15 yıldır anksiyete bozukluğu yaşıyorum

elnrust

Üye
Kayıtlı Üye
22 Mart 2023
133
30
28
Merhaba arkadaşlar,
Ben yaklaşık olarak 15 yıldır anksiyete bozukluğu yaşıyorum. Şuan 27 yaşındayım lise yıllarımda başladı maalesef. İlaç kullanınca iyi oluyorum . İlacı bırakınca herşey başa sarıyor . Ne zaman bir yenilik yaşayacak olsam hep anksiyete yaşadim . İki yıllık evliyim ve bir oğlum var . En ağır anksiyeteyi hamileliğimde yaşadım malesef. Hamileliğimin 7. Ayında tekrar ilaç kullandım. Anksiyete yüzünden oğlumda gelişim geriliği oluştu. Şuan oğlum iki aylık. Hamilelikte yaşadığım anksiyete beni çok kötü etkiledi ve ben artık geleceğinden endişe etmeye başladım.farkli problemlerimde var . Kayinvalidemle beraber yaşıyorum. Onlarla da problem yaşıyorum. Hem onlarla yaşadığım problemler hem de bu hastalık beni çok yiprattı.Benim merak ettiğim benim gibi yıllardır anksiyete bozukluğu yaşayan arkadaşlar var mı ? Hayatınızı nasıl devam ettiriyorsunuz? Sizce bu hastalık hayatta bazı şeyler için engel mi ?
 
Merhaba arkadaşlar,
Ben yaklaşık olarak 15 yıldır anksiyete bozukluğu yaşıyorum. Şuan 27 yaşındayım lise yıllarımda başladı maalesef. İlaç kullanınca iyi oluyorum . İlacı bırakınca herşey başa sarıyor . Ne zaman bir yenilik yaşayacak olsam hep anksiyete yaşadim . İki yıllık evliyim ve bir oğlum var . En ağır anksiyeteyi hamileliğimde yaşadım malesef. Hamileliğimin 7. Ayında tekrar ilaç kullandım. Anksiyete yüzünden oğlumda gelişim geriliği oluştu. Şuan oğlum iki aylık. Hamilelikte yaşadığım anksiyete beni çok kötü etkiledi ve ben artık geleceğinden endişe etmeye başladım.farkli problemlerimde var . Kayinvalidemle beraber yaşıyorum. Onlarla da problem yaşıyorum. Hem onlarla yaşadığım problemler hem de bu hastalık beni çok yiprattı.Benim merak ettiğim benim gibi yıllardır anksiyete bozukluğu yaşayan arkadaşlar var mı ? Hayatınızı nasıl devam ettiriyorsunuz? Sizce bu hastalık hayatta bazı şeyler için engel mi ?
Ben de de yeniliklere karşı anlsiyete var. Evlendiğimde çok artmıştı. Sizi tetikleyen şeyleri hayatınızdan çıkarmak zorundasınız
 
Ben de de yeniliklere karşı anlsiyete var. Evlendiğimde çok artmıştı. Sizi tetikleyen şeyleri hayatınızdan çıkarmak zorundasınız
Sizde tedavi görüyor musunuz ? Malesef herşeyi insan bir anda hayatından çıkaramıyor. Benimde hamilelikte çok arttı . Şuan citoles 20 mg ve stilizan 2 mg kullaniyorum
 
Sizde tedavi görüyor musunuz ? Malesef herşeyi insan bir anda hayatından çıkaramıyor. Benimde hamilelikte çok arttı . Şuan citoles 20 mg ve stilizan 2 mg kullaniyorum
Ben evlendiğimden beri 7.5 mg redepra kullanıyorum. Bu kadar az mg kullanmama rağmen bırakınca kötü oluyorum. Gebelik de düşünüyorum ama nasıl olcak hiç bi fkrim yok
 
Ben evlendiğimden beri 7.5 mg redepra kullanıyorum. Bu kadar az mg kullanmama rağmen bırakınca kötü oluyorum. Gebelik de düşünüyorum ama nasıl olcak hiç bi fkrim yok
Hamilelik geçirmiş biri olarak size tavsiyem kesinlikle bir doktor gözetiminde hamile kalin ve alanında uzman iyi bir doktorla görüşün. Bana ilacımı aniden bıraktırdılar ve ben mahvoldum . İlk aylarda bile kullanılan ilaçlar var . Terapi aldınız mı hiç? Kaç yıllık evlisiniz ?
 
