2 Gündür cehennem hayatı yaşıyorum, ciğerim yanıyor.

Arkadaşlar
Benim eşimle problemlerimi çoğunuz biliyor. Biz iki gün önce yine kaynanamın dolduruşu yüzünden ço büyük bir kavga ettik. Ben ağır konuştum, o da bana vurdu.Ben de bunun üstüne çocuğu da alıp ablamlara gittim.
Ertesi gün p.tesi adliyeye gidicem, sen de orda ol bitsin bu iş dedim.Ama o gün kaynanam ablamı arayıp ben gitmeden önce, bir sürü saçmalamış. Babam da eşimi aramış, o da ben karımı çocuğumu çok seviyorum onlarsız yapamam demiş.
Neyse dediğim gibi ben mesaj çektim, aramayınca bugün öğlen dışardayken aradım.Ablamlar çok kızgın olduğu için, o gelip yalvarmadan, ne gidersin ne de konuşursun diyolar diye.
Öğlen konuştuk, adam dünden razıymış, ilk boşanan biz değiliz, falan filan diye konuştu.annesi yine iyice doldurmuş, ayrılmamız gerektiğini iyice işlemiş kafasına. Ben de tamam o zaman ama önce bi konuşalım. Ondan sonra mahkemeye gidelim dedim
Akşama doğru kontür yükletmek için çıkınca aradım, yarın gel insan gibi konuşup halledelim diye.
Ama açmadı, belki yarım saat aradım. Yok.En son annesinin evini aradım, ordadır diye burda yok, niye arıyosun dedi. Ben de kocam çocuğumun babası, ayrılacaksakda oturup önce bizim konuşmamız lazım, sonra aile büyükleri konuşur dedim.
O da benim oğlumun seninle konuşacak bişeyi yok, baban yoldan gelince onunla konuşur diyince beynim döndü.
Ben orda da bilerek vermiyor diye düşündüm, çünkü kaynım boşanırken gelinine yapmadığı rezillik kalmamıştı.
Ablamlara gittim, ben dayanamıycam, gidicem, kocamın da anasında derdi neymiş,öğrenicem, ağızlarının payını verip gelicem dedim.Kaynanama geldim, orda da yok, o da öğlenden beri ulaşamıyomuş.
Kaynanam aradı aradı, en sonunda açtı,ben dışardayım o ablasına gitsin, sonra konuşuruz demiş.
Ben iyice delirdim, ben eve gidiyorum, oraya gelicek, konuşup halledicez dedim.
Bu arada giderken eşime meslaj çektim, eve gidiyorum, gel ne olucaksa olsun diye.
Bi geldim halbuki evdeymiş.
Biz başladık yine kavgaya, annesini aradı, anne sen bizim aramızı bozuyomuşsun, falan diye benim tüm söylediklerimi söyledi. Ben delirdim, sen ne dedikoducu kadınlar gibi, laf taşıyosun, sanki kendisi bilmiyomu ne yaptığını, sen de dünden meraklıymışsın, annenin dibine girmeye dedim.
Bu yine çıldırdı. Tam odaya geçtik, konuşuyoduk, abisi geldi.Bir sürü attı, tuttu, yine beni suçladılar, yok tek sorun benim kıskançlığımmış, annesi bişey yapmıyomuş.Ama yine de eğer onun yüzünden oluyosa bir daha görüşmezmişiz falan. Konuştu konuştu gitti.
Eşimde oğlumla beraber bir iki saat önce yattı, uyuyor.
Ama ben çok kötüyüm. Ne yapıcağımı şaşırdım, babam arıyor ağlıyor, ne olur yapmayın kızım ayrılmayın diye. Ablamlar, kardeşim o nasıl sana vurur, kesinlikle barışmıycaksın diyor.
Uyumadan önce konuşalım dedim, üstüme gelme sonra konuşuruz dedi, yattı.
Ben tükürdüğümü yalamak istiyorum, nede oğlumu babasız bırakmak. He bu arada beni baştan beri istemeyen kaynanamda kocamı bırakmak, onu güldürmek istemiyorum.
Şimdi ben çok mu grursuz, haysiyetsiz oldum.Ben sadece oğlumu düşünüyorum.İki gündür ablamlarda çocuğa gerek ablam, gerek eniştem, gerekse çocuklar dur yapma falan diye durmadan laf söylüyolar.
Daha 2,5 yaşında anlamıyor.Ben de zorla üzülmemek için alıp çocuğu sürekli uyutuyorum. Babamın yanına gitsem, annem yok. babam zaten dengesiz, hiç olmuycak laflar söylüycek. Oğluma bi of bile deseler çok zoruma gidiyor.
İki güne kalmaz babamla birbirimize gireriz. Ama kendimi kocama karşı ve etrafa karşı küçük düşürmek istemiyorum.
Ona sadece oğlum için döneceğimi herkesin anlamsını , ve özellikle de kendinin anlamsını istiyorum.
2 gündür içim yanıyor, ciğerlerim parçalnıyor.Sürekli sakinleştirici içip uyuyorum.Ama ne kadar daha uyuyup, unutabilirdim ki olanları, en iyisi bi an önce ne olucaksa olsun dedim.
Ama yanlış mı yaptım, ben çok mu grursuz adi bir insanım. Neyim ben, ne yapmam lazım bilmiyorum.
Herkes bişey söylüyor, kafam çorba gibi.Tabi ki herkes kendi çocuğunu haklı görüyor.Ama burda haklı haksız kim önemli değil, önemli olan ne yapmam gerektiği,
siz dışardan bir insan olarak tarafsız yaklaşıp , bana ne yapmam gerektiğini söyleyin lütfen.
Allah rızası için, çünkü delirmek üzereyim..

