MahidevranSultan
Yıllar geçse de üstünden, bu kalp seni unutur mu..
tek ayak cezası
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
- 14 Ekim 2020
- 4.877
- 5.443
-
- Konu Sahibi yoncambenim
- #4.181
Bende bunun sinir versiyonu var, dart tahtasına okları atarken eski eşimin suratına atıyormuşum gibi davranıyorum, çok fena gaza geliyorumBen varım. Sürekli ama sürekli ağlıyorum. Eşimle sürekli çatışma halindeyiz.
Al bendede o kadar dün gece sabaha kadar sebepsiz ağlayınca o bebeğe birşey olursa ben sana sorarım diye bağırdı o öyle diyince ben suçluluk duygusuyla daha çok ağladım gerçekten agladigim için bişey olmasından korkuyorumBen varım. Sürekli ama sürekli ağlıyorum. Eşimle sürekli çatışma halindeyiz.
Bende aynı durumdayım. Annemi 3 ay öncesinde kaybettim sürekli ağlıyorum istemsizceBende ağlamamak için direniyorum. Anne ve babam hayatta değil. Olsalardı bakarlardı diye düşünüyorum. Sonra güzel günlerini üzüntüyle geçirme diye kendime teselli veriyorum. Kayınvalideme getirdi eşim. Onunda başında Alzheimer kayınpederim var. Utana sıkıla canımın istediği şeyi söyledim. Annem olsa öyle mi olurdu.
Çok yeniymiş canım, Allah rahmet eylesin başın sağolsunBende aynı durumdayım. Annemi 3 ay öncesinde kaybettim sürekli ağlıyorum istemsizce
Büyük oğlumda bende onu yaptım her yeri batırmasına izin veriyordum ama bu sefer ortalığı toplama halim yok hiç.
Ben blw yapmıştım kızımda. O yüzden hiç karıştırmadım canımŞimdi de sevmiyo hala
O kadar haklısın ki ikinci de benim de enerjim kalmayacak benceBüyük oğlumda bende onu yaptım her yeri batırmasına izin veriyordum ama bu sefer ortalığı toplama halim yok hiç
Karıştırarak vermeme taraftarıyım ama peynir ve muzun güzel olacağını düşünmüştüm
Hiç endişelenmeyin. Şu an vücut artan hormonlarla baş etmeye çalışıyor. Herşey birbirine girmiş durumda duygular mantık. Ama geçecek. İlk üç ay durum çok daha karnaşık, sonra güzelliğine varıyorsunuzHiç böyle bir kadın değildim.
Evlenmem dedim, 34 yaşında evlendim, çocuk için daha zaman var dedim, evlendikten 2 buçuk ay sonra hamile kaldım, şimdi 7 haftalık hamileyim. Kese göründü, çocuk görünür mü kalp atışı duyar mıyız diye endişelendim, çok şükür bu hafta çocuğu da kalp atışını da gördük.
Amaa deliler gibi nifty test, amniyosentez vs okuyorum. Yaşımdan galiba korkum çok büyük niyeyse. Kendimi rahatlatamıyorum. Panik bir insan oldum resmen.
İşimden dolayı ve mizacım gereği çok güçlü bir kadın sanırdım kendimi hep, ama hiç değilmişim. Bu hamilelik benim tüm bedenimi, duygularımı ele geçirdi resmen. Yüreğim hep pır pır. O gün doktorda tansiyonum ölçüldü, nabzım kontrol edildi, tansiyon yüksek nabız uçuyor, hemşire bile sakin olun her şey yolunda diye diye bir hal oldu...
Siz nasıl sakin kalıyorsunuz, ya da kalabiliyor musunuz? Eşim anlam veremiyor şu halime, başka kimseye de çaktırmıyorum açıkçası ama hiiiç iyi değilim
Umarım oyledır benı toparlayacak bır haber olur. Hiç iyi değilimBende bunun sinir versiyonu var, dart tahtasına okları atarken eski eşimin suratına atıyormuşum gibi davranıyorum, çok fena gaza geliyorumBu arada duygusallık kız bebek belirtisi derler fazladan östrojen yüklendiği için, gerginlikse erkek bebek belirtisiymiş vücutta az da olsa testesteron salgılanmaya başladığı için
Bi sorsun eczaneye bakalim ne diyecek eger alabilirse haber edermisin,benimde bulantilar yavastan kendini gostemeye basladi gibiKontrolüme daha var
ben ikisinde de bile yaptım pişman değilim ama kasıkla yesın istiyordum bazen dışarda falan asla yemediler o zorluyorduBüyük oğlumda bende onu yaptım her yeri batırmasına izin veriyordum ama bu sefer ortalığı toplama halim yok hiç
Karıştırarak vermeme taraftarıyım ama peynir ve muzun güzel olacağını düşünmüştüm
Amin canım çok saolÇok yeniymiş canım, Allah rahmet eylesin başın sağolsun
Benimde bu şekilde canım. Bende ne zaman büyüyecek niye gelişmiyor diye sürekli eşime soruyorum7.6 mm miş, benim hesabıma göre 7+0dı ultrasona göre 6+4 görünüyorne zaman büyüyecek bu çocuk
Öyle düşünme emin ol basımınızın çaresine bakmayı öğreniyoruz ben çok yalnızım ama başediyor insan zamanla. beni yoran eşiminde desteği olmuyor o. Yardımcı abla var sağolsun idare ediyorum.Bende ağlamamak için direniyorum. Anne ve babam hayatta değil. Olsalardı bakarlardı diye düşünüyorum. Sonra güzel günlerini üzüntüyle geçirme diye kendime teselli veriyorum. Kayınvalideme getirdi eşim. Onunda başında Alzheimer kayınpederim var. Utana sıkıla canımın istediği şeyi söyledim. Annem olsa öyle mi olurdu.
