Hadi kızlar dağıtalım şu kasvetli havayııııııı
Daha yepyeni umut dolu aylar bizi bekliyor. Annelerinin eşşek sıpaları kolayca gelmeyecek işte, illa bizi uğraştıracaklar. Peki biz yılacak mıyız?
Kızlar ben bu siteye girmeden önce hiçbişi bilmiyordum, şimdi nerdeyse master yapıcaz bu konuda. Düşünüyorum da eskiden yaşayan kadınlarımız ne yapıyorlardı ki, toplum baskısı, işler, ailelerle içiçe yaşantı, yalnızlık...vb pek çok sıkıntı içinde bebek özlemi çekiyorlardı. Biz çok şanslıyız, teknoloji ilerledi, sorunlarımız neler anlamaya çalışıyoruz, belki ömrümüz boyunca yüzünü bir sefer bile göremeyeceğimiz insanlarla dostluklar kurup birbirimize destek oluyoruz. Bu günümüzün tadnı çıkaralım, ne dersiniz?
Hatırlıyorum bundan birkaç yıl önce ah eşimle bir evelenebilsem diye hayaller kuruyordum.
Daha önceleri ah aşık olabileceğim biri karşıma çıkacak mı diyordum.
Şimdi sağlığımız yerinde mi?
Eşlerimizi seviyor muyuz?
Huzurlu muyuz?
Kendimizle barışık mıyız?
En önemlisi, bir Yaradanın varlığına inanıyor muyuz?
Öyleyse neden kendimizi kasıyoruz?
Bu bizim başarısızlığımız değil, imtihanımız, bunun daha yeni farkına vardım. Şimdiye kadar hep başarısızlığım olarak gördüğüm için kendimi kastım bence.
Sonuç ne oldu? Adetimin düzeni bozuldu, eşimle aramda soğuk rüzgarlar esiyor, gizliden yaptığım testlerin tek çizgi çıkmasının verdiği sıkınıyla etrafımdakileri ve en önemlisi kendimi kırar oldum. Artık yumurtlama, yumurtlama günü lafını duymak bile eşimi huzursuz ediyor, doktora gitmemi yasakladı, rahim filmi için gidersem bana hiç dokunmayacak biliyorum. Kendi kendime bişeyler yapmama kızıyor, bilgisayarda ne zaman buraya girsem bir yolunu bulup kapattırıyor. Oysa ilk başlarda o bebiş istiyordu ben derslerim yüzünden erteliyordum. Ben yanlış bir yol çizdim, cahilce ve bencilce davrandım.
Kızlar bu yazdıklarım kendi öz eleştirim, sakın üstünüze alınmayın. Bugün yaşadığım birtakım sıkıntılar sebebiyle hayatta hiçbir garantim olmadığını farkettim. Her an işimi, eşimi, sağlığımı, malımı mülkümü, herşeyimi kaybedebilirim. Öyle bir rahata dalmışım ki sanki dünyaya kazık çakmışım (kaba tabirler için özür diliyorum).
Bebiş mi, buyursun gelsin ama o gelirken beni de değiştirmesin, bencilleştirmesin. Başkalarına "benim de bebişim oldu" demek için değil, onunla herşeyimi paylaşabilmek için istiyorum ama hayırlısı ile sağlıkla istiyorum. Olmazsa da önceden bir arkadaşımızın dediği gibi bana sağlığım, eşim, ailelerim, çevrem, kısaca Yaradanın verdiği tüm nimetler yeter ("Bana eşim yeter" diyen arkadaş kimdi hatırlayanınız var mı, iyice unutkan oldum)
kızlar kimseler ugramamış neredesiniz yaaa..ben doktoru aradım ilaç bittikten sonra kaç içerisinde olurum diye ama doktor 4 ten sonra gelecekmiş cepten de aramak istemedim acil bir durum olmadıgı için.ama sekreterine sordum ortalama ilaç bitiminden 1 hafta 10 gün sonra regl olursunuz dedi..uzun bir süre yaa..forumda aratırken bir yerde okudum ortalama 6 gün sonra regl olmuş demekki hemen olmuyormuş regl tabii bünyeden bünyeye degişir ama beni bu progestan düzene sokmamıştı öncedende..ama doktora söylememiştim.çok karıştı yaaa..yine aynı forumda ilaç bittikten 2 gün sonra tekrar test yapın demiş doktor..ya bana bakarmısınız belki ümidiyle daha neler düşünüyorum..rabbim hayırlısını nasip etsin.ara ara gelen şu kasık agrılarım haberci gibi ama neyse..
Canım sen değil ben bile hala senden ümidimi kesmedim.
hıııııı hamile degilsin sen dimii.kız ben çok dalgınım bu ara uyur gezer gibiyim hönk :1shok::1shok
luyorum okurken bak bişe oldgugunda alıştıra alıştıra söyleyin kalbim dayanmıyor zatiii...
kızlar şöyle baktım da sayfalara hep size huzursuzlugumdan bahsetmişim :1no2: regl olmadım söyle böyle ancak başınızı agrıtıyorum kusura bakmayın...yazılarımı okudugunuzda offf aynı şey yine diyorsunuz dimi hadi inkar etmeyin :roflol:bakıiiimmmkaydirigubbakcemile3
Senin yazılarını okuduğumda "aynı ben" diyorum. Hatta benim 20li yaşların başındaki halim gibisin. Seni ve burdaki tüm kızlaı çok seviyorum.
Menzil gülü canım sonuçlarına çok sevindim inşallah eşinin sonuçları da güzel çıkar. Benssenb ve ikinizin ışığı sönünce grubumuz da karanlıkat aklıyor, lütfen azıcık daha gayret edin, tam ümitlerin azaldığı anda Rabbim hepimizi sevindirecek hiç şüphem yok. Ben yolun sonuna çok yaklaştığımızı hissediyorum.
İsmini unuttuğum tüm hamişlerimiz ve umut yolcularımız, bence listeyi yenilemek değil de yeni bir topiğe geçmenin zamanı geldi, malum 2008 yaz bitti. Ne yapalım, önerileriniz ne? Beni yalnız bırakmayacaksınız :çok üzgünüm: dimi?
