kızlar güzel dilekleriniz için teşekkür ederim inanın çok mutlu oldum kızıma 19 mayıs saat 14.10 da kavuştum
sizlerle doğum hikayemi paylaşmak istiyorum
18 mayıs akşamı son hazırlıkları yaptık bir eksik kalmasın diye sürekli çantamı kontrol ettim sabaha kadar heyecandan uyuyamadım eşimde benimle aynı heyecanı yaşadı ertesi gün beklenen heyecan dolu gün gelmişti nihayet sabah erkenden küçük bir kahvaltı yaptım saat 11 e kadar sıvı birşeyler alma hakkım vardı ama sadece sabah 7 de hafif bir kahvaltı yapmıştım geri sayım başlamıştı iş yerinden en samimi arkadaşım geldi evime birlikte saatimizi beklemeye başladık o kadar duygusaldım ki dokunsalar ağlayacaktım dokuz ayın heyecanı içimdeki prensesime kavuşma arzusu ve acabalar bir sürü soru vardı aklımda neyse beklenen saat geldi ve son hazırlıklar tamamlandı annemler kayınvalidem görümcem hepsiyle hastane yolunu tuttuk arabada eşime ve kızıma bakıp gözlerimdoluyor ama ben ağlamak istemiyordum sadece sustum
evet geldik hastaneye kalbim yerinden çıkacak gibiydi... hemen yatış işlemleri yapıldı odama çıktım hemşireler son hazırlıklarımı yaptı odam kalabalık ama ben kimseyle göz göze gelmek istemiyordum ameliyat önlüğümü giydim ve asansöre bindik hemşire eşim kızkardeşim kızım annem ve görümcem birde arkadaşım beni ameliyathane kapısına kadar götürdüler kapı açıldı ve ben kimseye bakmadan içeri direk girdim hemen yatırdılar sonda serum derken son hazırlıklar yapıldı korku ve sevinci birarada yaşıyordum
doktorum geldi ve nasıl olduğumu sordu biraz daha iyiydim ve son olarak kızımızın ismi ne olacak dedi bende duru dedim o halde uyuyalım ozaman duru bebeğe kavuşalım bir an önce dedi ve ben uyudum gözlerimi açtığımda asanörde eşim ve kızım yanımdaydı ben hüngür hüngür ağlıyordum çünkü çok dolu girmiştim ameliyata
ben içeri girer girmez annem ve kızkardeşim ve kızım ağlamaya başlamış ayıldım ve hemen kızımı görmek istedim yumuk yumuk gözleri vardı bu bizim mi dedim bir tarafta eşim bir tarafta kızlarım işte yeniden doğuş bu olsa gerek dedim
ve en zor anlar başladı hemşireler fazla kan kaybettiğimi ve sürekli kontrol altında tutacağını söylediler ve kum torbası koydular acayip bir ağrı hissettim ve karnıma sürekli bastırdılar çok canım yandı ilk günüm kabus gibiydi ama tüm acılara değecek kadar sağlıklı güzel bir bebeğim var kollarımda
ve şimdi dört kişiyiz mutlu bir aileyiz hepinize sonsuz teşekür ederim teyzeleri
__________________
sizlerle doğum hikayemi paylaşmak istiyorum
18 mayıs akşamı son hazırlıkları yaptık bir eksik kalmasın diye sürekli çantamı kontrol ettim sabaha kadar heyecandan uyuyamadım eşimde benimle aynı heyecanı yaşadı ertesi gün beklenen heyecan dolu gün gelmişti nihayet sabah erkenden küçük bir kahvaltı yaptım saat 11 e kadar sıvı birşeyler alma hakkım vardı ama sadece sabah 7 de hafif bir kahvaltı yapmıştım geri sayım başlamıştı iş yerinden en samimi arkadaşım geldi evime birlikte saatimizi beklemeye başladık o kadar duygusaldım ki dokunsalar ağlayacaktım dokuz ayın heyecanı içimdeki prensesime kavuşma arzusu ve acabalar bir sürü soru vardı aklımda neyse beklenen saat geldi ve son hazırlıklar tamamlandı annemler kayınvalidem görümcem hepsiyle hastane yolunu tuttuk arabada eşime ve kızıma bakıp gözlerimdoluyor ama ben ağlamak istemiyordum sadece sustum
evet geldik hastaneye kalbim yerinden çıkacak gibiydi... hemen yatış işlemleri yapıldı odama çıktım hemşireler son hazırlıklarımı yaptı odam kalabalık ama ben kimseyle göz göze gelmek istemiyordum ameliyat önlüğümü giydim ve asansöre bindik hemşire eşim kızkardeşim kızım annem ve görümcem birde arkadaşım beni ameliyathane kapısına kadar götürdüler kapı açıldı ve ben kimseye bakmadan içeri direk girdim hemen yatırdılar sonda serum derken son hazırlıklar yapıldı korku ve sevinci birarada yaşıyordum
doktorum geldi ve nasıl olduğumu sordu biraz daha iyiydim ve son olarak kızımızın ismi ne olacak dedi bende duru dedim o halde uyuyalım ozaman duru bebeğe kavuşalım bir an önce dedi ve ben uyudum gözlerimi açtığımda asanörde eşim ve kızım yanımdaydı ben hüngür hüngür ağlıyordum çünkü çok dolu girmiştim ameliyata
ben içeri girer girmez annem ve kızkardeşim ve kızım ağlamaya başlamış ayıldım ve hemen kızımı görmek istedim yumuk yumuk gözleri vardı bu bizim mi dedim bir tarafta eşim bir tarafta kızlarım işte yeniden doğuş bu olsa gerek dedim
ve en zor anlar başladı hemşireler fazla kan kaybettiğimi ve sürekli kontrol altında tutacağını söylediler ve kum torbası koydular acayip bir ağrı hissettim ve karnıma sürekli bastırdılar çok canım yandı ilk günüm kabus gibiydi ama tüm acılara değecek kadar sağlıklı güzel bir bebeğim var kollarımda
ve şimdi dört kişiyiz mutlu bir aileyiz hepinize sonsuz teşekür ederim teyzeleri
__________________