Hamilelik geçirmiş biri olarak size tavsiyem kesinlikle bir doktor gözetiminde hamile kalin ve alanında uzman iyi bir doktorla görüşün. Bana ilacımı aniden bıraktırdılar ve ben mahvoldum . İlk aylarda bile kullanılan ilaçlar var . Terapi aldınız mı hiç? Kaç yıllık evlisiniz ?
Yok terapi almadım benim anksiyetem bi değişik öyle çok yoğun kriz şeklinde olmuyor ama genelde iç bunaltısı gibi oluyor. 10 aylık evliyim eşimle de bi sorunum yok gündelik hayat telaşelerine vs karşı fazla stres oluyorum
 
Yok terapi almadım benim anksiyetem bi değişik öyle çok yoğun kriz şeklinde olmuyor ama genelde iç bunaltısı gibi oluyor. 10 aylık evliyim eşimle de bi sorunum yok gündelik hayat telaşelerine vs karşı fazla stres oluyorum
İlaç kullanınca iyi oluyorsunuz sizde anladığim kadarıyla
 
29 yaşımdayım 16 yaşımdan beri bir fiil ilaç kullandım kullanıyorum da. 4 yıllık evliyim çocuğa cesaret edemiyorum
 
Ben de 28 yaşındayım üniversitenin başlarında başladım ilaç kullanmaya. Kısa bi dönem ilacı bıraktım daha beter oldum. 1-2 seans terapi aldım ama maalesef maddi gücüm devamına el vermiyor. Benim de evlendikten sonra tekrarladı. Benim şu ana kadar olan araştırmalarım sonucunda vardığım yer şu ; hanımlar bu bozukluk bize bir kere uğradı ya bundan kurtulmamız için olağanüstü çaba ve kararlılık gerekiyor bu hastalıkla mücadele ederken nasıl olcak bilemiyorum. Ayrıca bunları yaşamamızın tek sebebi ruh sağlığımız değil, genetik yatkınlıklar kan hormon değerleri bağırsak sağlığı ve beslenme uyku düzenimiz de çok çok çok önemli. Neden böyle diye düşünmek yerine bi yerden başlayıp iyi olmaya niyetlenmemiz gerekiyor. Ara ara enerji düşüyor iyileşme umudu kesiliyor ama yılmak yok yaşadığımız sürece şifa neredeyse onun peşine gitmek zorundayız. Eski konular da atak gelince neler yaptığımı kısaca yazmıştım umarım size de güç olur. Özetle ben bu bozukluğun tamamen geçeceğine inanmıyorum çünkü sağlıklı insanlar bile hayatlarında bi kaç kere de olsa bizim yaşadıklarımızı deneyimliyorlar o yüzden hasta moduna girerek daha da dibe batmaya gerek yok. Hayatları boyunca ağır ilaçlar kullanmak zorunda olan nice insanlar var. Biraz da şükretmemiz gerekenlere odaklanmamız gerekiyor. Şükür ki yeni nesil antidepresanlar hamilelikte bile kullanılabilen güvenilir ilaçlar ki zamanı gelince bırakıp gerektiğinde tekrar başlamamızda bi sakınca yok. Bir de boş vakit en büyük düşmanımız. Sağlıklı bir rutinimiz olmalı evet ama sosyal hayatımız da mümkün olduğunca çoğalmalı
 
