2014 Ağustos Anneleri Paylaşım Alanı

talveg .!.:

kızlar bende doğurdum eve geldik bugün:)))) bebişimi 3 kilo tahmin ediyorduk 2.500 olarak doğdu malum 37. haftada almak zorunda kaldık ama yinede 3 kilo olacak diye sevinmiştim...olsun maşallah deyin küveze falan girmedi güzelce eve geldik,:))) darısı başınıza inşallah....
beni sorarsanız sezeryanda öyle çok kolay değilmiş baş ağrısı ya da gaz sancısı hiç olmadı ama ameliyat yeri kesik ağrısı oldu tabi...yatarken iyide kalk yürü dediklrinde iki gündür kambur kambur yürüdüm acıdı bugün biraz daha iyiyim...eğer yanınızda gerçekten destek olacak birisi varsa sezeryan olun derim çünkü kendinizle bile ilgelenemeyeceksiniz bir süre bebekle hiç ilgilenilmiyor zaten...
kızlar bide süt yok hiç bakalım ne yapacağım doğuran arkadaşlar yardım edin sizde durumlar nasıl nasıl geldi süt kaç günde geldi???? bebek boş boş emiyor içim acıyor ona ya(( hastanede ara ara mama verdiler doktor evde sadece 2 kere ver dedi ne yapacağım bilmiyorum minik bebeklerde sık sık beslenmesi lazım bense bayağı aç bırakmış olacağım çocuğu( ağlayacak içim parçalanacak(
birde doktor bir damla yazdı mamma milkmaker diye süt artırıcı damlaymış bunu kullanacağım...

Genişletmek için tıkla...

duygu68 .!.:

Kizlar bugun ilk asimizi olduk birsey sorcam ates oldumu ilk asidan sonra?

Genişletmek için tıkla...

BuzlarUlkesi .!.:

Canim ayni şey bizde var gaz sancısı ikiniyor ağlıyor sonra birden memeyi alıyor bırakıyor...karnına bakmdun doktora götürdüm çok sis gergin

Genişletmek için tıkla...

BuzlarUlkesi .!.:

Canım Günaydın
Kürşad Metem de ikiniyor kıpkırmızı oluyor ama memede ,gaz çıkarırken omzuna al 15 dk hafif hafif vur ya da parmak uçlarınla aşağıdan başla 1-2-3 üste doğru hafif hafif vur yalnız parmak uçlarınla . .canım siz bir tık daha şanslısiniz kusmuyor benimki gazdan dolayi kusuyor çok üzülüyorum. .

Genişletmek için tıkla...

Sare2012 .!.:

Canım aynı durumdayız, gece sorun yok, gündüz öyle böyle emziriyorum ama akşam üstü uyuyana kadar hırsla saldırıyo en fazla 2 dk emip ağlayarak bırakıyo ve yine hırsla aranıyo. Çok üzüldüm sütüm yok mu acaba dedim hatta gecenin bi yarısı gittim mama aldım onuda emmedi. Kızarıyo bozarıyo inşallah biran önce geçer bir yöntem yada çözüm bulursan lütfen paylaş çok üzülüyorum

Genişletmek için tıkla...

ktg .!.:

sut sagma makinem lansinoh un cift taraflisi cok memnunum 5 dk da iki gogsu bosaltiyo sut arttirmak icin ben hipp in cayini iciyorum ama asil arttiran dereotu kahvaltida domatesle yiyiyorum bulgir ve balik cok arttiriyo bide bn eger uyur emmezse 3 saat oldumu sagiyorum emme bittkten sontada sagiyorum tqm bosalsin die o zaman cogaliyo

Genişletmek için tıkla...

sujini .!.:

Merhaba ; belki beni merak edeniniz olmuştur. Doğum yaptıktan 5 gün sonra karnımda şiddetli bir ağrı ve sürekli tekrarlayan ateşim çıktı. İlk başta gaz sancısı sandığımdan evde kendim geçirmeye çalıştım. Hatta buradaki yakın bir hastaneye gittik ama doktor ağrının rahim yerleşmesi yüzünden olduğunu söyledi sadece... Eve geri geldik ama benim ağrılarım dayanılmaz bir hal aldı. Eşim beni doğum yaptığım hastanenin aciline götürdü ve acı ve çile dolu günlerimde başlamış oldu...

