12 haftalık hamileyim ve sanırım boşanacağız

uzun zamandır kk ya girmiyordum. nasıl başlasam bilemiyorum. bu bebeği çok istiyorduk. allah nasip etti oldu. ama benim hamileliğim ağır geçiyor biraz. mide bulantısından halsizlikten kafamı zor kaldırıyorum. yinede elimden geldiğince işlerime yetişmeye çalışıyorum. kendimi iyi hissettiğim zaman yemeğimi filan yapıyorum. hissedemediğim zaman yattığım yerden kalkamıyorum. ve sağ tarafımda kistmi vardı.8 cm lik. çok ağrı veriyordu bana. iş yapmaktan da açıkçası korkuyor ilk 3 ayı atlatmayı bekliyordum. yarın 3. ayımı dolduruyorum.

pazartesi günü fenalaştım. ne yemek yiyebildim ne birşey ve devamlı acı acı kustum. tansiyonum yerlerdeydi. eşime haber verip panikletmek istemedim onuda. bekledim düzelirim diye. süt içerek günü atlatmaya çalıştım. akşam eşim geldi. yemek yapamadım çok kötüydüm dedim. olsun ben hazırlarım şimdi dedi. tüp bitmiş. haberim yoktu. ocağın başına geçemedim ki tüpün bittiğini bileyim.

kafasını gözünü salladı. triplere girdi derken halim yoktu, ben hastanelik olmadığıma şükrediyorum, geçipte mutfağa tüp bitmişmi bakamadım dedim bende sitemle. bir afra tafra tüp getirtip yemeğini hazirladı yedi. sonra benimle konuşmamaya başladı. bende onla konuşmadım.ertesi gün annem geldi, yemeğimi filan yaptı gitti. daha iyiydim. sofrasını kurdum. yedi içti . yine bir surat bana. derken dün akşam geldi. sofranı hazırlayım dedim. senin birşeyini sitemiyorum ben yaparım, bekarken daha rahattım vallaha bekarken daha rahattım bu ne ya falan deyince, bende "bende bekarken rahattım, benden yemek ütü isteyen yoktu, altımda arabam , istediğimi yaıpıyordum" dedim. ve atışmaya başladık.

sen zaten ne zaman yaptın ki şimdi yapacaksın, hamileliğin de iyi bahane oldu, çocuk olur, sonra çocuktan yapamazsın vs vs... bu saltanat böyle devam etmez falan söylenmeye başladı.

evet çok yetişemiyorum. adamın ütüsü bitmez. bir kere giydiği kot pantolonu, bir kere giydiği eşofmanı yıkatır. eşofmanına bile ütü yapptırır.

ve 4 yıllık evliyim. 4 yıldır alkol alıyordu. en son alkolden mide rahatsızlığı geçirene kadar. 2,5 ay önce alkolü biraktı. bazen akşamlar arkadaşlarıyla takılırdı. bende yemek yapmazdım. yaptığım zaman aç değilim derdi. kızardım yapmazdım bazen özellikle. ama alkolü bıraktığından berili yemeğime özen geösterdim. midem iyi olduğu zamanlar yaptımda ettimde.

lakin ütümü yapamıyordum. kendisine söyledim. kaç defa. hayatım ütünü yapamıyorum. biraz idare et. 3. ay atlatalım. düşük tehlikesi geçsin. yapacağım diye. olsun ne olacak sen iyi ol bebeğim iyi olsun diyordu.

az öncede kalktım. kahvaltını hazırlayayım d edim. istemiyorum senden birşey. sen akşama kadar yat. hiçbirşey yapma. demek bekarken daha rahattın, o zaman bekarlık günlerine dön bakayım, sana yarına kadar süre , kararını ver falan deyince , bende " utan yaptıklarından hamile halimle söylediklerine bak" diye çıkıştım. bağırdı çağırdı gitti.

ve en büyük sorunum şu arkadaşlar:

insanlara hep birşeyleri benim için yaptğını vs anlatır. mesela geçen yıl araba aldı. çok güzel spor. herkese karıma aldım o istediğ filan diye anlatmış. millet bana gıptayla bakıyor, hatta söyleyenler oluyordu. oysaki alakası yok. o arabayı kendim 3 defa kullanmışımdır. bu bir örnek. mesela tatile gideriz. karım çok sıkıldı onu götürdüm diye anlatır. oysaki kendi offlar puflar sıkıldım hadi tatile gidelim deniz görelim der ve giderzi. yani ben askım sıkıldım beni tatile götür demedim daha bir kere bile.