Merhaba arkadaşlar,
Ben yaklaşık olarak 15 yıldır anksiyete bozukluğu yaşıyorum. Şuan 27 yaşındayım lise yıllarımda başladı maalesef. İlaç kullanınca iyi oluyorum . İlacı bırakınca herşey başa sarıyor . Ne zaman bir yenilik yaşayacak olsam hep anksiyete yaşadim . İki yıllık evliyim ve bir oğlum var . En ağır anksiyeteyi hamileliğimde yaşadım malesef. Hamileliğimin 7. Ayında tekrar ilaç kullandım. Anksiyete yüzünden oğlumda gelişim geriliği oluştu. Şuan oğlum iki aylık. Hamilelikte yaşadığım anksiyete beni çok kötü etkiledi ve ben artık geleceğinden endişe etmeye başladım.farkli problemlerimde var . Kayinvalidemle beraber yaşıyorum. Onlarla da problem yaşıyorum. Hem onlarla yaşadığım problemler hem de bu hastalık beni çok yiprattı.Benim merak ettiğim benim gibi yıllardır anksiyete bozukluğu yaşayan arkadaşlar var mı ? Hayatınızı nasıl devam ettiriyorsunuz? Sizce bu hastalık hayatta bazı şeyler için engel mi ?
Bu arada cevap yazdım ama son kısım için şunu söylemek istiyorum bence hayır hiç bişey için engel değil. İnsanlar ölümle cebelleşirken bile hayatlarına bi şekilde devam ediyorlar umut dolu oluyorlar bizim durumumuz biraz da kendi elimizde. Kendimize önem vermeyi sağlıklı yaşamayı öğrenmek zorundayız. Belki de ruhumuz bize bir şeyler söylemek istiyor öğrenmemiz gereken şeyler var her şeye rağmen bu hayatı yaşamak zorundayız o zaman neden böyle yaşayalım ki
 
Öncelikle cevap verdiğiniz ve tecrübelerinizi paylastiginiz için çok teşekkür ederim. Çok çok haklısınız. Bu hastalık gerçekten insana bir kere uğradığı zaman bir daha gitmiyor. Bende bilişsel davranışci terapiye başlayacağım. Esim ve ailemin maddi desteğiyle gidebiliyorum bende malesef. Benim anlamadığım noktalardan biri de şu benim doktorum en kolay tedavi edilebilen hastalık anksiyete bozukluğu diyor fakat ben hiç iyileşen biriyle konuşmadım . Ben artık ölene kadar ilaç kullanacağımı kabullendim .çünkü kalitesiz bir hayat yaşamak istemiyorum artık . Evlenmeden önce de yaşadım ama hamilelikteki çok zordu gerçekten . Etkisinden hala çıkamadım.Ogluma iyi bir anne olmak istiyorum ve oğlum beni kriz geçirirken görsün istemiyorum . En büyük sıkıntım benim sevdiklerimi kaybetmekten ve bir gün yalnız kalmaktan çok korkuyorum. Bunu asamiyorum.psikiyatristim korkularımın 8 yaşındaki bir çocukla eş değer olduğunu söyledi . Ve olgunlaşmam gerektiğini söyledi .bununda terapiyle mümkün olacağını söyledi . Sizin ne gibi korkularınız var ?
 
Öncelikle cevap verdiğiniz ve tecrübelerinizi paylastiginiz için çok teşekkür ederim. Çok çok haklısınız. Bu hastalık gerçekten insana bir kere uğradığı zaman bir daha gitmiyor. Bende bilişsel davranışci terapiye başlayacağım. Esim ve ailemin maddi desteğiyle gidebiliyorum bende malesef. Benim anlamadığım noktalardan biri de şu benim doktorum en kolay tedavi edilebilen hastalık anksiyete bozukluğu diyor fakat ben hiç iyileşen biriyle konuşmadım . Ben artık ölene kadar ilaç kullanacağımı kabullendim .çünkü kalitesiz bir hayat yaşamak istemiyorum artık . Evlenmeden önce de yaşadım ama hamilelikteki çok zordu gerçekten . Etkisinden hala çıkamadım.Ogluma iyi bir anne olmak istiyorum ve oğlum beni kriz geçirirken görsün istemiyorum . En büyük sıkıntım benim sevdiklerimi kaybetmekten ve bir gün yalnız kalmaktan çok korkuyorum. Bunu asamiyorum.psikiyatristim korkularımın 8 yaşındaki bir çocukla eş değer olduğunu söyledi . Ve olgunlaşmam gerektiğini söyledi .bununda terapiyle mümkün olacağını söyledi . Sizin ne gibi korkularınız var ?
Ben iyileşen gördüm ama hala ara sıra ataklar yaşadıklarını söylüyorlar. Bence bunları sağlıklı insanlar da yaşıyor ama bizim kadar takmadıkları için belki de farkında bile değiller ben öyle düşünüyorum artık. Benim doktorum da şu an hormonlarının en zirvede olduğu yaşlardasın yaşın ilerledikçe istesen de bu kadar kaygılanamayacaksın bir de menopoz öncesi biraz daha yoğun olur ama korkma şimdiki gibi olmayacak dedi. Dediğiniz gibi benim doktorum da anksiyete psikiyatrinin nezlesidir hatta hastalık demek bile doğru olmaz bozukluk diyelim dedi. Demek ki yaşanılanları tolere etme seviyesi kişiden kişiye değişiyor. Ama artık iyileşenleri ve bu durumu hafife alanları umursamıyorum ve sadece kendi hikayemle ilgileniyorum. Kendi hayat kalitemi ne kadar yükseltebildiğim önemli. Benim korkularım da şöyle oluyor; mesela tvde veya telefonda kötü videolar izledim boğulma bçaklanma tcvz hayvana şiddet vs vs anında tetikleniyorum ya o gün ya ertesi gün atak yaşıyorum. Diyelim ki birini aradım ulaşamadım hemen başına bişey geldiğini düşünüyorum. Kedim konusunda çok hassasım onu veterinere götürürken kötü oluyorum. Hastanelere giremiyorum sadece acillik olursam sıkıntısız giriyorum. Sevmediğim insanları görünce bi atak geçiriyorum mutlaka. Bir de büyük yenilikler beni strese sokuyor. Mesela en son araba alım satımında yaşadım. Araba satarken kafam kurdu ya dolandırılırsak ya para geçmezse hesaba vs vs diye sonra araba aldık bu sefer de ya araba kötüyse ya pişman olursak diye taktım. Bir de benim annemle problemlerim var annemi görmek bana hiç iyi gelmiyor ama maalesef görmek zorundayım. Büyük avizelerin veya sarkan şeylerin altında duramıyorum durmak zorunda kalırsam atak geçiriyorum. Ve en önemlisi uykusuzluk ve açlık bunlar yüzünden çok acillik olmuşluğum var. Aslına bakarsanız bütün insanların düşündüğü şeyler ama sadece bizim kaygı düzeylerimiz kontrol edilebilir durumda değil o yüzden ben de bunun hastalık olmadığını düşünüyorum
 