Yeni doğum yaptığımdan ötürü kadın doğum kliniğine yatırıldım. Doktorlar gelip gidiyor, röntgenler tomogrofiler çekiliyor ama sadece gaz sancısı açıklanabiliyor, ateşin nedeni bilinmiyor. Zavallı yavrum benimle beraber hastane de, annemle beraber... Hesapta emzireceğim ama o kadar çok acı çekiyorum, ateşim o kadar yükseliyor ki faydadan çok zararım var yavruma biliyorum.

Yatağa yatmam kalkmam mümkün değil, dayanılmaz acılar çekiyorum yatarken ve de kalkarken... Bir haftayı koltukta oturarak hiç uyumadan tamamladım... Bir hafta sonunda genel cerrahi bölümünün profesörü tatilden dönmüş beni de vizite gelmişti. Halimi görür görmez "acil ameliyathaneyi hazırlayın" diye emir verdi yanındakilere... 15 dakika içerisinde ameliyathanedeydim... Korkmaya fırsatım bile olmadı. Anneme "oğlum sana emanet anne" demişim. Hatırlamıyorum. Ameliyat masasına yatar yatmaz anestezi uzmanı "sana daha fazla acı çektirmeyelim" deyip uyuttu beni...

Kadın doğumcular, cerrahlar eşim diyor 15 kişiden fazla doktor vardı içeride... Gözlerimi açtığımda yoğun bakımdaydım. Ameliyata giren doktorlardan biri yanımdaydı. "Ne olmuş?" dedim. Ne olmamış ki dedi. İlk defa böyle birşey gördük yeni doğum yapmış bir kadında dediler. Bağırsaktaki tıkanıklık hariç, benim hain işe yaramaz apandist rahmin arkasına saklanıp patlamış. Hangi doktor yanıma gelse bu hayattaki ikinci şansın iyi değerlendir yada ölümden döndün dedi...

Yoğun bakımda 3 gün kaldım. Sonrasında sağolsunlar beni tek başıma bir odaya aldılar. Doktorların biri gitti biri geldi. Dünden beri evdeyim. Ayna da dikişlerime bakıyorum. Göğsümün hemen altından sezaryan dikişinin olduğu yere kadar mavi dikişlerim var. Karnıyarık gibiyim diyorum. Oğlumu gene kucağıma alıp emziremiyorum, zaten hastane de olduğum süre zarfında mama yedi çocukcağız. Genede memeden süt emmeye çalışıyor sağolsun, gıdım gıdım da olsa geliyor birşeyler. Buna da şükür diyorum. Allah başka acı yaşatmasın. Ömrümün en güzel günleri böyle acı bir tecrübe ile geçmiş oldu. Halen acı çekiyorum tabii. Tam olarak toparlanman uzun sürer dedi doktor. Ama üç ay sonunda normal hayatına yakın yere gelirsin dedi. Oğlum uyurken bende uyuyorum, annem yanımda hem benimle, hem evle hem oğlumla ilgileniyor sağolsun. Hakkını asla ödeyemem...

Aklınıza gelirse benim içinde bir dua okur musunuz kızlar? Biran önce hem fiziksel hem psikolojik olan bu yaramdan kurtulmam için. Hepinizden Allah razı olsun. Kendinize dikkat edin. Allah sağlıklı ömürler versin her birinize...

Genişletmek için tıkla...

sujini .!.:

Merhaba ; belki beni merak edeniniz olmuştur. Doğum yaptıktan 5 gün sonra karnımda şiddetli bir ağrı ve sürekli tekrarlayan ateşim çıktı. İlk başta gaz sancısı sandığımdan evde kendim geçirmeye çalıştım. Hatta buradaki yakın bir hastaneye gittik ama doktor ağrının rahim yerleşmesi yüzünden olduğunu söyledi sadece... Eve geri geldik ama benim ağrılarım dayanılmaz bir hal aldı. Eşim beni doğum yaptığım hastanenin aciline götürdü ve acı ve çile dolu günlerimde başlamış oldu...

