- 1 Şubat 2019
- 157
- 116
- 31
- Konu Sahibi S u l i e t
- #1
İyi geceler kk’nın zeki güzel kadınları...Çok zor durumda kaldım içinden çıkamıyorum ağlamayacağım dediğim en dirayetli zamandaydım şimdi oturmuş gözümden süzülen yaşlarla birlikte yazıyorum.
Allah sağlık versin başta herkese bundan öte köy yok velhasıl yaşananlar bir garip, yaşananlar ağır. Benim bir eşim var içini çözdüğüm ama hala anlam veremediğim bir kişilik. Bulmuşsun aşkını çabalamışsın sahip çık evliliğine sevgine saygına ama nerde ?
Zor şartlarda, zorlayarak ayrılıp barışarak uzun süreli sevgili döneminden sonra çok severek evlendik. Evlenir evlenmez ailesinin çıkmaz sorunları (borçlar bizim üzerimize kalan borçsuz evlendik oysaki). Daha evliliğimiz oturmadan sanki on yıllık ev geçindirmişiz gibi ( giderler, alışveriş ev ihtiyaçları ft. vb şeyler harcama nasıl olur bilemeden birde borç ) bizim aramızı açmaya yetti. Çünkü eşimin psikolojisi allak bullak olmuştu. E haliyle benimde bu yüzden bocaladık hep bana ufak tefek şeylerin hesabını yapmaya bu yüzden bağırmaya başladı ve bunu defalarca yaptı.Kendimden çok kıstım kuaför alışveriş nedir unuttum neredeyse olanla idare ettim evde kendi işimi kendim gördüm.Ben bunları yaparken kendisi ailesine bazı şeyler alıyordu susuyordum. Ben kendi yeğenimin doğumunda bile birşey alamadım cebine para koymakla yetindim.Ne kadar sorunları alttan alsamda haksızlıkları görmezden gelemedim.Eşimin ailesi herşeye alttan al diye diye sindirildim eşimede hiç kıyamadım. Ama zoruma gidiyordu bizim o borcu yüklenip (biz ödeyecez dediler o yüzden kabul ettim) bu durumlara gelmemiz. İyi bir dille kaç defa söyledim desteğe ihtiyacımız var yada ben çalışayım dedim ki kesinlikle çalıştırmıyor çünkü e o zaman çalışayım rahat rahat ödeyelim başa gelen çekilir be adam! Kadın sözü dinle ölmezsin ! Sonrasında destek olanda hiç olmadı arayıp durumunuz nasıl diyende yanı hep sustum.Ama derdime oturup gözümden iki damla yaş düşse sinirleniyordu, iki içimi döksem niye böyle yapıyorsun diye şaha kalkıyordu , bana ters davranma ben fedakar davrandıkça nankörleşiyorsun yapma soğuyorum diyordum yine sinirleniyordu bir kelime edemiyordum ve bir ara tartışmada nirvanaya ulaştık cozutmuştu kendileri bende annemin evine geldim hiçbirşey yansıtmadım aileme şehir dışına gittiğini söyledim çünkü çok üzülürler ve hiç haketmiyorlar.Sonra talihsiz bir olayla (sadece tüp bebekle çocuğu olacağını öğrendi gerçekten çok kötüydü ruh sağlığı ve pişmandı) geri dönmek zorunda kaldım yanlış anlamasın diye ama yaşadıklarım ağırdı ( kötü tartıştık hakaret ve el kaldırma ).