bu gibi şeyleri çok yaptığı için insanlar ona " karın çok şanslı, saltanat içinde yaşıyor" vs diye konuşuyorlar. o da gerçekten öyle olduğunu düşünmeye başladı. yani kendi söylediği kurmacalara kendi inanmaya başladı.

ne yapmalıyım, napıcam, bana yardımcı olun lütfen.

Hamile olununca hasta degilsinki, neticede hamileligin verdigi bir mide bulantisi ve yorgunluk var.
Avrupada hamile kadinlar son 1 aya kadar calisiyorlar.
Tabiki herkesin hamileligi degisik gecer, ama doktor düsme tehlikesi var sadece evde yat uyumu dedi sana?

Öncelikle Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin. Eşinizin son günlerdeki tavırları hoş değil evet, bir sorunu sıkıntısı olmasın? Hamile kalmadan önce de böyle miydi?

olivia .!.:

Hamile olununca hasta degilsinki, neticede hamileligin verdigi bir mide bulantisi ve yorgunluk var.
Avrupada hamile kadinlar son 1 aya kadar calisiyorlar.
Tabiki herkesin hamileligi degisik gecer, ama doktor düsme tehlikesi var sadece evde yat uyumu dedi sana?

Genişletmek için tıkla...

kistimden dolayı çok iş yapma dedi. ve ilk 3 ay herkeste düşük tehlikesi olurya. bende sakındım göüzmden bile. akşama kadar da yatmıyorum inanın. yine temizliğimi filan yapıyorum. ütüsünü yapamıyordum. belim çok ağrıyordu çünkü. ve herkes bana sakın ütü yapma, ağır iş yapma diyordu. bende 3. ayın geçmesini bekliyordum.ona da her fırsatta söylüyordum. ilk 3 geçsin ütünü filan yapıcam diye. ve inanın ağır geçiriyorum. birşey yiyemiyorum, habire bulantım oluyor.halsizim, bazen ayağa kalkacak gücü bile bulamıyorum kendimde. şuan da pc başında afedersiniz bir taraftan öğürüyor bir taraftan yazıyorum.

olivia .!.:

Hamile olununca hasta degilsinki, neticede hamileligin verdigi bir mide bulantisi ve yorgunluk var.
Avrupada hamile kadinlar son 1 aya kadar calisiyorlar.
Tabiki herkesin hamileligi degisik gecer, ama doktor düsme tehlikesi var sadece evde yat uyumu dedi sana?

Genişletmek için tıkla...

Evet hamilelik bir hastalık değildir ancak 9 ay boyunca yataktan çıkamayan, bulantıdan buzdolabı kapağını dahi açamayan, afedersiniz istifra etmekten göz damarları patlamış hamile tanıdıklarım oldu. Belli ki arkadaş da zor bir gebelik geçiriyor.

inci_tanesi .!.:

Öncelikle Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin. Eşinizin son günlerdeki tavırları hoş değil evet, bir sorunu sıkıntısı olmasın? Hamile kalmadan önce de böyle miydi?

Genişletmek için tıkla...

sağolun. evet bende farkındayım.sıkıntısı var. işyerindeki en önemli elemanını işten çıkarınca herşey ona kaldı. eskiden 11 de işe giderdi. şimdi sabah 7 , 7.30 da gidiyor. ve geç geliyor. hamile kalmadan önce böyle değildi.

güzelgözlüm .!.:

sağolun. evet bende farkındayım.sıkıntısı var. işyerindeki en önemli elemanını işten çıkarınca herşey ona kaldı. eskiden 11 de işe giderdi. şimdi sabah 7 , 7.30 da gidiyor. ve geç geliyor. hamile kalmadan önce böyle değildi.

Genişletmek için tıkla...