Yeni doğum yaptığımdan ötürü kadın doğum kliniğine yatırıldım. Doktorlar gelip gidiyor, röntgenler tomogrofiler çekiliyor ama sadece gaz sancısı açıklanabiliyor, ateşin nedeni bilinmiyor. Zavallı yavrum benimle beraber hastane de, annemle beraber... Hesapta emzireceğim ama o kadar çok acı çekiyorum, ateşim o kadar yükseliyor ki faydadan çok zararım var yavruma biliyorum.

Yatağa yatmam kalkmam mümkün değil, dayanılmaz acılar çekiyorum yatarken ve de kalkarken... Bir haftayı koltukta oturarak hiç uyumadan tamamladım... Bir hafta sonunda genel cerrahi bölümünün profesörü tatilden dönmüş beni de vizite gelmişti. Halimi görür görmez "acil ameliyathaneyi hazırlayın" diye emir verdi yanındakilere... 15 dakika içerisinde ameliyathanedeydim... Korkmaya fırsatım bile olmadı. Anneme "oğlum sana emanet anne" demişim. Hatırlamıyorum. Ameliyat masasına yatar yatmaz anestezi uzmanı "sana daha fazla acı çektirmeyelim" deyip uyuttu beni...

Kadın doğumcular, cerrahlar eşim diyor 15 kişiden fazla doktor vardı içeride... Gözlerimi açtığımda yoğun bakımdaydım. Ameliyata giren doktorlardan biri yanımdaydı. "Ne olmuş?" dedim. Ne olmamış ki dedi. İlk defa böyle birşey gördük yeni doğum yapmış bir kadında dediler. Bağırsaktaki tıkanıklık hariç, benim hain işe yaramaz apandist rahmin arkasına saklanıp patlamış. Hangi doktor yanıma gelse bu hayattaki ikinci şansın iyi değerlendir yada ölümden döndün dedi...

Yoğun bakımda 3 gün kaldım. Sonrasında sağolsunlar beni tek başıma bir odaya aldılar. Doktorların biri gitti biri geldi. Dünden beri evdeyim. Ayna da dikişlerime bakıyorum. Göğsümün hemen altından sezaryan dikişinin olduğu yere kadar mavi dikişlerim var. Karnıyarık gibiyim diyorum. Oğlumu gene kucağıma alıp emziremiyorum, zaten hastane de olduğum süre zarfında mama yedi çocukcağız. Genede memeden süt emmeye çalışıyor sağolsun, gıdım gıdım da olsa geliyor birşeyler. Buna da şükür diyorum. Allah başka acı yaşatmasın. Ömrümün en güzel günleri böyle acı bir tecrübe ile geçmiş oldu. Halen acı çekiyorum tabii. Tam olarak toparlanman uzun sürer dedi doktor. Ama üç ay sonunda normal hayatına yakın yere gelirsin dedi. Oğlum uyurken bende uyuyorum, annem yanımda hem benimle, hem evle hem oğlumla ilgileniyor sağolsun. Hakkını asla ödeyemem...

Aklınıza gelirse benim içinde bir dua okur musunuz kızlar? Biran önce hem fiziksel hem psikolojik olan bu yaramdan kurtulmam için. Hepinizden Allah razı olsun. Kendinize dikkat edin. Allah sağlıklı ömürler versin her birinize...

Genişletmek için tıkla...

sujini .!.:

Merhaba ; belki beni merak edeniniz olmuştur. Doğum yaptıktan 5 gün sonra karnımda şiddetli bir ağrı ve sürekli tekrarlayan ateşim çıktı. İlk başta gaz sancısı sandığımdan evde kendim geçirmeye çalıştım. Hatta buradaki yakın bir hastaneye gittik ama doktor ağrının rahim yerleşmesi yüzünden olduğunu söyledi sadece... Eve geri geldik ama benim ağrılarım dayanılmaz bir hal aldı. Eşim beni doğum yaptığım hastanenin aciline götürdü ve acı ve çile dolu günlerimde başlamış oldu...