Ben iyileşen gördüm ama hala ara sıra ataklar yaşadıklarını söylüyorlar. Bence bunları sağlıklı insanlar da yaşıyor ama bizim kadar takmadıkları için belki de farkında bile değiller ben öyle düşünüyorum artık. Benim doktorum da şu an hormonlarının en zirvede olduğu yaşlardasın yaşın ilerledikçe istesen de bu kadar kaygılanamayacaksın bir de menopoz öncesi biraz daha yoğun olur ama korkma şimdiki gibi olmayacak dedi. Dediğiniz gibi benim doktorum da anksiyete psikiyatrinin nezlesidir hatta hastalık demek bile doğru olmaz bozukluk diyelim dedi. Demek ki yaşanılanları tolere etme seviyesi kişiden kişiye değişiyor. Ama artık iyileşenleri ve bu durumu hafife alanları umursamıyorum ve sadece kendi hikayemle ilgileniyorum. Kendi hayat kalitemi ne kadar yükseltebildiğim önemli. Benim korkularım da şöyle oluyor; mesela tvde veya telefonda kötü videolar izledim boğulma bçaklanma tcvz hayvana şiddet vs vs anında tetikleniyorum ya o gün ya ertesi gün atak yaşıyorum. Diyelim ki birini aradım ulaşamadım hemen başına bişey geldiğini düşünüyorum. Kedim konusunda çok hassasım onu veterinere götürürken kötü oluyorum. Hastanelere giremiyorum sadece acillik olursam sıkıntısız giriyorum. Sevmediğim insanları görünce bi atak geçiriyorum mutlaka. Bir de büyük yenilikler beni strese sokuyor. Mesela en son araba alım satımında yaşadım. Araba satarken kafam kurdu ya dolandırılırsak ya para geçmezse hesaba vs vs diye sonra araba aldık bu sefer de ya araba kötüyse ya pişman olursak diye taktım. Bir de benim annemle problemlerim var annemi görmek bana hiç iyi gelmiyor ama maalesef görmek zorundayım. Büyük avizelerin veya sarkan şeylerin altında duramıyorum durmak zorunda kalırsam atak geçiriyorum. Ve en önemlisi uykusuzluk ve açlık bunlar yüzünden çok acillik olmuşluğum var. Aslına bakarsanız bütün insanların düşündüğü şeyler ama sadece bizim kaygı düzeylerimiz kontrol edilebilir durumda değil o yüzden ben de bunun hastalık olmadığını düşünüyorum
İlaç kullanirkende anskiyete yaşıyor musunuz? Yaş aldıkça azalması beni çok mutlu etti şuan. Bunu bilmiyordum çok sevindim . Ben hamileligimde bu durumu yaşayan ve atlatan insan o kadar çok aradım ki . Bana umut olsunlar diye . O yüzden yaşayan ve atlatmış insanlarla konuşmak beni çok rahatlatiyor. Hamilelik dönemindeki anksiyeteyi yaşamadan önce eşimle ayrı eve çıkmayı çok istiyordum . Sonra anksiyete yaşayınca günlerce uyumadım yemek yemedim yerimde duramadim , ateş ve titreme geliyordu delirecekmis gibi hissediyodum aynı zamanda esneme ishal. O dönemde evde yalnız kalamadim . Hep anneme gittim . Kendime bakamadigim dönemler oldu annem bana baktı eşim baktı . Şimdi de kayınvalideyle aynı evde yaşamak hem çok zor geliyor hemde ayrı eve çıkmaya korkuyorum. Yine hastalanirsam küçük bir çocuğum var bu defa çocuğum ne yapar ? Esim ne yapar diye düşünüyorum . Eşime çok ısrar ediyorum ayrı eve çıkalım diye ama bir tatafimda bu nedenle korkuyor . O yüzden buraya konu açıp benimle aynı dertten muzdarip arkadaşlar ne yapıyor görmek istedim .
 
İlaç kullanirkende anskiyete yaşıyor musunuz? Yaş aldıkça azalması beni çok mutlu etti şuan. Bunu bilmiyordum çok sevindim . Ben hamileligimde bu durumu yaşayan ve atlatan insan o kadar çok aradım ki . Bana umut olsunlar diye . O yüzden yaşayan ve atlatmış insanlarla konuşmak beni çok rahatlatiyor. Hamilelik dönemindeki anksiyeteyi yaşamadan önce eşimle ayrı eve çıkmayı çok istiyordum . Sonra anksiyete yaşayınca günlerce uyumadım yemek yemedim yerimde duramadim , ateş ve titreme geliyordu delirecekmis gibi hissediyodum aynı zamanda esneme ishal. O dönemde evde yalnız kalamadim . Hep anneme gittim . Kendime bakamadigim dönemler oldu annem bana baktı eşim baktı . Şimdi de kayınvalideyle aynı evde yaşamak hem çok zor geliyor hemde ayrı eve çıkmaya korkuyorum. Yine hastalanirsam küçük bir çocuğum var bu defa çocuğum ne yapar ? Esim ne yapar diye düşünüyorum . Eşime çok ısrar ediyorum ayrı eve çıkalım diye ama bir tatafimda bu nedenle korkuyor . O yüzden buraya konu açıp benimle aynı dertten muzdarip arkadaşlar ne yapıyor görmek istedim .
Kayınvalideniz nasıl karşılıyor anksiyetenizi
 