İşte sanırım sorun burada başlıyor. Tabi bu hiçbir şeyin bahanesi olamaz ama nazı size geçiyor diye sadece size yükleniyor olabilir. Öte yandan bir çocuğun sorumluluğunu alacak olmanın zorluğunu da çekiyor olabilir. Konuşmayı denediniz mi hiç? Bu durumun sizi üzdüğünü, hamilelik boyunca birbirinize destek olmanız gerektiğini anlattınız mı?

canim günaydin..bence sen hormonlar sebebiyle degisik duygular icerisindesin, esinde de ayni psikoloji hakim..bence öyle hemen bosanmak vs getirme aklina..bunlar gecicek zaten 3. ayini da bitirmissin ne güzel.belli ki o da eski alistigi duzen olmayinca sikilmis biraz(tabiki sen hamilesin bu onu asla hakli cikarmaz)..ama bizim psikolojimiz degisitigi gibi onlarinda degisiyor..bence zaman verin birbirinize ve bebisin taadini cikarmaya bakin..daha cok minik ve istyerek oldu diyorsun..sikintiya sokupda kendini sakin bebisini üzme..bi süre birbirinzin üzerine gitmeyin bence...insallah saglikla mutlulukla bebisini kucagina alirsin...

Merhaba,
Hamileligimin ilk 5 ayi nasil gecti anlatamam.
Herhangi bir durumun beni boylesine dusurecegimi hic ummazdim.
Ayaga kalkmak icin cabaladigimda sanki omuzlarimda basimda kulceler vardi.
Ustelik ben Antrenorum.
Seni cok iyi anliyorum. Hafif de titizlik var bende kafami kaldirabildigim zamanlar
birseyler yapmaya calisirdim, nafile.
Doguma gittigim gunun sabahi bile kustum.
Neyseki gecti ve hersey unutuluyor.

Asil mesele esinin bu durumun hamilelikten olduguna inanmamasi.
Belli ki kendisini senin hamileligi bahane olarak kullandigina inandirmis.
Bosanmayi ima edecek kelimelerin bu kadar kolay dile getirilmemesi gerek.
Gecici bi durum bu merek etme.
Kendini guclu hisset ve esinin soylediklerine kulaklarini kapat, bir anlik seyler bunlar.
Tabi asil sen rahatlatilmak istiyorsundur.
Asil sen tahammul edemiyorsundur.
Zaten yiyemiyor ve surekli cikariyorken bu halsizligin ustune bir de
laf yemek!
Eger senin icin problem degilse, ailenden yardim isteyebilirsin.

Bu arada lütfen boşanmanın sözünü etmeyin. Hamilesiniz ve fiziksel olduğu kadar psikoloijk olarak da gelgitler yaşıyorsunuz. Bu durum sizi değişik düşüncelere itmesin. Eşiniz eminim kısa süre içinde düzelecektir size karşı.

inci_tanesi .!.:

İşte sanırım sorun burada başlıyor. Tabi bu hiçbir şeyin bahanesi olamaz ama nazı size geçiyor diye sadece size yükleniyor olabilir. Öte yandan bir çocuğun sorumluluğunu alacak olmanın zorluğunu da çekiyor olabilir. Konuşmayı denediniz mi hiç? Bu durumun sizi üzdüğünü, hamilelik boyunca birbirinize destek olmanız gerektiğini anlattınız mı?

Genişletmek için tıkla...

hep konuşurduk. tatlı tatlı. ama dün akşam öyle sözler sarfettiki herşeyin yalan olduğunu, aslında içten içe bana gıcık olduğunu anladım.

tunemi .!.:

Merhaba,
Hamileligimin ilk 5 ayi nasil gecti anlatamam.
Herhangi bir durumun beni boylesine dusurecegimi hic ummazdim.
Ayaga kalkmak icin cabaladigimda sanki omuzlarimda basimda kulceler vardi.
Ustelik ben Antrenorum.
Seni cok iyi anliyorum. Hafif de titizlik var bende kafami kaldirabildigim zamanlar
birseyler yapmaya calisirdim, nafile.
Doguma gittigim gunun sabahi bile kustum.
Neyseki gecti ve hersey unutuluyor.

