20+5 haftalık bebeğimi servikal yetmezlik sebebi ile kaybettim :(

cinnabon .!.:

Herkese merhaba , bilmiyorum konuyu doğru yere mi açtım ama desteklerinizi bekliyorum. tüp bebek ile 3. denememizde ikiz kızlarıma hamile kaldım. ekimin ilk haftası çok fazla akıntım vardı ama tüm uygulamalarda hamileliğin 20. haftasında akıntı artışının normal olduğu yazdığı için herhangi bir doktora gitmedim , 4 ekim günü günlük ped üzerinde çok küçük kahverengi bir leke gördüm ve iş yerime yakın olan kadın doğum hastanesinin aciline gittim , ultrasonla baktı bir sıkıntı görmüyorum artarsa ve ya rengi kırmızıya dönerse tekrar gel dedi. eve gittim nolur nolmaz diye 1 tane progestan fitil yaptım ve yattım , akşam eşim geldi masada yemek yerken bir an tuvalete gitme ihtiyacı hissettim ve bi gittimki pedde pembe leke var, birde çok afedersiniz o an gaz çıkışı oldu ama o gaz çıkarken bir an vücudumda değişik bir şey hissettim meğersem o hissettiğim açılmaymış. Tuvaletten çıktım eşime söyledim apar topar hastaneye gittik , akşam olduğu için kendi doktoruma değil de sabah gittiğim kadın doğum aciline gittim. adam muayene etti 4 cm açılman var hemen tepecik hastanesine gitmelisin dedi. İzmirde yaşayanlar bilir belki tepecik hastanesi bir çok hastalıkta son çare gidilen hastanedir. ben yolda kendi doktorumu aradım o da tepeciğe gitmemi söyledi ve tepeciğe gittik. iki hastane arasındaki yol 20 dk sürdü ve ben tepeciğe gittiğimde açılmam 6,5 cm olmuş ve bebklerden bir tanesi doğum kanalına girmişti beni hemen doğumhaneye çıkardılar orada bir süre takip edileceğim söylendi. bu esnada ben hiç bir şekilde sancı vs. hissetmedim. hastanenin perinatolog ve kadın doğumcuları geldi muayene ettiler ve bebeğin çok aşağıda olduğunu ilk bebek için yapacak bir şey olmadığını böyle durumlarda eğer ilk bebek plesantasıyla birlikte çıkarsa serklaj yaparak 2. bebeği kurtarma şansları olduğunu söylediler. perşembe günü başka bir perinatolog geldi muayene sırasında idrar torbasını şişirip açılmayı biraz kapatık daha sonrasında serklaj denemesi yapabileceğini ancak bunu yaprken önde olan bebeğin kesesi çok gergin olduğu için patlama ihtimali olduğunu söyledi. bizde her halükarda öndeki bebek için pek şans olmadığından doktorun dediğini kabul ettik. beni ameliyathaneye aldılar anestezi verildi ama doktorun spekulumu yerleştirmesiyle bebeğin kesesinin patlması bir oldu öyle olunca herhangi bir şey yapamadılar ve beni çıkardılar. perşembeyi de bekleyerek geçirdik bu esnada hastanedeki tüm doktorlar geldi beni muayene etti , bebek aşağı iniyor mu diye kontrol ediyorlardı. bebeğim en son o kadar aşağıdaydı ki elle muayenede doktorlar bebeğimin kafasını ve kulağını elleyebiliyorlardı. ama kesesi olmadığı için maalesef yaşama şansı yoktu. elle yardımcı olup bana ıkınma hareketleri yaptırdılar ancak bebek gelmedi , daha fazla zorlamayalım arkadaki bebekte gelebilir , biraz daha bekleyelim dedi doktorlar. ve cumartesi günü öğleden sonra artık öndeki bebeğin gelmesi lazım sana zarar verecek yoksa diyerek düşük dozda suni sancı vermeye başlayıp giderek suni sancının dozunu arttırdılar , toplamda 3,5 saatlik bir sancı süresi sonrası saat 14:50 de ilk kızım Deniz doğdu. doktorların isteği bebeğin plesantasının da gelmesiydi ancak gelmedi , elle müdahale etmediler çekersek diğer bebeği tetikler diye , suni sancının dozunu arttırıp bekledik. ancak saat 16:28 de 2. kızım Mila doğdu iki bebeğiminde doğmasına rağmen plesantalar hala gelmemişti bu sefer içerde bebek kalmadığı için artık plesantayı elle çekerek çıkarmaya çalıştılar , bir tane kadın doğum uzmanı yarım saat uğraştı ama plesanta hala gelmiyordu , benim suni sancımın dozunu arttırdılar iyice , bu sırada tepemde ne yapalım sezeryanamı alsak acaba , sezeryana alırsak rahmini almak gerekebilir gibi konuşmalar yapılıyor ve ben iyice geriliyorum derken bir tane perinatolog geldi , 20-25 dklık uğraş sonrası her iki plesantayı da çıkardı. bebeklerimin her ikiside son dakikaya kadar hareket ediyordu , canlıydı. ancak birisi 378 diğeri 380 gram oldukları için ve ciğer gelişim iğnesi yapılmasına rağmen ciğer gelişimleri tamamlanmadığı için kızlarımı kaybettim
bu öyle zor bir acıymışki. içim yanıyor , sürekli ağlıyorum. Ağlamaktan artık gözümde yaş bitti.
ilaç içmeme rağmen dün birde göğsümden süt geldi o sütü görünce daha da kötü oldum. Yaşadığım olaylar ve doğum süreci de çok ağrılı ve travmatikti benim için. çektiğim acılar , bebeklerimin kaybı inanılmaz yıprattı beni.
Bir yandan kafamda bir daha anne olamam hatta eşimle ilişkiye bile giremem düşüncesi , bir yandan her sabah burnumda bebek kokusuyla uyanmam ve hemen hamile kalmak isteği. kafam ve kalbim çok karışık. Nasıl hissedeceğimi ne yapacağımı kime ne anlatacağımı bilemiyorum. etrafımdaki insanlar beni hiç anlamıyor gençsiniz tekrar yaparsınız sen iyisin ya diye teselli ediliyorum hep. ama bu öyle bir şey değil ki , ben 2 tane evladımı kaybettim. onları hissediyordum ve bağ kurmuştum. isimleri , bezleri , kıyafetleri , odaları her şeyleri hazırdı yavrularımızın. doktorlar bir sonraki hamileliğinde 10-12 hafta arasında serklaj uygulanmalı dediler. benimle aynı süreçten geçen arkadaşlarım , sizler ne zaman hamile kaldınız ? serklaj yapıldı mı , yapıldıysa kaçıncı haftada yapıldı ? nasıl iyileştiniz , nasıl atlattınız bu süreci ? yardımlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

cinnabon .!.:

