun oynamıyor. Yaşıtlarıyla vakit geçirme eğilimi yok. En ufak bir zorlukta hemen ağlıyor. Yap boz tarzı ya da kule yapma gibi durumlarda ilk seferde olmayınca hemen ağlıyor ve elimi tutup benim yapmamı istiyor yoğunlaşmıyor.
Çalışan bir anneyim. 10 aylıkken yarı zamanlı çalışmaya başladım. Ama hiçbir zaman arkamdan ağlayan bir çocuk değil. İlk günden beri kaçmadan, veda ederek çıktım. Şu an ben evden çıkarken kapıdan beni uğurlar, geldiğimde sarılırız mutlu olur. Ama bir aradayken benden ayrılmıyor.
En çok kafama takılan cümle kurmuyor olması. İnternetten bir uzmana sorduğumda, alanında uzman bir hekim ve bir kbb uzmanı tarafından değerlendirilmeli yazmış. Önümüzdeki hafta perşembe günü için randevu aldım ama sizlere de sormak istedim. Sizlerin yavruları bu aylarda nasıldı ya da benzer şeyler yaşayıp uzmandan yardım alan var mı? Biliyorum her çocuğun gelişimi çok farklıdır ama yine de ortak noktalar benzer durumlar varsa diye sormak istedim
Son düzenleme:
