Hiç bir şey ama hiç bir şey çocuğunuzdan önemli değil, bayram temizliği de dahil. Bir düşünün gelen giden olur diye bayram temizliği yapıyorsunuz yani başkaları için ve çocuğunuz temizlediğiniz yeri kirletince ona kızıyorsunuz. Yani başkaları için çocuğunuzu kırıyorsunuz. Sonra eleştiriliyorsunuz ve buna takılıyorsunuz, yine BAŞKALARINA. Ama sizin için en önemli kişi kim hayatta? Etraf çok temiz olabilir kirlenir bunlar önemli değil ama bağırmanızın minik ruhtaki yarattığı etki onun açısından yaralayıcı olur.
Nasıl bağırdınız bilmiyorum ama dayınızın bu denli tepki göstermesi sizin bağırmanızın şiddetiyle bağlantılı olabilir. Ben de minik bir kalbin kırıldığına şahit olsam kendimi tutamayabilir bir kaç laf edebilirdim. Eltinizin çocuğunu dövmesi bir kıstas olmamalı kötü örnek örnek değildir. Ama bence herkesin sizi ayıplamasınsan çok çocuğunuzun kalbini kırdığınıza takılmalısınız. Vicdan azabı yaşadığınızı söylemişsiniz umarım kendiniz ve çocuğunuz için daha sakin kalabilirsiniz.
Yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla birilerinin sizi eleştirmesine takılmışsınız. Ben de öyle durumlarda çocuğunuzun üzüldüğüne odaklanın diyorum. Tabi ki çocuk konusunda tahammül azalabilir ama sonradan üzülmektense başta biraz sabretmek çok iyi olur. Çocuğum var, amacım sizi eleştirmek ya da anne olarak üzmek değil benim. İnsanlara görüşlerini sormuşsunuz fikrimi belirttim, tabiki gerisi size kalmış.Ben çocuğumu düşünmesem zaten onunla ilgilenmem ve vicdan yapmam.Başkalarını çocuğumdan daha çok düşündüğümü nereden çıkardınız.O gün çok yorulmuştum ellerim yara olmuştu bir yere dokununca canım acıyordu şimdi ellerim kabuk bağladılar.Çok yıpranmıştım ve yorulmuştum bağırmamın sebebi buydu.Tabi kıstas yapmak ve çocuğa bağırmak doğru değil ama çocuklarda bir yerde insanı delirtiyorlar ve istemeden bağırabiliyorsun çocuğunuz olduğunda beni anlarsınız.
Belki onlara da söylemiştir neticede herkesin içinde söylemiyo. Ayrıca çocukları olan aileler çocukları olmayan insanların her dediğini ağır buluyo.Normalde çocuğuma bağıran biri değilim ama bu bayram öncesi istemeden birkaç kez bağırdım.Sonra daha kötü birşey oldu.Biz aile apartmanında oturuyoruz altımızda eşimin dayısı var.Daha alt katlarda eltilerim ve kayınvalidem oturuyor.Ben bayram öncesi çok temizlik yaptım ellerim yara olmuştu o derece kendimi hırpaladım.Her yeri tertemiz ettim derken çocuğum balkona sıvı yağı döktü.O zaman bağırdım.O halimle balkonu yıkadım.O arada evi sulamış.Mutfağa su döktü ve benim üstümü de ıslattı o zaman da bağırdım.Bu bağırmamı eşimin dayısı duymuş neyse mutfağı temizledim derken bayram günü geldi.Eşimin dayısını ziyarete gittik normalde çok sevecen olan adam tüm gece bana kötü kötü baktı.(Bu arada eşimin dayısının hiç çocuğu yok) O gün çok utandım üzüldüm yani kaç gün oldu hala aklımda çok vicdan yaptım.Gece herkes bir yere gidince benimle konuştu eşimde yanımdaydı. "Çocuk dediğin senin ona bağırmanı anlamaz ki neden çocuğa bağırıyorsun hayır madem bakamayacaktın neden çocuk yaptın.Bende isteseydim çocuğum olurdu ama çocuğun sorumluluğu büyük bağırma çocuğa" dedi.Çok üzüldüm sizce ben mi çok haksızlık yaptım elbette bağırmak kötü ama böyle bir muameleyi hakediyor muydum? Benim alt katta ki eltim tüm gün çocuğunu dövüyor ona birşey demiyor sadece benim bu kadar üstüme gelinmesi çok ağrıma gitti.Herkes üstüme geldi komşularımda aşağıladı.Senin çocuğun da çok haylaz diyerek çocuğuma da azar attılar.