Herkese merhaba , bilmiyorum konuyu doğru yere mi açtım ama desteklerinizi bekliyorum. tüp bebek ile 3. denememizde ikiz kızlarıma hamile kaldım. ekimin ilk haftası çok fazla akıntım vardı ama tüm uygulamalarda hamileliğin 20. haftasında akıntı artışının normal olduğu yazdığı için herhangi bir doktora gitmedim , 4 ekim günü günlük ped üzerinde çok küçük kahverengi bir leke gördüm ve iş yerime yakın olan kadın doğum hastanesinin aciline gittim , ultrasonla baktı bir sıkıntı görmüyorum artarsa ve ya rengi kırmızıya dönerse tekrar gel dedi. eve gittim nolur nolmaz diye 1 tane progestan fitil yaptım ve yattım , akşam eşim geldi masada yemek yerken bir an tuvalete gitme ihtiyacı hissettim ve bi gittimki pedde pembe leke var, birde çok afedersiniz o an gaz çıkışı oldu ama o gaz çıkarken bir an vücudumda değişik bir şey hissettim meğersem o hissettiğim açılmaymış. Tuvaletten çıktım eşime söyledim apar topar hastaneye gittik , akşam olduğu için kendi doktoruma değil de sabah gittiğim kadın doğum aciline gittim. adam muayene etti 4 cm açılman var hemen tepecik hastanesine gitmelisin dedi. İzmirde yaşayanlar bilir belki tepecik hastanesi bir çok hastalıkta son çare gidilen hastanedir. ben yolda kendi doktorumu aradım o da tepeciğe gitmemi söyledi ve tepeciğe gittik. iki hastane arasındaki yol 20 dk sürdü ve ben tepeciğe gittiğimde açılmam 6,5 cm olmuş ve bebklerden bir tanesi doğum kanalına girmişti beni hemen doğumhaneye çıkardılar orada bir süre takip edileceğim söylendi. bu esnada ben hiç bir şekilde sancı vs. hissetmedim. hastanenin perinatolog ve kadın doğumcuları geldi muayene ettiler ve bebeğin çok aşağıda olduğunu ilk bebek için yapacak bir şey olmadığını böyle durumlarda eğer ilk bebek plesantasıyla birlikte çıkarsa serklaj yaparak 2. bebeği kurtarma şansları olduğunu söylediler. perşembe günü başka bir perinatolog geldi muayene sırasında idrar torbasını şişirip açılmayı biraz kapatık daha sonrasında serklaj denemesi yapabileceğini ancak bunu yaprken önde olan bebeğin kesesi çok gergin olduğu için patlama ihtimali olduğunu söyledi. bizde her halükarda öndeki bebek için pek şans olmadığından doktorun dediğini kabul ettik. beni ameliyathaneye aldılar anestezi verildi ama doktorun spekulumu yerleştirmesiyle bebeğin kesesinin patlması bir oldu öyle olunca herhangi bir şey yapamadılar ve beni çıkardılar. perşembeyi de bekleyerek geçirdik bu esnada hastanedeki tüm doktorlar geldi beni muayene etti , bebek aşağı iniyor mu diye kontrol ediyorlardı. bebeğim en son o kadar aşağıdaydı ki elle muayenede doktorlar bebeğimin kafasını ve kulağını elleyebiliyorlardı. ama kesesi olmadığı için maalesef yaşama şansı yoktu. elle yardımcı olup bana ıkınma hareketleri yaptırdılar ancak bebek gelmedi , daha fazla zorlamayalım arkadaki bebekte gelebilir , biraz daha bekleyelim dedi doktorlar. ve cumartesi günü öğleden sonra artık öndeki bebeğin gelmesi lazım sana zarar verecek yoksa diyerek düşük dozda suni sancı vermeye başlayıp giderek suni sancının dozunu arttırdılar , toplamda 3,5 saatlik bir sancı süresi sonrası saat 14:50 de ilk kızım Deniz doğdu. doktorların isteği bebeğin plesantasının da gelmesiydi ancak gelmedi , elle müdahale etmediler çekersek diğer bebeği tetikler diye , suni sancının dozunu arttırıp bekledik. ancak saat 16:28 de 2. kızım Mila doğdu iki bebeğiminde doğmasına rağmen plesantalar hala gelmemişti bu sefer içerde bebek kalmadığı için artık plesantayı elle çekerek çıkarmaya çalıştılar , bir tane kadın doğum uzmanı yarım saat uğraştı ama plesanta hala gelmiyordu , benim suni sancımın dozunu arttırdılar iyice , bu sırada tepemde ne yapalım sezeryanamı alsak acaba , sezeryana alırsak rahmini almak gerekebilir gibi konuşmalar yapılıyor ve ben iyice geriliyorum derken bir tane perinatolog geldi , 20-25 dklık uğraş sonrası her iki plesantayı da çıkardı. bebeklerimin her ikiside son dakikaya kadar hareket ediyordu , canlıydı. ancak birisi 378 diğeri 380 gram oldukları için ve ciğer gelişim iğnesi yapılmasına rağmen ciğer gelişimleri tamamlanmadığı için kızlarımı kaybettim
bu öyle zor bir acıymışki. içim yanıyor , sürekli ağlıyorum. Ağlamaktan artık gözümde yaş bitti.
ilaç içmeme rağmen dün birde göğsümden süt geldi o sütü görünce daha da kötü oldum. Yaşadığım olaylar ve doğum süreci de çok ağrılı ve travmatikti benim için. çektiğim acılar , bebeklerimin kaybı inanılmaz yıprattı beni.
Bir yandan kafamda bir daha anne olamam hatta eşimle ilişkiye bile giremem düşüncesi , bir yandan her sabah burnumda bebek kokusuyla uyanmam ve hemen hamile kalmak isteği. kafam ve kalbim çok karışık. Nasıl hissedeceğimi ne yapacağımı kime ne anlatacağımı bilemiyorum. etrafımdaki insanlar beni hiç anlamıyor gençsiniz tekrar yaparsınız sen iyisin ya diye teselli ediliyorum hep. ama bu öyle bir şey değil ki , ben 2 tane evladımı kaybettim. onları hissediyordum ve bağ kurmuştum. isimleri , bezleri , kıyafetleri , odaları her şeyleri hazırdı yavrularımızın. doktorlar bir sonraki hamileliğinde 10-12 hafta arasında serklaj uygulanmalı dediler. benimle aynı süreçten geçen arkadaşlarım , sizler ne zaman hamile kaldınız ? serklaj yapıldı mı , yapıldıysa kaçıncı haftada yapıldı ? nasıl iyileştiniz , nasıl atlattınız bu süreci ? yardımlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

