2010 Nisan Annelerinin Doğum Hikayeleri

slm kızlar bende doğum hikayemi anlatayım
bizde eşimle 3 sene sonra çocuk yapmaya karar verdik sonra bende polikistik over çıktı klomen diye bi iğne kullandım ve çatlatma iğnesiyle ikinci ayda hamile kaldım hamileliğim iyi geçti sadece son aylarda biraz zorlandım son ayımda annemde kalıyoduk ve ben annemle yatıyodum
hamileliğimin başından beri normal doğum yapmayı istedim ve gece 2 de sancım başladı hafif hafi ama ben karın ağrısı zannettim ama yatakta 2 dk yatamıyodum kasıklarıma bi ağrı giriyodu ve hemen odada gezinmeye başlıyodum annem sancın var heralde dedi bende değildir dedim gitgide arttı eşimde telaşlandı ama sancı olsa bile hemen doğum başlamazdı bende evde bekleyip sancım çok artarsa hastaneye gitmek istedim
bütün gece uyumadım ayaktaydım sabaha sancım iyice arttı bana artık gidelim dediler saatin 8 olup hastanenin açılmasını bekledim çünkü çok şiddetli hissetmiyodum hala acaba normal bi ağrımı diye düşünüyodum bu arada ayakta bişeyler atıştırdım sonra tuvalete gittim bide baktım nişan denen kan gelmiş hemen arabaya atlayıp hastaneye gittik orda ebeler bana 10 cm tam açıklık dediler doğum başlamış eşim acayip korktu
ve burdaki hastane de doğum uzmanı olmadığı için ve ilk doğum olduğu için 10 km uzaklıktaki hastaneye götürücez dediler beni ambulansa aldılar ve üzerimi çıkardılar ebeler eldivenleri takıp hazır vaziyette öbür hastaneye gitmeye başladık ebeler yolda dua etmeye başladı suyum gelmesin diye bide bana sürekli ıkınma dediler ama artık sık sık gelmeye başladı sancı
ben karında sancı olucak zann-ediyodum ama büyük tuvaletimi yapıcak gibi hissediyodum ebeler hesap yapıyolar sancıların sayısını hesapladılar ve son sancı hakkın eğer oda gelirse doğum başlar dediler ve beni çatala alırlarken son sancım geldi ve ıkın dediler 3 . ıkınmada meleğim geldi yani çatala zor yetiştim
ve bir kere bile bağırmadan doğum yaptım ebeler keşke hep senin gibi hamileler gelse dediler normal doğum çok başka bebeğinin geldiği anı göbek bağını kesmelerini temizlemelerini herşeyi herşeyi görüyosun zaten sonrada dikişlerişmi yaptılar hem kesi vardı hemde bi kaç yer doğum anında yırtılmıştı baya uzun sürdü ama sonra beni odaya götürdüler ve meleğim yanımdaydı emzirdim uyudu eşim annem hepimiz hem şaşkın hemde tarif edilmez bi mutluluk vardı canım kızım benim:asigim::asigim:


kızlar bu arada normal doğumda sancıyı evde çekip hastaneye doğum yakınken gitmek daha iyiymiş çünkü erken gidince hastanede doğum sancısı strese sokuyomuş ve sancın gidebiliyomuş en iyisi evde beklemek tabi benim gibi 10 cm açıklık olana kadar değil
hepinizi öpüyorumm
 
SIKI TUTUN EN BÜYÜK HAYALıM!
hamile olduğumu öğrendiğim gün böyle dedim kuzuma Sıkı Tutun En Büyük Hayalim.. çünkü hayatta en büyük hayalim bir bebeğimin olmasıydı. ve hamile olduğumu çok erken yani daha 2 günlük gecikmem varken öğrendim. tutunamamasından, kimyasal gebelik yaşamaktan korktum ilk. ama benim inatçı oğluşum o kadar sıkı tutundu ki bana günü geldi yine de bırakmak istemedi beni:)

hamileliğim sağlık bakımından rahat geçti. fakat psikolojik bakımdan çok stresli ve gergindim.

33.haftadaki kontrolümde doktor ''bebeğin biraz iri 4 kg ı geçebilir, geçerse sezeryan yaparım. yoksa normal doğum yapman için başka bir engel yok'' dedi. ben de doktorum da normal doğumu çok istiyorduk. normal doğumdan korkuyodum ama sezeryandan daha da çok korkuyodum.

36. haftadan sonra bebeğimin gelmesi için aşırı bir beklentiye girdim. bu benim en büyük hatam oldu çünkü doğum başlasın diye bekledikçe çok sabırsızlandım. son haftayı zor ettim. benim inatçı oğlum ise gelmemekte direniyordu. bana sımsıkı tutunmuştu:asigim: 40. haftaya girdiğimde göbeğim hala yeterince inmemişti. bebeğim baş gelişiydi ama kanala girmemişti.

39. haftada bir gece film izlerken vajinamdan ince ince bıçak saplanması gibi ağrılar girdi. acaba başlıyormu diye düşündüm devam ederse ya da artarsa hastaneye gideriz dedik ama 1 saat içinde ağrılar kesildi.