Bence hiçde gurursuz falan davranmamıisın ailesini yuvasını kurtarmak isteyen bir insanın yaptığını yapmışsın.Ama ilerde ne yaparım nerde yaşarım çocuğum babasız kalır diye düşünüyorsun daha çok.Sana karşı şiddet uygulaması en çok orda takıldım.ve annesine karşı seni savunmaması.ama kayınvaliden oğlunu kendine çekip dolduruyor.Eşinle konuş bağırarak bir yere varılmaz sakince konuşmalısız.ama o hala ısrarla boşanmaktan bahsediyor yada hareketleri de düzelmiyorsa bence orada bitmeli...allah yardımcın olsun..

İnanın ne yapacağımı bilmiyorum, bazen ölüp kurtulsam diyorum ama oğlumu nasıl bırakırım diye yapamaıyorum.
Ben yapılabilecek her türlü fedakarlığı yapıp, eğer gerçekten yürümüyorsa ayrılmaya karar veririm:
Ve inanın eşimle benim aramda kaynanam hariç hiçbir probllem yok. O araya girip, oğluna bir duygu sömürüsü yapıyor, bir dolduruyor, adam bana tavır alıyor.
Sorunca seni çok seviyorum,oğlumu da çok seviyorum diyor.Ama beni savunmaya gelince sadece susuyor yada aradan çekiliyor.
Ben istiyorum ki eskisi gibi olalım, mutlu olalım. Yine huzurlu olalım.Eşim babama ben karımı da çocuğumu da çok seviyorum, ama çok bunaldım , 2 aydır kira veremedik, borçlar yığıldı, bi de o üstüme gelince dayanamıyorum demiş.
Ama ben maddi olarak hiçbir zaman onu zorlamadım ki. Kaynanama karşı beni savunmayıp, onlara laf söylettirince deliriyorum. Bu sefer de başlıyorum konuşmaya.
O konuşma sus dedikçe, ben daha çok delleniyorum, onları savunuyor diye.
Ama inanın kafam çorba gibi, kaç gündür aptal gibiyim. Çocuğuma bakıp kahroluyorum.
Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

Allah yardimcin olsun arkadasim...bu karanlik günlerinde sana isik olsun insallah...cok zor bir durumdur eminim...:teselli:

Egerki yüreginin en derin kösesinde bir kum tanesi kadar umut varsa...sakin bosanma güzelim...kim ne derse desin...hayat senin hayatin tüm artilari ile eksileri ile...verecegin her kararin sonucunu sen cekeceksin o sana gurursuz vs. vs. diyenler degil...

Esin biraz sakinlessin sende sakinles....güzel bir cay demle ve otur esinle karsilikli konus..bagrarak suclayarak degil...ne yapalim de? Bu evliligin bitmesini istiyormusun yoksa fedakarlik yapmaya hazirmisin diye sor?

