Selamlar kızlar 23 yaşındayım, eski nişanlımda 24 yaşındaydı. İkimizde üniversiteden çok yakın arkadaşız 4 yıl boyunca arkadaşlığımız sürdü. Farklı kişilerle romantik ilişkilerimiz vardı. Bitti ve mezuniyet sonrası bana açıldı, kabul etmem inanmam zor bir süreç oldu. İliskiye başladık yaklaşık 2 sene sürdü müthiş bir ilişkiydi herkesin imrenerek baktığı. Bir gün bile ilgisinin alakasının sevgisinin azaldığını görmedim günden güne artıyordu, ciddiye gidiyordu herşey mayıs ayında bana evlenme teklifi etti, kabul ettim Haziranda nişanımız oldu. Fakat evlenme teklifinden sonra bambaşka yüzünü görmeye başlamıştım. Ailesi ile ilgili hiçbir yapıcı eleştiri öneri kabul etmeyen,öfke sorunları ortaya çıkan aslında arkadaşkende vardıda biz sevgili olduktan sonra görmedim hiç birini benimle olduktan sonra iyileştiğini söylüyordu adeta bensiz olmak ona hep kötü gelmiş öyle derdi… Ailesi isteksizdi.Bir kere onlar bize geldi bir kere biz onlara tanışma süreçleri harika geçmişti nişan tarihini belirledik. Ne olduysa sonra oldu bir kere bile aramadılar, ihtiyacınız varmı sormadılar istemeye bir buçuk saat geç geldiler misafirler içeride damadı bekledik.Bir şekilde o günü atlattık sonrasında düğün ile ilgili hiç bir plan konuşulmadı eşyalar nasıl olur alınır edilir asla. Annesi ne zaman annemle konuşsa bizle ilgili konu geçince geçiştirdi. Beni iki kere memleketlerine düğüne davet ettiler ilkinde hediyelerle gittim ikincisinde asla hediyeleşmediler soğuk davrandılar. İlkinde elim dolu diye iyi davrandılar sanırım. Bu olaylar olduğunda hep anlatıyordum inkar ediyordu nişanlım öyle birsey yok vs öfke patlamaları. Sinir krizleri ve Ne söylesem annesine anlatıyordu. Annesi ve kendisinden biz diye bahsediyordu. Adam bayağı anneci çıkmıştı, terapi alalım dediğimde bile benim iyi olmamın tek yolu annemle senin iyi olman ne terapisi, demeler ben gitmek istediğimde ben sensiz yaşayamamlar seni başkasıyla göremem yapamam arkadaş bile kalamamlar adam bensiz öleceğini söylüyordu bir yandan bana . En son artık oturup yapıcı bir şekilde herşeyi erkek arkadaşımla konuştum. Böyle olmayacağını evliliğin denge işi olduğunu herkes bir yana bizim eş olmamız gerektiğini. Gerekirse ailelerden eşya iş beklemeden düğün hazırlıklarına ikimizin başlaması gerektiğini yanında olduğumu böylelikle sorunların çözülebileceğini bile söyledim.Annemde uyarmıştı neden böyle oğlum bir sorun mu var istenmiyor mu benim kızım demişti. Haklısınız dedi ilk önce kendi ailesiyle konuştu, gerekirse ben senin elinden tek başıma tutacağım dedi sonra ben çok yorulduğumu dinlenmek istediğimi söyledim o gün annesiyle de konuştuk nişanlımlada sorun yok gibiydi. Ertesi gün aradığımda beni artık istemediğini söyledi. Hızlıca memleketine gitti yüz yüze bile bitirmeden ailesinin yanına gidip bitti demiş. 10 gün sessizce haber bekledim arar dedim.. Ne kendisi ne Ailesi bir kere bile aramadı üstüne tatile çıktılar kendi oğullarını evde tek bırakıp birde. Ex kp kv Story attılar arkada huzurlu bir şarkı ve deniz bende böyle olunca hepsini sildim. Sildiğim için bittiğini bundan sonra bizden olmayacağını söyleyip gitti. Can alıcı çok detay var siz yanıtladıkça yazacağım
Bitmesinin hayırlı olduğunun farkındayım fakat nasıl unutacağım?
kız neyseki doğru seçimi yapmış ama ne gerek var bir yerle görüşüp diğerlerine küsmeye oda kötü herşeyin ortası dengesi makbul. Ne ailesine bağlı olmayan adam lazım bize ne aileci lazımsa nerede bu doğru insanlarrr
bende allaha havale ettim ama karşı tarafa saydım ve altınlarınıda süründüre süründüre vericem şuan psikolojik olarak iyi değilim iyi olduğumda babamdan alabilirsiniz diycem,umrumda değil incindikleri kadar incinsinler.