cinnabon .!.:

Serklajdan sonra sürekli yattınız mı ?

Genişletmek için tıkla...

cinnabon .!.:

Off çok zor , Allahım size sabır ve dayanma gücü versin inşallah sağlıkla kucağınıza alırsınız bebeğinizi. Önerilerinizi dikkate alacağım , dediğiniz gibi perinatolog bulmam lazım. Allah iyi doktorlarla karşılaştırsın bizleri hep

Genişletmek için tıkla...

cinnabon .!.:

Herkese merhaba , bilmiyorum konuyu doğru yere mi açtım ama desteklerinizi bekliyorum. tüp bebek ile 3. denememizde ikiz kızlarıma hamile kaldım. ekimin ilk haftası çok fazla akıntım vardı ama tüm uygulamalarda hamileliğin 20. haftasında akıntı artışının normal olduğu yazdığı için herhangi bir doktora gitmedim , 4 ekim günü günlük ped üzerinde çok küçük kahverengi bir leke gördüm ve iş yerime yakın olan kadın doğum hastanesinin aciline gittim , ultrasonla baktı bir sıkıntı görmüyorum artarsa ve ya rengi kırmızıya dönerse tekrar gel dedi. eve gittim nolur nolmaz diye 1 tane progestan fitil yaptım ve yattım , akşam eşim geldi masada yemek yerken bir an tuvalete gitme ihtiyacı hissettim ve bi gittimki pedde pembe leke var, birde çok afedersiniz o an gaz çıkışı oldu ama o gaz çıkarken bir an vücudumda değişik bir şey hissettim meğersem o hissettiğim açılmaymış. Tuvaletten çıktım eşime söyledim apar topar hastaneye gittik , akşam olduğu için kendi doktoruma değil de sabah gittiğim kadın doğum aciline gittim. adam muayene etti 4 cm açılman var hemen tepecik hastanesine gitmelisin dedi. İzmirde yaşayanlar bilir belki tepecik hastanesi bir çok hastalıkta son çare gidilen hastanedir. ben yolda kendi doktorumu aradım o da tepeciğe gitmemi söyledi ve tepeciğe gittik. iki hastane arasındaki yol 20 dk sürdü ve ben tepeciğe gittiğimde açılmam 6,5 cm olmuş ve bebklerden bir tanesi doğum kanalına girmişti beni hemen doğumhaneye çıkardılar orada bir süre takip edileceğim söylendi. bu esnada ben hiç bir şekilde sancı vs. hissetmedim. hastanenin perinatolog ve kadın doğumcuları geldi muayene ettiler ve bebeğin çok aşağıda olduğunu ilk bebek için yapacak bir şey olmadığını böyle durumlarda eğer ilk bebek plesantasıyla birlikte çıkarsa serklaj yaparak 2. bebeği kurtarma şansları olduğunu söylediler. perşembe günü başka bir perinatolog geldi muayene sırasında idrar torbasını şişirip açılmayı biraz kapatık daha sonrasında serklaj denemesi yapabileceğini ancak bunu yaprken önde olan bebeğin kesesi çok gergin olduğu için patlama ihtimali olduğunu söyledi. bizde her halükarda öndeki bebek için pek şans olmadığından doktorun dediğini kabul ettik. beni ameliyathaneye aldılar anestezi verildi ama doktorun spekulumu yerleştirmesiyle bebeğin kesesinin patlması bir oldu öyle olunca herhangi bir şey yapamadılar ve beni çıkardılar. perşembeyi de bekleyerek geçirdik bu esnada hastanedeki tüm doktorlar geldi beni muayene etti , bebek aşağı iniyor mu diye kontrol ediyorlardı. bebeğim en son o kadar aşağıdaydı ki elle muayenede doktorlar bebeğimin kafasını ve kulağını elleyebiliyorlardı. ama kesesi olmadığı için maalesef yaşama şansı yoktu. elle yardımcı olup bana ıkınma hareketleri yaptırdılar ancak bebek gelmedi , daha fazla zorlamayalım arkadaki bebekte gelebilir , biraz daha bekleyelim dedi doktorlar. ve cumartesi günü öğleden sonra artık öndeki bebeğin gelmesi lazım sana zarar verecek yoksa diyerek düşük dozda suni sancı vermeye başlayıp giderek suni sancının dozunu arttırdılar , toplamda 3,5 saatlik bir sancı süresi sonrası saat 14:50 de ilk kızım Deniz doğdu. doktorların isteği bebeğin plesantasının da gelmesiydi ancak gelmedi , elle müdahale etmediler çekersek diğer bebeği tetikler diye , suni sancının dozunu arttırıp bekledik. ancak saat 16:28 de 2. kızım Mila doğdu iki bebeğiminde doğmasına rağmen plesantalar hala gelmemişti bu sefer içerde bebek kalmadığı için artık plesantayı elle çekerek çıkarmaya çalıştılar , bir tane kadın doğum uzmanı yarım saat uğraştı ama plesanta hala gelmiyordu , benim suni sancımın dozunu arttırdılar iyice , bu sırada tepemde ne yapalım sezeryanamı alsak acaba , sezeryana alırsak rahmini almak gerekebilir gibi konuşmalar yapılıyor ve ben iyice geriliyorum derken bir tane perinatolog geldi , 20-25 dklık uğraş sonrası her iki plesantayı da çıkardı. bebeklerimin her ikiside son dakikaya kadar hareket ediyordu , canlıydı. ancak birisi 378 diğeri 380 gram oldukları için ve ciğer gelişim iğnesi yapılmasına rağmen ciğer gelişimleri tamamlanmadığı için kızlarımı kaybettim
bu öyle zor bir acıymışki. içim yanıyor , sürekli ağlıyorum. Ağlamaktan artık gözümde yaş bitti.
ilaç içmeme rağmen dün birde göğsümden süt geldi o sütü görünce daha da kötü oldum. Yaşadığım olaylar ve doğum süreci de çok ağrılı ve travmatikti benim için. çektiğim acılar , bebeklerimin kaybı inanılmaz yıprattı beni.
Bir yandan kafamda bir daha anne olamam hatta eşimle ilişkiye bile giremem düşüncesi , bir yandan her sabah burnumda bebek kokusuyla uyanmam ve hemen hamile kalmak isteği. kafam ve kalbim çok karışık. Nasıl hissedeceğimi ne yapacağımı kime ne anlatacağımı bilemiyorum. etrafımdaki insanlar beni hiç anlamıyor gençsiniz tekrar yaparsınız sen iyisin ya diye teselli ediliyorum hep. ama bu öyle bir şey değil ki , ben 2 tane evladımı kaybettim. onları hissediyordum ve bağ kurmuştum. isimleri , bezleri , kıyafetleri , odaları her şeyleri hazırdı yavrularımızın. doktorlar bir sonraki hamileliğinde 10-12 hafta arasında serklaj uygulanmalı dediler. benimle aynı süreçten geçen arkadaşlarım , sizler ne zaman hamile kaldınız ? serklaj yapıldı mı , yapıldıysa kaçıncı haftada yapıldı ? nasıl iyileştiniz , nasıl atlattınız bu süreci ? yardımlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

