- Konu Sahibi Minnakeller
-
- #41
Ben eşiniz gibi düşünüyorum çocukların kreşte sosyalleşmesi arkadaş çevresiyle kaynaşması onu çok daha olumlu etkileyecektir bence de . Tabi anne olarak merak edersiniz ama ailenize gönderseniz özleyeceksiniz bakıcıya güvenemezsiniz en iyisi iyi bir kreşe vermek gelişimini de desteklemiş olursunuzHanımlar fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Eşimle ikimiz memuruz Ankara/Keçiörende. 2,5 yaşında da kızım var. Bu yaşa kadar dönüşümlü anneanne babaanne baktı. İkimizin ailesi de Farklı şehirlerde. Şimdi esnek çalışmayla 2 aydır biz bakıyorduk. Muhtemelen esnek çalışmayı kaldıracaklar. Aileler de yaşlı Ankara'ya gelsinler istemiyorum.
Kızım daha tam cümle kurup konuşamıyor ve hala bezli. Hala parmaklarını emiyor (doktoru 3 yaşına kadar müdahale etmeyin dedi). Sakin bir çocuk. Öyle ağlamalı mız mız bir çocuk değil. Sevilmeyi çok seviyor. Bize Sarılmayı falan çok sever.
Şimdi asıl konu; 15 haziran itibariyle eşim ısrarla bir kreşe göndermemizi istiyor. Gözü kapalı güveniyor kreşlere. Konuşmasına falan iyi gelebileceğini düşünüyor. Ben tam tersi çok şüpheciyim. Yani kreşte kötü davransalar kızıma Allah korusun bize anlatamaz derdini. İyi bir şey yapacağız derken kötü yapmayalım. Bir taraftan da benim ailem diyor ki getirin bize biz bakalım. Ailem köy evinde yeşillik bahçeli bir evde. Annem kızıma çok güzel bakar. benim gönlüm aileme göndermekten yana ama bunu da eşim istemiyor özleriz diye. Ailem bize 3,5 saat uzakta. Ailemle kalırsa 2 haftaya bir gideceğiz yanına. Eşimle bu yüzden aramız bozulacak.
Kafam o kadar karışık ki? Tavsiye verin bana lütfen. Kreşe mi göndereyim, ailemle mi kalsın yazın. Belki de çok evham yapıyorum, bilmiyorum kikızım konusunda hiç rahat olamıyorum, konuşabiliyor olsa keşke rahat edeceğim.
Not: Bakıcı hiç düşünmedim çünkü yeni taşındık bulunduğumuz yere çevremizde tanıdık kimse yok tavsiye alabileceğimiz. Bakıcı daha korkunç geliyor bana.
Merhaba, hayır yani mahalle arası bir okul değil de daha adı duyulmuşlardan bahsediyorum.koalina merhaba
kurumsal derken meb anaokullarından mı bahsediyorsun
yoksa diğerlerinden mi?
mebe bağlı olanlar 15 Haziran'da açılmayacak deniliyor
bu arada konu sahibi çocuğunuzu ayırmayın kendinizden.. Kesinlikle kreş
çalışan bir anne olarak üzüldüm tabi amaMerhaba, hayır yani mahalle arası bir okul değil de daha adı duyulmuşlardan bahsediyorum.
Mebe bağlı olanlar açılmayacaktır muhtemelen bizler için bu sezon kapandı resmen.
Kizinizdan uzak kalmak bir ihtimal bile olmamali. Bunu gozonunde bulundurmaniza bile sasirdim. 2,5 yasindaki cocugunuzu 2 haftada bir gormek...cocuga yazik edersiniz. Kres daha mantikli. Digeri alternatif bile olmamali. Sizin olmadiginiz yerde cocugunuzun isi olmamali.Hanımlar fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Eşimle ikimiz memuruz Ankara/Keçiörende. 2,5 yaşında da kızım var. Bu yaşa kadar dönüşümlü anneanne babaanne baktı. İkimizin ailesi de Farklı şehirlerde. Şimdi esnek çalışmayla 2 aydır biz bakıyorduk. Muhtemelen esnek çalışmayı kaldıracaklar. Aileler de yaşlı Ankara'ya gelsinler istemiyorum.