Asil mesele esinin bu durumun hamilelikten olduguna inanmamasi.
Belli ki kendisini senin hamileligi bahane olarak kullandigina inandirmis.
Bosanmayi ima edecek kelimelerin bu kadar kolay dile getirilmemesi gerek.
Gecici bi durum bu merek etme.
Kendini guclu hisset ve esinin soylediklerine kulaklarini kapat, bir anlik seyler bunlar.
Tabi asil sen rahatlatilmak istiyorsundur.
Asil sen tahammul edemiyorsundur.
Zaten yiyemiyor ve surekli cikariyorken bu halsizligin ustune bir de
laf yemek!
Eger senin icin problem degilse, ailenden yardim isteyebilirsin.

Genişletmek için tıkla...

evet. sorun burda başlıyor. hamileliğin bahane olduğunu düşünüyorki, birkeresinde bana" bu kadar sesli öğürme, bütün mahalle seni duyuyor, volümü düşür biraz" diye espri yaptı kendince.ki ben yanına gittiğimde öğürmekten ve acı kusmaktan gözlerimden yaşlar gelmişti artık. birileri sanki ona hamilelikte bunlar olmaz, ben naz yapıyorum gibi şeyler anlatıyor sanırım. bilmiyorum.

ailemle konuşup konuşmamakta kararsızım. karar vermem lazım.

arkadaşlar tansiyonum düşüyor hissediyorum, çıkmam lazım. girince cevaplarınızı okuyacağım. hiç iyi değil,im.

güzelgözlüm .!.:

hep konuşurduk. tatlı tatlı. ama dün akşam öyle sözler sarfettiki herşeyin yalan olduğunu, aslında içten içe bana gıcık olduğunu anladım.

Genişletmek için tıkla...

Sen öyle olduğunu düşünüyorsun. Canım bak bizde de oluyor zaman zaman, eşler birbirine karşı kırıcı olabiliyor maalesef. Bu tarz tartışmalarımızın birinden sonra eşim bana gelip tüm o kelimeleri sinirle söylediğini, hiçbirinin bana sevgisiyle ilgisi olmadığını söylemişti. Eşinin de öyle düşündüğünü tahmin ediyorum. Bir anlık sinirle insanın ağzından hiç hoş olmayan sözler çıkabiliyor. Sen hamileliğin de verdiği duygusallıkla çok hassassın bu dönemde. İnanıyorum ki kısa zamanda eski günlerinize geri döneceksiniz.

inci_tanesi .!.:

Evet hamilelik bir hastalık değildir ancak 9 ay boyunca yataktan çıkamayan, bulantıdan buzdolabı kapağını dahi açamayan, afedersiniz istifra etmekten göz damarları patlamış hamile tanıdıklarım oldu. Belli ki arkadaş da zor bir gebelik geçiriyor.

Genişletmek için tıkla...

Hamilelik belki bir hastalık değil ama ben 16. haftama kadar her dakika öleceğimi düşünürdüm, baş dönmesi, bulantılar, kusmalar, göz kararması, ani ruhsal dönüşümler. Ne bir ilaç alabiliyorsun, ne bir lokma geçiyor boğazımdan. Markette soğan küfesinin yanından geçerken çocuk gibi çıkarmıştım hatta, utancımdan adamlardan nasıl özür dileyeceğimi bilemedim. "Yalvarırım kınamayın beni, kızmayın" diye ağladım. Bu süre zarfında bırakın yemek yapmayı, yemek yemek için mutfağa giremedim. Herşey kokuyordu, herşey.
O 16 hafta boyunca ve sonrasında da eşim ve ablaları evimin her işini yaptılar. Aynı dönemde eltim de hamileydi ama onda ne bir bulantı ne bir yorgunluk oldu.
Zor bir hamilelikte eşler ve yakınlar destek olmalı. Anlayışlı olmalı.

marmelattee .!.:

Hamilelik belki bir hastalık değil ama ben 16. haftama kadar her dakika öleceğimi düşünürdüm, baş dönmesi, bulantılar, kusmalar, göz kararması, ani ruhsal dönüşümler. Ne bir ilaç alabiliyorsun, ne bir lokma geçiyor boğazımdan. Markette soğan küfesinin yanından geçerken çocuk gibi çıkarmıştım hatta, utancımdan adamlardan nasıl özür dileyeceğimi bilemedim. "Yalvarırım kınamayın beni, kızmayın" diye ağladım. Bu süre zarfında bırakın yemek yapmayı, yemek yemek için mutfağa giremedim. Herşey kokuyordu, herşey.
O 16 hafta boyunca ve sonrasında da eşim ve ablaları evimin her işini yaptılar. Aynı dönemde eltim de hamileydi ama onda ne bir bulantı ne bir yorgunluk oldu.
Zor bir hamilelikte eşler ve yakınlar destek olmalı. Anlayışlı olmalı.