cinnabon .!.:

Herkese merhaba , bilmiyorum konuyu doğru yere mi açtım ama desteklerinizi bekliyorum. tüp bebek ile 3. denememizde ikiz kızlarıma hamile kaldım. ekimin ilk haftası çok fazla akıntım vardı ama tüm uygulamalarda hamileliğin 20. haftasında akıntı artışının normal olduğu yazdığı için herhangi bir doktora gitmedim , 4 ekim günü günlük ped üzerinde çok küçük kahverengi bir leke gördüm ve iş yerime yakın olan kadın doğum hastanesinin aciline gittim , ultrasonla baktı bir sıkıntı görmüyorum artarsa ve ya rengi kırmızıya dönerse tekrar gel dedi. eve gittim nolur nolmaz diye 1 tane progestan fitil yaptım ve yattım , akşam eşim geldi masada yemek yerken bir an tuvalete gitme ihtiyacı hissettim ve bi gittimki pedde pembe leke var, birde çok afedersiniz o an gaz çıkışı oldu ama o gaz çıkarken bir an vücudumda değişik bir şey hissettim meğersem o hissettiğim açılmaymış. Tuvaletten çıktım eşime söyledim apar topar hastaneye gittik , akşam olduğu için kendi doktoruma değil de sabah gittiğim kadın doğum aciline gittim. adam muayene etti 4 cm açılman var hemen tepecik hastanesine gitmelisin dedi. İzmirde yaşayanlar bilir belki tepecik hastanesi bir çok hastalıkta son çare gidilen hastanedir. ben yolda kendi doktorumu aradım o da tepeciğe gitmemi söyledi ve tepeciğe gittik. iki hastane arasındaki yol 20 dk sürdü ve ben tepeciğe gittiğimde açılmam 6,5 cm olmuş ve bebklerden bir tanesi doğum kanalına girmişti beni hemen doğumhaneye çıkardılar orada bir süre takip edileceğim söylendi. bu esnada ben hiç bir şekilde sancı vs. hissetmedim. hastanenin perinatolog ve kadın doğumcuları geldi muayene ettiler ve bebeğin çok aşağıda olduğunu ilk bebek için yapacak bir şey olmadığını böyle durumlarda eğer ilk bebek plesantasıyla birlikte çıkarsa serklaj yaparak 2. bebeği kurtarma şansları olduğunu söylediler. perşembe günü başka bir perinatolog geldi muayene sırasında idrar torbasını şişirip açılmayı biraz kapatık daha sonrasında serklaj denemesi yapabileceğini ancak bunu yaprken önde olan bebeğin kesesi çok gergin olduğu için patlama ihtimali olduğunu söyledi. bizde her halükarda öndeki bebek için pek şans olmadığından doktorun dediğini kabul ettik. beni ameliyathaneye aldılar anestezi verildi ama doktorun spekulumu yerleştirmesiyle bebeğin kesesinin patlması bir oldu öyle olunca herhangi bir şey yapamadılar ve beni çıkardılar. perşembeyi de bekleyerek geçirdik bu esnada hastanedeki tüm doktorlar geldi beni muayene etti , bebek aşağı iniyor mu diye kontrol ediyorlardı. bebeğim en son o kadar aşağıdaydı ki elle muayenede doktorlar bebeğimin kafasını ve kulağını elleyebiliyorlardı. ama kesesi olmadığı için maalesef yaşama şansı yoktu. elle yardımcı olup bana ıkınma hareketleri yaptırdılar ancak bebek gelmedi , daha fazla zorlamayalım arkadaki bebekte gelebilir , biraz daha bekleyelim dedi doktorlar. ve cumartesi günü öğleden sonra artık öndeki bebeğin gelmesi lazım sana zarar verecek yoksa diyerek düşük dozda suni sancı vermeye başlayıp giderek suni sancının dozunu arttırdılar , toplamda 3,5 saatlik bir sancı süresi sonrası saat 14:50 de ilk kızım Deniz doğdu. doktorların isteği bebeğin plesantasının da gelmesiydi ancak gelmedi , elle müdahale etmediler çekersek diğer bebeği tetikler diye , suni sancının dozunu arttırıp bekledik. ancak saat 16:28 de 2. kızım Mila doğdu iki bebeğiminde doğmasına rağmen plesantalar hala gelmemişti bu sefer içerde bebek kalmadığı için artık plesantayı elle çekerek çıkarmaya çalıştılar , bir tane kadın doğum uzmanı yarım saat uğraştı ama plesanta hala gelmiyordu , benim suni sancımın dozunu arttırdılar iyice , bu sırada tepemde ne yapalım sezeryanamı alsak acaba , sezeryana alırsak rahmini almak gerekebilir gibi konuşmalar yapılıyor ve ben iyice geriliyorum derken bir tane perinatolog geldi , 20-25 dklık uğraş sonrası her iki plesantayı da çıkardı. bebeklerimin her ikiside son dakikaya kadar hareket ediyordu , canlıydı. ancak birisi 378 diğeri 380 gram oldukları için ve ciğer gelişim iğnesi yapılmasına rağmen ciğer gelişimleri tamamlanmadığı için kızlarımı kaybettim
bu öyle zor bir acıymışki. içim yanıyor , sürekli ağlıyorum. Ağlamaktan artık gözümde yaş bitti.
ilaç içmeme rağmen dün birde göğsümden süt geldi o sütü görünce daha da kötü oldum. Yaşadığım olaylar ve doğum süreci de çok ağrılı ve travmatikti benim için. çektiğim acılar , bebeklerimin kaybı inanılmaz yıprattı beni.
Bir yandan kafamda bir daha anne olamam hatta eşimle ilişkiye bile giremem düşüncesi , bir yandan her sabah burnumda bebek kokusuyla uyanmam ve hemen hamile kalmak isteği. kafam ve kalbim çok karışık. Nasıl hissedeceğimi ne yapacağımı kime ne anlatacağımı bilemiyorum. etrafımdaki insanlar beni hiç anlamıyor gençsiniz tekrar yaparsınız sen iyisin ya diye teselli ediliyorum hep. ama bu öyle bir şey değil ki , ben 2 tane evladımı kaybettim. onları hissediyordum ve bağ kurmuştum. isimleri , bezleri , kıyafetleri , odaları her şeyleri hazırdı yavrularımızın. doktorlar bir sonraki hamileliğinde 10-12 hafta arasında serklaj uygulanmalı dediler. benimle aynı süreçten geçen arkadaşlarım , sizler ne zaman hamile kaldınız ? serklaj yapıldı mı , yapıldıysa kaçıncı haftada yapıldı ? nasıl iyileştiniz , nasıl atlattınız bu süreci ? yardımlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