40. haftaya girdiğimde artık normal doğuma dair umutlarım sönmeye başladı. çünkü bebeğim hala yukardaydı ve ben oğlum çıkışı şaşırdı ağzımdan çıkmaya çalışıyor diye dalga geçiyodum. her gün bebeğim büyüyordu. ve nst lerde sancı çıkmıyordu. doktorum bir problem olmadıkça 42. haftaya kadar beklemeyi uygun gören bir doktrodu.

40+3 de doktor kontrolümüzde bebeğim usg de 3960 gram çıktı. alttan muayene etti doktor. bebeğin başı yukardaydı. bu muayenede çok canım yandı. kimseyi korkutmak istemem bu kişiden kişiye değişen bir şey ama benim çok canım yandı. belki de bebeğin başı yukarda olduğu ve doktor da bebeğe ulaşmaya çalıştığı için o kadar yandı.

3 cm açılmam vardı. nst de ise kayda değer sancılar yoktu. doktor ''bir ara sancı çekmişsin açılman olmuş, 3 cm ile 10 gün bekleyebilirsin ya da bu gece doğum başlayabilir'' dedi. çok karasız kalmıştı o da. açılma sınırda, bebeğin kilosu sınırda, bebek yukarda.. ben ''bebek ya kakasını yaparsa dedim'' '' %30 öyle bir risk var'' dedi. normal doğum olur mu olmaz mı belli değil. düşündü düşündü ve yatış yapmaya karar verdi. ''yarın erkenden suni sancı vericez, normal doğumu deniyecez olmazsa sezeryana alacaz'' dedi.

yatışımız yapıldı, serumumuz takıldı. giymem için önlük verdiler. ameliyata kadar popom açık dolaştım:))) bütün gece 4 saatte bir nst, tansiyon, ateş kontrolümüz yapıldı. lavmanımız yapıldı. en kolayı lavmandı hiç endişelenmeyin:) gece nstlerde 40-50 civarında sancılar çıkıyodu ama ben basit gaz sancısı ve bebeğin ağırlığından ileri gelen ağrılardan başka bir şey hissetmiyordum. meğer benim evde de gaz sancısı sandığım ağrılar doğum sancısıymış:)

sabah 8 de suni sancı verilmeye başlandı açıklık kontrol edildi 3 ilk cm di hala. suni sancıdan sonra sürekli nst ye bağlı kaldım. en kötüsü de buydu çünkü 1 saat sonra sancılar gelmeye başlayınca nst ye bağlı olduğum için hareketlerim kısıtlanıyordu ve sancı daha da zor bir hal alıyordu. ve sancılar 50-60 ları bulmaya başladı kendi sancımla hiç bir şey hissetmediğim değerlerde suni sancıyla şiddetli ağrılar çekiyodum. ama yinede katlanılmaz değildi. aslında ayağa kalkıp yürüyebilsem sancıları çok daha kolay atlatabilirdim ama nst ye bağlıydım. ara ara açılmamı kontrol ediyordu ebeler ve her defasında ben çığlığı basıyordum. sancı çekerken hiç bağırmadım ama muayenelerde odayı inlettim:)

saat 11 de açılmam 5-6 cm olmuştu ama oğluşum hala yukardaydı. başı kanala inmemişti. ebeler doktorumla irtibata geçip suyumu patlatacaklarını söylediler. yine kimseyi korkutmak istemem ama suyu patlatmak muyaneden de beterdi. suyumu patlattıklarında ebe ''yoğun mekonyum var bebek kakasını yapmış'' dedi. o an aklımı kaçıracak gibi oldum çünkü kakasını yutmasının çok riskli olduğunu biliyordum. hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

ebeler tekrar doktorumla görüştüler ve doktor acil sezeryan kararı aldı. o gün sezeryan bekleyen toplam 4 kişiymişiz ve ilk bizi aldılar sezeryana. fakat amliyathanede önemli bir beyin ameliyatı vardı ve boşalmasını beklemek zorundaydık. tam 2 saat boyunca sezeryana girmeyi bekledim fakat ben artık metanetimi kaybetmiştim sürekli ağlıyordum. suni sancıyı kesmişlerdi fakat sancılarım devam ediyordu. ara ara suyum gelmeye devam ediyordu. çok zor bir bekleyişti. bebeğin kakasını yapmış olması beni mahvetmişti.

sezeryana girmeden önce anestezi uzmanı geldi. ben ''mümkünse spinal ya da epidural istiyorum ama çok gerginim ameliyatı kaldıramayabilirim'' dedim. anestezi uzmanı da ''eğer heyecanlanırsan dayanamazsan zaten genel anesteziye dönmek zorunda kalırız hiç riske girmeyelim uyutalım'' dedi. ben zaten çok yorulmuştum kabul ettim. sonda takıldı. sonda da çok can acıtmıyor ama çok rahatsız edici bir şey hoşlanacağınızı sanmıyorum:)

en sonunda sedyeyle gelip beni aldılar. malesef ben çok gergindim ne eşimle ne annemle vedalaşamadım. zaten çok hızlı hareket ediyorlardı acil sezeryan olduğu için.

