AKŞAMKİ HASTANE MACERAM
kızlar dün evde annem ve ablam harıl harıl bebek odası hazırlıklarıyla uğraştılar. odanın eşyaların şeklini değiştirdiler, uyku setini serdik, yemekti ev temizliğiydi derken epey yoruldular. ben de yan gelip yatmak istemedim onlar çalışırken. iş yapmadım ama başlarında dolandım. dün bişey dikkatimi çekti; giydiğim kilot kasığımı sıktı sanki. "ayyy bu kilot çok sıkıymış, daha gevşek bişi giyeyim" dedim, değiştirdim. ama o da sıktı. sonra 3.sü de.... (ben hala eski kilotlarıma girmeye çalışıyorum da inatla) anladım ki sıkan kilot değidi, benim kız artık kasıklarıma baskı yapmaya başlamıştı. bir de reflüm acayip hortlamıştı dün. elimden gaviskon şişesini düşürmedim. ama inanın ekşimelerime o bile iyi gelmedi. sürekli yediklerim ağzıma geliyordu. öğle yemeğinde yediklerimi çıkardım. hem de nasıl? kusarken dua ettim bişey olmasın bebeğime diye. yaprak sarması yemiştim çok fazla dedim herhalde yaprakları sindiremedim, normaldir. üzerinde durmadım. sonra akşam fasulye yemeği yedim , o da çıktı. eşim buarada iş için bursada, gece gelecek. annem ablam ve ablamın görümcesi yanımdaydı. dediler leblebi ye, yedim kesmedi ekşimemi. arkasından bir tane muz yedim belki o iyi gelir diye, yok olmadı, o da aynen çıktı. ama nasıl kusuyorum görmelisiniz. herkes çok korktu. ille de doktoru ara dediler. sonra saat gece 10.30 gibi doktorumu aradım "heyecanlanmayın, doğurmuyorum, sadece bugün biraz fazla istifra ettim de acaba bebeğe sakıncası olur mu" cem bey sandığımdan çok daha fazla ciddiye aldı durumu ve "hemen kadıköy acıbademe gidin, ben doğumhaneye haber veriyorum. besin zehirlenmesi olabilir. normal değil bu kadar kusmanız. bebeğin durumuna bakılmalı, serum takılmalı.ben doğumhaneyle irtibat halinde olurum, gerekirse atlar gelirim" dedi. ayyy ben şoka girdim. nerden çıkmıştı ki şimdi doğumhane. ben zaten en başından beri kusuyordum. ev ahalisi de şaşakaldı tabi. allahtan hastane çantamı hazırlamıştık. ama ben yanımıza almak istemedim. doğuma gidiyormuş gibi hissetmek istemedim. eşimi düşündüm hemen, nasıl söyleyecektim, yazık o da yolda, ya telaş ederse diye. ama söylemek zorundayım ki direk hastaneye gelsin biz evde olmayacağız.
neyse çok da detaya girmeyeyim, işte hastaneye gittik, beni hemen nst ye bağladılar, serum taktılar, falan filan. sancılarım başlamış. zaten ben de hafiften hissediyordum. ama öle şiddetli filan değil. çok sevimli bi ebe muayene etti alttan, 1cm açıklık varmış. durumu doktora haber verdiler. saat 12.30 gibi doktor gitmemize izin verdi. ama tetikte olmalıymışım, bugün yarın doğum olabilirmiş. gece sancılarınız sıklaşırsa muhakkak arayın dedi.
eşim hastaneden çıkışımıza yetişebildi. ama nasıl korkmuş anlatamam. heyecandan uyuyamadım gece 2ye kadar. sonra sızmışım. neyse ki sancım da olmadı pek.
bugün hep yatacağım istirahat edeceğim.
kimbilir belki bugün belki yarın sancılarım artar. ben artık tetikte bekliyorum. kızımı da tembihledim azcık daha sabretsin diye, ama hayırlısı olsun artık. heyecanla akıbetimizi bekliyorum.
.
sizlere de haber vereyim dedim.
beni merak etmeyin.
sancılarım artar da doğuma girecek olursam ya EVRİŞ e ya da ESRAKO ya haber veririm muhakkak.
.
hepiniz sağlıcakla kalın.
((