Ne onun ailesine kulak as nede kendi ailene....cünkü sen artik kendin bir ailesin...

Hakkinda hayirlisi olsun insallah.:Saruboceq:

betican .!.:

İnanın ne yapacağımı bilmiyorum, bazen ölüp kurtulsam diyorum ama oğlumu nasıl bırakırım diye yapamaıyorum.
Ben yapılabilecek her türlü fedakarlığı yapıp, eğer gerçekten yürümüyorsa ayrılmaya karar veririm:
Ve inanın eşimle benim aramda kaynanam hariç hiçbir probllem yok. O araya girip, oğluna bir duygu sömürüsü yapıyor, bir dolduruyor, adam bana tavır alıyor.
Sorunca seni çok seviyorum,oğlumu da çok seviyorum diyor.Ama beni savunmaya gelince sadece susuyor yada aradan çekiliyor.
Ben istiyorum ki eskisi gibi olalım, mutlu olalım. Yine huzurlu olalım.Eşim babama ben karımı da çocuğumu da çok seviyorum, ama çok bunaldım , 2 aydır kira veremedik, borçlar yığıldı, bi de o üstüme gelince dayanamıyorum demiş.
Ama ben maddi olarak hiçbir zaman onu zorlamadım ki. Kaynanama karşı beni savunmayıp, onlara laf söylettirince deliriyorum. Bu sefer de başlıyorum konuşmaya.
O konuşma sus dedikçe, ben daha çok delleniyorum, onları savunuyor diye.
Ama inanın kafam çorba gibi, kaç gündür aptal gibiyim. Çocuğuma bakıp kahroluyorum.
Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bunun icin bile savasmaya deger bence.
Birak herkesin kötülügü yaninda kalsin, gecici dünya.
Esinle konus ve kesinlikle kaynanan yüzünden ayrilmaya kalkisma canim.
Bize anlattiklarini esinede anlat, ben seni anlayacagina inaniyorum.
Ve ayrica canini sIkma, her evlilikte olan seyler bunlar.
Ohooo neler var neler, hayatin bir cilvesi buda.
Insan bunun icin ölmek ister mi ya?
Kaynananin yüzünden hayati terketmeyi istemek olur mu.
Sakin ha.
Cocuguna ve esine saril, onlar senin. Gerekirse kaynananla konusmayi kes, mesafeli olun.

betican .!.:

İnanın ne yapacağımı bilmiyorum, bazen ölüp kurtulsam diyorum ama oğlumu nasıl bırakırım diye yapamaıyorum.
Ben yapılabilecek her türlü fedakarlığı yapıp, eğer gerçekten yürümüyorsa ayrılmaya karar veririm:
Ve inanın eşimle benim aramda kaynanam hariç hiçbir probllem yok. O araya girip, oğluna bir duygu sömürüsü yapıyor, bir dolduruyor, adam bana tavır alıyor.
Sorunca seni çok seviyorum,oğlumu da çok seviyorum diyor.Ama beni savunmaya gelince sadece susuyor yada aradan çekiliyor.
Ben istiyorum ki eskisi gibi olalım, mutlu olalım. Yine huzurlu olalım.Eşim babama ben karımı da çocuğumu da çok seviyorum, ama çok bunaldım , 2 aydır kira veremedik, borçlar yığıldı, bi de o üstüme gelince dayanamıyorum demiş.
Ama ben maddi olarak hiçbir zaman onu zorlamadım ki. Kaynanama karşı beni savunmayıp, onlara laf söylettirince deliriyorum. Bu sefer de başlıyorum konuşmaya.
O konuşma sus dedikçe, ben daha çok delleniyorum, onları savunuyor diye.
Ama inanın kafam çorba gibi, kaç gündür aptal gibiyim. Çocuğuma bakıp kahroluyorum.
Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

