2014 Ağustos Anneleri Paylaşım Alanı

sujini .!.:

Merhaba ; belki beni merak edeniniz olmuştur. Doğum yaptıktan 5 gün sonra karnımdr ağrı ve sürekli tekrarlayan ateşim çıktı. İlk başta gaz sancısı sandığımdan evde kendim geçirmeye çalıştım. Hatta buradaki yakın bir hastaneye gittik ama doktor ağrının rahim yerleşmesi yüzünden olduğunu söyledi sadece... Eve geri geldik ama benim ağrılarım dayanılmaz bir hal aldı. Eşim beni doğum yaptığım hastanenin aciline götürdü ve acı ve çile dolu günlerimde başlamış oldu...

Yeni doğum yaptığımdan ötürü kadın doğum kliniğine yatırıldım. Doktorlar gelip gidiyor, röntgenler tomogrofiler çekiliyor ama sadece gaz sancısı açıklanabiliyor, ateşin nedeni bilinmiyor. Zavallı yavrum benimle beraber hastane de, annemle beraber... Hesapta emzireceğim ama o kadar çok acı çekiyorum, ateşim o kadar yükseliyor ki faydadan çok zararım var yavruma biliyorum.

Yatağa yatmam kalkmam mümkün değil, dayanılmaz acılar çekiyorum yatarken ve de kalkarken... Bir haftayı koltukta oturarak hiç uyumadan tamamladım... Bir hafta sonunda genel cerrahi bölümünün profesörü tatilden dönmüş beni de vizite gelmişti. Halimi görür görmez "acil ameliyathaneyi hazırlayın" diye emir verdi yanındakilere... 15 dakika içerisinde ameliyathanedeydim... Korkmaya fırsatım bile olmadı. Anneme "oğlum sana emanet anne" demişim. Hatırlamıyorum. Ameliyat masasına yatar yatmaz anestezi uzmanı "sana daha fazla acı çektirmeyelim" deyip uyuttu beni...

Kadın doğumcular, cerrahlar eşim diyor 15 kişiden fazla doktor vardı içeride... Gözlerimi açtığımda yoğun bakımdaydım. Ameliyata giren doktorlardan biri yanımdaydı. "Ne olmuş?" dedim. Ne olmamış ki dedi. İlk defa böyle birşey gördük yeni doğum yapmış bir kadında dediler. Bağırsaktaki tıkanıklık hariç, benim hain işe yaramaz apandist rahmin arkasına saklanıp patlamış. Hangi doktor yanıma gelse bu hayattaki ikinci şansın iyi değerlendir yada ölümden döndün dedi...

Yoğun bakımda 3 gün kaldım. Sonrasında sağolsunlar beni tek başıma bir odaya aldılar. Doktorların biri gitti biri geldi. Dünden beri evdeyim. Ayna da dikişlerime bakıyorum. Göğsümün hemen altından sezaryan dikişinin olduğu yere kadar mavi dikişlerim var. Karnıyarık gibiyim diyorum. Oğlumu gene kucağıma alıp emziremiyorum, zaten hastane de olduğum süre zarfında mama yedi çocukcağız. Genede memeden süt emmeye çalışıyor sağolsun, gıdım gıdım da olsa geliyor birşeyler. Buna da şükür diyorum. Allah başka acı yaşatmasın. Ömrümün en güzel günleri böyle acı bir tecrübe ile geçmiş oldu. Halen acı çekiyorum tabii. Tam olarak toparlanman uzun sürer dedi doktor. Ama üç ay sonunda normal hayatına yakın yere gelirsin dedi. Oğlum uyurken bende uyuyorum, annem yanımda hem benimle, hem evle hem oğlumla ilgileniyor sağolsun. Hakkını asla ödeyemem...

Aklınıza gelirse benim içinde bir dua okur musunuz kızlar? Biran önce hem fiziksel hem psikolojik olan bu yaramdan kurtulmam için. Hepinizden Allah razı olsun. Kendinize dikkat edin. Allah sağlıklı ömürler versin her birinize...

Genişletmek için tıkla...

BuzlarUlkesi .!.:

Ayça benimkide tam boşaltamiyor.memeyi bosaltmamiz mi lazım süt kesilir mi boşalmazsa

Genişletmek için tıkla...

sujini .!.:

Merhaba ; belki beni merak edeniniz olmuştur. Doğum yaptıktan 5 gün sonra karnımda şiddetli bir ağrı ve sürekli tekrarlayan ateşim çıktı. İlk başta gaz sancısı sandığımdan evde kendim geçirmeye çalıştım. Hatta buradaki yakın bir hastaneye gittik ama doktor ağrının rahim yerleşmesi yüzünden olduğunu söyledi sadece... Eve geri geldik ama benim ağrılarım dayanılmaz bir hal aldı. Eşim beni doğum yaptığım hastanenin aciline götürdü ve acı ve çile dolu günlerimde başlamış oldu...

