Evet okudum bende senin yaşadıklarını.. Zor.. imtihan ediliyoruz.. lakin evlat acısı kat be kat zor.. Elini uzatıp almak istiyosun alamıyosun.. Parçamdı benim..geriye sadece kocaman bi' boşluk kaldı.. Onun için aldığı zıbınlar, çoraplar kaldı.. Rabbim sabırlı kullarından olmamızı nasip eylesin..Enyalios yaktın içimi kavurdun bu yazınla,seni çok çok iyi anlıyorum canım benim,çok ama çok benzer şeyler yaşamışız,kendi derdimle tekrar üzmeyeceğim seni,ne desek ne yazıp çizsek buraya sana çare olmayacak biliyorum,o acını yine de yaşayacaksın,o varken bir anda yok hissine alışmak ne kadar zor biliyorum.Lütfen çok yalnız kalmamaya ve düşünmemeye çalış,hep dediğim şey vardır;zaman en güzel ilaç,zamanla yaralar sarılıyor,sızılar azalıyor.Rabbim sana sabırlar versin,verecekte...
Tekrar yarınlara umutla bak,inancını ve umudunu,neşeni kaybetme,yeniden hamile kalacak çocukların olacak Allah'ın izniyle,onları emzirirken ve sımsıkı sarılıp öperken bu acılar aklına gelmeyecek inşaallah hepsi uçup gidecek.
Başın sağolsun canım benim,güçlü ol,sevgiyle ve umutla kal...
Yüreğim titredi evlatlarımız cennette kardeşim.. Senin de başın sağolsun.. Lohusa bi' kadının bebeksiz kalması kadar zor bir şey yok.. Evim dolup taşıyor. Insanlar bebeğimi görmeye gelecekti, Oysaki şimdi baş sağlığına geliyolar... Rabbimin emanetiydi.. Aldı geri.. Ne desek boş. Sadece yürek yangın yeri..içim yandı paramparça oldu.Allahım lütfen bu acılı annenin yüreğine su serp. 39. haftada 15kasımda doğurdum meleğimi.14 saat sacı çektim.5 gün sonra hiç sebepsiz melek oldu.lohusayken boş kaldı kucağım.yavrum cennete gitti anneciğini bırakıp. seni o kadar iyi anlıyorum ki okadar içten hissediyorum ki acını.beden geçici ruhlar ebedi olan.o hiç üşümüyor annesi yağmurlarda yağsa kar da dökülse üzerine hiç üşümüyor o. Hz İbrahim ve Eşi Sare evlatlarımızla beraber.o kadar güzel biryerde ki annesi.sen melek annesisin. karnında melek taşıdın.onlar hep bizimle :'(
Enyaliosum inan ne yazicami 5dakika dusundum.ama bulamadim..seni nasil teselli ederim ne derim bilemedim.cok uzuldum hemde cok.Rabbim bidaha nasib eder uzulme..nolur...bak yavrun sana sefaatci olucak ins
Canm benm yaa hâlâ inanamıyorum çok üzgünüm allahım sabırlar versin. Metanetli ol kendini harap etme. Dilerim en kısa zamanda hepimiz tadarız o güzel duyguyu rabbim acını dindirsin toparlanmaya çalış olur mu kıyamam sana...
Beni Ağlattın kardeşim bende 1,5 ay bu Acının aynısını yaşadım 18 haftalık meleğimin kalbi durdu ve normal doğumla çocuğumu doğurdum ben gün hesabı yaparken hiç ummadığım bir anda bebeğimin kalbinin durduğunu öğrendim ve Dünyam Başıma yıkıldı Rabbim düşmanıma dahi bu acıyı yaşatmasın inşallah seninde başın Sağolsun ve sağlıklı yavruların olsun inşallahMeleğim derdim sana.. Melek olacağını bilmeden..
