- 21 Eylül 2017
- 642
- 1.818
- 113
- 34
- Konu Sahibi Minnakeller
- #1
Hanımlar fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Eşimle ikimiz memuruz Ankara/Keçiörende. 2,5 yaşında da kızım var. Bu yaşa kadar dönüşümlü anneanne babaanne baktı. İkimizin ailesi de Farklı şehirlerde. Şimdi esnek çalışmayla 2 aydır biz bakıyorduk. Muhtemelen esnek çalışmayı kaldıracaklar. Aileler de yaşlı Ankara'ya gelsinler istemiyorum.
Kızım daha tam cümle kurup konuşamıyor ve hala bezli. Hala parmaklarını emiyor (doktoru 3 yaşına kadar müdahale etmeyin dedi). Sakin bir çocuk. Öyle ağlamalı mız mız bir çocuk değil. Sevilmeyi çok seviyor. Bize Sarılmayı falan çok sever.
Şimdi asıl konu; 15 haziran itibariyle eşim ısrarla bir kreşe göndermemizi istiyor. Gözü kapalı güveniyor kreşlere. Konuşmasına falan iyi gelebileceğini düşünüyor. Ben tam tersi çok şüpheciyim. Yani kreşte kötü davransalar kızıma Allah korusun bize anlatamaz derdini. İyi bir şey yapacağız derken kötü yapmayalım. Bir taraftan da benim ailem diyor ki getirin bize biz bakalım. Ailem köy evinde yeşillik bahçeli bir evde. Annem kızıma çok güzel bakar. benim gönlüm aileme göndermekten yana ama bunu da eşim istemiyor özleriz diye. Ailem bize 3,5 saat uzakta. Ailemle kalırsa 2 haftaya bir gideceğiz yanına. Eşimle bu yüzden aramız bozulacak.
Kafam o kadar karışık ki? Tavsiye verin bana lütfen. Kreşe mi göndereyim, ailemle mi kalsın yazın. Belki de çok evham yapıyorum, bilmiyorum ki
kızım konusunda hiç rahat olamıyorum, konuşabiliyor olsa keşke rahat edeceğim.
Not: Bakıcı hiç düşünmedim çünkü yeni taşındık bulunduğumuz yere çevremizde tanıdık kimse yok tavsiye alabileceğimiz. Bakıcı daha korkunç geliyor bana.
Eşimle ikimiz memuruz Ankara/Keçiörende. 2,5 yaşında da kızım var. Bu yaşa kadar dönüşümlü anneanne babaanne baktı. İkimizin ailesi de Farklı şehirlerde. Şimdi esnek çalışmayla 2 aydır biz bakıyorduk. Muhtemelen esnek çalışmayı kaldıracaklar. Aileler de yaşlı Ankara'ya gelsinler istemiyorum.
Kızım daha tam cümle kurup konuşamıyor ve hala bezli. Hala parmaklarını emiyor (doktoru 3 yaşına kadar müdahale etmeyin dedi). Sakin bir çocuk. Öyle ağlamalı mız mız bir çocuk değil. Sevilmeyi çok seviyor. Bize Sarılmayı falan çok sever.
Şimdi asıl konu; 15 haziran itibariyle eşim ısrarla bir kreşe göndermemizi istiyor. Gözü kapalı güveniyor kreşlere. Konuşmasına falan iyi gelebileceğini düşünüyor. Ben tam tersi çok şüpheciyim. Yani kreşte kötü davransalar kızıma Allah korusun bize anlatamaz derdini. İyi bir şey yapacağız derken kötü yapmayalım. Bir taraftan da benim ailem diyor ki getirin bize biz bakalım. Ailem köy evinde yeşillik bahçeli bir evde. Annem kızıma çok güzel bakar. benim gönlüm aileme göndermekten yana ama bunu da eşim istemiyor özleriz diye. Ailem bize 3,5 saat uzakta. Ailemle kalırsa 2 haftaya bir gideceğiz yanına. Eşimle bu yüzden aramız bozulacak.
Kafam o kadar karışık ki? Tavsiye verin bana lütfen. Kreşe mi göndereyim, ailemle mi kalsın yazın. Belki de çok evham yapıyorum, bilmiyorum ki
kızım konusunda hiç rahat olamıyorum, konuşabiliyor olsa keşke rahat edeceğim.Not: Bakıcı hiç düşünmedim çünkü yeni taşındık bulunduğumuz yere çevremizde tanıdık kimse yok tavsiye alabileceğimiz. Bakıcı daha korkunç geliyor bana.