Kızım daha tam cümle kurup konuşamıyor ve hala bezli. Hala parmaklarını emiyor (doktoru 3 yaşına kadar müdahale etmeyin dedi). Sakin bir çocuk. Öyle ağlamalı mız mız bir çocuk değil. Sevilmeyi çok seviyor. Bize Sarılmayı falan çok sever.
Şimdi asıl konu; 15 haziran itibariyle eşim ısrarla bir kreşe göndermemizi istiyor. Gözü kapalı güveniyor kreşlere. Konuşmasına falan iyi gelebileceğini düşünüyor. Ben tam tersi çok şüpheciyim. Yani kreşte kötü davransalar kızıma Allah korusun bize anlatamaz derdini. İyi bir şey yapacağız derken kötü yapmayalım. Bir taraftan da benim ailem diyor ki getirin bize biz bakalım. Ailem köy evinde yeşillik bahçeli bir evde. Annem kızıma çok güzel bakar. benim gönlüm aileme göndermekten yana ama bunu da eşim istemiyor özleriz diye. Ailem bize 3,5 saat uzakta. Ailemle kalırsa 2 haftaya bir gideceğiz yanına. Eşimle bu yüzden aramız bozulacak.
Kafam o kadar karışık ki? Tavsiye verin bana lütfen. Kreşe mi göndereyim, ailemle mi kalsın yazın. Belki de çok evham yapıyorum, bilmiyorum kikızım konusunda hiç rahat olamıyorum, konuşabiliyor olsa keşke rahat edeceğim.
Not: Bakıcı hiç düşünmedim çünkü yeni taşındık bulunduğumuz yere çevremizde tanıdık kimse yok tavsiye alabileceğimiz. Bakıcı daha korkunç geliyor bana.
Ben de seneye kreş düşünüyordum, bakıcıyla asla olmuyor ama çok da korkuyorum. Sınıfımı mezun edecktim olamadı, her şey yarım kaldı. Hem üzgün hem mutsuzum cidden.çalışan bir anne olarak üzüldüm tabi ama
önce sağlık olsun da diyorum hayırlısı artık
benim kızım Meb'e bağlı özel okula gidiyordu işte salgından dolayı kapandıBen de seneye kreş düşünüyordum, bakıcıyla asla olmuyor ama çok da korkuyorum. Sınıfımı mezun edecktim olamadı, her şey yarım kaldı. Hem üzgün hem mutsuzum cidden.
Bizim çocuklar sıkıntı olmadı tabi sizlerin durum zor. Keşke bir düzenleme gelse bu konuyla ilgili...benim kızım Meb'e bağlı özel okula gidiyordu işte salgından dolayı kapandı
eşimle dönüşümlü bakıyoruz da tamamen dönersek işlere Eylül'e kadar bakıcı bulmak zorundayız bizde
bakıcılardan çektik ama mecburuz
Eylül de yine anaokul inşallah
herşeyiniz yarım kaldı sizin de haklısınız öğretmenlere de zor
MEB’e bağlı olanlar izin alarak açılıyorlar .Bizim okulumuz da başvuru yaptık ,onay bekliyoruz diye bilgilendirme gönderdiMerhaba, hayır yani mahalle arası bir okul değil de daha adı duyulmuşlardan bahsediyorum.
Mebe bağlı olanlar açılmayacaktır muhtemelen bizler için bu sezon kapandı resmen.
14 ayda kreşe başlattım gayet memnundum.Hanımlar fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Eşimle ikimiz memuruz Ankara/Keçiörende. 2,5 yaşında da kızım var. Bu yaşa kadar dönüşümlü anneanne babaanne baktı. İkimizin ailesi de Farklı şehirlerde. Şimdi esnek çalışmayla 2 aydır biz bakıyorduk. Muhtemelen esnek çalışmayı kaldıracaklar. Aileler de yaşlı Ankara'ya gelsinler istemiyorum.