Genişletmek için tıkla...

Ben de onu diyorum işte. Bünyeden bünyeye değişiyor. Kimisi ne bir bulantı ne halsizlik çekiyor son güne kadar kıpır kıpır hareket ediyor kimisi de ilk birkaç ay veya son ana kadar yatıyor. Allah hepsinin yardımcısı olsun. Zor bir süreç ve dediğiniz gibi özellikle eşler bu dönemde hanımlarına büyük destek vermeli.

ben hamileliğimin 14.haftasında kadar sabah öğle akşam kustum daha sonra sabahları kustum ben çalışan bir bayanım o halle işe gittim en son boğazım o kadar tahriş olmuşki kan kusuyodum bide burnum kanıyodu seni çok iyi anlıyorum bulantıdan 9 ay yemek yapmadım sağolsun eşim bir kere öf bile demedi maddi durumun nasıl bilmiyorum ama ütü için bayan alabilirsin saatli çalışıyorlar çok bir para vermiyosun ben almadım ama alan arkadaşlar var annen yakınsa en azından bulantıların normale dönene kadar yemek yapsın size bunların hiçbiri çözülmeyecek sorunlar değil eşine gelince kesin dışarda birşeylere kafası bozuluyodur senden çıkarıyodur eşin pek anlayışlı birine benzemiyor akşama yemeğini sofrasını kur fazlada konuşma o pişman olur gelir yanına belkide unutmuştur bile erkekler hemen unutuyor çünkü bunlar içinde boşanılmaz bebeğini düşün üzülmeki annesi bebişte üzülmesin

ilk hamileliğimde kaynanamla birlikte oturuyorduk.evde 4 erkek 2 kadındık.kaynanam yaşlıydı gelini alınca köşede oturmak istedi.o zaman ne çamaşır makinası ne elektrikli süpürge hiç birşey yoktu.herşey elde yıkanıyordu.tabii ütülerini söylemeye gerek yok.sabah 7 de kalkıp akşam 10 a kadar ayaktaydım.ama zor bir hamilelik geçirmedim allaha şükür

neyse doğumdan sonra iş dolayısıyla ayrıldık başka şehre gittik.2.hamileliğimi yalnız geçirdim.yatağımdan kalkamıyor,kuru bulantıdan ölüyordum.kesinlikle mutfağa giremiyordum ama eşim ve 4 yaşında oğlum vardı.alel acele birşeyler hazırlayıp oğlumu doruruyordum.bazen eşim öğlengelip çocuğu doyuruyordu.bende oğlumda çok kilo kaybettik.çok çok zordu.ama eşim bankada çalışıyordu ve hep takım giyiyordu.sürekli elbiselerini temiz tuttum.ütüsünü ayakta yapamadım ama oturduğum yerde herşeyini ütüledim.birde o zaman küçük bir makinem vardı. onunla yıkar elde sıkardım.bu nedenle iç çamaşırlarıda hep ütülerdim.hamileliğim zordu ama ütüden feragat etmedim.az az da olsa hep ütüledim.konun sahibini biraz çevredekiler çok korkutmuş

Benim yakınımdan bir ailenin 6 sene çocugu olmadı ve okadar çok istiyorlardı ki ,bu dönemde eşini çok seven erkek kadın hamile kalınca bir haller oldu ,yemek neden yok bulaşık neden yıkanmıyor ,sen akşama kadar yatıyor musun ama kadın kalkamıyor bile görümceler eltiler yardım ediyor ama nereye kadar ,aslında adam karısını çok seviyordu biz şahittik ,arkadaş çevresi olmayan olsa bile eşiyle giden bir insan sanırım evliliği garantiye aldım ben BABA oluyorum ve bu evin reisiyim bir ailem var diye düşünüp biraz böbürlenmeye başlamıştı ,erkek egosu işte ,bu yüzden diyorum ki sevmediğinden değildir ,oda alışmaya çalışıyor bu duruma ..