İlaç kullanirkende anskiyete yaşıyor musunuz? Yaş aldıkça azalması beni çok mutlu etti şuan. Bunu bilmiyordum çok sevindim . Ben hamileligimde bu durumu yaşayan ve atlatan insan o kadar çok aradım ki . Bana umut olsunlar diye . O yüzden yaşayan ve atlatmış insanlarla konuşmak beni çok rahatlatiyor. Hamilelik dönemindeki anksiyeteyi yaşamadan önce eşimle ayrı eve çıkmayı çok istiyordum . Sonra anksiyete yaşayınca günlerce uyumadım yemek yemedim yerimde duramadim , ateş ve titreme geliyordu delirecekmis gibi hissediyodum aynı zamanda esneme ishal. O dönemde evde yalnız kalamadim . Hep anneme gittim . Kendime bakamadigim dönemler oldu annem bana baktı eşim baktı . Şimdi de kayınvalideyle aynı evde yaşamak hem çok zor geliyor hemde ayrı eve çıkmaya korkuyorum. Yine hastalanirsam küçük bir çocuğum var bu defa çocuğum ne yapar ? Esim ne yapar diye düşünüyorum . Eşime çok ısrar ediyorum ayrı eve çıkalım diye ama bir tatafimda bu nedenle korkuyor . O yüzden buraya konu açıp benimle aynı dertten muzdarip arkadaşlar ne yapıyor görmek istedim .
İlaç kullanmaya başladığım ilk dönemler yaşadım anksiyete. İlaç yeni başlayınca daha da artırdı ama şimdi düzene girdi. Biraz da doktorun verdiğinden düşük dozda kullandığım için uzun sürdü düzene girmesi. Mesela doktor bana 50 mg selectra yazdı ama ben yan etkilerinden dolayı 25 kullanabildim. Bu yüzden biraz uzun sürdü. İlk başlarda yetmediği için hiç iyileşmiyorum zannetmiştim ama sonra YouTubedan özlem tokgöz özsoyların videolarını izlemeye başladım onun egzersizlerini yaptım. Lütfen hiç korkmayın. Sizi çok iyi anlıyorum anksiyete yaşamak ağır tekrar yaşar mıyım diye korkmak daha da ağır. Ben de evlendikten sonraki anksiyetemde çok kötü oldum. Afedersiniz 1 hafta ishaldim hem de su gibi. Başım dönüyordu yemek yiyemiyordum dizlerim titriyordu halsizdim. Normal otururken içime fenalık gelirdi. Kaç kere kayınvalidemin görümcemin önünde ağlama krizine girip acillik oldum. Ortada da hiç bişey yokken üstelik. Anneme gidip odama çekilip kimseyle görüşmek istemiyordum. İlaç kullanmak istemiyordum. Sonra eşimin çok üzüldüğünü farkettim. Her ağladığımda o da ağlıyordu. Ben ölücem deyip duruyordum 5 dk durmam arkandan gelirim diyordu. Sadece kendime değil etrafıma da zarar vermeye başladığımı farkedince toparlanmaya karar verdim. Eşimle her akşam yürüyüşe çıkmaya karar verdik. Vitamin kullanmaya başladım. Omega 3 b12 d vit vs hepsini her gün aynı saatte alıyorum. Örgü örüyorum çanta örüyorum kitap okumaya çalışıyorum böyle böyle toparladım. Şu an çok stres altında kalırsam atak geçiriyorum evet ama çok hafif atlatıyorum. Bu arada eşimin kuzeni ve kardeşi de hamilelikte anksiyeteye yakalanmışlar. Şu an ikisi de gayet normal. Sadece arada iç bunalması geliyormuş. Görümcem hemen kendimi dışarı atıyorum bi iş çıkarıyorum kendime diyor. Hatta şu an kendisi işe girdi artık iç bunalması da yok bunalmaya vakit bulamıyorum diyor. Yani özetle yalnız değilsiniz ve yalnız kalmaktan korkmayın. Doktorum bana ölmek o kadar kolay bişey değil zaten ani ölüm yaşarsan da ölüyorum diye korkmaya vakit bulamazsın demişti. Bol bol kendinizi telkin edin. Eğer kv ile yaşamak sizi strese sokuyorsa ayrılın çünkü tek başınıza daha kolay atlatacaksınız.
 
