Ya offff biktim sizin gibi kadinlardan ya tedavi olsaniza devam edin tedavinizi bir cinnet gecirin alin kartinizi yada sikayet edin buraya yazabilecek kadar zekisiniz ayrintilara kadar anlatmissiniz. Siginma evi bile bu hanzonun yanindan iyidir yani.Kizlar ben evleneli 3 sene oldu 33 yaşındayım çocuğum yok eşimle aram aşırı derecede kotu bana sürekli hakaret ediyor assaliyor herhangi bir yakınlaşmamizda yok benden ayrı yatıyor çok terliyorum odada diyor. Yeni evlendigimizde bile bana ben ona yakinlasrigimda bana küfür ediyordu eve geç geliyordu sen o... Musun diyordu ben şok olmustum ne alaka evlendik sonuçta demistim her gün içen bir insan geç gelir eve gelsede mutlaka ickileriyle gelir içkilerin içer sonra yatar kendimi hiç kadın gibi hissetmiyorum artık oda beni kadın gibi görmüyor heralde hep hakaret ediyor hep beni assalamaya çalışıyor daha önce siddet uyguladı bir iki defa evdeki aynayı ve dusakabin camını kırdı sinirlenip gidecek bir yerim olmadığı için katlandim hep ezik diyeceksiniz belki bende sosyal fobi var bu son zamanlarda sahada arrisa geçti daha önce kendimi zorlasamda çalışma hayatım oldu .kendimi şu an çaresiz hissediyor eşime evlenmeden hastalığımi söylemiştim eşimle evlenmeden tedavi alıyordum besleme kavuşmuştum gulebiliyordum artık gülmeyi unuttum gulemiyorum ,eşimle yeni evlendigimde mutlu olcagimi sanmıştım ise girmistim eşim elimden maaş kartımı kavga gürültü almıştı onda durcakmis erkek oymuş bana haslik bile vermiyordu kendi paramdançocuk gibi neden böyle oldu şu an inanın zor durumdayim napcak bilmiyorum ailemin derdi uzunruleri kendilerine yeter onları üzmek istemiyorum eşim benle tek muhabbet konusu iş para ve isede girsem param bende kalır artık artık kiraya yardım ederim faturalara evin ihtiyaçlarına vs deyince bana kusuyor tamam istemiyorum diye bağırıyor anlamıyorum şiddete başvurdu en son evden git diyor bana
İnanın Bahne değil farklı sorunlar var ailede o yüzden onları üzmek istemiyorum yaşlı insanlar ben liise bitince çalışmaya başlamıştım aileme yük olmayim diye sonra üni okudum üni sonrada hemen çalışmaya başlamıştım hep düşünceli ve kaygılı bir çocuktum ama sonra hastalığımın boyutu arrri beni esir aldı ama guclenmekten başka çarem yok yoksa çok kötü psikolojiye sürüklüyor beni 33 değil 90 yaşında hissediyorim
Kendi kendinizi dibe çekmeyin 90 yaşında hissediyorum falan diyerek gencecik kadınsınız tahsiliniz var ise girip çalışırsınız ailenize yük olmazsınız aileniz eğer normal bir aile ise zaten sizin bu çektiklerinizi duysalar tutup kolunuzdan alırlar adam sizi o kadar ezmiş ki silkelenin kendinize gelin
Evet sevgiliydik iki sene kadar sevgili donememiz olmustuk ayrılmıştık araya uzun bir zaman dilimi girmişti görusmuyorduk kendisi bizim yaşadığımız ile gelmiş çalışmak için sürekli arıyordu bu ayrıldığımız süreçte daha sonra tekrar görüşmeye başladık evlenmek istediğini söyledi bu şekilde başladı kesinlikle değilmiş yalanlar arkasına sığınan bir insan
İşimi bekliyorum eğer olursa kiramı karşılama yeter hemen ayrilacagim zaten şu andada ben eşime ayrılma demiyorum ayrıl diyorum
Evet kendime değer vermiyorum oda bunun farkında bence o yüzdende böyle yapıyor olabilir
Eee böyle hergün asaglanmaktan dahami kötü ailenizin evi bir insan nasıl kendine bunu layık göre bilir yaaa cocugunuzda yok anasinin babasinin adam edemediğini sizmi adam edeceksiniz neden bu ısrarınıiz hiç gururunuz incinmiyormu hergün hakaret duydugunuz biri ile ayni havayı solumaktan ayrilmak istemeyen ya çocuğu çocuğu yoksa ailesini bahane ediyor kendinize yazik ediyorsunuzKizlar ben evleneli 3 sene oldu 33 yaşındayım çocuğum yok eşimle aram aşırı derecede kotu bana sürekli hakaret ediyor assaliyor herhangi bir yakınlaşmamizda yok benden ayrı yatıyor çok terliyorum odada diyor. Yeni evlendigimizde bile bana ben ona yakinlasrigimda bana küfür ediyordu eve geç geliyordu sen o... Musun diyordu ben şok olmustum ne alaka evlendik sonuçta demistim her gün içen bir insan geç gelir eve gelsede mutlaka ickileriyle gelir içkilerin içer sonra yatar kendimi hiç kadın gibi hissetmiyorum artık oda beni kadın gibi görmüyor heralde hep hakaret ediyor hep beni assalamaya çalışıyor daha önce siddet uyguladı bir iki defa evdeki aynayı ve dusakabin camını kırdı sinirlenip gidecek bir yerim olmadığı için katlandim hep ezik diyeceksiniz belki bende sosyal fobi var bu son zamanlarda sahada arrisa geçti daha önce kendimi zorlasamda çalışma hayatım oldu .kendimi şu an çaresiz hissediyor eşime evlenmeden hastalığımi söylemiştim eşimle evlenmeden tedavi alıyordum besleme kavuşmuştum gulebiliyordum artık gülmeyi unuttum gulemiyorum ,eşimle yeni evlendigimde mutlu olcagimi sanmıştım ise girmistim eşim elimden maaş kartımı kavga gürültü almıştı onda durcakmis erkek oymuş bana haslik bile vermiyordu kendi paramdan
Insanlar kanseri yeniyor siz bir bahane bulmuşsunuz ardına siginiyorsunuzda hayat düşündüğünüz kadar uzun degil maalesef insan istediği surece herşeyin ustesinden gelir kendinize olan guveninizi kaybetmissiniz tek sorununuz esinize olan bagimliliginiz
Ayrılmak istemiyorum gibi birşey demedim ki o evden gitsin istiyorum dedim onada dedim bak benimle evliymis gibi gostermw millete o yüzüğü parmagindan çıkar dedim evcilik oynamaya gerek yok dedim
Sorun eşime olan bağımlılığım değil inanın içimde bir gram sevgi kalmadı ona karşı sevilen insan sever değer gören insan değer verir
Beklediğim iş var onu bekliyorum eşimde biliyor işin olunca beni bırakırsın diyoroda farkında zaten
Kendiniz icin en iyi olan bu adamdan bosanmaniz Belkide sizin ile paravan evlilik yaptı cinsellikten bu kadar uzak durması da normal değil