lotuskokusu .!.:

Başınız sağ olsun çok zor bunu en eti ben alırım aynı haftada 2021 Eylül ayında aynılarını ben yaşadım ikizlerim 20+6 da doğdu her hafta kanamadan hastahneye gitmeme rağmen bana gelme evde yat dediler en son gittiğimde bir kanam yok git dediler dedim üç gün önce rahim ağzı 18 ml denildi nereye gidecem eğilip tekrar muayaen etti bir cm açılma var her şeye hazır ol dedi Allah'tan korkmaz kuldan yaptığın işten utanmaz az önce kalk git diyordun ne oldu o lokmolar ateş olup yaksın böyle iş bilmezleri beş gün hastahnede yattım ne dikiş ne sevk hic demediler zaman geçti 12. Haftada atılır dediler eeee bunu sen görüp diyeceksin ben nerden bileyim dediğim de başını çevirdi ama duydum ki 27. Haftada kese bacak arasına inmiş insanlara bile atılmış. Neyse oğlum 15 Eylül'de plesanta ile birlikte fırladı 12 saat çatal üstünde kaldım doğumdan önce on doğum sonrası 12 saat tedbirmis tedbirleri batsın kız doğmadi oğlan yaşıyordu öyle hareketli öyle güzeldi ki kirpiklerine kadar vardı 550 gram doğdu kız da 18 Eylül suyum patladı doğdu 400 grdi üç buçuk saat yasadi gogsumden sütler geldi oğlum yaşıyordu sagdim verdim yedi gün boyunca gram başlamış ama kafa içinde kanama vardı durmamış ve beyin kanamasindan vefat etti 22 Eylül'de beş ağ gogsumden süt kesilmedi uyuyordum rüyamda ahmile uyaniyordum elimi karnıma atiyordum bebeklerim yok her daireden ağlayan bebeklerin sesine uyaniyordum benimkiler mi diye yok çok zor kimseye dert yanma anlamazlar onlar bebek bile değildi bir şey olmaz bir daha olur boşver diyenler ....Allah a sığın ondan başkası senin derdini dindiremez iki tane evladımız var bizi bekleyen en güzel yerde en güzele emanet altı ay sonra kızıma hamile kaldım bu doğumun olduğu hastahne bana ne yaşadığımı bildiği halde git bu da öyle olacak değil dedi ciğerleri bogazlarindan dökülsün ben nasıl yandım onlar da yansın sonra iyi bir doktor buldum özel Allah ondan bin kere razı olsun 14+6 da dikis atıldı iyi ki attım icersi çok gevşek dedi yatmama işi birakmama yanımda kardeşim olmasına ve tek bebek olmasina rağmen benim 29. Haftada icersi kimle açıldı ipin üstünde kaldı bebek ciğer geliştirici yapıldı 34+1 de kontrolde artık bebek kanalda sıkısmis ve doğum başlamış dedi tok olmama rağmen iğne yapıp beni hemen doğum aldı bebek mosmor olmuştu 3550 Gr 53 cm doğdu şükür bir hafta tedbir amaçlı cihazları bağlanmadan hastanede kaldı sağlıkla kucağıma alıp çıktım rabbim sizin karşınıza da iyi insanlar çıkartsın evlatlarınızi sağlıkla alın ama asla ve asla kimse kimsenin dediğine koru körüne inanmayın Rabbim acınızı hafifletsin

Genişletmek için tıkla...

gizemligunler .!.:

canım benim, okurken gözlerim yaşla doldu.
başın sağolsun, sana kocaman sarılıyorum.
bir süre kendini dinle, tatil yap, uzan. kafanı topla bir iki seans psikiyatrise git.
sonrasında bakarsın.

