Kesinlikle öyle bende dünki iğnelerimden sonra akşam ağlama krizine girdim
Canımın Acısından mı Motivasyonumun birden yerle bir olmasından mı bilmiyorum
Sanki olmayacak gibi diyorum Eşime hiçbişey hissedemiyorum Ve Dünyanın Sonu Değil Ve sanki transfer olan ben değilmişim gibi saldım kendimi resmen normal yasantıma geri dönmeye itiyor bişeyler beni engel olamıyorum kendime
Mesela En çok sevdiğim türk kahvemi yaptım içiyorum ne bileyim eğilip doğruluyorum Günlük rutinime dönmek istiyorum elimde değil
O kadar mücadele veriyoruz ki bu uğurda ve daha benim ilk denemem
Hep defalarca deneyen arkadaslarımı düşünüyorum Bilmiyorum çok karmaşık duygular içindeyim Hakkımızda hayırlısı neyse o olsun hepimizin
Önce kendi sağlığımızı düşünmek zorundayız Bu kadar yıpranıyoruz Sağlığımızı kaybediyoruz Ruh saglıgımız beden sağlığımız elimizden gidiyor Bu yuzdende hersey Allahtan Olmuyorsa da vardır bir hayrı