Günaydın hanımlar..
Benim derdim kızım. 2 yaşına girecek Allah nasip ederse 1 ay sonra. 32 haftalık doğdu prematüre olarak çok sıkıntı çektik gözünde sıkıntı vardı ciğerleri tam olarak gelişmemişti. Hastanede kaldık uzun bir süre. Ankara evim arası mekik dokuduk her ay. Kilo ve kan problemimiz vardı hiç kilo almıyor ve kanını yükseltemiyorduk. Çok şükür bu ay kan tahlili ilk defa düzgün çıktı. Kiloyu da önemsemiyorum artık.
Tam bu sorunları aştık biraz olsun kendini topladı derken şimdi de 2 yaş sendromu başladı sanırım önceden 11 e kadar uyuyan çocuk sabah 7 de ayakta uyanıyor ama çıldırmış gibi ağlıyor sürekli yere atıyor kendini sıkıyor kucağıma almam imkansız. Çok hırçın oldu uyutmak için yanına yatıyorum sürekli saçlarımı koparıyor. O kadar çanım yanıyor sabır sabır diyorum. Yapmaması gerektiğini anlatıyorum yine ağlıyor. Artık saçlarımı tarayamıyorum o kadar açıyor. Yemek yiyemiyorum asla sürekli ağlıyor eşim gelince 10 dk tutuyor öyle yiyorum. Ağlamaktan kastım gözünden yaş dahi akmıyor bağırıyor kendini yırtıyor. Dün sabah ne kadar ağladıysa burnundan kan boşaldı. Tahammül edemiyorum artık bir yere gidemiyorum eve kimseyi almıyor biri gelirse gidene kadar ağlıyor artık çözemiyorum bu sorunu götürmediğim doktor kalmadı artık buradaki hastanedeki herkes beni tanıyor 2 yıldır mekik dokuyorum. Piskologundan alda ramatolojiye kadar götürdüm ağrısı mı var neden böyle diye. Artık doktor Bi dahaki sefere mr çektirelim ne var bu çocuğun bilmiyorum dedi. Yani anlatabildim mi bilmiyorum. Kvye dün bayram için yardıma gidecektim sabah aradım geliyorum diye yok yok ben hallettim işimi kızına bakmaktansa bütün gün iş görürüm çaya gelin siz dedi gittik sen bu çocuğa nasıl katlanıyorsun dedi o kadar zoruma gitti ki napıyım anne kendi çocuğum çöpün kenarına mı koyayım dedim cevap veremedi.. Yani Bi fikir Bi tavsiye benim çocuğum da böyleydi düzeldi diyen biri çıkar mı
Benim derdim kızım. 2 yaşına girecek Allah nasip ederse 1 ay sonra. 32 haftalık doğdu prematüre olarak çok sıkıntı çektik gözünde sıkıntı vardı ciğerleri tam olarak gelişmemişti. Hastanede kaldık uzun bir süre. Ankara evim arası mekik dokuduk her ay. Kilo ve kan problemimiz vardı hiç kilo almıyor ve kanını yükseltemiyorduk. Çok şükür bu ay kan tahlili ilk defa düzgün çıktı. Kiloyu da önemsemiyorum artık.
Tam bu sorunları aştık biraz olsun kendini topladı derken şimdi de 2 yaş sendromu başladı sanırım önceden 11 e kadar uyuyan çocuk sabah 7 de ayakta uyanıyor ama çıldırmış gibi ağlıyor sürekli yere atıyor kendini sıkıyor kucağıma almam imkansız. Çok hırçın oldu uyutmak için yanına yatıyorum sürekli saçlarımı koparıyor. O kadar çanım yanıyor sabır sabır diyorum. Yapmaması gerektiğini anlatıyorum yine ağlıyor. Artık saçlarımı tarayamıyorum o kadar açıyor. Yemek yiyemiyorum asla sürekli ağlıyor eşim gelince 10 dk tutuyor öyle yiyorum. Ağlamaktan kastım gözünden yaş dahi akmıyor bağırıyor kendini yırtıyor. Dün sabah ne kadar ağladıysa burnundan kan boşaldı. Tahammül edemiyorum artık bir yere gidemiyorum eve kimseyi almıyor biri gelirse gidene kadar ağlıyor artık çözemiyorum bu sorunu götürmediğim doktor kalmadı artık buradaki hastanedeki herkes beni tanıyor 2 yıldır mekik dokuyorum. Piskologundan alda ramatolojiye kadar götürdüm ağrısı mı var neden böyle diye. Artık doktor Bi dahaki sefere mr çektirelim ne var bu çocuğun bilmiyorum dedi. Yani anlatabildim mi bilmiyorum. Kvye dün bayram için yardıma gidecektim sabah aradım geliyorum diye yok yok ben hallettim işimi kızına bakmaktansa bütün gün iş görürüm çaya gelin siz dedi gittik sen bu çocuğa nasıl katlanıyorsun dedi o kadar zoruma gitti ki napıyım anne kendi çocuğum çöpün kenarına mı koyayım dedim cevap veremedi.. Yani Bi fikir Bi tavsiye benim çocuğum da böyleydi düzeldi diyen biri çıkar mı
ah çocuklar ne zor büyüyorlar 
bazen sebepsiz ağlamalar, zırlamalar. Çok zor geçiyor bu günler bir de hamilelik iyice zorlanıyorum. 2 yaş sendromu elbet geçecek diye avutmaya çalışıyorum kendimi