daha önceki problemlerini bilmiyorum.ama izninle yazdıklarına bakarak bir kaç yorumda bulunmak istiyorum.
birincisi evden çıkıp gitmişsen ne olursa olsun dönmeyecektin.ve sadece kendine güvenerek gidecektin.ablana ve babana güvenemeyeceğini bilerek hangi akla hizmet onlara gittin.
hadi gittin konuşmak için neden ısrarla kaynananın evine gittin.sen aradın söyledin eşine?bıraksaydında adam kafasını toparlayıp gelseydi.
ısrarla olayların üstüne düşmende ortalığın daha çok karışmasına sebep olabilir.
evden çıkıp gidip sonrada geri dönmen üzerineydi bu yorumlarım.
ama en başa dönersek seninde kusurlu olduğunu düşünüyorum.
eşinin sana vurmuş olması affedilemez.ama bende ağır konuştum demişsin.yani tahrik etmişsin.üstelikte kayınvalidemden başka bir sorunumuz yok diyosun.neden kayınvalideni bu kadar kafana takıp eşinle aranı bozmasına sebep oluyorsun?
sen sevmesende eşinin annesi.neden eşini kayınvalidenle aranızdaki olaya karıştırıyorsun?kendi meseleni neden kendin halletmiyorsun?adam seni savunmak zorunda değilki?en azından sana müdahale etmiyor.burada zorla kayınvalidesiyle konuşturulmaya çalışılan gelinleride okuyoruz.neden ille annesiyle senin için tartışsın diye uğraşıyorsun?bu olmayıncada dellenip iyice adama sarıyorsun?siz evde kavga ederken kaynanan huzur içinde uyuyor.neden kendini ve eşini bu duruma düşürüyorsun?kendin ver cevabını olsun bitsin.
yazık değilmi sanada eşinede,oğlunada.
başka bir problemin yokken insan bu kadar eziyet edermi kendine?eşin onunla sadece çocuğun için evli kalacağını anlasa her şey dahamı iyi olacak?sadece karlı tarafı üzdüğün için senin için rahatlayacak.
hırsın mantığından ağır basıyor şu anda.
eşinin annesi sonuçta.atsa atılmaz satsa satılmaz.
ne yapmasını bekliyorsun?

bence hiç üsteleme.
suratta yapma ama bi müddet konusunu açma.iyice sakinleşince eşin mutlaka seninle konuşmak isteyecektir.
o zaman sakince anlat.onu sevdiğini,memnun olduğunu,sadece annesine karşı bazen çok savunmasız kaldığını,yalnız hissettiğini anlat.karşılıklı çaba gösterin.
yoksa bulduğunuz bütün çözümler yüzeysel olacak,en ufak bir sarsıntıda darmadağın olacaksınız.
bu arada unutmadan söyleyeyim.geçen sene akrabalarımızdan birinin oğlu intihar etti.arkasında 3 yaşında birde çocuk bırakarak.sebep ise eşi-annesi ve kardeşi arasındaki kavgadan bunalması.ve bir anlık cinnet sonucu köprüden atladı.annesine indi eşini dinledi,eve geldi annesini dinledi.herkes çok seviyordu onu ama aralarındaki kavga yüzünden biri oğlundan,biri eşinden biri abisinden oldu?,peki kazanan kim oldu

kronick .!.:

daha önceki problemlerini bilmiyorum.ama izninle yazdıklarına bakarak bir kaç yorumda bulunmak istiyorum.
birincisi evden çıkıp gitmişsen ne olursa olsun dönmeyecektin.ve sadece kendine güvenerek gidecektin.ablana ve babana güvenemeyeceğini bilerek hangi akla hizmet onlara gittin.
hadi gittin konuşmak için neden ısrarla kaynananın evine gittin.sen aradın söyledin eşine?bıraksaydında adam kafasını toparlayıp gelseydi.
ısrarla olayların üstüne düşmende ortalığın daha çok karışmasına sebep olabilir.
evden çıkıp gidip sonrada geri dönmen üzerineydi bu yorumlarım.
ama en başa dönersek seninde kusurlu olduğunu düşünüyorum.
eşinin sana vurmuş olması affedilemez.ama bende ağır konuştum demişsin.yani tahrik etmişsin.üstelikte kayınvalidemden başka bir sorunumuz yok diyosun.neden kayınvalideni bu kadar kafana takıp eşinle aranı bozmasına sebep oluyorsun?
sen sevmesende eşinin annesi.neden eşini kayınvalidenle aranızdaki olaya karıştırıyorsun?kendi meseleni neden kendin halletmiyorsun?adam seni savunmak zorunda değilki?en azından sana müdahale etmiyor.burada zorla kayınvalidesiyle konuşturulmaya çalışılan gelinleride okuyoruz.neden ille annesiyle senin için tartışsın diye uğraşıyorsun?bu olmayıncada dellenip iyice adama sarıyorsun?siz evde kavga ederken kaynanan huzur içinde uyuyor.neden kendini ve eşini bu duruma düşürüyorsun?kendin ver cevabını olsun bitsin.
yazık değilmi sanada eşinede,oğlunada.
başka bir problemin yokken insan bu kadar eziyet edermi kendine?eşin onunla sadece çocuğun için evli kalacağını anlasa her şey dahamı iyi olacak?sadece karlı tarafı üzdüğün için senin için rahatlayacak.
hırsın mantığından ağır basıyor şu anda.
eşinin annesi sonuçta.atsa atılmaz satsa satılmaz.
ne yapmasını bekliyorsun?