Yeni doğum yaptığımdan ötürü kadın doğum kliniğine yatırıldım. Doktorlar gelip gidiyor, röntgenler tomogrofiler çekiliyor ama sadece gaz sancısı açıklanabiliyor, ateşin nedeni bilinmiyor. Zavallı yavrum benimle beraber hastane de, annemle beraber... Hesapta emzireceğim ama o kadar çok acı çekiyorum, ateşim o kadar yükseliyor ki faydadan çok zararım var yavruma biliyorum.

Yatağa yatmam kalkmam mümkün değil, dayanılmaz acılar çekiyorum yatarken ve de kalkarken... Bir haftayı koltukta oturarak hiç uyumadan tamamladım... Bir hafta sonunda genel cerrahi bölümünün profesörü tatilden dönmüş beni de vizite gelmişti. Halimi görür görmez "acil ameliyathaneyi hazırlayın" diye emir verdi yanındakilere... 15 dakika içerisinde ameliyathanedeydim... Korkmaya fırsatım bile olmadı. Anneme "oğlum sana emanet anne" demişim. Hatırlamıyorum. Ameliyat masasına yatar yatmaz anestezi uzmanı "sana daha fazla acı çektirmeyelim" deyip uyuttu beni...

Kadın doğumcular, cerrahlar eşim diyor 15 kişiden fazla doktor vardı içeride... Gözlerimi açtığımda yoğun bakımdaydım. Ameliyata giren doktorlardan biri yanımdaydı. "Ne olmuş?" dedim. Ne olmamış ki dedi. İlk defa böyle birşey gördük yeni doğum yapmış bir kadında dediler. Bağırsaktaki tıkanıklık hariç, benim hain işe yaramaz apandist rahmin arkasına saklanıp patlamış. Hangi doktor yanıma gelse bu hayattaki ikinci şansın iyi değerlendir yada ölümden döndün dedi...

Yoğun bakımda 3 gün kaldım. Sonrasında sağolsunlar beni tek başıma bir odaya aldılar. Doktorların biri gitti biri geldi. Dünden beri evdeyim. Ayna da dikişlerime bakıyorum. Göğsümün hemen altından sezaryan dikişinin olduğu yere kadar mavi dikişlerim var. Karnıyarık gibiyim diyorum. Oğlumu gene kucağıma alıp emziremiyorum, zaten hastane de olduğum süre zarfında mama yedi çocukcağız. Genede memeden süt emmeye çalışıyor sağolsun, gıdım gıdım da olsa geliyor birşeyler. Buna da şükür diyorum. Allah başka acı yaşatmasın. Ömrümün en güzel günleri böyle acı bir tecrübe ile geçmiş oldu. Halen acı çekiyorum tabii. Tam olarak toparlanman uzun sürer dedi doktor. Ama üç ay sonunda normal hayatına yakın yere gelirsin dedi. Oğlum uyurken bende uyuyorum, annem yanımda hem benimle, hem evle hem oğlumla ilgileniyor sağolsun. Hakkını asla ödeyemem...

Aklınıza gelirse benim içinde bir dua okur musunuz kızlar? Biran önce hem fiziksel hem psikolojik olan bu yaramdan kurtulmam için. Hepinizden Allah razı olsun. Kendinize dikkat edin. Allah sağlıklı ömürler versin her birinize...

Genişletmek için tıkla...

nisan.yagmuru .!.:

Canim ilk asi hepatitmis olmuyo ates.bizde pazartesi yaptrduk biziolmadi.ama bundan sonrakinde yada bi ssonrakinde olabiliyomus.

Genişletmek için tıkla...

aycaaaaaaa .!.:

benim oğlumun karnı şiş oluyor canım. ne dedi peki dr.?

