Günaydın kızlar yine şef maceraları ile geldim
sabah servisle mesaiden 40 dk falan önce geliyorum çok yoğunum bu ara kontrol edilip sisteme işlencek evraklr artı ekstra işler var. Erkenden başlıyım dedim poğaça aldım kendime geçtim bilgisayarın başına çalışmaya başladım. Bu kişi geldi günaydın dedim. Günaydın dedi sonra yanlış anlamazsan kokan şeyleri burda yemezsen falan dedi ve yapıcı güler yüzlü bir üslup asla değil bende posğaça olduğu için kokacağını düşünmedim dedim. Güzelce söyledik hemen itiraz ediyosun falan dedim tamam öyle düşünmedim hemde işlerm vardı yoksa burda yemiyorum zaten. Öyle geçti oturdu suratı asık. Ki normalde ben her zaman mutfakta yerim rahat edemediğim için. Kendisi burda da yiyebilirsin demişti bana. Şimdi işim bar diye yiyim dedim bir yandan daha mesai bile başlamamıştı. Poğaça bana göre kötü kokmuyor ha kokusundan elbette tahatsız olabilir böyle konularda karşıdakimin sınırlarını rahatsız olmasını kendiminkinden daha çok önemseyen bir insanım fazla empat yaparım daima bu beni yorsa da. Ama gelipte öyle insanı bozmak ne bileyim. Kötü hissettim.
Sonra yaşlı bir arkadaş var çalışan aynı birim ama farklı işler ve yerlerdeyiz. Epey yaşlı işitme sorunu da var. O geldi bir şeyler sordu bana sonra bu şef kişisine eşini sordu işte adı merve olsun eşinin. Merve kızım napıyor nasıl diye. İyi de eşimden kızım diye bahsetmezseniz sevinirim falan filan dedi adam da peki tamam merve hanım diyim dedi sonra gitti yani insanı bozmanın anlamı yok bence bana çok saçma geliyor banada kızım diyor arada takılmıyorum bende mi sorun var sürekli kendimi sorguluyorum. Geçen günde koltukta çok hareket ettim diye( rahat edemedim pozisyon değiştirdim üst üste birlaç kez) ne kadar harekrt rdiyosun zaten koltuk gıdıcrıyo falan yani gerçekten yoruldum. Bir şey diyemiyorum birkaç ay önce kardeşim iş arıyordu o aracı oldu(aracı oldu dediğim yönlendirdi falan) kardeşimi zaten beğenmişler o şekilde aldılar ama minnet borcum var hep alttan alıyorum tuvalete geldim yazıyorum ağlamamk için kendimi zor tuttum