kızlar asıl doğduktan sonra başlıyormuş herşey. bence bu günlerinizin tadını çıkarın. sezeryan olacak var mı aranızda bilmiyorum ama ben sezeryan oldum. keşke olmayıp normal doğumumu bekleseydim diyorum. en başta süt sorunumuz oldu. sütün hala yeterli değil. biraz biraz artmaya başladı. ama bebeğimin doymadığını düşünüyorum bazen. bir de sanırım depresyona girmek üzereyim. çok zormuş anne olmak ki benim yanımda annem var. kırkına kadar da yanımda kalacak. ben diyebilirim ki hiçbir şey yapmıyorum. sadece bebeğimi emziriyorum. ne temizlik ne yemek hiçbir şey yapmıyorum. ama bebeğim her ağladığında acaba ne sıkıntısı var yoksa aç mı kaşıyor diye düşünmekten artık yoruldum. akşamları en geç 7 de yatağa giriyorum ve sadece bebeğim emmek istediğinde beni kaldırıyorlar. bebeğimi emzirip tekrar yatıyorum. sanırım uyuyarak bazı şeylerden kaçmaya çalışıyorum ama bebeğime haksızlık yaptığımı düşünüp üzülüyorum.
demem o ki bence şu son bir kaç gününüzün tadını çıkarın. bu günleriniz bir daha da geri gelmeyecek.