ameliyathaneye geldiğimde de çok hızlı hareket ettiler. benim hala sancılarım devam ediyordu ve ağlıyordum. hatta sancım gelince kendimi kastım hemşire çokmu heyecanlısın dedi. öyle herkesin anlattığı gibi ne doktorum ne de anestezi uzmanı benimle sakinleştirici bir konuşma yapmadı. şimdi uykuya dalacaksın dedi ve uyuttu:) son hatırladığım doktorum içeri girdi ve ''hadi artık seni keselim dedi:)))''

odada uyanmaya başladığımda eşime bebeği sormuşum ama ben sadece sürekli çok acıyor dediğimi hatırlıyorum. gerçekten o an hissettiğim acıdan başka birşey düşünemiyordum. benden 20 dakika önce oğlum odaya getirilmiş ve açlıktan bütün katı inletmiş. yumuk yumuk kıpkırmzı bir bebek:) ben biraz daha ayılınca hemen göğsüme yapıştırdılar kedi yavrusu gibi emiyordu. o kadar tatlıydı ki anlatamam. :asigim:

ilk gece bir kere ayağa kalkmayı denedim çok canım yandı yürümeden geri yattım. o an bir daha ayağa kalkamıyacakmışım gibi geldi ama ertesi sabah kalktım yürüdüm. sezeryandan 1 hafta sonraysa çok rahat hareket etmeye başladım.

bundan sonrasıysa uykusuz günler, yaralı göğüs uçları, stresli lohusa halleri, kusmalar, gaz sancıları.. ve tabi yepyeni bambaşka bir AŞK... ben bu duyguya anne sevgisi falan diyemiyorum saplantılı bir aşk.. hastalık derecesinde endişe. sanki kaan'ım hep varmış ben ondan önce yaşamamışım. geçmişim silindi sanki yepyeni bir hayat yazıldı bana. bir gülücük, rahatlatan bir pırtlamayla herşeyi unutturan yakışıklı kaanım şimdi 2 aylık olmak üzere.. hergün daha da zor ama daha da güzel artık...






 
evet bende oğlum yatıyorken doğum hikayeme başlayayım
oğlumun kardeş özlemi ile 8 temmuz 2009 tarihinde hamile kaldım çok sıkıntılı bi hamilelik önemi geçirdim önce tansiyon problemi yaşadım 5-3 6-4 e kadar düşüyoru ilk üç ay böyle geçti ballarla pekmezlerle içğim vişne sularının haddi hesabı yok tuzlu ayran falan işte neyse zaten ilk aydan mide bulantıları başladı 9. aya kadar devam etti günde 6 defa attığım oluyordu artık boğazımdn kan geliyordu o derece sancıları hiç söylemiyorum 9. aya kadar doğum sancısı gibi sancılarım oldu 6. aydan sonra ama doğum zamanı geldi sancılar gitti sanki
7. ayımda hala bebeğim yarım kiloydu hiç kilo almamıştı
8. ayda 1500gr zor gördük artı doğum yaklaşmıştı ve beni korku almıştı yaa sezeryan olusa ben ne yaparım normal olsun diye dua ediyordum 36 haftalıkken artık bebeğimiz heran gelebilir dedi doktor artık ben dede bekleyiş başaladı 9. ayda bebeğim bi kilo aldı 3500 kiloya ulaştı karnım birden büyüdü neyse 37. hafta geçti yok 38 oldu 40 oldu yok hala sancı gelmiyordu artık 2 günde bir nst ye giriyordum hergün doktordaydım neyse 37. hafatmda doktorum gel sezeryanla alalım dedi bu bebek olmaz demişti ama ben dinlemedim yok dedim sezeryandan korkuyorum ben dedim bekleyelim dedi bekledik ama boşuna benden tavsiye doktor ne diyorsa onu mutlaka yapın onlar çok ii biliorlar neyse 41. hafta geldi yine doktordayız ben hala sezeryan olmasını istemiyorum normal olsun diyorum dedim noramal olmaz bebeğin irileşmiş 3800gr olmuş açılma yok bebeğin kafası tam yerleşmemiş kakasını yutabilir dedi bende suni sancı verseniz açılma olmazmı dedim boşuna sancı çekersin dedi daha en son nekadar zamanım var dedim pazartesiye kadar bekleyelim ama hergün gelip nst çektirmen lazım dedi 42. haftaya girdim 19 nisan pazartesi doktora gittim suyu çok azalmş hemen yatışını yapalım dedi ben hazılıksız geldim eşyalar yok yanımda ben gideyim yarın geleyim dedim olmaz dedi bırakamam git yatışını yap serum taksınlar miden boşalsın hemen başlayalım ama ben titriyorum bikaç saat sonra geleyim o zaman dedim neden gitmek istiyorsun ki bak bebeğin kollarında olcak dedi ben bi köşede oturdum eşim yatış işlemlerini yaptı odaya çıktık eşim gitmek zorundaydı eşyalar yok yanımda kalacak kimsem yok( ahh annemi çook aradım o anda allhım rahmet eylesin annenizin kıymetini bilin kızlar )gitti ben yanlız kaldım odda çıldıracak gibiydim neyse hemşire geldi serum ttakacam soyun dedi işte serum takıldı snırım bana sakinleştirici de verdiler yarım saat sonra artık korkmuyordum eşim geldi görümcem ile eltim gelmişti yanımda kalmak saat 13:45 evet artık başlayabiliriz dedi doktorum hiç korkma dedi epidural olsun istiyorum dedim bebeğimin ilk anlarını görmek istiyorum dedim ama bi yandan korkuyorum asansöre bindik eşimin gözlerine bakamıyorum gözleri yaş dolu ben ona gülüyorum üzülmesin diye ben onu teselli ediyorum onlar beni edeceklerine sakinşleştirici vermişler yaa ameliyathaneye girdim doktorum karşıladı bana morel verdi epiduralim yapıldı kollar bağlandı ayaklar falan evet başlıyorum dedi bi kaç saniye sonra bebeğin doğacak dedi evet oldu bebeğimiz kordonu kesilmeden kaldırdı havaya çok sağlıklı bi bebek dedi hemen kordonu kesildi bide öyle gösterdiler çocuk doktorumuz aldı baktı temileyip getirecem dedi temizledi bi kokladım sıcacıktı ameliyat bitti dışarı çıktım eşim kapda bir demet çiçekle beni bekliyor canım yaa sapsarı olmuş endişeli odaya doğru gidiyorum ağlama sesi bu benim bebeğimmi dedim evet hastaneyi inletiyor çok acıkmış dedi vee ilk buluşma allahım ne güzel bir bebek allahım herkese bu duyguyu yaşatsın sıcacık minicik bir bebek 1 gün hastanede kaldım ertesi gün çıktım ama gaz çıkmadı 3 gün sancı çektim 3 hhafta dikişlerim iyileşmedi hafiften gevşeme oldu ama herşeye rağmen onun bi dokunuşu yetiyor bebeğim seni çok seviyorum allahım herkese bu duyguyu yaşatsın
şuna gülücükler atıyosun daha 2 aylıksın ama o gülüüğün beni çok mutlu dediyor
 
