17 Ağustos '99..
Gölcük sahil kenarında;12 katlı apartmanın 6 ınca katındayız..
O an yaşadıklarımız çok zor anlatılır çok zor dile gelir..
Hayatımızı tamamen değiştiren;depremi anlatma kolay değil..Hala her anıldığında yüreklerimizi
zangır zangır titreten yakan dağlayan;bizi bizden alan belki pişirip olgunlaştıran hadise..
Şuan öylesine doldum ki..
Diyebileceğim tek şey:Rabbim bir daha yaşatmasın;kaybettiklerimize rahmet eylesin..
Unutmadım;unutmayacağım..
canlarım benim nedesek boş yasadıklarınıza karsıben sakaryalıyım.depremde amcamın oğlu eşi,oğlu ve yeğeni göçük altında kaldı.çok şükürkü hayattalar ama yengemde epey hasar bıraktı.yemgem 8 aylık hamileydioğlunu ve yeğenini korumak için onların üzerine kapanmış.ayakları kırıldı,karnındaki bebeği öldü.6-7 ay Ankarada hastanede yattı.şimdi hepside iyiler.birde komşumuzun kızıo gece tatilden dönmüş evine.onunda doğumuna 8 aylık hamileydi.o deprem feci şekilde can vermiş,eşiyse 3-4 ay yaşadı ama hep komadaydı.sonra oda öldü.çok kötü zamanlardı.allahım bir daha aynı acıları yaşatmaz inşallah.
libyana hakkını helal et acını tazeledım suan cok otuyum gercekten oof
yazdıklaırnı okudukca acını anladıkca aglıyorum suan cnm benım bu konuda sılınse
amaca ulastık bırbırımıze desteğiz unutmadık unutmayazağız!!!
fatıhalarıda unutmayalım canlarım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?