Kedibochi ayrı evde yaşamayı çok isterdim. iki küçük çocuğumun bakıma ihtiyacı var hem o yüzden hemde maddi anlamda kirayı ve evin masraflarını kaldırabilecek durumum yok malesef..
o kadar özlüyorumki kendi düzenimi... inşallah oğullarımla bende ayrı bir ev kurabilirim
offf çok zorr ama inşallah düzene girer herseyy.allah yardımcınız olsun...evlatlarınızı size bağışlasın hayırlı düzgün evlat olsunlar inşallahh
anaam aynı lafları etmş bizim lavuklar
inş yapayanlız hayata gözlerini yumarlar..cok cokk aminnnnnnben ilahi adalete inanıyorum...elbet bu dunyada ya da oteki dunyada bulacaklar ettiklerini. boyle erkeklerin soyları kurusun ki başka kadınlara zarar veremesinler.....bnm kv. cocugun olursa alırım onu senden bnm o erkek tarafıyım ben bnm oglum olmasa sen doğuramazsın soy bnm soyum demişti....annemde soyu kurusun senin sülalenin demişti...şimdi kim doğursa sülalesinde ablası yengesi kuzenleri vb.hepsi kızzzzz
bni çok üzdüler.allaha havale ettimm... nefrette etmiyorum artıkk.bomboşşş.sanki hiç olmamışlar gibi.....içini rahat tut canım.mutlu olamadan yalnız ölecekler,analarının kucaklarında......
ben ailemleyim,zaten aynı yere evlenmiştim. aileme yaşıyorum sorun olmuyor zaten onlar olmasa kafayı yerdim sanırım.....
aynen canım allah onları başımızdan eksik etmesin.. onların varlıgı desteği olmasa napardık
Daha siz ayrılığın travmasını atlatamamışsınız hissizlik demeyelim ona.Zaman verin kendinize zamanla sizde birilerinden hoşlanmaya başlayacaksınız eminim..Çevrenizdekilere de söyleyin birsüre kimseyi bulmasınlar size
Seni çok iyi anlıyorum canım aynı duyguları ben de yaşamıştım boşandıktan sonra 1,5 yıl falan erkeklere karşı midemde bi iğrentiyle gezdim ne kadar öyle yapmamam gerektiğini düşünsemde bu elimde değildi yakınlaşma denemelerim falan hep daha büyük bi nefretle sonuçlandı ama 1,5 yılı biraz aşkın bi süre sonra şimdiki eşimle karşılaştım ve sanki o kötü şeyleri hiç yaşamamışım gibi hissetmeye başladım.. Emin ol ki karşına bu fikirlerini değiştiricek biri bi gün mutlaka çıkıcak ama bu tarz şeyleri koşullara tanıştırmalara falan değil de şansa bırakmalısın bence herşey zaten kendiliğinden olur hayat sana çektirdiği acıların ödülünü bi gün mutlaka verir..7ay önce biten bir evliliğin ardından dün ilk kez arkadaşlarım biriyle tanışmam için ısrar ettiler. ne kadar isteksiz olsamda iyi hadi dedim...onların arkadası olan 8yas buyuk bir adam. evlilik düşüncesi aklımın ucunda olmadığı için tepkisiz eleman gbi gayet normal sanki görücüye çıkan ben değilmiş gbi rahatlık umursamazlık ve hissizlik.... onca yaşadığım şeyden sonra sanırım hissizleştim. erkeklerden nefret ediyorum ve yaptıkları iğrençliklerden sonra daha da uzaklaşmaya başladım... birini beğenmekmiş,gözü kaymakmış falan filan hiçççç öyle bir his yok içimde. acaba bu hep bööyle mi sürecek? 2.evlilik için erken biliyorum zaten istemiyorumda yaşadığım süreci yaşayan var mı acaba? kimseyle uğraşmak istemiyorum.yok annesi,ablası,babası,kendi......büyük bir güvensizlik ve iğneyle kuyu kazmak gibi....bu hisler normal mi yoksa ben mi anormalimbosanıp ikinci evliliğini yapan arkadaşların fikrini almak isterim...