bence hiç üsteleme.
suratta yapma ama bi müddet konusunu açma.iyice sakinleşince eşin mutlaka seninle konuşmak isteyecektir.
o zaman sakince anlat.onu sevdiğini,memnun olduğunu,sadece annesine karşı bazen çok savunmasız kaldığını,yalnız hissettiğini anlat.karşılıklı çaba gösterin.
yoksa bulduğunuz bütün çözümler yüzeysel olacak,en ufak bir sarsıntıda darmadağın olacaksınız.
bu arada unutmadan söyleyeyim.geçen sene akrabalarımızdan birinin oğlu intihar etti.arkasında 3 yaşında birde çocuk bırakarak.sebep ise eşi-annesi ve kardeşi arasındaki kavgadan bunalması.ve bir anlık cinnet sonucu köprüden atladı.annesine indi eşini dinledi,eve geldi annesini dinledi.herkes çok seviyordu onu ama aralarındaki kavga yüzünden biri oğlundan,biri eşinden biri abisinden oldu?,peki kazanan kim oldu

Genişletmek için tıkla...

-------------------

Valla bana ne deseniz haklısınız. Ben de zaten kendimi şu anda, aptal,aciz ve rezil görüyorum.
Ne kadar aptal bir insanım, niye gidiyorum, niye geliyorum.Kim için uğraşıyorum, bütün bunlara eşim değermi, ben bu kadar mı değersiz, adi bir insanmışım, ne hallere geldim,eski grurumdan onurumdan hiçbişey kalmadı, ben böyle nasıl yaşarım, nasıl eşimin yüzüne bakarım.
Nasıl konuşurum, hiçbir sorumun cevabını bulamıyorum.Ve yalnızca şunu biliyorum ÖLMEK İSTİYORUM...

betican .!.:

-------------------

Valla bana ne deseniz haklısınız. Ben de zaten kendimi şu anda, aptal,aciz ve rezil görüyorum.
Ne kadar aptal bir insanım, niye gidiyorum, niye geliyorum.Kim için uğraşıyorum, bütün bunlara eşim değermi, ben bu kadar mı değersiz, adi bir insanmışım, ne hallere geldim,eski grurumdan onurumdan hiçbişey kalmadı, ben böyle nasıl yaşarım, nasıl eşimin yüzüne bakarım.
Nasıl konuşurum, hiçbir sorumun cevabını bulamıyorum.Ve yalnızca şunu biliyorum ÖLMEK İSTİYORUM...

Genişletmek için tıkla...

Böyle zayıf görmek istemiyorum seni, bence yat uyu dinlen kendine gel, sonra tekrar yaz.. Bir bayan bunları kendine söylememeli cnmcm

geçmiş olsun arkadaşım. evine dönmekle iyi yapmışsın. tükürdüğümü yalamak istemiyorum demişsin ya. çevir lafı sen de .

