TuRuNCu çok sağol Canım moral oldun.
Süt kampı için geç kaldım gibi.
Çünkü öğün başı 150 cc civarı yiyo ve benim şuan her öğün 40-50 cc anca Birikiyor.
Ve kilosu düşük olduğu için cesaret edemiyorum biraz da.
Asıl artırabileceğim dönemler yorgunluk stresle geçti.
2 ay istisnasız hergün en fazla 2 saat uyudum, kızım reflüden ve gazdan günün 20 saati ağlıyordu, evde bana hasta Haliyle yardımcı olan anacığımı eşim sürekli surat asıp üzüyordu o dönem (sırf annem pes edip gitsin diye) ve ben stres küpüne dönmüştüm.
Şimdi Bebek de ben de daha sakiniz ama yine en fazla 3 saat uyyabiliyorum hergün.
Dinlenmek ve moral de önemli süt için ve ben hala dinlenemiyorum.
Nasipten öte yol gitmiyo, şimdi duam bari bi kaç ay daha bırakmasa, çünkü elbet Birgün bırakacak.
Yine de Allah isterse bırakmaz, o da nasip.
R renklerguzeldir seni çokiyi anlıyorum canım.
İnsan bu süt meselesinde kendini çok suçluyo.
Beni annem depresyon tedavisi gördüğü için emzirememiş ve hep demiştim anne babama olan kızgınlığından beni sütsüz bırakmışsın diye.
Şimdi çok pişmanım, dilimi ısırsaymışım da demeseymişim öyle.
Meğer bi anne bunun üzüntüsünü zaten içinde fazlasıyla yaşarmış keşke bi de ben yüklenmeseydim anneciğime.
Bizim de çok gerekçelerimiz var emzirememekle ilgili.
Ama herşeyden önce nasip.
Allah okadar damla nasip etmiş ya da edecek demek gerekiyo bazen.
Çünkü biz de taş değiliz nihayetinde çocuk açlıktan morarana kadar ağladığında mecbur mama verdik.
Daha fazla kendimize yüklenmeden bundan sonrası için sağlıklı ek gıdalarla yolumuza devam edecez artık :)
derandiren hangi pişik kremi o Canım?