Yazmalıyım diyorum yazamazsam acım hafiflemez, konuşmalıyım diyorum susarsam kendime kapanırım, dünya gözüme gözükmez.. Ama ne yazmak geliyor içimden, ne de konuşmak.. Yanıma geliyolar, destek olmak için.. Benim yüzümü güldürecek tek şey yavrumu kucağımda görmekti diyorum, göremiyorum.. Bir pazar günü,kaybettim yavrumu.. her şey normaldi.. Bi' hafta önce takiplerini yaptırmıştık, haftasından önde gidiyordu. Doktor bir sorun yok demişti.. Sabah uyandım nişanım gelmişti.. Lakin bir damla sancı ağrı vs yok.. Eşime dedim bana bir şeyler oluyor hastaneye gidelim.. Arabayı hazırladı, beni giydirdi. Çıktık yola.. Yolda başladı sancım.. Hastaneye vardığımızda 6 cm açılmam vardı.. Doktor hemen doğumhaneye almamız gerek sizi dedi. Daha suyum gelmemişti.. Haykırdım, ağladım bebeğim çok küçük daha doktor,en azından bir kaç hafta daha dursaydı.. Dikiş atılıyomuş rahim ağzına dedim, o uygulansın.. Sancınız var dedi yapamayız.. Eşimden imza aldılar, çıktık o hastaneden başka bir hastaneye o da aynı şeyleri söyledi.. Bu arada sancım artmaya başladı.. 3. hastaneye gitmiştik, inanamıyoduk çaresini arıyorduk bulamıyorduk.. Rahim ağzı yetmezliği dediler.. Geldiğimiz hastanede suyum geldi, acil üstümü soydular. Doğuma aldılar, ağla ağla öleceğimi sandım..5 te suyum geldi 10 buçuk da normal doğumla doğurdum evladımı.. Sunii sancı verelim dediler kabul etmedim, kendi sancımla doğuracağım dedim.. Bebeğim doğduğunda ona bakmamı istemediler, ömür boyu unutamazsın bakma lütfen dediler, ağlama krizine girdim.. Ne kadar ağladım neler yaşadım o arayı hatırlamıyorum, sonra narkoz vermişler bebeğin eşini almak için.. Gece saat 1 de uyandım, doğum sonu servisine alındım.. Herkesin yanında bebeği.. Gece boyunca ağlayan bebek sesleri..O bebekler ağladıkça ben ağladım.. Normal doğum yaptığım için lohusayım.. Sancılarım var sancılarım bile bebeğimi hatırlatıyo.. Deli gibi acaba gitmedi mi içimde mi hala diyorum.. Oysa ki gözümün önünde doğdu.. 5. Ayımız bitiyordu 6 aya girecektik.. Normal doğum olduğu için bir gün sonra çıkardılar.. Şimdi evimdeyim.. Ailem yanımda.. Bebeğim kara topraklarda.. Doğduğu gün ve öldüğü gün aynı.. Babası gömdü gülbahçe mezarlığına.. Gülbahçede canım var şimdi gülbahçede yavrum var.. Ve bebeğimi gömdüğümüz günün gecesi yağmurlar yağdı şehrime.. Mezarına yağmur doluyor, CANIMIN PARÇASI üşüyo mu.. diye nefes alamadım. Rabbim verdi Rabbim aldı ammenna.. Ama İnsanız dayanması zor. Babasının sıkmaktan avuçları morardı bir gecede.. Doktorun ona dediği.. Artık bebekten geçtik anneyi kurtaralım..
Dua istiyorum.. İçime sabır dolsun.. Yoksa dayanamam..
Hz. Zeynebin imtihanına benzedi yaşadığım acı..Dualarım dua üstüne..RABBİMe inancım sonsuz..
Neden demedim hiçbi' zaman..Çünkü meleğim ondan geldi
ona gitti.. İçimi ferahlatan tek bir şey var.. Hiç kucaklayamadığım öpüp koklayamadığım yavrum beni öbür dünyada bekleyecek.. O kadar sakınarak geçiriyordum ki hamileliğimi.. Geç buldum erken kaybettim bebeğimi.. 3 sene bekledim yavrumun gelmesini.. Şimdi bi' ömür sürecek acısı.. Hayatta bu acı kadar içimi yakan bir şey olmadı, evlat acısı hiç kolay değilmiş... Baş sağlığına gelenler oluyo..Herkes dünya derdinde, arada dalıp gittim.. koca dünya bi' hiç gözümde.. Yavrumu kucaklayamadım ya...Sabır ve dayanma gücü istiyorum.. içim yanıyor..Herkesin imtihanı farklı.. Benimki de buymuş..Cennette sarılacağım yavruma.. O mis kokusunu içime çekeceğim.. Yalan dünyada sevemedim orada seveceğim..
Kelimem yok insnın şu an ne demelitim bilmiyorum ama Rabbim size sabırlarr versin inşallah dualarm sizinleAmin inşallah..
Dua bekliyorum sizden..
Rabbim acımı hafifletsin,
Ama unutturmasın..