---ben bu eve seninle insanca konuşmaya geldim. ayrıca bu ev senin olduğu kadar benim ve çocuğumuzunda de.
--attığın tokatın acısı geçecek ama boşanırsak senin vicdanın acısı nasıl geçecek

--ben bu çocuğu bırakırsam annen anne olabilecekmi sen bırakırsan babam baba olabilecekmi biz elelele vermezsek bizim çocuğumuzun hep bir yanı eksik kalacak senin annene olan sevdan yüzünden -- sende boşanmak istiyorsan bende çocuğumu yanıma alacağım bende onun annesiyim kusura bakma senin bu yaşta annene ihiyacın varsa bizimkinin daha çok ihtiyacı var


offf ya dur aklıma geldikçe yazarım ben.

arkadaşlar sizde yardımcı olun yaaa.

zannediyorum evinizin kirasını ödeyemediğiniz için maddi durum bu aralar biraz az herhalde ve eşin ailesinden yardım alıyormu evin ihtiyaçlarını gidermek için.

ama birşey söyliyeyim. erkeğe ne kadar çok annen baban annen baban baban dersen o tarafa daha çok yöneliyor. eğer barışırsanız inşallah barışırsınız bu kavgayıda fırsat bil onun ailesinden bir müddet uzak dur. ayrıca çocuğunla gittiğin ev babanın evide olsa onların çocuğuna söylediği en küçük laf bile batar. zannediyorum ki sende sadece çocuğun için değil eşini sevdiği için de boşanmak istemiyorsun

Madem olay başanmaya kadar gitmiş. Eşini karşına al, o öfkeli olsa bile sen gayet sakin bağırmadan suçlamadan mantıklı konuş. Sakin yavaş yavaş bi çocuğa anlatır gibi fakat öğretir edasıyla değil. Eminimki mantıklı bulacağı ve seni haklı bulacağı çok şey bulacaksın; bu şekilde o da bunu anlayacaktır. El kol hareketleri mimikler ses tonu çok önemli. Pes etmişcesine değil "tamam madem böyle oldu ama seninle konuşmak istediklerim var ve müsaade etmeni istiyorum ben nasıl babası olarak dinliyosam sende çocuğumuzun annesi olarak benim diyeceklerimi dinlemelisin.. sen babasın de.." biraz da duygusal gir ki eminim daha sakin kafa ile dinleyecektir.

bence de yat uyu. öyle ölmeyi falan da düşünme. oğlum babasız kalmasın diye uğraşırken annesiz mi bırakacaksın. valla kimse acımaz herkes itip kakar çocuğunu. annesi olmayanın babasıda olmaz. erkek bu bakamam ben der verir annesinin yanına oda seni çekiştire çekiştire oğlunu itip kakar. seni sevmediğini düşündüğün k.validen çocuğunu el üstün demi tutacak. kalkkendine gel derin bir nefes al. sonra güzelce yaaat uyu. eşin uyanmadanda uyanma.

ya valla bazen erkeklerde arada kalınca ne yapacağını şaşırıyor tek bildikleri şey olan şiddete başvuruyorlar.

ben senin yerine olsam k. validemin önünde sarmaş dolaş gezerim sen üzüleceğine o üzülsün. oğlu zaten her zaman onun oğlu. ama yapma böyle senin annen şöyle senin annen böyle deme.
tersini düşün. eşin sürekli sana gelip babanı kardeşlerini kötülese istemiyorum onları dese ne aparsın. savunmaya geçersin hemen.

bence çok bunalmışsınız ve hiç değmeyecek şeyler yapıyor ve düşünüyorsunuz..bence yapacağın şey çok basit ama sabır ister,öncelikle boşanmayı gündemden indireceksin,sana vurması hiç hoş bişi değil,ama bir bunalım anından bahsediyorsak boşanmak için dde bir sebep değil.senin yapacağın şey kocana huzuru vermek,açıkçası susmak,bırak kayınvaliden konuşsun,hatta bir tek konuşan o kalsın,eşin bir süre sonra asıl kimin dırdırla huzuru kaçırdığını anlayacaktır ve huzuru senin yanında bulursa annesine çok bişi söyleyemese bile ak ile karayı alnayacaktır.tek sorununuz buysa başka bir probleminiz yoksa yazık etmeyin yuvanıza,sen pek ağzını açma,bırak konuşan konuştuğuyla kalsın,adam bunalmış,ters konuşma derim,erkekler duygularını bizim kadar ulu orta yaşayamazlar genellikle,umarım eski huzurlu ve mutlu günlerinize en kısa zamanda dönersiniz.

betican .!.:

-------------------

Valla bana ne deseniz haklısınız. Ben de zaten kendimi şu anda, aptal,aciz ve rezil görüyorum.
Ne kadar aptal bir insanım, niye gidiyorum, niye geliyorum.Kim için uğraşıyorum, bütün bunlara eşim değermi, ben bu kadar mı değersiz, adi bir insanmışım, ne hallere geldim,eski grurumdan onurumdan hiçbişey kalmadı, ben böyle nasıl yaşarım, nasıl eşimin yüzüne bakarım.
Nasıl konuşurum, hiçbir sorumun cevabını bulamıyorum.Ve yalnızca şunu biliyorum ÖLMEK İSTİYORUM...

