Kadınlar kulübünde böyle şeyler yazıp destek goremezsin. Çoğu kişi senin birey olduguna inanmak istemiyor.
Evlenene kadar ailen izin vermez kendi hayatını yaşamana, tatiller yapmana,arkadaşlarında kalmana, eğlenerek sabahlamana. Çünkü korkarlar-endiselenirler. "Hem gençsin daha,evlenince gidersin" derler.
Evlenirsin bu sefer temizlikten yemekten bebekten başını kaldiramazsin, arkadaşlarınla çıksan bile münasip saatte dönmen gerekir, evde kocan varken kimsede kalamazsin,yok artık. Hele başkalarıyla tatile,zinhar gidemezsin. Annenin kaynananın yazlığı varsa al cocugunl git. Sonucta 'evli bir kadınsın,artık tek kendini düşündugun gençlik günlerinde değilsin"
Eeee , ne anladım bu hayattan???
Oysa ne kadar saçma. Dünyayı goremeden, küçücük fanusu okyanus zannedip yaşayıp ölüyorlar.
Geçen kadınlar kulübünde okudum,çok etkilendim .
K
Karadutlu
'un psikoloğu ; dışardan bir insanın sana yaptığında kabullenemedigin şeyi, ailen yaptığında da kabullenme
Demiş.
Aslında ne kadar doğru.
Ayrıca anne ya da koca. Kimse sana bagiramaz. Artık insanlar 3 yaşında çocuklarına bagirmiyorlar. Öncelikle bunu öğret.
Benim öğretmem biraz zor oldu , çünkü annem ikizler-aslan kombinine sahip dengesiz bir kadin. Bir an kızıp bir an seviyor falan, farketmiyor bile sinirliyken ne kadar kırıcı olduğunu . Çünkü onun siniri gecince herşey güllük gülistanlık. Bizi de öyle zannediyor. En son bir buyuk kavgasindan sonra iki ay evi otel gibi kullandım,asla sofraya oturmadim, aciktiysam kendime yumurta kırdım . Aylarca bir kelime konuşmadım, akşam işten gelip odamdan çıkmadım ve farketti yaptığının sonuçları olabileceğini. Ben tepkisiz kalınca çünkü olağan, normal karşılıyor. Sonrasında da nasıl ileride kocam, şimdi arkadaşlarım vs bana hakaret edemiyorsa-edemeyecekse onun da bana ağzına geleni söylemeye hakkı olmadığını, kenarda depozito+birkaç kira kadar para biriktirdiğimi ve şimdilik babamın hattı için kaldığımı ama bir sonraki kavgasında evden kesinlikle gideceğimi,bunun da benim asiligim yüzünden değil tamamıyla onun yüzünden olduğunu gayet açıklayıcı bir şekilde anlattım.
Sonuç?
Aradan geçen 15 aya yakın zamanda daha kavgamız olmadi. Çünkü blöf yapmadim ve gerçekten uça uça gideceğimi biliyor.
Şimdilerde de sesjni yukselttigini ya da rahatsız edici bir şey söylediğini bilsin diye (çünkü ona normal geliyor. Böyle yapmasam asla beni kırdığını anlamayacak) rahatsız olduğum anda, "bu eleştirilere/bana bagirmana/şu muhabbete daha fazla katlanamayacagim" deyip ortamı terkediyorum,odama geçiyorum.istersem en güzel yemeğin ortasında olayım,istersem filmin en heyecanlı sahnesinde olayım
Bu yüzden o da farkın varıyor söylediklerinin beni rahatsız ettiğini. Sonuç olarak artık evde iki medeni insan gibi yaşıyoruz..sana da tavsiye ederim. Ses tonu yükseldiği anda "Azarlarina daha fazla katlanamayacagim" de, geç odana. Ne münakaşaya giriyorsun?