İzleyince üzücü. Ama şükür ben bu duruma hiç gelmedim. Lohusa sendromuna da girmedim hala daha bebeğime bakınca şükretmekten gözlerim doluyor bu Benm mi diye gozyasim pıt. İkinci olsun diye uğraşıyorum
Belki 35 yaşında zorlu bir süreç geçirip kayıplarımın ardından tup bebekle anne olmamdan dolayı olabilir. Arada ufak bunalıyorum tabi uykusuzluk bazen yorucu olabiliyor. Ama sizlere tavsiyem bırakın ev dağınık olsun, Çamaşır asilmak için makinenin içinde 1 gün beklesin(denedim kokmuyor
çok çok bir tur durulama çalıştırıyorum bazen), bazı akşamlar yemek olmasın evde, bulaşık makinesi boşalmak icin biraz daha beklesin, süpürge de haftada bir açalım yeter bence
Hiç bir ev işi için ben bebeğimin vaktinden çalmıyorum veya yetişebilmek için kendimi kasmiyorum. Öncelik kızım, gerisi olduğu kadar eşim de rahatsız olursa buyursun kendi el atsın ev işlerine
bebekten sonra bahanem de olduğundan iyice saldım 
kocam da laf söylerse ona iş kitleyecegimi bilir içine atar susar 
sabah 7de uyandı hemen kalktım kahvaltı hazırlayayım dedim oyyy ortalığı yıktı yemek hemen önünde olmalı hazırlayana kadar canım çıktı. Hızlıca bişiler hazırladım. Yoksa ne güzel menü vardı aklımda :)
bugün elmaya geçtik sonrası yumurta sarısı verebilirim dimi ya da meyve mi versem 1 kere daha 
süt alerjisi işte geçecek insallah. 