Can parçamı unutamam ki..
saol canım. canımız sağolsunda Allah yeniden meleklerimize kardeşlerini göndersin bizim için. asla unutulmaz ama zamanla acımız hafifler. 47 gün oldu ben yavrumu kaybedeli.acım hep içimde ama bununla yaşamayı öğreniyor insan.şunu hiç unutma sadece biz değiliz çok fazla anne baba var bunu yaşayan.sabırların en büyüğünü versin rabbim. adı gibi Toprak,güzelliği gibi melek oldu benim yavrum. rabbimizden gelene hamdolsun ama bi daha yaşatmasın inşallahYüreğim titredi evlatlarımız cennette kardeşim.. Senin de başın sağolsun.. Lohusa bi' kadının bebeksiz kalması kadar zor bir şey yok.. Evim dolup taşıyor. Insanlar bebeğimi görmeye gelecekti, Oysaki şimdi baş sağlığına geliyolar... Rabbimin emanetiydi.. Aldı geri.. Ne desek boş. Sadece yürek yangın yeri..
Bizim hidrosefaliydi ogrendim 1 haftaya kalmadi kaybettim ve beni birakacagini bilerek geçirdim o gunleri azap gibiydi@bebem
Benimki rahim ağzı yetmezliğindenmiş..
Ben göremedim yavrumu..
Evlatla sınanmak çok zormuş..
Dayanamıyo insan..
Rabbime teslim oldum..
İmtihanım zormuş canım önce bebeğim olmuyo diye ağladım.. Şimdi bebeğim geldi.. Geldiği gibi kaybettiğim için ağladım..
Dualarla ayakta duruyorum...
Canim benim bitanem.. okurken o kadar agladim ki. Evlat acisini Rabbim kimseye yasatmasin. Uzme kendini bu da senin imtihaninmis. Rabbim sabirlar versin, en kisa zamanda size hayirli saglikli guzel bi evlat nasip etsin insallah..
Öncelikle basınız sağolsun Allah sabır versin biliyorum cok zor yasayan biri olarak bende iki hafta önce yasadım 32 haftalık kalbi durmustu odası hastane cantamız hazırdı yılbasından sonra gün alıcaktık doğum icin ama olmadı ilk gün neden ben niye ben dedim kucağıma almama sayılı gün varken saatleri sayıyordum adeta sonra bu olayı yasayan varmı diye arastırdıgımda benden daha kötü durumda olanları okudum doğum icin gidip ntsye bağlıyken yada doğumu sağlıklı yapıp sonrasında kaybeden annelerde olmus onların acıları daha büyüktür dedim teselli etmeye calıstım kendimş böyle bidurumun nekadar tesellisi olursa hastanede suni sancı süresinde nts sesi duydugumda kalp atısım değişiyor ekrana heyecanla bakıyordum bendenmi diye ama yan odadanmıs doğumhaneden ıkınma sesleri gelirken birden sessiz olunca ay bişeymi oldu sonra bebek ağladıgında oh diyodum doğurdu bebeği yasıyor doğumhaneye aldıklarında benı bacaklarımın arasından bebeğim kayıp giderken simdi ağlıcak mucize olur Allahım belki nasip eder diye son ana kadar umut ettim sacma belki ama insan bi umut diyor sonrasında eşimin cektiği iki üc resmi var belki ona bakıp ağlıyorum veren Allah alan Allah kader dedim bu acıyıda yasamak varmıs sizde içinize atmayın ağlayın konusun ömrümüzün sonuna kadar bi yanımız hep eksik kalıcak onunla yasayamadığımız günler içimizde acı kalıcak bu hayatta onlarla yasayamadık ama ebedi hayatta beraber olucaz psikolojik olarak toparlanamayız asla ama bedenimizin ve ruhumuzun toparlanması lazım bu acoyı hiç birşey unutturamaz ama bir bebek acısını ancak bir bebekle avutabiliriz dilerim rabbim size bana bu acıyı yasayan tüm annelere bir evlat nasip eder vakti zamanı gelince rabbim sizinde yardımcınız olsunMeleğim derdim sana.. Melek olacağını bilmeden..
