Buradaki herkesin ortak derdi cocuk.
Elbet herkes fikrini düşüncesini paylaşacak. Yalnız birşeyler yazarken lütfen insanlara kendini sorgulatmayin. Mesela sen ikinci çocuk için uğraşırken eminim benim kadar üzülüp parçalanmıyosundur. Buna eminim çünkü senin tutunacak bir dalın var ve bir sefer anne olmuşsun.
Yazdıklarını okurken şunu dedim içimden
'' demek benim yerimde olsa tedavi alırdı yada gece gündüz bu fikirle uyuyup uyanirdi herhalde ''
Ben, nerdeyse 3 yıldır bir sefer pozitif göremedim.
Bu konu çok hassas. Lütfen dünyanın sonuymuş gibi davranmayın var olan evladınıza sıkı sıkı sarılıp şükür edin.. Çünkü onu hiç tadamayan insanlar var mesela ben... Eğer eşiniz sizi ikinci çocuk konusunda ciddiye almıyorsa bir sefer daha düşünün