İlaç kullanmaya başladığım ilk dönemler yaşadım anksiyete. İlaç yeni başlayınca daha da artırdı ama şimdi düzene girdi. Biraz da doktorun verdiğinden düşük dozda kullandığım için uzun sürdü düzene girmesi. Mesela doktor bana 50 mg selectra yazdı ama ben yan etkilerinden dolayı 25 kullanabildim. Bu yüzden biraz uzun sürdü. İlk başlarda yetmediği için hiç iyileşmiyorum zannetmiştim ama sonra YouTubedan özlem tokgöz özsoyların videolarını izlemeye başladım onun egzersizlerini yaptım. Lütfen hiç korkmayın. Sizi çok iyi anlıyorum anksiyete yaşamak ağır tekrar yaşar mıyım diye korkmak daha da ağır. Ben de evlendikten sonraki anksiyetemde çok kötü oldum. Afedersiniz 1 hafta ishaldim hem de su gibi. Başım dönüyordu yemek yiyemiyordum dizlerim titriyordu halsizdim. Normal otururken içime fenalık gelirdi. Kaç kere kayınvalidemin görümcemin önünde ağlama krizine girip acillik oldum. Ortada da hiç bişey yokken üstelik. Anneme gidip odama çekilip kimseyle görüşmek istemiyordum. İlaç kullanmak istemiyordum. Sonra eşimin çok üzüldüğünü farkettim. Her ağladığımda o da ağlıyordu. Ben ölücem deyip duruyordum 5 dk durmam arkandan gelirim diyordu. Sadece kendime değil etrafıma da zarar vermeye başladığımı farkedince toparlanmaya karar verdim. Eşimle her akşam yürüyüşe çıkmaya karar verdik. Vitamin kullanmaya başladım. Omega 3 b12 d vit vs hepsini her gün aynı saatte alıyorum. Örgü örüyorum çanta örüyorum kitap okumaya çalışıyorum böyle böyle toparladım. Şu an çok stres altında kalırsam atak geçiriyorum evet ama çok hafif atlatıyorum. Bu arada eşimin kuzeni ve kardeşi de hamilelikte anksiyeteye yakalanmışlar. Şu an ikisi de gayet normal. Sadece arada iç bunalması geliyormuş. Görümcem hemen kendimi dışarı atıyorum bi iş çıkarıyorum kendime diyor. Hatta şu an kendisi işe girdi artık iç bunalması da yok bunalmaya vakit bulamıyorum diyor. Yani özetle yalnız değilsiniz ve yalnız kalmaktan korkmayın. Doktorum bana ölmek o kadar kolay bişey değil zaten ani ölüm yaşarsan da ölüyorum diye korkmaya vakit bulamazsın demişti. Bol bol kendinizi telkin edin. Eğer kv ile yaşamak sizi strese sokuyorsa ayrılın çünkü tek başınıza daha kolay atlatacaksınız.
Özlem Tokgöz ozsoyları bende takip ettim hatta kitabını aldım. Meditasyonlarini yaptım YouTube dan dinleyerek.Ama bana pek bir faydası olmadı . Hamilelikte hem ilaç kullanmadım bir süre hemde hormonlardan tavan yapmisti sanırım bu yüzden ise yaramadı. Ne kadar güzel eşinizin sizi anlaması size destek olması . Benim eşimde çok destek oldu sağolsun. Çağimizin hastalığı oldu galiba . Yazdiklariniz çok çok iyi geldi . Çok teşekkür ederim . Ben hamileyken doktorlara yalvardım resmen ilaç versinler diye çünkü artık dayanamıyordum. Çok zor günlerdi ya . Sizlerden böyle şeyler duymak kendime olan inancımi artırıyor . Özellikle de yalnız olmadığımı bilmek .
 