akşam eşim geldi. yemek yapamadım çok kötüydüm dedim. olsun ben hazırlarım şimdi dedi. tüp bitmiş. haberim yoktu. ocağın başına geçemedim ki tüpün bittiğini bileyim.

kafasını gözünü salladı. triplere girdi derken halim yoktu, ben hastanelik olmadığıma şükrediyorum, geçipte mutfağa tüp bitmişmi bakamadım dedim bende sitemle. bir afra tafra tüp getirtip yemeğini hazirladı yedi. sonra benimle konuşmamaya başladı. bende onla konuşmadım.ertesi gün annem geldi, yemeğimi filan yaptı gitti. daha iyiydim. sofrasını kurdum. yedi içti . yine bir surat bana. derken dün akşam geldi. sofranı hazırlayım dedim. senin birşeyini sitemiyorum ben yaparım, bekarken daha rahattım vallaha bekarken daha rahattım bu ne ya falan deyince, bende "bende bekarken rahattım, benden yemek ütü isteyen yoktu, altımda arabam , istediğimi yaıpıyordum" dedim. ve atışmaya başladık.

sen zaten ne zaman yaptın ki şimdi yapacaksın, hamileliğin de iyi bahane oldu, çocuk olur, sonra çocuktan yapamazsın vs vs... bu saltanat böyle devam etmez falan söylenmeye başladı.

Genişletmek için tıkla...

öncelikle geçmiş olsun, Allah sağlıklı ve rahat bir şekilde bebeğinizi kucağınıza almayı nasip etsin...

hamilelik döneminde biraz daha hassas olmanız normal, bu yönden ani ve büyük kararlar vermeyin. eşinizin serzenişlerini kendinizi haklı çıkarmaktan öte anlamaya çalışarak yanıt verin. mesela kendisi şikayet ettiğinde yukardaki diyalog gibi olyaka kendi bakış açınızı gösterip anlatmak ve haklı çıkmaya çalışmak yerine bırakın eşiniz konuşsun, dinleyin eşinizi. onu anlamaya ve sıkıntılı olduğu konuda çözüm geliştirmeye çalışın...sonra ortam sakinleşince başka bir zaman siz de kendi sıkıntılarınızı anlatın. ama eşiniz birşey anlatırken siz de kendi sıkıntılarınızı anlatmayın aynı anda, buna dikkat edin...

ve en büyük sorunum şu arkadaşlar:

insanlara hep birşeyleri benim için yaptğını vs anlatır. mesela geçen yıl araba aldı. çok güzel spor. herkese karıma aldım o istediğ filan diye anlatmış. millet bana gıptayla bakıyor, hatta söyleyenler oluyordu. oysaki alakası yok. o arabayı kendim 3 defa kullanmışımdır. bu bir örnek. mesela tatile gideriz. karım çok sıkıldı onu götürdüm diye anlatır. oysaki kendi offlar puflar sıkıldım hadi tatile gidelim deniz görelim der ve giderzi. yani ben askım sıkıldım beni tatile götür demedim daha bir kere bile.

bu gibi şeyleri çok yaptığı için insanlar ona " karın çok şanslı, saltanat içinde yaşıyor" vs diye konuşuyorlar. o da gerçekten öyle olduğunu düşünmeye başladı. yani kendi söylediği kurmacalara kendi inanmaya başladı.

Genişletmek için tıkla...

bu konudaki rahatsızlığınızı hiç paylaştınız mı? eşinize bu yaptığının sizi rahatsız ettiğinizi, onurunuzu incittiğini ve bunu kabul edemeyeceğini, birşeyleri gerçekten sizin için yapsa bile bunu böyle anlatmasından razı olmadığınız söylediniz mi? eğer bunu söylemediyseniz uygun bir zamanda fırsat bulunca bunu anlatın. bu tarz konuları konuşmayarak kendi kendine hallolmasını beklemeyin. bu şekilde hem çözüme kavuşmaz hem de huzurunuz bozulur...