Herkese merhaba 
Sürekli başlıkları okuyup takip eden biriyim ve bugun danışma ihtiyacı duydum. Erkek arkadaşımla iki yıldır sevgiliyiz ben 22 o 24 yaşında. Kendisinin annesi ve babası ayrı anneannesi ile kalıyor aile aprtmanında. Evlenmeyi çok istiyor kendisi mezun ve çalışıyor 4 yıldır düzgün bir işi var. Benim üniversitede son senem. Evliliğe o kadar heyecanlı ve o kadar hevesli ki.. Çevresindeki herkes evli şimdi de yakın arkadaşlarımız evleniyor. Bende evlilikten bir o kadar korkuyorum. Küçüklüğümden beri huzursuz bir anne baba ortamında büyüdüm. Ailem biraz sıkıdır heryere göndermez arkadaşlarımda kalmama izin vermez, akşam 23.30da evdeyimdir. Evlilikle ilgili başlıkları okudugumda herkes evlenince erkeklerin değiştiğini bekarlığın daha güzel olduğunu söylüyor. Bende sevgilimin değişmesinden ve sıkılmaktan korkuyorum. Ahım şahım gezip tozduğum bi bekar hayatım yok. Her yaz okul tatillerinde çalıştım biyerlerde zaten şuan pandemi var evden de çalışmaya devam ediyorum. Ama evlilik sorumluluğu ağır geliyor. Zaten arkadaşım kendisi bir ev geçindiriyor suan. Benimde ailem çalıştığından hem okul hemde ev işleriyle ilgileniyorum sürekli bunlar ikimize de uzak değil olgun insanlarız, sorumluluk alabiliyoruz. Kendisi çok düşünceli empati yapabilen biri çok mutluyum. Zaten suan erken diyoruz ikimizde ama 2 yıla kadar evlenmek istiyor. Bende bir yandan istiyorum ama bir yandan da kendi korkularım nedeniyle istemiyorum. Kafam çok karışık. O da ben zaten bir eve bakıyorum sorumluluktan korkum yok sevdiğim biriyle senle hayatımı birleştirip kendi evime bakmak istiyorum diyor. Beni o kadar iyi tanıyor ki bi olay olsa ne diceğimi benden önce söyler mesela. Bilmiyorum korkularımı hala atamıyorum.
Sürekli başlıkları okuyup takip eden biriyim ve bugun danışma ihtiyacı duydum. Erkek arkadaşımla iki yıldır sevgiliyiz ben 22 o 24 yaşında. Kendisinin annesi ve babası ayrı anneannesi ile kalıyor aile aprtmanında. Evlenmeyi çok istiyor kendisi mezun ve çalışıyor 4 yıldır düzgün bir işi var. Benim üniversitede son senem. Evliliğe o kadar heyecanlı ve o kadar hevesli ki.. Çevresindeki herkes evli şimdi de yakın arkadaşlarımız evleniyor. Bende evlilikten bir o kadar korkuyorum. Küçüklüğümden beri huzursuz bir anne baba ortamında büyüdüm. Ailem biraz sıkıdır heryere göndermez arkadaşlarımda kalmama izin vermez, akşam 23.30da evdeyimdir. Evlilikle ilgili başlıkları okudugumda herkes evlenince erkeklerin değiştiğini bekarlığın daha güzel olduğunu söylüyor. Bende sevgilimin değişmesinden ve sıkılmaktan korkuyorum. Ahım şahım gezip tozduğum bi bekar hayatım yok. Her yaz okul tatillerinde çalıştım biyerlerde zaten şuan pandemi var evden de çalışmaya devam ediyorum. Ama evlilik sorumluluğu ağır geliyor. Zaten arkadaşım kendisi bir ev geçindiriyor suan. Benimde ailem çalıştığından hem okul hemde ev işleriyle ilgileniyorum sürekli bunlar ikimize de uzak değil olgun insanlarız, sorumluluk alabiliyoruz. Kendisi çok düşünceli empati yapabilen biri çok mutluyum. Zaten suan erken diyoruz ikimizde ama 2 yıla kadar evlenmek istiyor. Bende bir yandan istiyorum ama bir yandan da kendi korkularım nedeniyle istemiyorum. Kafam çok karışık. O da ben zaten bir eve bakıyorum sorumluluktan korkum yok sevdiğim biriyle senle hayatımı birleştirip kendi evime bakmak istiyorum diyor. Beni o kadar iyi tanıyor ki bi olay olsa ne diceğimi benden önce söyler mesela. Bilmiyorum korkularımı hala atamıyorum. Son düzenleme:
seneye mezun oluyormuşsun ve mezuniyet sonrası hayalin evlilik olmamalı ya (22 yaşındayım...)
Kocaya doyuluyor, kusurlar göze batar hale geliyor.