Çocuğunuz bağırılacak bir şey yapmamış. 2 buçuk yaşındaki çocuğun ulaşabileceği yerlere zarar vereceği şeyleri koymak sizin dikkatsizliğiniz. Enerjinizi çocuğunuza sabrınız kalmayacak şekilde başka işlerle bitirmeyin lütfen. Kimse evinizi tertemiz ettiniz diye madalya vermez ama çocuğunuza bağırdınız diye herkes laf etmiş. Onların lafını da geçtim. Minicik çocuğunuzu üzmüşsünüz.Normalde çocuğuma bağıran biri değilim ama bu bayram öncesi istemeden birkaç kez bağırdım.Sonra daha kötü birşey oldu.Biz aile apartmanında oturuyoruz altımızda eşimin dayısı var.Daha alt katlarda eltilerim ve kayınvalidem oturuyor.Ben bayram öncesi çok temizlik yaptım ellerim yara olmuştu o derece kendimi hırpaladım.Her yeri tertemiz ettim derken çocuğum balkona sıvı yağı döktü.O zaman bağırdım.O halimle balkonu yıkadım.O arada evi sulamış.Mutfağa su döktü ve benim üstümü de ıslattı o zaman da bağırdım.Bu bağırmamı eşimin dayısı duymuş neyse mutfağı temizledim derken bayram günü geldi.Eşimin dayısını ziyarete gittik normalde çok sevecen olan adam tüm gece bana kötü kötü baktı.(Bu arada eşimin dayısının hiç çocuğu yok) O gün çok utandım üzüldüm yani kaç gün oldu hala aklımda çok vicdan yaptım.Gece herkes bir yere gidince benimle konuştu eşimde yanımdaydı. "Çocuk dediğin senin ona bağırmanı anlamaz ki neden çocuğa bağırıyorsun hayır madem bakamayacaktın neden çocuk yaptın.Bende isteseydim çocuğum olurdu ama çocuğun sorumluluğu büyük bağırma çocuğa" dedi.Çok üzüldüm sizce ben mi çok haksızlık yaptım elbette bağırmak kötü ama böyle bir muameleyi hakediyor muydum? Benim alt katta ki eltim tüm gün çocuğunu dövüyor ona birşey demiyor sadece benim bu kadar üstüme gelinmesi çok ağrıma gitti.Herkes üstüme geldi komşularımda aşağıladı.Senin çocuğun da çok haylaz diyerek çocuğuma da azar attılar.
Sandalyeyi koyuyor tezgaha çıkıyor çocuğum tabii bilip bilmeden eleştirmek kolay.Çocuğunuz bağırılacak bir şey yapmamış. 2 buçuk yaşındaki çocuğun ulaşabileceği yerlere zarar vereceği şeyleri koymak sizin dikkatsizliğiniz. Enerjinizi çocuğunuza sabrınız kalmayacak şekilde başka işlerle bitirmeyin lütfen. Kimse evinizi tertemiz ettiniz diye madalya vermez ama çocuğunuza bağırdınız diye herkes laf etmiş. Onların lafını da geçtim. Minicik çocuğunuzu üzmüşsünüz.
Bence annenize haksızlık etmişler kusura bakmayın ama ben mükemmelliyetçi biriyim eleştiriye tahammül edemiyorum.Her şeyin en iyisi olması için kendimi yıpratıyorum yaptığım yanlış ama yapım böyle takıntılıyım biraz.Belki onlara da söylemiştir neticede herkesin içinde söylemiyo. Ayrıca çocukları olan aileler çocukları olmayan insanların her dediğini ağır buluyo.
Bizim bi komşumuz vardı orta yasliydilar çocukları yok ,ben çok küçüktüm. Annem yaşadıkları yüzünden biraz gergin ve sinirli bi kadındır bazı hastalıkları da siniri tetikliyo. Komşumuz annemin bana bir kaç defa bagirdigini duymuş . Annemi uyarmıştı . Annemi uyarmakla anneme haksızlık etmiş olmadı aksine neye sahip olduğunu anlaması gerekiyo.