Yazmalıyım diyorum yazamazsam acım hafiflemez, konuşmalıyım diyorum susarsam kendime kapanırım, dünya gözüme gözükmez.. Ama ne yazmak geliyor içimden, ne de konuşmak.. Yanıma geliyolar, destek olmak için.. Benim yüzümü güldürecek tek şey yavrumu kucağımda görmekti diyorum, göremiyorum.. Bir pazar günü,kaybettim yavrumu.. her şey normaldi.. Bi' hafta önce takiplerini yaptırmıştık, haftasından önde gidiyordu. Doktor bir sorun yok demişti.. Sabah uyandım nişanım gelmişti.. Lakin bir damla sancı ağrı vs yok.. Eşime dedim bana bir şeyler oluyor hastaneye gidelim.. Arabayı hazırladı, beni giydirdi. Çıktık yola.. Yolda başladı sancım.. Hastaneye vardığımızda 6 cm açılmam vardı.. Doktor hemen doğumhaneye almamız gerek sizi dedi. Daha suyum gelmemişti.. Haykırdım, ağladım bebeğim çok küçük daha doktor,en azından bir kaç hafta daha dursaydı.. Dikiş atılıyomuş rahim ağzına dedim, o uygulansın.. Sancınız var dedi yapamayız.. Eşimden imza aldılar, çıktık o hastaneden başka bir hastaneye o da aynı şeyleri söyledi.. Bu arada sancım artmaya başladı.. 3. hastaneye gitmiştik, inanamıyoduk çaresini arıyorduk bulamıyorduk.. Rahim ağzı yetmezliği dediler.. Geldiğimiz hastanede suyum geldi, acil üstümü soydular. Doğuma aldılar, ağla ağla öleceğimi sandım..5 te suyum geldi 10 buçuk da normal doğumla doğurdum evladımı.. Sunii sancı verelim dediler kabul etmedim, kendi sancımla doğuracağım dedim.. Bebeğim doğduğunda ona bakmamı istemediler, ömür boyu unutamazsın bakma lütfen dediler, ağlama krizine girdim.. Ne kadar ağladım neler yaşadım o arayı hatırlamıyorum, sonra narkoz vermişler bebeğin eşini almak için.. Gece saat 1 de uyandım, doğum sonu servisine alındım.. Herkesin yanında bebeği.. Gece boyunca ağlayan bebek sesleri..O bebekler ağladıkça ben ağladım.. Normal doğum yaptığım için lohusayım.. Sancılarım var sancılarım bile bebeğimi hatırlatıyo.. Deli gibi acaba gitmedi mi içimde mi hala diyorum.. Oysa ki gözümün önünde doğdu.. 5. Ayımız bitiyordu 6 aya girecektik.. Normal doğum olduğu için bir gün sonra çıkardılar.. Şimdi evimdeyim.. Ailem yanımda.. Bebeğim kara topraklarda.. Doğduğu gün ve öldüğü gün aynı.. Babası gömdü gülbahçe mezarlığına.. Gülbahçede canım var şimdi gülbahçede yavrum var.. Ve bebeğimi gömdüğümüz günün gecesi yağmurlar yağdı şehrime.. Mezarına yağmur doluyor, CANIMIN PARÇASI üşüyo mu.. diye nefes alamadım. Rabbim verdi Rabbim aldı ammenna.. Ama İnsanız dayanması zor. Babasının sıkmaktan avuçları morardı bir gecede.. Doktorun ona dediği.. Artık bebekten geçtik anneyi kurtaralım..
Dua istiyorum.. İçime sabır dolsun.. Yoksa dayanamam..
Hz. Zeynebin imtihanına benzedi yaşadığım acı..Dualarım dua üstüne..RABBİMe inancım sonsuz..
Neden demedim hiçbi' zaman..Çünkü meleğim ondan geldi
ona gitti.. İçimi ferahlatan tek bir şey var.. Hiç kucaklayamadığım öpüp koklayamadığım yavrum beni öbür dünyada bekleyecek.. O kadar sakınarak geçiriyordum ki hamileliğimi.. Geç buldum erken kaybettim bebeğimi.. 3 sene bekledim yavrumun gelmesini.. Şimdi bi' ömür sürecek acısı.. Hayatta bu acı kadar içimi yakan bir şey olmadı, evlat acısı hiç kolay değilmiş... Baş sağlığına gelenler oluyo..Herkes dünya derdinde, arada dalıp gittim.. koca dünya bi' hiç gözümde.. Yavrumu kucaklayamadım ya...Sabır ve dayanma gücü istiyorum.. içim yanıyor..Herkesin imtihanı farklı.. Benimki de buymuş..Cennette sarılacağım yavruma.. O mis kokusunu içime çekeceğim.. Yalan dünyada sevemedim orada seveceğim..