canım hepimiz benzer şeyler yaşıyoruz bende 39 yaşındayım benimde korkularım çok ve dediğin gibi hep güçlü bir çocuk güçlü bir kadın oldum 7 aylık kızımı karnımda kaybettim bunun üstüne oğlum tip 1 diyabet oldu kendim zehirli guatr oldum eşim kan pıhtısı attı ölümden döndü son bir kaç senede yaşadıklarım sadece ... Beterin beteri var deyip güzel olumlamalarla kötü düşünceleri bir tarafa bırakıp hamileliğin tadını çıkaralım... çok yolun başı senin için hiç kötü düşüncelerle ne ruhunu ne günlerini karartma güzel düşünmeye çalış her kötü düşünce aklına geldiğinde güzel hayaller kurmaya çalış gerçekten işe yarıyor hatta meditasyon yap bana çok iyi geliyorHiç böyle bir kadın değildim.
Evlenmem dedim, 34 yaşında evlendim, çocuk için daha zaman var dedim, evlendikten 2 buçuk ay sonra hamile kaldım, şimdi 7 haftalık hamileyim. Kese göründü, çocuk görünür mü kalp atışı duyar mıyız diye endişelendim, çok şükür bu hafta çocuğu da kalp atışını da gördük.
Amaa deliler gibi nifty test, amniyosentez vs okuyorum. Yaşımdan galiba korkum çok büyük niyeyse. Kendimi rahatlatamıyorum. Panik bir insan oldum resmen.
İşimden dolayı ve mizacım gereği çok güçlü bir kadın sanırdım kendimi hep, ama hiç değilmişim. Bu hamilelik benim tüm bedenimi, duygularımı ele geçirdi resmen. Yüreğim hep pır pır. O gün doktorda tansiyonum ölçüldü, nabzım kontrol edildi, tansiyon yüksek nabız uçuyor, hemşire bile sakin olun her şey yolunda diye diye bir hal oldu...
Siz nasıl sakin kalıyorsunuz, ya da kalabiliyor musunuz? Eşim anlam veremiyor şu halime, başka kimseye de çaktırmıyorum açıkçası ama hiiiç iyi değilim
Başin sagolsun canim mekani cennet olsunBende aynı durumdayım. Annemi 3 ay öncesinde kaybettim sürekli ağlıyorum istemsizce
Daha dur yarın brokoli vereceğim. intikam soğuk yenen bir yemektirO kadar haklısın ki ikinci de benim de enerjim kalmayacak benceama muzla peynir de olmaz kiii ya bu yapılır mı çocuğa
Canım hamilelikten dolayı normal canını sıkma. Ama gerçekten ben burayı bdv gibi hergün başka bir dert anlatmak için kullanıyorum, dertleşmek istersen uzun uzun dinleriz hepimizUmarım oyledır benı toparlayacak bır haber olur. Hiç iyi değilim
Benim sürekli ağlama modum yok ama geçenlerde bir muhabbet oldu. Kayınvalidemlerdeydik biraz kilo aldığım için kalabalıklara çok karışmıyodum uzun zamandır.. Nişana gitmiştik oradaki eşimin akrabaları benim için kayınvalideme hamile mi diye sormuş. Kayıvalidemde bana bunu gülerek anlattı işte felancada senin için hamile mi diye sordu bende yok dedim falan.. (bu arada hamile olduğumu bilmiyorlar henüz söylemedim) Ben buna o kadar içerledim ki akşamdan sabaha kadar ağladım eşimle tartıştım hatta annen niye gelip bana söylüyo ben hamile olmayadabilirdim. Hadi insanlar hakkımda konuşuyo o niye gelip bana duyuruyo bu durumu diye.. Ağla ağla gözlerim balon oldu... Sonra bebeğime odaklandım mesafe koydum kaynanamlarla arama..Herkes bulantidan dertli peki benim gibi sürekli ağlayan varmımide bulantım falan yok ama durduk yere herşeye aglayadim geliyor oturup ağlıyorum
Kaşıktan blw olayına alışınca soğuyorlar, istemiyorlar. Benim büyük 4 yaşında hala bazen eliyle almaya çalışıyorben ikisinde de bile yaptım pişman değilim ama kasıkla yesın istiyordum bazen dışarda falan asla yemediler o zorluyordu