Özlem Tokgöz ozsoyları bende takip ettim hatta kitabını aldım. Meditasyonlarini yaptım YouTube dan dinleyerek.Ama bana pek bir faydası olmadı . Hamilelikte hem ilaç kullanmadım bir süre hemde hormonlardan tavan yapmisti sanırım bu yüzden ise yaramadı. Ne kadar güzel eşinizin sizi anlaması size destek olması . Benim eşimde çok destek oldu sağolsun. Çağimizin hastalığı oldu galiba . Yazdiklariniz çok çok iyi geldi . Çok teşekkür ederim . Ben hamileyken doktorlara yalvardım resmen ilaç versinler diye çünkü artık dayanamıyordum. Çok zor günlerdi ya . Sizlerden böyle şeyler duymak kendime olan inancımi artırıyor . Özellikle de yalnız olmadığımı bilmek .
Allah eşlerimizden razı olsun. O kadar anlayışsız eşler ve eş aileleri görüyorum ki insanlar tırım tırım gizliyorlar rahatsızlıklarını. Öğrenildiğinde edilen hakaretler de cabası. doktorunuzun ilaç vermemesine şaşırdım. Benim de korkularımdan biriydi ilaç kullanırken hamile kalmak. Doktoruma yanlışlıkla hamile kalırsam ne olacak diye sordum. Hiç bişey olmayacak yeni nesil antidepresanların içinde çok güvenilir olanlar var tonlarca bilimsel araştırmalar yapıldı bu konularda hamile kaldığında o çalışmaları da okutacağım sana dedi. Bir de sadece ilk 3 ay bıraksak daha iyi olur çünkü ilk 3 ay vitamin bile kullanmamalısın sebep antidepresan değil dedi. İlacını ömür boyu kullanmak zorunda olan şizofreni bipolar gibi ağır rahatsızlıklar yaşayan danışanlarım da var ben şimdiye kadar çocuğunda problem olan birine rastlamadım dedi. Bir de emzirme döneminde düşük doz kullanacağız dedi. Buna benzer şeyleri söyleyen bi kaç psikiyatr daha duymuştum. Neyse olan olmuş artık önünüze bakma vakti. Emin olun bi zaman sonra ya aynısı olursam diye korkmalarınız da geçip gidecek. Ben aralıktan beri süründüm tabiri caizse. Atak geçirmekten çok oturup korkudan titriyordum ya atak geçirirsem diye atak geçirdiğim anları düşünüyordum sık sık. Ama şimdi gayet iyiyim hiç korkum da kalmadı. Yani diyeceğim o ki bu da geçer Ya Hu 😊 bir de doktorumun bi sözünü unutamıyorum ; sana bir iyi bir de kötü haberim var kötüsü iyi günlerin gelip geçici, iyisi ; kötü günlerin de gelip geçici 😊
 
Özlem Tokgöz ozsoyları bende takip ettim hatta kitabını aldım. Meditasyonlarini yaptım YouTube dan dinleyerek.Ama bana pek bir faydası olmadı . Hamilelikte hem ilaç kullanmadım bir süre hemde hormonlardan tavan yapmisti sanırım bu yüzden ise yaramadı. Ne kadar güzel eşinizin sizi anlaması size destek olması . Benim eşimde çok destek oldu sağolsun. Çağimizin hastalığı oldu galiba . Yazdiklariniz çok çok iyi geldi . Çok teşekkür ederim . Ben hamileyken doktorlara yalvardım resmen ilaç versinler diye çünkü artık dayanamıyordum. Çok zor günlerdi ya . Sizlerden böyle şeyler duymak kendime olan inancımi artırıyor . Özellikle de yalnız olmadığımı bilmek .
Bir de iyi hissetmek diye bi kitap varmış çok tavsiye ediyorlar faydasını gören çok var ben daha almadım daha doğrusu bu aralar iyi hissettiğim için üşendim diyelim 😂 instagramda da rüya acar diye bir doktor var nefesin önemini anlatıyor sürekli. Triflo kullanarak anksiyeteden kurtulduğunu yazanlar var sayfasında. Ben de hemen denemek için aldım. Cidden yaparken çok çok çok iyi hissettim ama biraz tembel olduğum için devam edemedim maalesef. Triflo ile çalışmayı da tavsiye ederim yani
 
X