azıcık aşım ağrısızzz başım hesabı dimi
ben de yaklasık 10 ay önce bosandım.. anlıyorum duygularını.. cok zor bi surec.. en zoru da yıkılan hayallerini yeniden kurmaya bile mecalinin kalmaması.. birine koşulsuz guvenebilmek mümkün değil gibi geliyordu özellikle ilk bosandıgım zamanlarda.. evlilik normalde mutluluk cagrısımı yapan bi kavram olması gerekirken, benim için korku, guvensizlik, mutsuzluk demek.. bunlar kendi içimde zaman zaman yasadıklarım.. ama onun dısında cok cok sukur kafam rahat ve pişmanlıgım yok.. o mutsuz evlilikte devam edip 'acaba ayrılsam mutlu olur muydum' demek yerine, şimdi 'belki ilerde ben de mutlu olurum, inşaAllah' diyebiliyorum, umudum var gelecekten.. olur veya olmaz, ancak Rabbim bilir.. ama kotu evliliğin içinde mutsuzlukla, düzelmeyecegini bile bile devam etmekten, çabalamaktan iyidir..7ay önce biten bir evliliğin ardından dün ilk kez arkadaşlarım biriyle tanışmam için ısrar ettiler. ne kadar isteksiz olsamda iyi hadi dedim...onların arkadası olan 8yas buyuk bir adam. evlilik düşüncesi aklımın ucunda olmadığı için tepkisiz eleman gbi gayet normal sanki görücüye çıkan ben değilmiş gbi rahatlık umursamazlık ve hissizlik.... onca yaşadığım şeyden sonra sanırım hissizleştim. erkeklerden nefret ediyorum ve yaptıkları iğrençliklerden sonra daha da uzaklaşmaya başladım... birini beğenmekmiş,gözü kaymakmış falan filan hiçççç öyle bir his yok içimde. acaba bu hep bööyle mi sürecek? 2.evlilik için erken biliyorum zaten istemiyorumda yaşadığım süreci yaşayan var mı acaba? kimseyle uğraşmak istemiyorum.yok annesi,ablası,babası,kendi......büyük bir güvensizlik ve iğneyle kuyu kazmak gibi....bu hisler normal mi yoksa ben mi anormalim
benim boşanma sürecimde burdaki en buyuk destekçilerimden biri sendin, senin guclu durusun cok etkiledi beni.. Rabbim kısa zamanda o yasadıgın skntıları mutlulukla, askla, cok guzel bi yuvayla unuttursun..çok şükür kurtuldum, yaralarımı da sarıyorum epey atlattım, biteli iki sene olacak.
kendisine para kazandıracak evde de sömüreceği bir köle aramış ex.
annem derdi ah kızım bu adam seni sömürmek için evlenmiş, anne benim ne param var ki derdim.
doğru düzgün bir dikiş tutturamayınca bana yaslanırdı ben 6 senedir aynı şirkette çalışıyorum.
bir gün y. dışı seyahatten döndüm. almanyadaydık fuarda.
bir sürü rotar motar derken yurda döndüm. ilk iş eski eşi aradım
şero - hayatım ben geldim, haberin olsun
mal değneği - hmm öyle mi ? ( hoşgeldin filan yok ). evde ekmek yok gelirken ekmek alsana....
bu konuşmayı duyan patronun kızı :
tabiki de ikinci evliliğin senden götürdükleri gibi getirdikleri de olacak..Kesinlikle öyle.
Bir de ben çalışıyorum, 2 kızımla kendi evimizde yaşıyoruz. Evin tek patronu, patroniçesi benim yani. Ne istersem, ne zaman istersem oluyor. İstemediğimi yapmıyorum, almıyorum.
Keyfim gayet yerinde.
O yüzden ikinci evlilik benden rahatımı götürecek, kesin.
Haaaa bir de çocuklar var tabi, oraya hiiiiçççç girmiyorum şimdi
Kesinlikle öyle.
Bir de ben çalışıyorum, 2 kızımla kendi evimizde yaşıyoruz. Evin tek patronu, patroniçesi benim yani. Ne istersem, ne zaman istersem oluyor. İstemediğimi yapmıyorum, almıyorum.
Keyfim gayet yerinde.
O yüzden ikinci evlilik benden rahatımı götürecek, kesin.
Haaaa bir de çocuklar var tabi, oraya hiiiiçççç girmiyorum şimdi
bazen içimi ısıtmıyor değil.
yuva sorumluluğu koca sorumluluğu beni de korkutsa da evlat eksikliği de zor hayattaValla evlatlarını da almışsın yanında, maddi sıkıntın da yoksa hiç evlenme bence.
Hayatına çok imrendim, adına da çooooook mutlu oldum. Allah bozmasın
Canımsın, seni ve yaşadıklarını, minicik bebişin ile çektiklerini çok iyi hatırlıyorum. Seni kocccaman kucaklıyorum
Duaların için çok teşekkür ederim, birazcık toparlanmana faydam olduysa ne mutlu bana, çok mutlu oldum yazdıklarına.
2 sene oldu ama korkuyorum, benim de gelenkutusu gibi korkularım çok, ama bir yandan aile sıcaklığı, gözümü çok korkutsa da bir çocuk fikri
Ama bu kararı acele almayacağım ve bu kez taviz veren ben değil karşı taraf olacak aksi takdirde çok zor.
dilerim en kisa zamanda cok mutlu olup, guvenle elini tutacagin, dağ gibi yaslanabilecegin bi EŞ'in olur, omurluk ahiretlik huzurun olur..Valla evlatlarını da almışsın yanında, maddi sıkıntın da yoksa hiç evlenme bence.
Hayatına çok imrendim, adına da çooooook mutlu oldum. Allah bozmasın
Canımsın, seni ve yaşadıklarını, minicik bebişin ile çektiklerini çok iyi hatırlıyorum. Seni kocccaman kucaklıyorum
Duaların için çok teşekkür ederim, birazcık toparlanmana faydam olduysa ne mutlu bana, çok mutlu oldum yazdıklarına.
2 sene oldu ama korkuyorum, benim de gelenkutusu gibi korkularım çok, ama bir yandan aile sıcaklığı, gözümü çok korkutsa da bir çocuk fikri
Ama bu kararı acele almayacağım ve bu kez taviz veren ben değil karşı taraf olacak aksi takdirde çok zor.
Ne guzel masallah diyeyim size... insallah bende atlatir ve mutlu olup gecmise dair hicbirsey hatirlamam...
