Güzellerim merhaba,ben geldim.
3 gün önce telefonumun sesi açıktı sevdicekten mesaj gelmişti.Kendisi zaten 4 yıllık arkadaşım.Annem de biliyor.''x'ten mi ?'' dedi Evet diye cevap verdim.Aramızda bir şey olup olmadığını sordu,o an doğru cevap vermekle yalan söylemek arasında gidip geldim ve malesef üzülerek malesef diyorum doğruyu söyledim.
Söylemez olsaydım. Ne ara buldun,eskisini bunun için mi bıraktın,sen hiç akıllanmayacak mısın vs.vs.vs...
Bugün de devam etti.
O çocuk sana yakışmıyor,çirkin bir çocuk,aklını başına al,seni kimler almaz,yol yakınken dön gibisinden laflar etti.
Ona rağmen şu 3 günde az da olsa ders çalışabildim ama verim düştü elbette.
Üzülerek söylüyorum ki gerçekten doğru söylemek her zaman iyi bir şey mi acaba ? :26: Benim geçmişte neler yaşadığımı az zçok bilen bilir aranızda.
Sevdiceğim beni görmek için 11 saatlik yoldan geldi,ondan bundan borç alarak,bütün yaz çalıştı atandığı yere giderken kimseye muhtaç olmamak için.
Bana bugüne kadar kimse onun kadar değer vermedi ama faydası var,çirkinmiş.
Öyle kırgınım ki...
Atanamadığım için bir kez daha küfrettim her şeye.