Genişletmek için tıkla...

cekubal .!.:

Bunlar ne büyük acılar, ah ne büyük dertler canlarım hepinizin acılı yüreğine sarılıyorum. Çok üzgünüm size ve güzel bebeklerinize ağlaya ağlaya okudum hepsini ve şu an 6 haftalık hamileyim başta konu sahibine sonra hepinize dualarımı gönderiyorum. Rabbim acılarınızı hafifletsin, çektiğiniz acılar günahlarınızın kefareti olsun, yitirdiğiniz bebekleriniz sizlerin şefaatçisi olsun inşallah. Hiçbir anne böyle acılar yaşamasın, çocuğu olanları Allah sizlere bağışlasın, olmayanlara da yüreklerinize ferahlık kucaklarınıza da çocuklarınızı versin rabbim inşallah. Allah büyüktür kızlarım sabrın sonu selamettir

Genişletmek için tıkla...

MutluKedi .!.:

Çok geçmiş olsun öncelikle başınız saolsun çok zorlu bir süreçten geçmişsin Rabbim sabrını versin inşallah

Genişletmek için tıkla...

herdems .!.:

Serklaj 13. Hafta oldum günde yarım saat 40 dakika yemek yemek ve tuvalet banyo için kalkıyordum 18. Haftada tam açılmam olunca tam yatak istirahatine geçtim canım

Genişletmek için tıkla...

dogandeniz .!.:

Allah sabır versin bende gecen haziran ayında 14 haftalıkken suyum geldı kac doktora gittim hep uzandım bacak aramda agri hıssedıyordum kasılmalarım oluyor gıbıydı doktorlar umursamadı lekelenmelerım vardı. En sonunda cok ateslendım ve nişanım sonrada suyum geldi bebegımı kaybettim 1.5 yıl olacak ama hala korkuyorum ve üzülüyorum aynı şeyi yaşamaktan. Rahım agzı uzunlugu normaldi enfeksıyondan suphelenıyorum ama antıbıyptık hıc kullanmadım

Genişletmek için tıkla...

ozgeserin .!.:

Ahhh canımm okurken yaşadıklarım gözümde canlandı ben de aynı süreçlerden geçtim ilk bebeğim 19 haftalıkken detaylı ultrason da böbreklernin oluşmadığı fark edildi yaşama ihmali yok dedi doktorlar karnında ölür dediler ve sonlandırdılar. Benim için koca bir yıkımdı tek istediğim tekrardan bidaha hamile kalmak bunun için çok üsteledim 4 ay sonra tekrar hamile kaldım ama hep bir korku buna da bişey olacak mı acaba mı hep bu korkularla 19 haftaya kadar geldik. 19 uncu haftamda biraz akıntılarım arttı doktorum enfeksiyon olabilir idrar tahlili falan aldı biraz enfeksiyon olduğu için fitil falan yazdı bunları kullanmaya başladım bir veya iki gün sonra akıntım yoğunlaştı ve rengi kahverengi olmaya başladı doktoruma yazdım normal dedi. Ertesi gün akşam biraz ağrım arttı ve altımdan pıhtı düştü o kadar çok korktuk ki acile gittik bebeğin kalp atışlarını dinlediler bi sıkıntı yoktu doktorum ertesi gün ultrasona gel dedi ertesi gün ultrasona gittiğimde açılmam olduğunu fark etti acil dikiş atılması gerekiyor dedi beni tıp fakültesine yönlendirdi orda rahim ağzına profesör dikiş attı yalnız attıktan sonra çok fazla açılman olmuş dikiş çok fazla tutmaya bilir dedi neyse bizi 5 gün sonra çıkardı eve gittim sadece yatacakson dedi ben sadece yatıyorum ama akıntılarım hep devaö etti bazen yoğunlaştı ama altımdan hep bişeyler aktı 24. Haftaya geldiğimizde bir akşam bir kanamayla dikişin yapıldığı hastaneye acile gittik beni direk yatırdılar. Tam 20 gün yattım meğer akıntılarım bebeğin suyuymuş doktor en son artık suyu çok azaldı sezeryana almamız gerekiyor dedi 26. Haftamda doğuma alındım 650 gram doğdu minik kızım ama 15 gün anca dayanabildi 40 ım daha yeni çıktı inan yaşadıklarını öyle iyi anlıyorum ki. Bu koca imtihanı yaşayan tek değilsin canım rabbim bize inşallah en kısa zamanda sağlıklıca kucağımıza alacağımıx bebekler nasip etsin inşallah

Genişletmek için tıkla...

cinnabon .!.:

Herkese merhaba , bilmiyorum konuyu doğru yere mi açtım ama desteklerinizi bekliyorum. tüp bebek ile 3. denememizde ikiz kızlarıma hamile kaldım. ekimin ilk haftası çok fazla akıntım vardı ama tüm uygulamalarda hamileliğin 20. haftasında akıntı artışının normal olduğu yazdığı için herhangi bir doktora gitmedim , 4 ekim günü günlük ped üzerinde çok küçük kahverengi bir leke gördüm ve iş yerime yakın olan kadın doğum hastanesinin aciline gittim , ultrasonla baktı bir sıkıntı görmüyorum artarsa ve ya rengi kırmızıya dönerse tekrar gel dedi. eve gittim nolur nolmaz diye 1 tane progestan fitil yaptım ve yattım , akşam eşim geldi masada yemek yerken bir an tuvalete gitme ihtiyacı hissettim ve bi gittimki pedde pembe leke var, birde çok afedersiniz o an gaz çıkışı oldu ama o gaz çıkarken bir an vücudumda değişik bir şey hissettim meğersem o hissettiğim açılmaymış. Tuvaletten çıktım eşime söyledim apar topar hastaneye gittik , akşam olduğu için kendi doktoruma değil de sabah gittiğim kadın doğum aciline gittim. adam muayene etti 4 cm açılman var hemen tepecik hastanesine gitmelisin dedi. İzmirde yaşayanlar bilir belki tepecik hastanesi bir çok hastalıkta son çare gidilen hastanedir. ben yolda kendi doktorumu aradım o da tepeciğe gitmemi söyledi ve tepeciğe gittik. iki hastane arasındaki yol 20 dk sürdü ve ben tepeciğe gittiğimde açılmam 6,5 cm olmuş ve bebklerden bir tanesi doğum kanalına girmişti beni hemen doğumhaneye çıkardılar orada bir süre takip edileceğim söylendi. bu esnada ben hiç bir şekilde sancı vs. hissetmedim. hastanenin perinatolog ve kadın doğumcuları geldi muayene ettiler ve bebeğin çok aşağıda olduğunu ilk bebek için yapacak bir şey olmadığını böyle durumlarda eğer ilk bebek plesantasıyla birlikte çıkarsa serklaj yaparak 2. bebeği kurtarma şansları olduğunu söylediler. perşembe günü başka bir perinatolog geldi muayene sırasında idrar torbasını şişirip açılmayı biraz kapatık daha sonrasında serklaj denemesi yapabileceğini ancak bunu yaprken önde olan bebeğin kesesi çok gergin olduğu için patlama ihtimali olduğunu söyledi. bizde her halükarda öndeki bebek için pek şans olmadığından doktorun dediğini kabul ettik. beni ameliyathaneye aldılar anestezi verildi ama doktorun spekulumu yerleştirmesiyle bebeğin kesesinin patlması bir oldu öyle olunca herhangi bir şey yapamadılar ve beni çıkardılar. perşembeyi de bekleyerek geçirdik bu esnada hastanedeki tüm doktorlar geldi beni muayene etti , bebek aşağı iniyor mu diye kontrol ediyorlardı. bebeğim en son o kadar aşağıdaydı ki elle muayenede doktorlar bebeğimin kafasını ve kulağını elleyebiliyorlardı. ama kesesi olmadığı için maalesef yaşama şansı yoktu. elle yardımcı olup bana ıkınma hareketleri yaptırdılar ancak bebek gelmedi , daha fazla zorlamayalım arkadaki bebekte gelebilir , biraz daha bekleyelim dedi doktorlar. ve cumartesi günü öğleden sonra artık öndeki bebeğin gelmesi lazım sana zarar verecek yoksa diyerek düşük dozda suni sancı vermeye başlayıp giderek suni sancının dozunu arttırdılar , toplamda 3,5 saatlik bir sancı süresi sonrası saat 14:50 de ilk kızım Deniz doğdu. doktorların isteği bebeğin plesantasının da gelmesiydi ancak gelmedi , elle müdahale etmediler çekersek diğer bebeği tetikler diye , suni sancının dozunu arttırıp bekledik. ancak saat 16:28 de 2. kızım Mila doğdu iki bebeğiminde doğmasına rağmen plesantalar hala gelmemişti bu sefer içerde bebek kalmadığı için artık plesantayı elle çekerek çıkarmaya çalıştılar , bir tane kadın doğum uzmanı yarım saat uğraştı ama plesanta hala gelmiyordu , benim suni sancımın dozunu arttırdılar iyice , bu sırada tepemde ne yapalım sezeryanamı alsak acaba , sezeryana alırsak rahmini almak gerekebilir gibi konuşmalar yapılıyor ve ben iyice geriliyorum derken bir tane perinatolog geldi , 20-25 dklık uğraş sonrası her iki plesantayı da çıkardı. bebeklerimin her ikiside son dakikaya kadar hareket ediyordu , canlıydı. ancak birisi 378 diğeri 380 gram oldukları için ve ciğer gelişim iğnesi yapılmasına rağmen ciğer gelişimleri tamamlanmadığı için kızlarımı kaybettim
bu öyle zor bir acıymışki. içim yanıyor , sürekli ağlıyorum. Ağlamaktan artık gözümde yaş bitti.
ilaç içmeme rağmen dün birde göğsümden süt geldi o sütü görünce daha da kötü oldum. Yaşadığım olaylar ve doğum süreci de çok ağrılı ve travmatikti benim için. çektiğim acılar , bebeklerimin kaybı inanılmaz yıprattı beni.
Bir yandan kafamda bir daha anne olamam hatta eşimle ilişkiye bile giremem düşüncesi , bir yandan her sabah burnumda bebek kokusuyla uyanmam ve hemen hamile kalmak isteği. kafam ve kalbim çok karışık. Nasıl hissedeceğimi ne yapacağımı kime ne anlatacağımı bilemiyorum. etrafımdaki insanlar beni hiç anlamıyor gençsiniz tekrar yaparsınız sen iyisin ya diye teselli ediliyorum hep. ama bu öyle bir şey değil ki , ben 2 tane evladımı kaybettim. onları hissediyordum ve bağ kurmuştum. isimleri , bezleri , kıyafetleri , odaları her şeyleri hazırdı yavrularımızın. doktorlar bir sonraki hamileliğinde 10-12 hafta arasında serklaj uygulanmalı dediler. benimle aynı süreçten geçen arkadaşlarım , sizler ne zaman hamile kaldınız ? serklaj yapıldı mı , yapıldıysa kaçıncı haftada yapıldı ? nasıl iyileştiniz , nasıl atlattınız bu süreci ? yardımlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

cinnabon .!.:

Çok teşekkür ederim kızlar Allah hiç kimseye yaşatmasın inşallah böyle bir süreci , gerçekten çok zor

Genişletmek için tıkla...

Sunshine597 .!.:

Öncelikle başınız sağolsun Rabbim yüreğinize ferahlık versin çok zor geçen sene 2 ekimde bende 20 haftalık kızımı kaybettim öncesinde sinyal veren bir durummuş ama insan başına gelmeyince anlamıyormuş sizin gibi lekelenme yaşadım sancı derken kendimi hastahanede buldum çok geç kalmışız doğum başlamış bana uç aylık olunca serklaj olmamı söylediler şuan çok sancılı bir süreçtesiniz acınız taze zamanla azalıcak unutulmaz elbette ama Allah sabrını veriyor cennet kuşlarınız oldu Allah cennetinde kavuşmayı nasip etsin

Genişletmek için tıkla...

MutluKedi .!.:

Üzülme İnşallah Rabbim hemen bir daha verecek şuan lohusayım duama senide kattım canım inşallah tez vakitte müjdeni alırsın

Genişletmek için tıkla...

cinnabon .!.:

Sizinde başınız saolsun tekrar hamile kaldınız mı peki ?