ay ben de yazayım doğum hikayemi. çokkk sıkıcı ama korkanlara moral olur. Valla 9 ay hiiiiççç sorunsuz geçti. Hatta ööle ki 14 nisan da sezeryan olmadan bir gün önce çarşı pazar gezip eve ütü masası falan aldım.... 13 nisan akşam saat 23:30 a kadar babamlar bizdeydi. erken kalktılar dinleneyim diye. sabah 6:30 da eşim, ben ve babamın eşi hastaneye gidecektik. sabah üvey annemi almaya gittik. baktım gözler şiş, kıpkırmızı.. sabaha kadar hiiiç uyuyamamış. sen ne yaptın dedi. Valla siz gittiniz yattım 6 da da uyandım dedim. çok gamsızmışım... herneyse, yatışım yapıldı. önlüğüm giydirildi ameliyathaneye gittik. beni indiren hastabakıcı ve hemşirede çok rahat olduğumu söyledi. anestezist geldi epiduralim yapıldı. sondam takıldı. kocam içeri çağrıldı veee bi çığlık, bi kıyamet.. benim 2800 lük bit ortalığı yıkıyooo. bu arada elinde fotoğraf makinasıyla ağzı açık bebeğimize bakan herifim kibarca ağzını kapatıp fotoğraf çekmesi konusunda uyarıldı. bebeğim temizlendikten sonra eşimle beraber odaya gönderildi. ben bir güzelll dikildim. ve biraz dinlendirilip odama çıktım. hemen sütüm geldi, bebeğim hemen emdi. ağrım, sızım yok denecek kadar azdı. 2. doz ağrı kesiciye gerek duymadılar. 1 saat sonra ayağa kalkmıştım. yalnız bunu okuyan anne adaylarına bişey anlatayım. benden önce sezeryana giren bayan odasından çıkarken başlamış ağlamaya, ameliyat boyunca ağlamış, aynı odada dinlendik benim çıkışımda ve hala ağlıyordu bebeğim nerde diye... en sonunda sorumlu hemşire geldi ve ağlamayı bırakmazsa odaya göndermeyeceğini, bu şekilde bebeğini de endişelendireceğini ve huzursuz edeceğini söyledi. gerçektende o bebek kaldığım 3 gün boyunca hiç susmadan ağladı. kattaki hemşireler bebeğin bi sorunun olmadığını ama annenin çocuğu strese soktuğunu söylediler.
 