Kızım daha tam cümle kurup konuşamıyor ve hala bezli. Hala parmaklarını emiyor (doktoru 3 yaşına kadar müdahale etmeyin dedi). Sakin bir çocuk. Öyle ağlamalı mız mız bir çocuk değil. Sevilmeyi çok seviyor. Bize Sarılmayı falan çok sever.
Şimdi asıl konu; 15 haziran itibariyle eşim ısrarla bir kreşe göndermemizi istiyor. Gözü kapalı güveniyor kreşlere. Konuşmasına falan iyi gelebileceğini düşünüyor. Ben tam tersi çok şüpheciyim. Yani kreşte kötü davransalar kızıma Allah korusun bize anlatamaz derdini. İyi bir şey yapacağız derken kötü yapmayalım. Bir taraftan da benim ailem diyor ki getirin bize biz bakalım. Ailem köy evinde yeşillik bahçeli bir evde. Annem kızıma çok güzel bakar. benim gönlüm aileme göndermekten yana ama bunu da eşim istemiyor özleriz diye. Ailem bize 3,5 saat uzakta. Ailemle kalırsa 2 haftaya bir gideceğiz yanına. Eşimle bu yüzden aramız bozulacak.
Kafam o kadar karışık ki? Tavsiye verin bana lütfen. Kreşe mi göndereyim, ailemle mi kalsın yazın. Belki de çok evham yapıyorum, bilmiyorum kikızım konusunda hiç rahat olamıyorum, konuşabiliyor olsa keşke rahat edeceğim.
Not: Bakıcı hiç düşünmedim çünkü yeni taşındık bulunduğumuz yere çevremizde tanıdık kimse yok tavsiye alabileceğimiz. Bakıcı daha korkunç geliyor bana.
Haftada 2 kez çocuğu görme fikri bana daha korkunç geliyor. Mümkün olan birisi yıllık izin kullansa ve şu virüs ortadan kalkınca çocuk kreşe verilse daha iyi.Hanımlar fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Eşimle ikimiz memuruz Ankara/Keçiörende. 2,5 yaşında da kızım var. Bu yaşa kadar dönüşümlü anneanne babaanne baktı. İkimizin ailesi de Farklı şehirlerde. Şimdi esnek çalışmayla 2 aydır biz bakıyorduk. Muhtemelen esnek çalışmayı kaldıracaklar. Aileler de yaşlı Ankara'ya gelsinler istemiyorum.
Kızım daha tam cümle kurup konuşamıyor ve hala bezli. Hala parmaklarını emiyor (doktoru 3 yaşına kadar müdahale etmeyin dedi). Sakin bir çocuk. Öyle ağlamalı mız mız bir çocuk değil. Sevilmeyi çok seviyor. Bize Sarılmayı falan çok sever.
Şimdi asıl konu; 15 haziran itibariyle eşim ısrarla bir kreşe göndermemizi istiyor. Gözü kapalı güveniyor kreşlere. Konuşmasına falan iyi gelebileceğini düşünüyor. Ben tam tersi çok şüpheciyim. Yani kreşte kötü davransalar kızıma Allah korusun bize anlatamaz derdini. İyi bir şey yapacağız derken kötü yapmayalım. Bir taraftan da benim ailem diyor ki getirin bize biz bakalım. Ailem köy evinde yeşillik bahçeli bir evde. Annem kızıma çok güzel bakar. benim gönlüm aileme göndermekten yana ama bunu da eşim istemiyor özleriz diye. Ailem bize 3,5 saat uzakta. Ailemle kalırsa 2 haftaya bir gideceğiz yanına. Eşimle bu yüzden aramız bozulacak.
Kafam o kadar karışık ki? Tavsiye verin bana lütfen. Kreşe mi göndereyim, ailemle mi kalsın yazın. Belki de çok evham yapıyorum, bilmiyorum kikızım konusunda hiç rahat olamıyorum, konuşabiliyor olsa keşke rahat edeceğim.
Not: Bakıcı hiç düşünmedim çünkü yeni taşındık bulunduğumuz yere çevremizde tanıdık kimse yok tavsiye alabileceğimiz. Bakıcı daha korkunç geliyor bana.
düzenleme derken Meb anaokulları da açılmalı mı sizce KoalinaBizim çocuklar sıkıntı olmadı tabi sizlerin durum zor. Keşke bir düzenleme gelse bu konuyla ilgili...
