bebeğimi görünce zaten kesin ağlarım ben
dün günümüz belli oldu eve geldim,oturuyordum hareketlenmeye başladı.aglamaya başladım.hem bir an önce sağlıkla kucağıma almak istiyorum hemde içimdeki son günleri diye üzüldüm niyeyse.karnımı sevdim,teşekkür ettim ona
beni hiç üzmeden yormadan birlikte bu 9 ayı gecirdigimiz için
hem heyecanlıyım hem korkuyorum.korkum sezeryandan değil, sonrasında ona nasıl bakcam diye.dönüp arkaya baktığında su günleri yaşamak için verdiğim uğraşları emekleri düşününce bugünleri yaşamak rüya gibiydi.cok şükür Allah'ıma bize bugünleri yaşattı.saglikla kuacagima almayida nasip etsin inşallah
❤