bende anlatayım....
Benım son adet tarıhım 20 hazıran delrıryorum temmuzda adet olamadım gunde3 defa gebelık testı yapıyorum kanda gebelık baktırıyorum gıtmedgım dr gıtmedıgım hastane kalmadı herkes bı sorun yok hamılelık yok stresten dıyor ama ben catlamak uzereyım bıde gebelıkte beklemıyorum zaten adet olabılmek ıcın ıcmedıgım ot suyu ılac kalmadı ama yok yok vee taa kı 13 agustosa kadar 2-3 gundur gebelık testı yapmıyordum ıs arkadasım dısarı cıkarken bısey ıstıyonmu dıye sordu bende gebelık testı dedım ve genemı yaa yok ıste degılsın dedı drlar yok usgde kanda cıkmıyo yapma sıkıntı yaptıkca olamıyosun dıyo bende yok bu sefer farklı ben hamıleyım dun ruyamda gordum dedım kız sacmalam dedı gercektende oleydı ruyamda hamıle oldugu gormustum neyse bu arada cevremde herkes dort gozle adet olamaı beklıyor ben o kada sıkıntı yaptımkı
veee arkadasım geldı ben hemen yaptım testı o ara ıslere daldım lavaboda unuttum ark. Hatırlattı gıttım baktım pozıtıf ben sok aglıyorum ama sevıncmı uzuntumu bılmıyorum cunku palnlı bı hamılelık degıldı neyse esıme soledım test yanlıstır dıyo sonra dra gıttım mercımegımı gordum mınıcık bı pıhtı 1 eylul kalp atısları falan derken benım gec dollenme olmus yanı amma uzattım heeee...
Berbat bı hamılelık donemı gecırdım 9 ay boyınca kusmaktan artık kan ksusyordum sureklı kanama oluyor dusuk tehlıkesı vardı ama cımcıme kızım cok sıkı tutunmustu 38+5 te 7 nısan da saat 11.15 te bebegımı gordum optum ve dunyam degıstı
sabah yedıde hastneye gıttım tahlıller ve yatıs yapıldı aslında hersey normal gıdıyordu normal dogum olacaktı ama catı muayenemde polıp oldugu alasıldı koca kafalı kızım baskı yaptıkca buyumustu ve asırı kanama yapabılecegı ıcın dr senın hayatını rıske atamayız dıyerek sezaryene karar vermıstı neyse ben oncekı ısyerımde eskı calıstıgım hastende sez. Oldum bu konuda cok sanslıydım herkes tanıdıktı ve gule oynaya bıttı tıtreye tıtreye esımle vedalasıp 11 de ıcerı gırdım cok korkuyodum spınal sez. Oldum korkulacak hıcbırsey yokmu amelıyathanedekılerle sakalasa sakalsa oldu bıttı ıste kızın dedıler kokladım optum bu benımmı dedım yavrum beım tombık kızım 3260 grdı kelebegım sonra bebegımı odamıza goturduler yarım sa. Sonrada ben gıtım hıc sesı cıkmıyor kızımın emzırdım kokladım optum hala daha cok uslu hıc sesı cıkmaz ve ertesı gun evımızdeydıkhosgeldın dunyamıza benım mınık kelebegım
 