Genişletmek için tıkla...

aozli .!.:

kızlar arada birkaç günde bir kızım huysuzlanıyor ağlıyor memede kalmak istiyor sıkınıyor falan klasik şeyler ama onun dışında genelde emip uyuyor.bugün mesela hep böyle geçti emdi uyudu.çok uyuyor yani.korkuyorum dr olabilir dedi ama benşm gibi olan varsa lütfen cevap yazsın.genelde herkes gazdan uykusuzluktan şikayetçi bizim gibi olan varsa lütfen yazsın

Genişletmek için tıkla...

sujini .!.:

Merhaba ; belki beni merak edeniniz olmuştur. Doğum yaptıktan 5 gün sonra karnımda şiddetli bir ağrı ve sürekli tekrarlayan ateşim çıktı. İlk başta gaz sancısı sandığımdan evde kendim geçirmeye çalıştım. Hatta buradaki yakın bir hastaneye gittik ama doktor ağrının rahim yerleşmesi yüzünden olduğunu söyledi sadece... Eve geri geldik ama benim ağrılarım dayanılmaz bir hal aldı. Eşim beni doğum yaptığım hastanenin aciline götürdü ve acı ve çile dolu günlerimde başlamış oldu...

Yeni doğum yaptığımdan ötürü kadın doğum kliniğine yatırıldım. Doktorlar gelip gidiyor, röntgenler tomogrofiler çekiliyor ama sadece gaz sancısı açıklanabiliyor, ateşin nedeni bilinmiyor. Zavallı yavrum benimle beraber hastane de, annemle beraber... Hesapta emzireceğim ama o kadar çok acı çekiyorum, ateşim o kadar yükseliyor ki faydadan çok zararım var yavruma biliyorum.

Yatağa yatmam kalkmam mümkün değil, dayanılmaz acılar çekiyorum yatarken ve de kalkarken... Bir haftayı koltukta oturarak hiç uyumadan tamamladım... Bir hafta sonunda genel cerrahi bölümünün profesörü tatilden dönmüş beni de vizite gelmişti. Halimi görür görmez "acil ameliyathaneyi hazırlayın" diye emir verdi yanındakilere... 15 dakika içerisinde ameliyathanedeydim... Korkmaya fırsatım bile olmadı. Anneme "oğlum sana emanet anne" demişim. Hatırlamıyorum. Ameliyat masasına yatar yatmaz anestezi uzmanı "sana daha fazla acı çektirmeyelim" deyip uyuttu beni...

Kadın doğumcular, cerrahlar eşim diyor 15 kişiden fazla doktor vardı içeride... Gözlerimi açtığımda yoğun bakımdaydım. Ameliyata giren doktorlardan biri yanımdaydı. "Ne olmuş?" dedim. Ne olmamış ki dedi. İlk defa böyle birşey gördük yeni doğum yapmış bir kadında dediler. Bağırsaktaki tıkanıklık hariç, benim hain işe yaramaz apandist rahmin arkasına saklanıp patlamış. Hangi doktor yanıma gelse bu hayattaki ikinci şansın iyi değerlendir yada ölümden döndün dedi...

Yoğun bakımda 3 gün kaldım. Sonrasında sağolsunlar beni tek başıma bir odaya aldılar. Doktorların biri gitti biri geldi. Dünden beri evdeyim. Ayna da dikişlerime bakıyorum. Göğsümün hemen altından sezaryan dikişinin olduğu yere kadar mavi dikişlerim var. Karnıyarık gibiyim diyorum. Oğlumu gene kucağıma alıp emziremiyorum, zaten hastane de olduğum süre zarfında mama yedi çocukcağız. Genede memeden süt emmeye çalışıyor sağolsun, gıdım gıdım da olsa geliyor birşeyler. Buna da şükür diyorum. Allah başka acı yaşatmasın. Ömrümün en güzel günleri böyle acı bir tecrübe ile geçmiş oldu. Halen acı çekiyorum tabii. Tam olarak toparlanman uzun sürer dedi doktor. Ama üç ay sonunda normal hayatına yakın yere gelirsin dedi. Oğlum uyurken bende uyuyorum, annem yanımda hem benimle, hem evle hem oğlumla ilgileniyor sağolsun. Hakkını asla ödeyemem...

Aklınıza gelirse benim içinde bir dua okur musunuz kızlar? Biran önce hem fiziksel hem psikolojik olan bu yaramdan kurtulmam için. Hepinizden Allah razı olsun. Kendinize dikkat edin. Allah sağlıklı ömürler versin her birinize...