Genişletmek için tıkla...

cinnabon .!.:

Herkese merhaba , bilmiyorum konuyu doğru yere mi açtım ama desteklerinizi bekliyorum. tüp bebek ile 3. denememizde ikiz kızlarıma hamile kaldım. ekimin ilk haftası çok fazla akıntım vardı ama tüm uygulamalarda hamileliğin 20. haftasında akıntı artışının normal olduğu yazdığı için herhangi bir doktora gitmedim , 4 ekim günü günlük ped üzerinde çok küçük kahverengi bir leke gördüm ve iş yerime yakın olan kadın doğum hastanesinin aciline gittim , ultrasonla baktı bir sıkıntı görmüyorum artarsa ve ya rengi kırmızıya dönerse tekrar gel dedi. eve gittim nolur nolmaz diye 1 tane progestan fitil yaptım ve yattım , akşam eşim geldi masada yemek yerken bir an tuvalete gitme ihtiyacı hissettim ve bi gittimki pedde pembe leke var, birde çok afedersiniz o an gaz çıkışı oldu ama o gaz çıkarken bir an vücudumda değişik bir şey hissettim meğersem o hissettiğim açılmaymış. Tuvaletten çıktım eşime söyledim apar topar hastaneye gittik , akşam olduğu için kendi doktoruma değil de sabah gittiğim kadın doğum aciline gittim. adam muayene etti 4 cm açılman var hemen tepecik hastanesine gitmelisin dedi. İzmirde yaşayanlar bilir belki tepecik hastanesi bir çok hastalıkta son çare gidilen hastanedir. ben yolda kendi doktorumu aradım o da tepeciğe gitmemi söyledi ve tepeciğe gittik. iki hastane arasındaki yol 20 dk sürdü ve ben tepeciğe gittiğimde açılmam 6,5 cm olmuş ve bebklerden bir tanesi doğum kanalına girmişti beni hemen doğumhaneye çıkardılar orada bir süre takip edileceğim söylendi. bu esnada ben hiç bir şekilde sancı vs. hissetmedim. hastanenin perinatolog ve kadın doğumcuları geldi muayene ettiler ve bebeğin çok aşağıda olduğunu ilk bebek için yapacak bir şey olmadığını böyle durumlarda eğer ilk bebek plesantasıyla birlikte çıkarsa serklaj yaparak 2. bebeği kurtarma şansları olduğunu söylediler. perşembe günü başka bir perinatolog geldi muayene sırasında idrar torbasını şişirip açılmayı biraz kapatık daha sonrasında serklaj denemesi yapabileceğini ancak bunu yaprken önde olan bebeğin kesesi çok gergin olduğu için patlama ihtimali olduğunu söyledi. bizde her halükarda öndeki bebek için pek şans olmadığından doktorun dediğini kabul ettik. beni ameliyathaneye aldılar anestezi verildi ama doktorun spekulumu yerleştirmesiyle bebeğin kesesinin patlması bir oldu öyle olunca herhangi bir şey yapamadılar ve beni çıkardılar. perşembeyi de bekleyerek geçirdik bu esnada hastanedeki tüm doktorlar geldi beni muayene etti , bebek aşağı iniyor mu diye kontrol ediyorlardı. bebeğim en son o kadar aşağıdaydı ki elle muayenede doktorlar bebeğimin kafasını ve kulağını elleyebiliyorlardı. ama kesesi olmadığı için maalesef yaşama şansı yoktu. elle yardımcı olup bana ıkınma hareketleri yaptırdılar ancak bebek gelmedi , daha fazla zorlamayalım arkadaki bebekte gelebilir , biraz daha bekleyelim dedi doktorlar. ve cumartesi günü öğleden sonra artık öndeki bebeğin gelmesi lazım sana zarar verecek yoksa diyerek düşük dozda suni sancı vermeye başlayıp giderek suni sancının dozunu arttırdılar , toplamda 3,5 saatlik bir sancı süresi sonrası saat 14:50 de ilk kızım Deniz doğdu. doktorların isteği bebeğin plesantasının da gelmesiydi ancak gelmedi , elle müdahale etmediler çekersek diğer bebeği tetikler diye , suni sancının dozunu arttırıp bekledik. ancak saat 16:28 de 2. kızım Mila doğdu iki bebeğiminde doğmasına rağmen plesantalar hala gelmemişti bu sefer içerde bebek kalmadığı için artık plesantayı elle çekerek çıkarmaya çalıştılar , bir tane kadın doğum uzmanı yarım saat uğraştı ama plesanta hala gelmiyordu , benim suni sancımın dozunu arttırdılar iyice , bu sırada tepemde ne yapalım sezeryanamı alsak acaba , sezeryana alırsak rahmini almak gerekebilir gibi konuşmalar yapılıyor ve ben iyice geriliyorum derken bir tane perinatolog geldi , 20-25 dklık uğraş sonrası her iki plesantayı da çıkardı. bebeklerimin her ikiside son dakikaya kadar hareket ediyordu , canlıydı. ancak birisi 378 diğeri 380 gram oldukları için ve ciğer gelişim iğnesi yapılmasına rağmen ciğer gelişimleri tamamlanmadığı için kızlarımı kaybettim
bu öyle zor bir acıymışki. içim yanıyor , sürekli ağlıyorum. Ağlamaktan artık gözümde yaş bitti.
ilaç içmeme rağmen dün birde göğsümden süt geldi o sütü görünce daha da kötü oldum. Yaşadığım olaylar ve doğum süreci de çok ağrılı ve travmatikti benim için. çektiğim acılar , bebeklerimin kaybı inanılmaz yıprattı beni.
Bir yandan kafamda bir daha anne olamam hatta eşimle ilişkiye bile giremem düşüncesi , bir yandan her sabah burnumda bebek kokusuyla uyanmam ve hemen hamile kalmak isteği. kafam ve kalbim çok karışık. Nasıl hissedeceğimi ne yapacağımı kime ne anlatacağımı bilemiyorum. etrafımdaki insanlar beni hiç anlamıyor gençsiniz tekrar yaparsınız sen iyisin ya diye teselli ediliyorum hep. ama bu öyle bir şey değil ki , ben 2 tane evladımı kaybettim. onları hissediyordum ve bağ kurmuştum. isimleri , bezleri , kıyafetleri , odaları her şeyleri hazırdı yavrularımızın. doktorlar bir sonraki hamileliğinde 10-12 hafta arasında serklaj uygulanmalı dediler. benimle aynı süreçten geçen arkadaşlarım , sizler ne zaman hamile kaldınız ? serklaj yapıldı mı , yapıldıysa kaçıncı haftada yapıldı ? nasıl iyileştiniz , nasıl atlattınız bu süreci ? yardımlarınızı bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...