Genişletmek için tıkla...

Neden?? Evliligni kurtarmak istedigin icinmi? Oglunu babasiz birakmak istemedigin icinmi? Böyle düsünme arkadasim...Aldatmayi bile affedip tekrar kocasina dönen kadinlari bile ben yadirgamiyorum ve kesinlikle gurursuz rezil gibi cümleler yakistirmiyorum...herkes yasadigni bilir...icinde umut varsa her evlilik kurtarilmaya deger.:teselli:

Bence 3. Sahislar yüzünden bosanmak kadar sacma birsey yok!!
Evliligini bu denli etkilemelerine izin vermemeliydin..
Kaynananin hirsini esinden almakla sadece evliligni yiprattin arkadasim....kim ister annesi ile esi arasinda tercih yapsin.....

Keske erkekler o dengeyi tutabilse keske hakliyi haksizi ayirt edebilseler fakat söz konusu aileleri oldumu malesef bir gözleri kör oluyor....

handeyavas .!.:

geçmiş olsun arkadaşım. evine dönmekle iyi yapmışsın. tükürdüğümü yalamak istemiyorum demişsin ya. çevir lafı sen de .

---ben bu eve seninle insanca konuşmaya geldim. ayrıca bu ev senin olduğu kadar benim ve çocuğumuzunda de.
--attığın tokatın acısı geçecek ama boşanırsak senin vicdanın acısı nasıl geçecek

--ben bu çocuğu bırakırsam annen anne olabilecekmi sen bırakırsan babam baba olabilecekmi biz elelele vermezsek bizim çocuğumuzun hep bir yanı eksik kalacak senin annene olan sevdan yüzünden -- sende boşanmak istiyorsan bende çocuğumu yanıma alacağım bende onun annesiyim kusura bakma senin bu yaşta annene ihiyacın varsa bizimkinin daha çok ihtiyacı var


offf ya dur aklıma geldikçe yazarım ben.

arkadaşlar sizde yardımcı olun yaaa.

zannediyorum evinizin kirasını ödeyemediğiniz için maddi durum bu aralar biraz az herhalde ve eşin ailesinden yardım alıyormu evin ihtiyaçlarını gidermek için.

ama birşey söyliyeyim. erkeğe ne kadar çok annen baban annen baban baban dersen o tarafa daha çok yöneliyor. eğer barışırsanız inşallah barışırsınız bu kavgayıda fırsat bil onun ailesinden bir müddet uzak dur. ayrıca çocuğunla gittiğin ev babanın evide olsa onların çocuğuna söylediği en küçük laf bile batar. zannediyorum ki sende sadece çocuğun için değil eşini sevdiği için de boşanmak istemiyorsun

Genişletmek için tıkla...

------------

Zaten söylediklerinin hepsini ona da abisine de annesine de söyledim.Ben çocuğum için konuşup bir orta yol bulucam, yoksa çok sevdiğimden değil dedim.Kayananam bozuldu, o zaman ölsün de kurtul dedi, ben de yok o benim çocuğumun babası dedim.

Bu arada ailesi yardım etmiyor. Eğer barışırsak ki, barışmamız sadece oğlum için olur, ben kendimi çok aciz ve adi hissedicem.Ama barışmazsak da oğlum babasız kalacak, ben en ufak bir laf dendiğinde kahrolucam.

Eşimi zaten seviyorum ama artık grurumu da ayaklar altına almak istemiyorum. Ne yapıcağımı bilmiyorum.

betican .!.:

-------------------

Valla bana ne deseniz haklısınız. Ben de zaten kendimi şu anda, aptal,aciz ve rezil görüyorum.
Ne kadar aptal bir insanım, niye gidiyorum, niye geliyorum.Kim için uğraşıyorum, bütün bunlara eşim değermi, ben bu kadar mı değersiz, adi bir insanmışım, ne hallere geldim,eski grurumdan onurumdan hiçbişey kalmadı, ben böyle nasıl yaşarım, nasıl eşimin yüzüne bakarım.
Nasıl konuşurum, hiçbir sorumun cevabını bulamıyorum.Ve yalnızca şunu biliyorum ÖLMEK İSTİYORUM...