Benim 9 buçuk aylık bi oğlum var uykusuz huysuz bi bebek. Kendi annem babam bile onun somurtkan ve huysuz olduğunu söylüyo. Evet gerçekten öyle benim oğlum fazla gülmeyen bi bebek , huysuzlugu da var. İnsanların bunu bana söylemesi beni rahatsız etmiyo. Ben her şeye rağmen onun annesiyim ve kendi çocuğumun farkındayım. Ben de zaman zaman aşırı geriliyorum ağlıyorum çocuğum korkmasa çığlık atmak istiyorum. Ne yazık ki çocuklar her yaşta bagirmaktan korkuyo. Biz ebeveynlere düşen ofkemizi kontrol edebilmek. Ancak siz bagirdiniz diye de elbette kötü anne olmazsınız bağıran bi anne olursunuz.
Annem çocuklarıma çok bağırıyorum diye doktora gitmişti tiroid hastası olduğu böyle ortaya çıktı. Yani kendinizi suçlamayın çözüm bulmalısınız
Hayatta hicbirsey bir cocuktan daha degerli olamaz. Daha cocuk siz ne derseniz desin anlamaz ancak bagirmaniz dolayisiyla cocukta korku olusur. Ayrica insanlar cocugunuza haylaz yaramaz gözüyle bakıp cocugunuza bakis acilari degisebilir. Ve dahasi cocugunuza bagirma hakkini kendilerinde bulabilirler. Bende cocuguna bagiran çağıran döven insanlara öfke duyuyorum. Normalde bagirmiyorsaniz anprmal durumlara da hazir tutun kendinizi. Ona birsey olsa Allah korusun en fazla sizin canınız yanar. Bosverin temizliktir gider cocugunuzla oturun konusun. Belki eltiniz iflah olmayacak birisidir ya da ona da soyluyordur bilemezsiniz her daim yanlarinda değilsiniz.Normalde çocuğuma bağıran biri değilim ama bu bayram öncesi istemeden birkaç kez bağırdım.Sonra daha kötü birşey oldu.Biz aile apartmanında oturuyoruz altımızda eşimin dayısı var.Daha alt katlarda eltilerim ve kayınvalidem oturuyor.Ben bayram öncesi çok temizlik yaptım ellerim yara olmuştu o derece kendimi hırpaladım.Her yeri tertemiz ettim derken çocuğum balkona sıvı yağı döktü.O zaman bağırdım.O halimle balkonu yıkadım.O arada evi sulamış.Mutfağa su döktü ve benim üstümü de ıslattı o zaman da bağırdım.Bu bağırmamı eşimin dayısı duymuş neyse mutfağı temizledim derken bayram günü geldi.Eşimin dayısını ziyarete gittik normalde çok sevecen olan adam tüm gece bana kötü kötü baktı.(Bu arada eşimin dayısının hiç çocuğu yok) O gün çok utandım üzüldüm yani kaç gün oldu hala aklımda çok vicdan yaptım.Gece herkes bir yere gidince benimle konuştu eşimde yanımdaydı. "Çocuk dediğin senin ona bağırmanı anlamaz ki neden çocuğa bağırıyorsun hayır madem bakamayacaktın neden çocuk yaptın.Bende isteseydim çocuğum olurdu ama çocuğun sorumluluğu büyük bağırma çocuğa" dedi.Çok üzüldüm sizce ben mi çok haksızlık yaptım elbette bağırmak kötü ama böyle bir muameleyi hakediyor muydum? Benim alt katta ki eltim tüm gün çocuğunu dövüyor ona birşey demiyor sadece benim bu kadar üstüme gelinmesi çok ağrıma gitti.Herkes üstüme geldi komşularımda aşağıladı.Senin çocuğun da çok haylaz diyerek çocuğuma da azar attılar.
1 buçuk yaşında bir tane de bende var ayaklandığından beri hergün eve yeni düzenleme getiriyorum. Sandalyeyi koyup tezgaha çıkmaya başladığında tezgahı boşaltsaydınız siz evinizi tertemiz yaparken çocuğunuzda bağırmanızı gerektirecek bir şey yapmazdı. Gerçi tekrar söylüyorum bağıracak birşey yapmamış.Sandalyeyi koyuyor tezgaha çıkıyor çocuğum tabii bilip bilmeden eleştirmek kolay.
Mujemmeliyetcisiniz ama sizin de belirttiğiniz gibi mükemmel değilsiniz takintilisiniz bunun farkındaysanız düzeltebilirBence annenize haksızlık etmişler kusura bakmayın ama ben mükemmelliyetçi biriyim eleştiriye tahammül edemiyorum.Her şeyin en iyisi olması için kendimi yıpratıyorum yaptığım yanlış ama yapım böyle takıntılıyım biraz.