Gel zaman git zaman tabiki değişmedi değişir gibi yapsada bünyesi kaldırmadı haliyle olur olmadık şeylerde bağırmaya, hakarete başladı.Bende başlardaki gibi ezdirmek istemedim kendimi ,zamanla yaptıklarına karşılık vermeye başladım alttan aldıkça iyice tepeme bindi çünkü. Nasıl kör bir sevgiyse kendimi rezil ettim a dostlar! Borçlar aldı başını gitti. Eşim bana eziyet etti etti sonra pişmanlıktan kahroldu ! Bu böyle bir süre gitti çok direttim kendimede neredeyse yazık etme aşamasına geldim ama zaman geçtikçe içimde bir duygu karmaşası oldu. En sonunda konuşmak istedim olmuyor diye bunu duyunca adam delirdi ! Sözde çok seviyor ama seven karısına bunları yaparmı ya ayıp! Bildiğiniz deli gibi evde terör estirdi boğazlayasım geldi onu ama bir dakika daha evli kalamazdım. Eşyalarımı aldığım gibi anneme geldim. 2 haftadır cebimde param olmadığını bilmesine rağmen ki çok suçlu olduğu halde aramadı bile çok utandımki borçlarda benim üzerime yandığımın resmidir bu.Ailem benim kesinlikle arkamda çok şükür hiç üzmezler beni bende onları üzmemek için hala kararımı açıklayamadım.
Şimdi ise 2 hafta geçmiş arıyor gel gel gel diye.Boşanmaya kararlıyım ne kadar sevdiysemde hiçbir kadın böyle yaşamayı haketmiyor. Bende utanan insanım anlatamıyorum kimselere yaşadıklarımı. Pişman evet gel lütfen diyor. (Oysa gel demekle çözülecek iş değil kapıda yatsan yeridir az çektirmedin bunun helalliği var). Asıl sorunda askere gidecek. (Bedelli yapacaktı evlenirken öyle söylenmişti ama borç yüzünden yapamadı şimdi gidecek) bir iki güne Askere giderim gel konuşalım ne olur diyor başka birşey demiyor. Gitsin akıllanır belki biraz.
Şimdi ben ne yapayım dostlar..Askerde düşmanım bile olsa içim kıyılır küs kalamam. Şimdi boşansam askere gidecek kendimi ister istemez kötü hissederim.Ama başkada çarem yok gibi ben ne yapacağım çıkmazdayım. Çokta sevmiştim ben bu insanı. Görsem kötülükler gidiyor kafamdan merhametime yeniliyorum o yüzden göresim yok. Yaptıklarının bin pişmanlığını yaşıyor zorla affettirmeye çalışıyor kendini ama artık bunlarada doydum değişen birşey yok. Askerde değişeceğinide bilsem yaşananları sindiremem artık ne kadar sevmiş olsamda gururum öne geçiyor artık. Bu durumda ne yapılır ?
Allah sağlık versin başta herkese bundan öte köy yok velhasıl yaşananlar bir garip, yaşananlar ağır. Benim bir eşim var içini çözdüğüm ama hala anlam veremediğim bir kişilik. Bulmuşsun aşkını çabalamışsın sahip çık evliliğine sevgine saygına ama nerde ?
Zor şartlarda, zorlayarak ayrılıp barışarak uzun süreli sevgili döneminden sonra çok severek evlendik. Evlenir evlenmez ailesinin çıkmaz sorunları (borçlar bizim üzerimize kalan borçsuz evlendik oysaki). Daha evliliğimiz oturmadan sanki on yıllık ev geçindirmişiz gibi ( giderler, alışveriş ev ihtiyaçları ft. vb şeyler harcama nasıl olur bilemeden birde borç ) bizim aramızı açmaya yetti. Çünkü eşimin psikolojisi allak bullak olmuştu. E haliyle benimde bu yüzden bocaladık hep bana ufak tefek şeylerin hesabını yapmaya bu yüzden bağırmaya başladı ve bunu defalarca yaptı.Kendimden çok kıstım kuaför alışveriş nedir unuttum neredeyse olanla idare ettim evde kendi işimi kendim gördüm.Ben bunları yaparken kendisi ailesine bazı şeyler alıyordu susuyordum. Ben kendi yeğenimin doğumunda bile birşey alamadım cebine para koymakla yetindim.Ne kadar sorunları alttan alsamda haksızlıkları görmezden gelemedim.Eşimin ailesi herşeye alttan al diye diye sindirildim eşimede hiç kıyamadım. Ama zoruma gidiyordu bizim o borcu yüklenip (biz ödeyecez dediler o yüzden kabul ettim) bu durumlara gelmemiz. İyi bir dille kaç defa söyledim desteğe ihtiyacımız var yada ben çalışayım dedim ki kesinlikle çalıştırmıyor çünkü e o zaman çalışayım rahat rahat ödeyelim başa gelen çekilir be adam! Kadın sözü dinle ölmezsin ! Sonrasında destek olanda hiç olmadı arayıp durumunuz nasıl diyende yanı hep sustum.Ama derdime oturup gözümden iki damla yaş düşse sinirleniyordu, iki içimi döksem niye böyle yapıyorsun diye şaha kalkıyordu , bana ters davranma ben fedakar davrandıkça nankörleşiyorsun yapma soğuyorum diyordum yine sinirleniyordu bir kelime edemiyordum ve bir ara tartışmada nirvanaya ulaştık cozutmuştu kendileri bende annemin evine geldim hiçbirşey yansıtmadım aileme şehir dışına gittiğini söyledim çünkü çok üzülürler ve hiç haketmiyorlar.Sonra talihsiz bir olayla (sadece tüp bebekle çocuğu olacağını öğrendi gerçekten çok kötüydü ruh sağlığı ve pişmandı) geri dönmek zorunda kaldım yanlış anlamasın diye ama yaşadıklarım ağırdı ( kötü tartıştık hakaret ve el kaldırma ).