BENİM DOĞUM HİKAYEM ... DURU GİBİ DOĞUM YAPTIM.... DURU KIZIM OLDU..
eşimle evleneli 1 sene bile olmamıştı ama 3 seneden beri beraber yaşıyorduk.. ben yaşıma da bakarak sürekli bir bebek sahibi olalım artık falan diye ısrar ediyordum.. eşimde daha zamanı var işlerimizi yoluna koyalım bahaneleriyle oyalanıyordu..ben sürekli sürekli ısrar ediyordum..hesaplamalar yapıyordum.. işte şimdi yaparsak martta doğar şu ay yaparsak nisanda doğar falan diye.. en son dedim şimdi yaparsak nisanda doğar belki senin doğum gününde doğar dedim.. tamam dedi.. o da istiyordu.. planlı bi bebek olmuştu.. ben artık bi ay dolmasını bekliyordum.. içimde korkularda vardı.. ya olmazsa falan diye.. sürekli kk dan takip ediyordum.. işte ne zaman belli olur.. belirtiler nelerdir... eşim hep dalga geçiyodu benimle bilimsel bebek sahibi oluyorum diye.. adet günümü bekleyemedim. 4 gün önceden kan testi yaptırdım... sonucu aldığımda yüzümdeki gülümseyi unutamam..... çok mutlu olmuştum.. ertesi gün hemen doktor muayenemi aldım.. ultrasonda göremiyeceğimi biliyordum ama bi şanstı belki.. doktora gittiğimde bana şaşırarak sormuştu.. çok erken gelmişsin sen nasıl öğrendin nerden biliyordum daha adet tarihin gelmemiş diye.. bende planlıydı demiştim.. herkesinde bildiği gibi testler kontroller v.s. v.s. 9 ay geçmişti. sürekli bi işaret arıyordum doğumla ilgili.. normal doğum yapacaktım bi aksilik olmadığı sürece.. hep gece sancılanıp gideceğimi düşünürdüm.. 2 ay önceden annem gelmişti izmirden yanıma doğum için.. iştende ayrılmıştım son ay.. arada sırada gidiyordum.. eşimin sahip oluğu gümrük danışmanlığı şirketinde beraber çalışıyorduk eşim için zor olmuştu çinkü 4 senedir bütün işlerimizi hep beraber yapmıştık.. yerime eleman alıp işi öğretmiştik ona.. güzelde öğrenmişti... taaaa kiii doğumdan 1 hafta önce bi şerefsizlik yapıp işi bırakana kadar. doğumdan 1 hafta önce tekrar başlamak zorunda kalmıştım işe.. çünkü benim işime eleman bulmak o kadar kolay değildi. bulsak bile öğretmek zaman alıcaktı.. neyse haftasonu geçmişti.. benim rutin haftalık kontrolüm vardı pazartesi günü saat 12.30 da... eşim işe gitmişti... bende hastaneye gidicek ordan da şirket mutfak alışverişi için markete gidicektim .. sabah kahvaltımı yaptım.. duşumu aldım tam çıktım çamaşırımı giyiyorum bir kaç damla kan gördüm.. kk dan okuduklarımla bilinçliydim.. kimseye sölemedim panik olmasınlar diye.. zaten doktora gidicektim o ne olduğunu söylerdi.. sancım yoktu sadece sanki büyük abdestim varmış gibi bi baskı vardı kasıklarımda.. ama anlamamıştım doğuracağımı.. .. duşumu aldım üstümü giyindim .. eşim şirketten şöför gönderdi beni hastaneye bırakması için.. tam hastanenin önünde inmemiştim.. karşı yolda inip üst geçitten falan geçmiştim.. bi de kanamam için markete gidip günlük ped falan almıştım yanımda bulunsun diye.. ama bi 1 km falan yol yürümüşümdür.. 12 de hastaneye girdim.. kaydımı açtırdım.. 12.30u beklemedim.. doktorum emine hanım müsaitti... duş aldıktan sonra kan geldiğini söyleyince beni hemen çatala aldı.. oooo doğum başlamış 5 cm açılman var deyince çok şaşırmıştım.. beni hemen doğumhaneye yönlendirdi. yanımda kimse de yoktu... hemen eşimi aradım.. annemi aradım.. doğumhaneye yatış işlemlerimi bile ben kendim yaptım.. lavman yaprıldır.. ağrım sancım olmadığı için serum takıldı suni sancı verildi.. .. ben yattım aşkı memnuyu izliyorum keyifle.. sonra ayakta geziyorum falan.. yaklaşık serum takıldıktan 1 saat sonra falan sancılarım arttı.. dayanamadım.. çok sinir bozan sancılardı ki neyse fazla çekmedim.. 20 dk belki ... hemşire doğumhaneye aldı beni açılmama bakmak için.. çatala yattım. yatış o yatış.. açılma bitmişti.. doğum başlamıştı.. hemen doktorumu aradılar.. çocuk doktoru falan geldi.. şaşkınlık içindeydim .. bu kadar hızlı ilerleyeceğini hiç tahmin etmemiştim.. doğumhane çok rahat bi ortamdı.. doktorum geldi ıkın ıkın ıkın falan 3 - 4 ıkınmada bebişim duru kızım doğdu.. o an hiç bi şey hissedemiyordum ... nötr... çocuk doktoru kontrollerini yapıyordu.. kızım ağlıyordu.. doktor dikişlerimi yapıyordu.. 4 tane dikişm vardı.. bebişimi bebek odasına götürdüler.. ben heyecanla dikişlerin bitmesini bekliyorum.. neyse bitti.. çıktım doğumhaneden eşimi görünce boğazım düğümlendi ağlamak istedim ağlayamadım.. çünkü beni bekleyen bi kalabalık vardı... duyan gelmişti.. şirketteki arkadaşlar ablam v.s. odama geçtim.. yaklaşık 1 saat sonra kızımı getirdiler .. emzirme denemeleri falan.. çok rahat bi doğum yapmıştım.. allah herkese böyle bi doğum nasip etsin.. ikiciyide böyle kolay yaparım inşallah.. en kısa zaman da ikinciyide düşünüyorum çünkü... :))))
 
