Hiç aklımda olmayan bir düşünce şu sıralar beynimi sarmış durumda,fikirlere ihtiyacım var evet.
Ben 31 eşim 36 yaşında ve 16 aylık bir kızımız var.
Öğretmenim,ve doğuda mecburi görevimdeyim 2,5 senemiz kaldı.
iki ailede uzak farklı şehirlerde.
ilk hamileliğim çok sancılı geçti ve hamileyken atandım,doğumdan hemen sonra atandığım şehre taşındık.
Eşimin yanıma gelmesi 7 ay kadar sürdü (memur,eş durumundan yanıma geldi)
ve 7 ay boyunca kızımı tek büyüttüm.
Kolik bir bebekti ve epey zor zamanlardı çok yıprandim.
Ama insan unutuyormuş yerine güzel günler gelince.
Dogunun küçük bi ilçesindeyiz.
Ortam güvenilir.
maddi olarak rahatız.
Evime bakici geliyor ve derslerimi 3 güne topladim.Çok zorlanmıyorum anlayacağiniz.Okulum ile evim dip dibe.
Eşiminde iş yeri yakın mesafede.
Bunlardan bahsetme sebebim şu,
bi arkadaşım bu imkanları batıda bulman zor olur 2. çocugunuda yap diyor ve bu fikir benimde aklımı çelmeye başladi.
ilk bebegimde ucretsiz izin kullanmadım mecburiyetten ve 2.5 aylikken işe başladim.
Bunda istersem kullanadabilirim.
Kreş ögretmenimiz benim komsum ve ve çok iyi biri.(güven açisindan arti)
kızımıda yarim gün kreşe veririm sosyalleşir hemen evimin arkası.ve devlete ait ücretsiz yani kreş.
bebegimide rahatça büyütürüm diyorum.
Batiya gelsek bu imkanları belki bulamayacagım.
Kreşler pahalı,güvenilir bakici bulmak zor ve pahalı.
burda bakici fiyatlari çok uygun.
(500_750 tl) civari.
lojmanda kaliyoruz.
ulasım masrafimiz yok.
ve stresimiz yok.
en önemlisi yaşlarimiz ilerliyor.
ilerde pişman olurmuyum kaygisi...
Buraya kadar güzel ama diğer yandan bakarsak;
Gurbette oldugumuz için 2 senedir eşimle sinemaya gidemedik.
Bırakip gidebilecegimiz kimse yok.
E haliyle zorlaniyoruz yeri geliyor hastalaniyoruz bebege bakacak ailelerimiz yok.
Uzakta oldugumuz için kızım iki aileyide yabanciliyor.
Ara ara yanlarina gittigimizde bile alisamadigi için dede anaane babaannede durmuyor.
yine rahat olamiyoruz pek.
ortami degisiyor,benim ailem bi şehirde esimin eilesi farklı şehirde.
sürekli düzen değisiyor anlayacaginiz..
yaz tatillerimiz evlere şenlik geçiyor.
tam benim aileme alisiyor hooop eşimin ailesinin yanina gidiyoruz.
2 bebekle bu süreci yasamak daha zor geliyor düşününce.
e birde peşpeşe bebegi olan kimi görsem mahvolmuş durumdalar.
sosyal hayat sıfır ve çok zor dönemler yaşıyorlar.
gözümde iyice büyütüyorum.
bi yandan diyorumki kızımı büyüteyim gezip tozalim diğer yandan diyorumki kardeşi olsun araları yakin olsun.
diğer yandan diyorumki iyice büyüsün öyle yaparız kardeşi.
Kafam epeyce karısık gördüğünüz gibi desteklerinize ihtiyacım var:))