Demek ki sizin kızınız zor bi çocuk. Pekin şeyi merak ettim sınır koyabiliyor musunuz çocuğa? Mesela ne bileyim yatma saati gibi felan
Bizim zemin tırtıklıydı pek kaymıyordu.
Bende anne olucam Allah nasip ederse. Tabiki bende oyunlar oynamak istiyorum ancak bütün vaktinizi çocuğa ayırmak doğru mu? Kendi başına da oyalanmayı bilmesi gerekmez mi? Sürekli bi etkinlik yapmak, sürekli yenilik, sürekli hareket ileride çocuğu memnuniyetsiz, çabuk sıkılan biri haline getirmez mi? Ne bileyim çocuğunda arada sırada canının sıkılması gerekmez mi? Sonuç olarak oyunlar çocukların gerçek hayata hazırlanması için bi nevi simülasyon, ancak bu etkinlik çılgınlığıyla iş farklı boyutlara taşınmış gibi. Sanki aileler biz yaşayamadık siz yaşayın diye çocuğu ilgiye boğuyorlar.
Hani birde insanın çocuğu olunca tabiki en önemli görev ebeveynlik ama çocuk için tümden kendinden vazgeçmek mi gerekiyor?
Biri beni aydınlatsın
birde çocuk hayatı zaten oyun oynayarak öğreniyor,bir öğretmen gibi karşısına gecıp anlatamıyorsun.. Mesela tuvalet egıtımı bizim gundemımızde su an.. Onu bile bebek üzerinden oyunla gosterıosun.. Bak bebegı çişi gelmiş kakası gelmiş vsvs.. Etkınlık konusunda size katılıorm, 2.5yasına girecek oglum, evde 3 kere anca önune bisey vermısımdır.. Bile bile de vermıorm anaokulunda sıkılmasın ilerde diye.. 
Cocugu hiç kendi haline bırakmıyor musunuz oyun kurmasi ve kendi başına oynaması için ?
Rutinlere çok itirazı yok. Bizim asıl sıkıntımuz şu sanırım. Benim çocuğum beyin olarak yorulmayı seviyor. Çekmece karıştırmak, koltuklara çıkmak, sandalyeye tırmanmak hiç oyalamıyor onu. Ben açıyorum çekmeceyi hadi Bakalım neler varmış diye. Göz ucuyla bakıyor. Ama eşleştirme kartları verin. Gözleri parlıyor. Bu tarz etkinliklerde sürekli anne yada baba iletişimiyle oluyor. Gün sonunda resmen 2 yaş bebesiyle çene çalmaktan yoruluyorum
Ayy valla çok eksiğim var benimKendi kendine oyun oynayacak zamana gelmesi 3 4 yaşı bulabiliyor hatta daha uzun bile sürebiliyor.. Biz anne babalar da isteriz çocuğumuz kendi kendini eylesin ama maalesef öyle olmuyor
Çocuk için kendinden vazgecmıyorsun elbette mesela çişin gelince eşin gelene kadar tutuyorsun
Aslında kitap okumaya başladım çocuk gelişimiyle ilgili ama buradaki annelerden çok fazla şey öğreniyorum. Ben sanıyorum ki öğretmen gibi anlatıcam nezih nezih yavrum böyle yapman hoş değil , paşa çocuğum da evet annecim diyecek 
Hay ağzınıza sağlık
Saçma sapan videolar çekiyor aileler çocuklarıyla yok parka gidiyorlar yok evde oyuncak paketi açıyorlar falan. Nedense çocuklar da onlara bayılıyor. O kadar itici videolar ki.
Sürekli yalnız bırakmaya çalışıyorum. Mesela kızım ben su içip geleyim, bir dakika mutfağa gidiyorum hemen geleceğim diyip ortamdan ayrılıyorum. En fazla 30 sn. Sonra dibimde bitiyor. Elimden tutup anne gelecek, Ali baba oynayacağız, kiatp okuyacağız diye götürüyor
Klasik iki yaş sendromu
Belki kendi yaş grubuyla sosyalleşse bu ihtiyacı azalacak. Biz bile bu saate yazışarak olsa bile konuşmaktan vazgeçmiyoruz
Çocuklarımız çok benziyor. Hiç öyle çekmeceyle mutfak eşyasıyla işi olmadı. Etkinlik kitabı, ona bişeyler soracaksın o bulacak falan böyle şeyler isterdi. Hep öğrenme odaklı gidiyor. Ben oturayım ona anlatayım yaptırayım vs. Senin 1 sene sonraki geleceğini görüyorum
Bence bizim bebelerin karakteri bu çok üzülüyorumTüm kalbimle
O bez krizi günde 3 öğün var kakalı bezYalnis anlasilmasin. Benimkiler de melek gibi degil. Ama benim fark ettigim o yas grubu icin: Ben cocukla ne kadar inatlassam o kadar zora giriyor hersey. Cocuklarin o yas grubunda beyin yapisi daha o kadar ilerlemedigi icin bazen o krizlere de giriyorlar. Almanyada bu konu ile ilgili iyi bir kitap var, ama maalesef türkcesi yok galiba. Bebegin size uydugu zaman öyle gecirin, inatlastigi zaman da onun ihtiyaclarina agirlik verin..her bebek ayni degil, hepsinin ihtiyaclari farkli. Benim ki de bir kere kaka bezini degistirmek istedigim icin kriz cikartti
birde kakasını çişini tuvalete yaptığını iddia ediyor Fatihe sırf meraktan bakacağım. Şu anda bana bir ışık oldunuz. Ekran konusunda biraz kuralı davranıyoruz. Tv yok henüz. Ufak tefek çocuk şarkıları dinliyoruz telefondan. Ama çocuk oyunları iyi bir alternatif olabilirSaçma sapan videolar çekiyor aileler çocuklarıyla yok parka gidiyorlar yok evde oyuncak paketi açıyorlar falan. Nedense çocuklar da onlara bayılıyor. O kadar itici videolar ki.
Buraya "fatih seliiiiiiim" yazsam çocuğu olan kadınların çoğunun kulaklarında bu videoyu çeken kadının sesi yankılanır
Böyle şeyler izlememesi hayrınıza.
Ama cocomelon, bazı güzel türkçe bebek şarkıları falan bunlardan çok fazla şey öğrendi. Oyunlar da boyama oyunu, baby games başlığındaki oyunlar işte gölgesi ile şekli eşleştirme falan bunların zararını değil yararını gördüğümüzü düşünüyorum kendi adımıza.
Yaa biz 1 sonra rahatlarız diyoruz. Azcık umudumuz var. 1 sene sonra nasıl olacak?Çocuklarımız çok benziyor. Hiç öyle çekmeceyle mutfak eşyasıyla işi olmadı. Etkinlik kitabı, ona bişeyler soracaksın o bulacak falan böyle şeyler isterdi. Hep öğrenme odaklı gidiyor. Ben oturayım ona anlatayım yaptırayım vs. Senin 1 sene sonraki geleceğini görüyorum
Ben yemeğin altını kapatayım diyorum ayağa kalkarken o çoktan kalkıp koşuyor oluyor
Kendi diyor çiş kaka yaptım. Annem temizleyecek.hadş temizleyelim diyorum. Anne temzilemeyecek yaygarası kopuyor. Tamam temizlemiyorum diyorum. Bu defa da temizleyecekkkkk ve ağlayarak kapanışBence bizim bebelerin karakteri bu çok üzülüyorum
O bez krizi günde 3 öğün var kakalı bez
Ayy valla çok eksiğim var benim
Oyunla öğretmek çok güzel bir yöntemmiş
