herkes bişey anlattı.kimisinin bebeği sıkışmış normal doğumda kimisi oksijensiz kalmış bebeği sakat olmuş ya her kafadan bises..çok stresliyim tüp bebekle hamile kaldım hep stres heyecan korku..iyice alt üst oldu kafam
sanki normal doğumu yapamıcak başaramıcak bebeğime bişey olcak gibi geliyor..psikolojim alt üst oluyor doğumu düşündükçe..
Arkadaşım benim de senin gibi tüp bebek..çok iyi bir doktorum var, kendisi her iki doğum şeklini de anlatarak kararı bana bıraktı. Söylediği şeyler özetle şu: her iki doğum yöntemi de, normalde sezeryanda kolay değil. Normal olunca herşey kolay olcak diye birşey yok. Yada sezeryan çok kolay olcak diye birşey yok. Her ikisinde de işler yolunda gitmeyebilir, her ikisinde de süper kolay olabilir. Bu kişiden kişiye çok değişen birşey. O nedenle kimseyi dinleme, kimsenin dediğine de bakma.
Sen kendin nasıl rahatmhissediyorsan onu seç. Asla kendini normal doğum yapmak zorunda hissetme ve zorlama. Sezeryan için de keza aynı şekilde.
Doktorum normal doğumun 1 saat de sürebileceğini 16 saat de sürebileceğini söyledi. Gene sonuçta epidural yapınca acı hissetmiyorsun ama süreç uzuyor. Kendini uzun da olsa buna hazır görüyorsan, dayanırım diyorsan normal denerim de.
Ama stres oluyorsan, bebeğin için korkuyorsan o başka..
Ben sezeryan seçtim. Acıdan korkmuyorum, endişelenmiyorum da ama Kendi gerekçelerim şunlardı:
1. Çalışan biriyim. Topu topu 16 hafta iznim var. Bu haftasonu itibariyle izne cıkıyorum. Normal dogum tarihim 11 ekim, o tarihte de olup olmayacağının bi garantisi yok. Günüm de geçse, bekleye bekleye iznimin en az 3 haftasını yiyeceğim. Bunu istemedim açıkcası. Son dakkaya kadar iznimi biriktireyim diye bi tarafım çıktı çalışmaktan.. En kısa sürede olsun ki izin kaybetmeyeyim dedim.
2. Pek çok kişinin normal diye niyetlenip çeşitli sebeplerle sezeryana döndüğünü gördüm. Bari sezeryan günümü alayım sonrası Allah kerim dedim. Normalde de kesiyorlar alttan, sezeryanda da karnından kesiyorlar. Sonucta aynı gözümde..
Kimse seni normal yada sezeryan seçtiğin için yargılamayacak. Karar senin kararın.. İkisi de cesaret işi bence. Ama cesaretimiz olmasa buraya kadar gelemezdik değil mi? Tüp bebek için neler çektik, ne acılar ne üzüntüler, ne iğneler, yumurta toplamalar..
Günlerce karından, kalçadan iğneler.. Doğum bize vız gelir tırıs gider arkadaşım..
Hiç sıkıma canını..
dedim ne yapıyosun on kuruş arıyorum diyo
başka biri olsa böyle şey düşünmeyeceğini bilirim ama o düşünür.eşimde ben ne aldıysam bir kere görmedim üstünde elinde ama başkaları aldımı söyler söyler durur şu aldı şu aldı diye dedi amca olduğu için güceniyor kıymet verilmemesine ama olsun gene o amca olarak kaliteli güzel bi hediye alır verir biz yapalımda varsın o kıymet bilmesin.onlar hiç sormadılar bile bebek nasıl diye diyorum senin kızının yüzne bile bakmayacaklar şimdiden şişirdiler kendilerini bebeğimizolcak diye doğdumu yanlarına varılmaz tafradan..bazen kızıyorum eşime çok yüz veriyosun bu kadar üstüne düşme yeğenlerinin bize neler yapıyolar onlar seninkinin yüzüne bakmayacaklar diyorum sonrada üzülüyorum amca sonuçta..benimde yeğenim var bende çok seviyoprum yeğenimi..eşime hak veriyorum..ama ama işte..
((