Gel zaman git zaman tabiki değişmedi değişir gibi yapsada bünyesi kaldırmadı haliyle olur olmadık şeylerde bağırmaya, hakarete başladı.Bende başlardaki gibi ezdirmek istemedim kendimi ,zamanla yaptıklarına karşılık vermeye başladım alttan aldıkça iyice tepeme bindi çünkü. Nasıl kör bir sevgiyse kendimi rezil ettim a dostlar! Borçlar aldı başını gitti. Eşim bana eziyet etti etti sonra pişmanlıktan kahroldu ! Bu böyle bir süre gitti çok direttim kendimede neredeyse yazık etme aşamasına geldim ama zaman geçtikçe içimde bir duygu karmaşası oldu. En sonunda konuşmak istedim olmuyor diye bunu duyunca adam delirdi ! Sözde çok seviyor ama seven karısına bunları yaparmı ya ayıp! Bildiğiniz deli gibi evde terör estirdi boğazlayasım geldi onu ama bir dakika daha evli kalamazdım. Eşyalarımı aldığım gibi anneme geldim. 2 haftadır cebimde param olmadığını bilmesine rağmen ki çok suçlu olduğu halde aramadı bile çok utandımki borçlarda benim üzerime yandığımın resmidir bu.Ailem benim kesinlikle arkamda çok şükür hiç üzmezler beni bende onları üzmemek için hala kararımı açıklayamadım.
Şimdi ise 2 hafta geçmiş arıyor gel gel gel diye.Boşanmaya kararlıyım ne kadar sevdiysemde hiçbir kadın böyle yaşamayı haketmiyor. Bende utanan insanım anlatamıyorum kimselere yaşadıklarımı. Pişman evet gel lütfen diyor. (Oysa gel demekle çözülecek iş değil kapıda yatsan yeridir az çektirmedin bunun helalliği var). Asıl sorunda askere gidecek. (Bedelli yapacaktı evlenirken öyle söylenmişti ama borç yüzünden yapamadı şimdi gidecek) bir iki güne Askere giderim gel konuşalım ne olur diyor başka birşey demiyor. Gitsin akıllanır belki biraz.
Şimdi ben ne yapayım dostlar..Askerde düşmanım bile olsa içim kıyılır küs kalamam. Şimdi boşansam askere gidecek kendimi ister istemez kötü hissederim.Ama başkada çarem yok gibi ben ne yapacağım çıkmazdayım. Çokta sevmiştim ben bu insanı. Görsem kötülükler gidiyor kafamdan merhametime yeniliyorum o yüzden göresim yok. Yaptıklarının bin pişmanlığını yaşıyor zorla affettirmeye çalışıyor kendini ama artık bunlarada doydum değişen birşey yok. Askerde değişeceğinide bilsem yaşananları sindiremem artık ne kadar sevmiş olsamda gururum öne geçiyor artık. Bu durumda ne yapılır ?