Genişletmek için tıkla...

sana kötü bir şey söylemedim.
ayrıca kendini aciz yada aptal hissedeceğin bir durumda yok ortada.
herkes eşiyle tartışır.şu veya bu sebepten.sen sadece biraz daha abartılı tepkiler vermişsin.geri dönülmez bir şey değil.ama geri dönmeyi eşin için,çocuğun,kendin ve yuvan için istemen lazım.daha doğrusu istemeniz lazım.
üçüncü kişilere ders vermek yada haklı çıkmak,zafer kazanmak için evliliğini bitirmemek çok akıllıca değil bana göre.
eşimd eğermi diyorsun ama ilk mesajında kayınvaliden hariç eşinle aranda sorun olmadığını yazmıştın.
o halde sorun yaratma.yaratrmaya kalkanlarıda ciddiye alma.
kayınvaliden sana bir laf diyorsa sygısılık yapmadan ver cevabını.eşininde senin olayına karışmasını bekleme.sessiz kalması sana destektir zaten.
eşinle sakin kafayla konuş.gerçekten onu sevdiğini ve bu evliliği bitirmek istemediğini söyle.tabi oda aynı fikirdeyse.
geri kalanları takma bile.
bişey derlerse "koca benim,ev benim.ister gelirim ister giderim.kimseyi alakadar etmez" de geç git.
şu anda içeri gidip onlarr uyurken eşine sarılmaman için seni ne engelliyor mesela?

vallahi aynı şey benim en yakınlarımdan birinin başına geldi. ama aradan 1-2 hafta geçmeden oğlu (( anneciğim buraya gelince babamı özlüyorum babama gidince seni özlüyorum ben arada kaldım anne deyince annesi gelirdi ailesinden gizli eşinin tüm akrabalarını arardı ne olur bizi barıştırın diye. eşi inat etti hayır dedi. sonra avukatlar araya girdi eşinin avukatı iyi bir avukatmış ki arkadaşın eşine (( 1-2 haftadır sizi takip ediyorum hiç kendi aklınla hareket etmiyorsun hep sana annen akıl veriyor tamam diyorsun aslında bu boşanma davasını sen değil annen eşineaçıyor ikimizde annenin arkasından gidiyoruz bak eşinde eli yüzü düzgün temiz bir hanıma benziyor )) demiş şimdi barıştılar 2. çocukları oldu. iki ailede birbirinden uzak duruyorlarmış. kavga çıkmasın tekrar diye.

kronick .!.:

sana kötü bir şey söylemedim.
ayrıca kendini aciz yada aptal hissedeceğin bir durumda yok ortada.
herkes eşiyle tartışır.şu veya bu sebepten.sen sadece biraz daha abartılı tepkiler vermişsin.geri dönülmez bir şey değil.ama geri dönmeyi eşin için,çocuğun,kendin ve yuvan için istemen lazım.daha doğrusu istemeniz lazım.
üçüncü kişilere ders vermek yada haklı çıkmak,zafer kazanmak için evliliğini bitirmemek çok akıllıca değil bana göre.
eşimd eğermi diyorsun ama ilk mesajında kayınvaliden hariç eşinle aranda sorun olmadığını yazmıştın.
o halde sorun yaratma.yaratrmaya kalkanlarıda ciddiye alma.
kayınvaliden sana bir laf diyorsa sygısılık yapmadan ver cevabını.eşininde senin olayına karışmasını bekleme.sessiz kalması sana destektir zaten.
eşinle sakin kafayla konuş.gerçekten onu sevdiğini ve bu evliliği bitirmek istemediğini söyle.tabi oda aynı fikirdeyse.
geri kalanları takma bile.
bişey derlerse "koca benim,ev benim.ister gelirim ister giderim.kimseyi alakadar etmez" de geç git.
şu anda içeri gidip onlarr uyurken eşine sarılmaman için seni ne engelliyor mesela?

Genişletmek için tıkla...

Gururu Kro can Gururu