Normalde çocuğuma bağıran biri değilim ama bu bayram öncesi istemeden birkaç kez bağırdım.Sonra daha kötü birşey oldu.Biz aile apartmanında oturuyoruz altımızda eşimin dayısı var.Daha alt katlarda eltilerim ve kayınvalidem oturuyor.Ben bayram öncesi çok temizlik yaptım ellerim yara olmuştu o derece kendimi hırpaladım.Her yeri tertemiz ettim derken çocuğum balkona sıvı yağı döktü.O zaman bağırdım.O halimle balkonu yıkadım.O arada evi sulamış.Mutfağa su döktü ve benim üstümü de ıslattı o zaman da bağırdım.Bu bağırmamı eşimin dayısı duymuş neyse mutfağı temizledim derken bayram günü geldi.Eşimin dayısını ziyarete gittik normalde çok sevecen olan adam tüm gece bana kötü kötü baktı.(Bu arada eşimin dayısının hiç çocuğu yok) O gün çok utandım üzüldüm yani kaç gün oldu hala aklımda çok vicdan yaptım.Gece herkes bir yere gidince benimle konuştu eşimde yanımdaydı. "Çocuk dediğin senin ona bağırmanı anlamaz ki neden çocuğa bağırıyorsun hayır madem bakamayacaktın neden çocuk yaptın.Bende isteseydim çocuğum olurdu ama çocuğun sorumluluğu büyük bağırma çocuğa" dedi.Çok üzüldüm sizce ben mi çok haksızlık yaptım elbette bağırmak kötü ama böyle bir muameleyi hakediyor muydum? Benim alt katta ki eltim tüm gün çocuğunu dövüyor ona birşey demiyor sadece benim bu kadar üstüme gelinmesi çok ağrıma gitti.Herkes üstüme geldi komşularımda aşağıladı.Senin çocuğun da çok haylaz diyerek çocuğuma da azar attılar.
Size fikir yazan insanlara kızmayın buraya yazdiysaniz her cevabi duyarsiniz. Dayiniz cocuk kızmaktan anlamaz demis çok doğru bir söz. Sinirle bakın, ceza verin, hatasini anlatin. Çocuk sizin ne yaptığiniz temizliği anlar nede yara olan ellerinizi. Ha şuna karşıyım bakamicaksan neden dogurdun. Bu yalnis bir tabir. Anneler cocuklarina kizabilir. Buda kimseyi ilgilendirmez şayet şiddet ve ruh sağlığını etkileyecek şekilde degilse.Normalde çocuğuma bağıran biri değilim ama bu bayram öncesi istemeden birkaç kez bağırdım.Sonra daha kötü birşey oldu.Biz aile apartmanında oturuyoruz altımızda eşimin dayısı var.Daha alt katlarda eltilerim ve kayınvalidem oturuyor.Ben bayram öncesi çok temizlik yaptım ellerim yara olmuştu o derece kendimi hırpaladım.Her yeri tertemiz ettim derken çocuğum balkona sıvı yağı döktü.O zaman bağırdım.O halimle balkonu yıkadım.O arada evi sulamış.Mutfağa su döktü ve benim üstümü de ıslattı o zaman da bağırdım.Bu bağırmamı eşimin dayısı duymuş neyse mutfağı temizledim derken bayram günü geldi.Eşimin dayısını ziyarete gittik normalde çok sevecen olan adam tüm gece bana kötü kötü baktı.(Bu arada eşimin dayısının hiç çocuğu yok) O gün çok utandım üzüldüm yani kaç gün oldu hala aklımda çok vicdan yaptım.Gece herkes bir yere gidince benimle konuştu eşimde yanımdaydı. "Çocuk dediğin senin ona bağırmanı anlamaz ki neden çocuğa bağırıyorsun hayır madem bakamayacaktın neden çocuk yaptın.Bende isteseydim çocuğum olurdu ama çocuğun sorumluluğu büyük bağırma çocuğa" dedi.Çok üzüldüm sizce ben mi çok haksızlık yaptım elbette bağırmak kötü ama böyle bir muameleyi hakediyor muydum? Benim alt katta ki eltim tüm gün çocuğunu dövüyor ona birşey demiyor sadece benim bu kadar üstüme gelinmesi çok ağrıma gitti.Herkes üstüme geldi komşularımda aşağıladı.Senin çocuğun da çok haylaz diyerek çocuğuma da azar attılar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?