Yeni doğum yaptığımdan ötürü kadın doğum kliniğine yatırıldım. Doktorlar gelip gidiyor, röntgenler tomogrofiler çekiliyor ama sadece gaz sancısı açıklanabiliyor, ateşin nedeni bilinmiyor. Zavallı yavrum benimle beraber hastane de, annemle beraber... Hesapta emzireceğim ama o kadar çok acı çekiyorum, ateşim o kadar yükseliyor ki faydadan çok zararım var yavruma biliyorum.

Yatağa yatmam kalkmam mümkün değil, dayanılmaz acılar çekiyorum yatarken ve de kalkarken... Bir haftayı koltukta oturarak hiç uyumadan tamamladım... Bir hafta sonunda genel cerrahi bölümünün profesörü tatilden dönmüş beni de vizite gelmişti. Halimi görür görmez "acil ameliyathaneyi hazırlayın" diye emir verdi yanındakilere... 15 dakika içerisinde ameliyathanedeydim... Korkmaya fırsatım bile olmadı. Anneme "oğlum sana emanet anne" demişim. Hatırlamıyorum. Ameliyat masasına yatar yatmaz anestezi uzmanı "sana daha fazla acı çektirmeyelim" deyip uyuttu beni...

Kadın doğumcular, cerrahlar eşim diyor 15 kişiden fazla doktor vardı içeride... Gözlerimi açtığımda yoğun bakımdaydım. Ameliyata giren doktorlardan biri yanımdaydı. "Ne olmuş?" dedim. Ne olmamış ki dedi. İlk defa böyle birşey gördük yeni doğum yapmış bir kadında dediler. Bağırsaktaki tıkanıklık hariç, benim hain işe yaramaz apandist rahmin arkasına saklanıp patlamış. Hangi doktor yanıma gelse bu hayattaki ikinci şansın iyi değerlendir yada ölümden döndün dedi...

Yoğun bakımda 3 gün kaldım. Sonrasında sağolsunlar beni tek başıma bir odaya aldılar. Doktorların biri gitti biri geldi. Dünden beri evdeyim. Ayna da dikişlerime bakıyorum. Göğsümün hemen altından sezaryan dikişinin olduğu yere kadar mavi dikişlerim var. Karnıyarık gibiyim diyorum. Oğlumu gene kucağıma alıp emziremiyorum, zaten hastane de olduğum süre zarfında mama yedi çocukcağız. Genede memeden süt emmeye çalışıyor sağolsun, gıdım gıdım da olsa geliyor birşeyler. Buna da şükür diyorum. Allah başka acı yaşatmasın. Ömrümün en güzel günleri böyle acı bir tecrübe ile geçmiş oldu. Halen acı çekiyorum tabii. Tam olarak toparlanman uzun sürer dedi doktor. Ama üç ay sonunda normal hayatına yakın yere gelirsin dedi. Oğlum uyurken bende uyuyorum, annem yanımda hem benimle, hem evle hem oğlumla ilgileniyor sağolsun. Hakkını asla ödeyemem...

Aklınıza gelirse benim içinde bir dua okur musunuz kızlar? Biran önce hem fiziksel hem psikolojik olan bu yaramdan kurtulmam için. Hepinizden Allah razı olsun. Kendinize dikkat edin. Allah sağlıklı ömürler versin her birinize...

Genişletmek için tıkla...

aycaaaaaaa .!.:

bu saat oldu benim oğlan uyumadı ve hep ağladı çok üzülüyorum kıyamıyorum oğluma.. benim pilimde bitiyor sanırım iyice beynim uyuşmaya başladı artık.. dünden de uykusuzum..

Genişletmek için tıkla...

sorunyok .!.:

Ne kadar veriyorsun canim ve ne sıklıkta

Genişletmek için tıkla...

minikkizimmm .!.:

kizlar hangi bezleri kullaniyosunuz. ben huggies ve molfix kullandm ikiside pisik yapti kizimi cok uzuluyorum

Genişletmek için tıkla...

aycaaaaaaa .!.:

bu saat oldu benim oğlan uyumadı ve hep ağladı çok üzülüyorum kıyamıyorum oğluma.. benim pilimde bitiyor sanırım iyice beynim uyuşmaya başladı artık.. dünden de uykusuzum..

Genişletmek için tıkla...

aycaaaaaaa .!.:

aslında benim sütüm var ama oğlum çok ememiyor, doyuyor ve meme boşalmıyor. bende bu makinalrdan alsammı kiralasammı? 1 ay için değer mi karar veremiyorum? sütüm azalırsa da çok üzülürüm

Genişletmek için tıkla...

aycaaaaaaa .!.:

aslında benim sütüm var ama oğlum çok ememiyor, doyuyor ve meme boşalmıyor. bende bu makinalrdan alsammı kiralasammı? 1 ay için değer mi karar veremiyorum? sütüm azalırsa da çok üzülürüm

Genişletmek için tıkla...

ktg .!.:

cnm bnmde oyle artiyo bnde azalimasin die sagiyorum artani cunku ihtiyac kadr uretirmis meme emxikce artar die ondan diyolar bnde savip sakliyorum okila basladigimsa kullnirim die

Genişletmek için tıkla...