selam kızlar benim sizinkilerden biraz daha zorlu sanırım ikinciyi düşünmüyorum buyüsden
son adetim 3 ağustostu bir gece den sonra şüpheliydim korkuyodum çünkü daha okul okuyordum eşimin işi yoktu buyğüsden istemiyodum 27 ağustos pazar sabahı kalktığımda birtden içime bişi düştü ve ben hamileyim dedim gittim nöbetöçi eczaneye test aldım çıkmaz dediler ama çok ince çizgiyle belirdi o an başıma yıkıldı dünya sanki ağlama krizine girdim bekllemiyodum çünkü
kendime geldiğimde evdeydim eşim çığlık atıyodu ben hala ağlıyodum oda üzülüyodu tabi bişi olmaz korkma gibi basit sözler. ilk doktora gittik daha piyasada yoktu bile kan testiyhle çıktı.4 haftalıktım sonra başladım araştırma yapmaya okumaya hamilelik le ilgili ne varsa korkular birden hevese sardı i,çimde bir canlı biyandan sigara bıurakma seansları
6. haftamı doldurduğum günün sabahı korkunç bir mide bulantısıyla uyandım ve o günden sonra benm kabusum oldu o gün hastaneye bi yattım bidaha 2 ay sonra çıktım ne yemek ne su sadece serum ayriyetten düşük tehlikesi kanama berabttım safra değil asit kusuyodum 8 kilo verdim bir ayda çöktüm sanki
4. ay bitince birazdaha iyiydim sanki ama hala kusuyodum busefer yiyebilip kusuyodum hasytaneye yatmamak için.tamamen 6 ay dolunca tiksintilerim gitti ve hamileliğin tadını çıkarmaya başladım derken bel fıtığı çıktı tutulup kaldım fizik teda i gördüm bol yürüyüşle nasıl geçtiyse düseldim aykladım sonra bol bol yürüyüş yaptım iyi beslendim hergün bir litre süt içtim falan
14 mayıs muhtemek doğum tarihiydi ama 27 nisan saat 17 de birden azcık bişi geldi su gibi iç çamaşırımı değiştirdim yine geldi kimse yoktu yanımda komşumu çağırdım bi harek yaptırdı bana yok senin daha doğumun gelemmiş dedi başka bişeydir o dedi bendede sürekli iltihap geliyo su gibi odur dedim ama ayağa kalkmamla birlikte korkunç bir su geldi heryer su oldu hastane 1 saat uzaktaydı babamı çağırdım eşi,m işteydi ona ve doktora haber verdim önce çok korkup ağladım amasonra sakinleştim sancım yoktu ama altımdaki bvezi 3 sefer değiştirdim suyum bitmişti
hastaneye gittiğimde ilk muayene beni bvaya bi korkuttu çok canım acıdı nstye yatırıldım tamamen suyum bitmişti suni sancı 2 adfet ve 2 adette rahiç açıcı iğneyle normal değumu gece 00:00 da yaptım bebeğim dünyaya geldiğinde herşeyi gerçekten unuttum o an gözlerine bakmak bambaşka bi dünyaya götürdü beni ama zor bir hamilelikti ilk istemiyodum ama o benm şimdi dünyam oldu onsuz asla yaşayamam
 
NE mutlu sana. Çok rahat atlatmışsın Filizcim. Ben de epidural yaptım. Türkiye'de. Ama benimkisi sezeryandı. Yine de uyanık olduğum için acı hariç bir çok şeyi hissettim. Dikişleri bile:))Bebişim çıkar çıkmaz fotoğrafımızı çektiler. Oğluşumu öptüm kokladım. Süperdiiii:))
 
merhabalar bende nisan annesiyim ve bende doğum hikayemi anlatmak istedim;
20..08.2006 da bir kandil günü evlendim .eşimle ilk yıl istemedik ama nerden bilirdikki daha sonra çok uğraşacağımızı;ben 1 sene ilaç kullandım ve sonra bıraktım ama bıraktıktan bi kaç ay sonra doktora gittim her şey normal biraz kilo ver dedi sadece ; biz gene beklemeye başladık eşimin bir ürolog arkadaşı var eşime sende test yaptır demiş ben annemlere ziyarete gitmiştim oda benden habersiz bu testi yaptırmış yanıma gelmedi beni aramadı tabi ben sinir küpü oldum.meğersem onun derdi daha büyükmüş geldi ama bana gene bir şey söylemedi nasıl söylesin ;eşime doktor senin çocuğun olmaz sen AZOSPERM sin demiş yani hiç spermin yok demiş;Dünya başımıza yıkldı ama bırakmadık peşini eşim özel bir hastanede ameliyat oldu sperm bulmak için sonuç gene aynı doktor gidin yurtdışına başkasının spermi ile cocuk yapın dedi YOK dedik bizim çocuğumz olacak ANKARA da doktor
KAAN by buldu eşim onun verdiği bir kaç ilaç ;akapunktur ceviz bal derken eşimin doğum günüydü test yaptırdı ve 600..000 tane sperm var biz 1 tanesine şükür ederken ;ve sonra tüp bebek tedavisi başladı 1.tedavimde olmadı kalan embriyolarımız 3 taneydi ve dondurmuşlardı 12 ağustos 2009 da onlar transfer edildi; 20 ağustos evliljk yıldonumüzdü eşime test yapalım mı dedim yaptık idarda çıkmadı o gün eşim hayatında ilk defa bana gül aldı 1 gün sonra bende kanama oldu biraz ve ben gene gizlice test yaptım
2.çizgi vardı eşimin yanına gülerek gittim ve o çubuğu bak ne görüyorsun dedim ertesi gün kanda da çıktı.ve böyle başladım canım oğlumun yolculuğu bizimle zor geçen bir zamandı ama şükür ki artık bizimleydi kanamalar kusmalar serumlar derken zaman geçiyordu 2 mayıs bekleniyordu dondurulmuş oğlumun gelmesi ama doktorum beklemeyelim risk almayalım herşey normal dedi ve 16 nisan 2010 CUMA günü namaz vaktinde 13:15 te dünya gözlerini açtı benim bal oğlum sezeryan oğlugum için ben sonra gördüm oğlumu ama inanılmaz bir şekilde ne ağrım nede acım oldu hemen ayaktaydım oğluma ilk günden beri ben bakıyorum


