ALLAH bir daha yaşatmasın. O depremde on dokuz yaşındaydım, o yüzden her şeyi çok net hatırlıyorum. O akşam pek çok kişinin dediği gibi, garip bir sıkıntı, bir uykusuzluk hali vardı üzerimde. O zamanlar en geç gece on bir gibi yatan ben, gece iki buçuğa kadar oturmuştum. Yatakta döne döne anca uykuya dalmıştım ki, birden bir ışıkla, bir uğultuyla uyandım. Ben önce çok şiddetli, fırtınalı bir yağmur geldi sandım, o ışığı da şimşek çakıyor sanmıştım. Annemlerin yatak odası benim odamın karşısındaydı, annem de kalkmış tam kapımın karşısında dikiliyordu. Ben şimşekten çok korkarım, o panikle yataktan yere düştüm, ama düşmemle kalkmam bir oldu, anne diye bağırarak koştum anneme, sarıldık birbirimize. Artık o anda anladım deprem olduğunu, holde ayakta birbirimize sımsıkı sarılıp şehadetler getirerek bekledik annemle depremin geçmesini. O garip uğultuyu, o şiddetli sarsıntıyı ve binadan gelen garç gurç seslerini asla unutmayacağım. En üst kattaydık, ben artık çatı üzerimize ne zaman düşecek diye bekliyorum ya da altımız ne zaman göçecek diye. O kadar şiddetli sallanıyorduk ki kurtuluşumuz yok artık diye düşünüyordum. Ama o ana kadar bu kadar şiddetlisini yaşamadığımdan mı dır bilmem, korkmadım pek. Tamam birazdan öleceğiz diyorum ama korkmuyordum. Şimdi ödüm patlıyor. Deprem geçti, babam odasından çıkmamıştı hiç, onun yanına gittik, üçümüzde gayet sakiniz, çünki olayın büyüklüğünün farkına varamamıştık daha. Aşağı inmeyecektik bile. Ben dışarıya bir bakıcam dedim, inen varsa biz de inelim diye. Baktım, herkes bizim gibi şaşkın herhalde, ışıklar yanıyor, herkes evinde, kimse yok sokaklarda. Bir iki dakika sonra tekrar baktım, millet inmeye başlamış. Annemle ben inelim demesek babam inmeyecek, gerek yok diyor. Tam kapıdan çıkcaz, elektrikler kesildi. Komşuların yardımıyla hep beraber indik o karanlkta. Bi kaç dk. da her yer ana baba günü olmuştu. Radyolar açık, her yerde deprem haberleri çınlıyor. Olayın boyutunu o zaman anladık. Günlerce parklarda yattık hepimiz. İhtiyaç için eve çıkmak zorunda olduğumuzda kaç kere artçılara yakalandık.
ALLAH bir daha hiç bir acı yaşatmasın bizlere, ülkemize ve kimseye.