ktg .!.:

ogretmen olanlar iznim 25ekimde bitiyo ilk donem gitmek istemiyorum alabildigim kadar rapr dusunuyorum siz ne yapacksiniz bide bu kirtasiye parasini alabilecekmiyiz biz

Genişletmek için tıkla...

aozli .!.:

benim iznm 1 ekimde bitiyor.ne zaman doğum yapmıştın canım.kırtasiye parasını alacağız.geri ödeme diyenler var ama öyle bir şey yok.bütün yıl raporlu ya da izinli olursan geri ödüyormuşsun.müdürle konuştuk bu yıl 5 gün rapor kullanmışım.40 güne kadar rapor olabiliyor 35 gün daha alabilrsin dedi.ben de 1. dönemi kapatmak istiyorum.kredimiz falan var ama bakalım işin içinden çıkabilirsek.çıkamazsak 15 saat ders alacağım eşit olarak aralıksız 5 güne yayarsa müdür belki de başlarım.3 saat giderim

Genişletmek için tıkla...

aozli .!.:

caım sağdığını nasıl saklıyorsun?

Genişletmek için tıkla...

sujini .!.:

Merhaba ; belki beni merak edeniniz olmuştur. Doğum yaptıktan 5 gün sonra karnımda şiddetli bir ağrı ve sürekli tekrarlayan ateşim çıktı. İlk başta gaz sancısı sandığımdan evde kendim geçirmeye çalıştım. Hatta buradaki yakın bir hastaneye gittik ama doktor ağrının rahim yerleşmesi yüzünden olduğunu söyledi sadece... Eve geri geldik ama benim ağrılarım dayanılmaz bir hal aldı. Eşim beni doğum yaptığım hastanenin aciline götürdü ve acı ve çile dolu günlerimde başlamış oldu...

Yeni doğum yaptığımdan ötürü kadın doğum kliniğine yatırıldım. Doktorlar gelip gidiyor, röntgenler tomogrofiler çekiliyor ama sadece gaz sancısı açıklanabiliyor, ateşin nedeni bilinmiyor. Zavallı yavrum benimle beraber hastane de, annemle beraber... Hesapta emzireceğim ama o kadar çok acı çekiyorum, ateşim o kadar yükseliyor ki faydadan çok zararım var yavruma biliyorum.

Yatağa yatmam kalkmam mümkün değil, dayanılmaz acılar çekiyorum yatarken ve de kalkarken... Bir haftayı koltukta oturarak hiç uyumadan tamamladım... Bir hafta sonunda genel cerrahi bölümünün profesörü tatilden dönmüş beni de vizite gelmişti. Halimi görür görmez "acil ameliyathaneyi hazırlayın" diye emir verdi yanındakilere... 15 dakika içerisinde ameliyathanedeydim... Korkmaya fırsatım bile olmadı. Anneme "oğlum sana emanet anne" demişim. Hatırlamıyorum. Ameliyat masasına yatar yatmaz anestezi uzmanı "sana daha fazla acı çektirmeyelim" deyip uyuttu beni...

Kadın doğumcular, cerrahlar eşim diyor 15 kişiden fazla doktor vardı içeride... Gözlerimi açtığımda yoğun bakımdaydım. Ameliyata giren doktorlardan biri yanımdaydı. "Ne olmuş?" dedim. Ne olmamış ki dedi. İlk defa böyle birşey gördük yeni doğum yapmış bir kadında dediler. Bağırsaktaki tıkanıklık hariç, benim hain işe yaramaz apandist rahmin arkasına saklanıp patlamış. Hangi doktor yanıma gelse bu hayattaki ikinci şansın iyi değerlendir yada ölümden döndün dedi...

Yoğun bakımda 3 gün kaldım. Sonrasında sağolsunlar beni tek başıma bir odaya aldılar. Doktorların biri gitti biri geldi. Dünden beri evdeyim. Ayna da dikişlerime bakıyorum. Göğsümün hemen altından sezaryan dikişinin olduğu yere kadar mavi dikişlerim var. Karnıyarık gibiyim diyorum. Oğlumu gene kucağıma alıp emziremiyorum, zaten hastane de olduğum süre zarfında mama yedi çocukcağız. Genede memeden süt emmeye çalışıyor sağolsun, gıdım gıdım da olsa geliyor birşeyler. Buna da şükür diyorum. Allah başka acı yaşatmasın. Ömrümün en güzel günleri böyle acı bir tecrübe ile geçmiş oldu. Halen acı çekiyorum tabii. Tam olarak toparlanman uzun sürer dedi doktor. Ama üç ay sonunda normal hayatına yakın yere gelirsin dedi. Oğlum uyurken bende uyuyorum, annem yanımda hem benimle, hem evle hem oğlumla ilgileniyor sağolsun. Hakkını asla ödeyemem...

Aklınıza gelirse benim içinde bir dua okur musunuz kızlar? Biran önce hem fiziksel hem psikolojik olan bu yaramdan kurtulmam için. Hepinizden Allah razı olsun. Kendinize dikkat edin. Allah sağlıklı ömürler versin her birinize...

Genişletmek için tıkla...