RABBİM sen o kadar büyüksün ki SEN ol dedikten sonra hiç bir şeyin önüne geçilmiyor
 
ben okumaya biraz ara verecem çok ağladım ve biraz sürecek heralde
2-3 hikaye ancak okumuştum daha
Allahım koru bizleri
çok şükür sana
 
önce sizlerin doğum hikayelerini okudum hepsinde anneler bebişlerini kucağına alınca gözlerim doldu. bende oğluşumun doğum hikayesinin paylaşmak isterim:)
evliliğimizin 2. yılında bebek sahibi olmayı planlamıştık. Allah nasip etti aratmadı çok şükür.evde kendi yaptığım testle öğrendik ardından hemen doktor.her ay düzenli kontrolümüze gidiyorduk herşey çok iyi gelişimi önde çok mutluyduk. ultrasonda bebeşimi görmek için can atıyorduk yüzünü görmeyi özlüyorduk. yaza geldiği için doğum öncesi iznimin 8 haftasınıda evde geçirip hamileliğin tadını çıkarmayı planlamıştım. eşim haftanın yedi günü çalıştığı için 23 nisan günü tatildi tabi daha doğuma da 4 hafta var.ilk hamileliğim ve hep duyduğum şey suyun birden geldiği geceden damla damla su gelmeye başladı ama ben idrar kaçırıyorum bir ay böyle mi olacak diyorum hiç suyum geliyor diye düşünmedim. 23 nisan günü tatili fırsat bilip antalya yolu üzerindeki tınaztepe mağralarını gezmeye gittik. eşimle de dalga geçiyoruz mağrada doğurmayım diye ben o gün tam 3 kilometre mağrada yürüdüm eşim yoruldu ama ben çok rahattım. 2. mağrayı da gezmek istedim ama eşim olmaz dedi :) iyiki izin vermemiş yoksa orda doğurabilirmişim:) neyse evimize dönerken bebeğimimn hareketlerinin azaldığını ve çok derinden geldiğini hissettim hemen doktorumu aradım benden damla damla su geliyor ve hareketler derinden geliyor dedim bugün hastaneye gidebilirsin veya yarın bana gel dedi. şehre varınca doğum evine uğradık doğumun başlamış yatıracağız dedi olmaz dedim ben kendi doktoruma gideceğim(normal doğum yapacaktım ve dr um girecekti.)imza ile ordan ayrıldım. dr u tekrar aradık ve durumu anlattık hemen hastaneye gidin dedi doğum evi ile kendi hastanemin arası yakındı park yeri ile kim uğraşacak yürüyerek dedim eşime ama ben nasıl titriyorum orda bizi karşıladılar doğumhanenin içindeki bir odada kalp atışlarını dinlediler, normal ,ebe sancını bekleriz olmazsa suni sancı bir terslik olursa sezeryan dedi. eşim bu arada kardeşimi arayıp ablan doğuruyor çabuk gelin demiş. ben ordan çıkmadan ailem gelmiş dr um geceden suyu gidiyorsa hemen suni sancı verin geliyorum demiş. tabi saat 20.00- 20.30 suni sancıyı verdiler odamda sancı çekiyorum. sancı geldikçe bağırıyorum eşim derin derin nefes al diyor elinden başka birşey gelmiyor ki ben görmedim ama annem gizliden ağlıyordu dedi 2,5 saat sancı çektim gündüz yürüdüğüm yoldan olsa gerek doğuma hazırdım doğumhaneye aldılar bebeğim çok küçük diye korkuyordum dr 2500 gr olur dedi daha 36. haftadaydı biraz da orda sancı çektim bebeğim artık geliyordu ağrı gelsede ıkınsam görsem yüzünü diye bekliyordum ağrı aralarında dr umla konuşarak kolay bir doğum geçirdim. bebeğim doğdu nihayet güzel yüzünü gördüm küçük diye ağlamaya başalmıştım. 2650 gr doğmuştu. daha kokusunu bile duyamadan kuveze koydular erken doğduğu için hırıltılı nefes alıyordu. birkaç tane dikişim vrdı ağrı sancı umrumda değildi daha üzerimdem önlüğü çıkarmadan yoğun bakıma çıktım oğluşumu görmeye sabaha kadar emzirmek yoktu su yutmuş onu kusturuyorlardı odama geri döndüğümde çok üzülmüştüm yan odalardan bebek sesleri geliyordu benimse bebeğim yukarda yanlızdı. sonra birde sarılık olduk ama hepsini atlattık Allah kimsenin yavrusunu yanından eksik etmesin acısını göstermesin :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
  • Kilitli
Evliliğimle alakalı sıkıntım var
Yorumlar
11
Görüntüleme
3K
Mune
S
Doğum yapan ben triplere giren kaynanam.
11 12 13
Yorumlar
246
Görüntüleme
14K
Vavelya09
V
H
  • Kilitli
Evliliğim ne olacak çıkmazdayım sanki
Yorumlar
17
Görüntüleme
8K
Aystkaramelmahkiyato
A
Travmatik Doğum hikayem
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
9K
aden23
A
  • Kilitli
Eşime ve kaynanama çok öfkeliyim
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
7K
sivaz
S
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…