Bence o şekilde yani şu an kimsenin zaten eğitimi düşündüpünü sanmıyorum ama çalışmak zorunda olanların çocukları ne olacak?düzenleme derken Meb anaokulları da açılmalı mı sizce Koalina
açılırsa hepsi de olmalı değil mi?
hayırlısı neyse o olsun da
Merhaba, ben oğlumu 25 aylıkken haftada 3 yarım gün anaokuluna gönderdim. Oğlum doğru dürüst konuşmuyordu. Faydası olacağını düşündüm. Ama çok araştırdım ve güvendiğim kişilerin tavsiyesiyle seçtim anaokulunu. Şubat ayında başlamıştı işte. Martın ortasında pandemi sebebiyle okullar kapanana kadar da devam etti. Sadece 1,5 ay haftada 3 yarım gün gitti anlayacağınız. Ama öyle faydalı oldu ki anlatamam. Hem konuşmasına çok faydalı oldu hem arkadaş edinmeyi, paylaşmayı öğrendi hem de çok iyi vakit geçirdi. Şimdi bülbül gibi şakıyor. Keşke devam etme şansı olsaydı diye üzülüyorum açıkçası. Özetle iyi bir okul bulursanız hiç düşünmeden başlatın derim.Hanımlar fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Eşimle ikimiz memuruz Ankara/Keçiörende. 2,5 yaşında da kızım var. Bu yaşa kadar dönüşümlü anneanne babaanne baktı. İkimizin ailesi de Farklı şehirlerde. Şimdi esnek çalışmayla 2 aydır biz bakıyorduk. Muhtemelen esnek çalışmayı kaldıracaklar. Aileler de yaşlı Ankara'ya gelsinler istemiyorum.
Kızım daha tam cümle kurup konuşamıyor ve hala bezli. Hala parmaklarını emiyor (doktoru 3 yaşına kadar müdahale etmeyin dedi). Sakin bir çocuk. Öyle ağlamalı mız mız bir çocuk değil. Sevilmeyi çok seviyor. Bize Sarılmayı falan çok sever.
Şimdi asıl konu; 15 haziran itibariyle eşim ısrarla bir kreşe göndermemizi istiyor. Gözü kapalı güveniyor kreşlere. Konuşmasına falan iyi gelebileceğini düşünüyor. Ben tam tersi çok şüpheciyim. Yani kreşte kötü davransalar kızıma Allah korusun bize anlatamaz derdini. İyi bir şey yapacağız derken kötü yapmayalım. Bir taraftan da benim ailem diyor ki getirin bize biz bakalım. Ailem köy evinde yeşillik bahçeli bir evde. Annem kızıma çok güzel bakar. benim gönlüm aileme göndermekten yana ama bunu da eşim istemiyor özleriz diye. Ailem bize 3,5 saat uzakta. Ailemle kalırsa 2 haftaya bir gideceğiz yanına. Eşimle bu yüzden aramız bozulacak.
Kafam o kadar karışık ki? Tavsiye verin bana lütfen. Kreşe mi göndereyim, ailemle mi kalsın yazın. Belki de çok evham yapıyorum, bilmiyorum kikızım konusunda hiç rahat olamıyorum, konuşabiliyor olsa keşke rahat edeceğim.
Not: Bakıcı hiç düşünmedim çünkü yeni taşındık bulunduğumuz yere çevremizde tanıdık kimse yok tavsiye alabileceğimiz. Bakıcı daha korkunç geliyor bana.
artık hayırlısı hocamBence o şekilde yani şu an kimsenin zaten eğitimi düşündüpünü sanmıyorum ama çalışmak zorunda olanların çocukları ne olacak?
Benim görüştüğüm kreşler bana dönüş yaparak %30 kapasite ile açılacağız fiyat artacak sayı azaldığı için ve geç kalırsanız alamayacağız demişti. Özelden bahsediyorum. Meb de belki bu şekilde açılabilir...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?