Genişletmek için tıkla...

sujini .!.:

Merhaba ; belki beni merak edeniniz olmuştur. Doğum yaptıktan 5 gün sonra karnımda şiddetli bir ağrı ve sürekli tekrarlayan ateşim çıktı. İlk başta gaz sancısı sandığımdan evde kendim geçirmeye çalıştım. Hatta buradaki yakın bir hastaneye gittik ama doktor ağrının rahim yerleşmesi yüzünden olduğunu söyledi sadece... Eve geri geldik ama benim ağrılarım dayanılmaz bir hal aldı. Eşim beni doğum yaptığım hastanenin aciline götürdü ve acı ve çile dolu günlerimde başlamış oldu...

Yeni doğum yaptığımdan ötürü kadın doğum kliniğine yatırıldım. Doktorlar gelip gidiyor, röntgenler tomogrofiler çekiliyor ama sadece gaz sancısı açıklanabiliyor, ateşin nedeni bilinmiyor. Zavallı yavrum benimle beraber hastane de, annemle beraber... Hesapta emzireceğim ama o kadar çok acı çekiyorum, ateşim o kadar yükseliyor ki faydadan çok zararım var yavruma biliyorum.

Yatağa yatmam kalkmam mümkün değil, dayanılmaz acılar çekiyorum yatarken ve de kalkarken... Bir haftayı koltukta oturarak hiç uyumadan tamamladım... Bir hafta sonunda genel cerrahi bölümünün profesörü tatilden dönmüş beni de vizite gelmişti. Halimi görür görmez "acil ameliyathaneyi hazırlayın" diye emir verdi yanındakilere... 15 dakika içerisinde ameliyathanedeydim... Korkmaya fırsatım bile olmadı. Anneme "oğlum sana emanet anne" demişim. Hatırlamıyorum. Ameliyat masasına yatar yatmaz anestezi uzmanı "sana daha fazla acı çektirmeyelim" deyip uyuttu beni...

Kadın doğumcular, cerrahlar eşim diyor 15 kişiden fazla doktor vardı içeride... Gözlerimi açtığımda yoğun bakımdaydım. Ameliyata giren doktorlardan biri yanımdaydı. "Ne olmuş?" dedim. Ne olmamış ki dedi. İlk defa böyle birşey gördük yeni doğum yapmış bir kadında dediler. Bağırsaktaki tıkanıklık hariç, benim hain işe yaramaz apandist rahmin arkasına saklanıp patlamış. Hangi doktor yanıma gelse bu hayattaki ikinci şansın iyi değerlendir yada ölümden döndün dedi...

Yoğun bakımda 3 gün kaldım. Sonrasında sağolsunlar beni tek başıma bir odaya aldılar. Doktorların biri gitti biri geldi. Dünden beri evdeyim. Ayna da dikişlerime bakıyorum. Göğsümün hemen altından sezaryan dikişinin olduğu yere kadar mavi dikişlerim var. Karnıyarık gibiyim diyorum. Oğlumu gene kucağıma alıp emziremiyorum, zaten hastane de olduğum süre zarfında mama yedi çocukcağız. Genede memeden süt emmeye çalışıyor sağolsun, gıdım gıdım da olsa geliyor birşeyler. Buna da şükür diyorum. Allah başka acı yaşatmasın. Ömrümün en güzel günleri böyle acı bir tecrübe ile geçmiş oldu. Halen acı çekiyorum tabii. Tam olarak toparlanman uzun sürer dedi doktor. Ama üç ay sonunda normal hayatına yakın yere gelirsin dedi. Oğlum uyurken bende uyuyorum, annem yanımda hem benimle, hem evle hem oğlumla ilgileniyor sağolsun. Hakkını asla ödeyemem...

Aklınıza gelirse benim içinde bir dua okur musunuz kızlar? Biran önce hem fiziksel hem psikolojik olan bu yaramdan kurtulmam için. Hepinizden Allah razı olsun. Kendinize dikkat edin. Allah sağlıklı ömürler versin her birinize...

Genişletmek için tıkla...